[Fic Vanguard] Mystery School ชมรมลับ โรงเรียนปริศนา ภาค 1

ลำดับตอนที่ #1 : The Mystery *

"ยูจิคุง พี่วางข้าวเช้าไว้ครบแล้วนะ" เด็กหนุ่มผมสีฟ้าเอ่ยพูดกับเด็กชายนามยูจิ เจ้าของชื่อหันมาตอบพร้อมรอยยิ้ม "ครับ งั้นผมไปปลุกพี่นาโกยะก่อนนะครับ" เด็กหนุ่มพยักหน้าด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินไปเอาเสื้อนักเรียนในห้องรับแขก

เมื่อยูจิเข้าไปในห้องของพี่ชายแล้ว ก็ทำการปลุกเขาทันที "พี่นาโกยะครับ ตื่นได้แล้วนะ" เริ่มต้นด้วยการเขย่าตัวอีกฝ่ายเบาๆ เป็นการปลุก
"งืม.... จะนอน....." เด็กหนุ่มผมสีฟ้าพูดขึ้นอย่างงัวเงียหลังจากนั้นก็พลิกตัวหนีคนที่มาปลุก
เด็กชายได้แต่ถอนหายใจก่อนจะปลุกซ้ำ "พี่นาโกยะครับ ตื่น........!!!" พูดยังไม่ทันจบประโยค เด็กชายก็โดนคนที่นอนอยู่ดึงลงไปนอนด้วยแถมยังกอดเด็กชายซะแน่นอีกด้วย
"พะ พี่นาโกยะ...." ยูจิมองพี่ชายตนที่กำลังแกล้งหลับด้วยใบหน้าเอือมระอา
"ยูจิมาเป็นหมอนข้างให้พี่หน่อยสิ......"ปากบอกไปแบบนั้นแต่มือนี่ไม่ตรงกับปากเลย เพราะมือของนาโกยะกำลังเลื้อยเข้ามาในเสื้อของเด็กชายผมสีฟ้าอ่อนอย่างสนุกสนาน
"พะ พี่นาโกยะ... อย่านะ...." ยูจิพยายามดิ้นหนีมือปลาหมึกของพี่ชายส่วนคนทำก็กำลังแกล้งหลับอย่างสบายใจสุดๆ ก่อนจะตอบกลับเด็กชายไปว่า "หืม....อย่าอะไรเหรอ...." เด็กชายเริ่มคิ้วกระตุก หลังจากนั้น..........
ตุบ! โครม!!! “โอ้ย!!” เสียงทั้งหมดมันช่างผสมกันจนแยกไม่ออก ก่อนที่เด็กชายจะพูดขึ้นมา
"รีบไปอาบน้ำ แต่งตัวและลงไปทานข้าวเดี๋ยวนี้!" ว่าแล้วก็ปิดประตูใส่หน้าพี่ชายทันที ส่วนต้นเหตุก็เอาแต่หัวเราะจนกลิ้งไปชนกับเสาเตียงจนหัวแตก

 

       เวลาผ่านไป 15 นาที
 

"ไง ทำจนได้เรื่องเชียวนะ" ไอจิจิ้มนิ้วลงที่แผลบนหัวของนาโกยะอย่างแรงจนอีกฝ่ายร้องโอดโอย
"เจ็บนะ! ไอจิก็....ผมก็แค่อยากเล่นสนุกๆ กับยูจิคุงเองนี่" นาโกยะว่าไปพองแก้มไป
"สนุกจนได้เรื่องไง" ว่าแล้วก็ลงมือทานข้าวเช้าทันที
"นี่ ว่าแต่พี่โอวาริหายไปไหนเหรอ?" นาโกยะถามขึ้น ไอจิมองนาโกยะก่อนจะตอบกลับไป "คงไปทำงานแล้วหรือไม่ก็ยังไม่กลับมานั่นแหละนะ" พูดจบก็คว้าแก้วนมมาดื่มทันที
"ผมไปก่อนนะครับ รินคุงน่าจะมารอรับผมแล้ว" ยูจิลุกขึ้นแล้วรีบคว้ากระเป๋านักเรียนทันที
"โชคดีนะยูจิคุง / บายยูจัง" สองแฝดพูดขึ้นพร้อมกันกับเสียงกริ่งประตูที่ดังขึ้นอยู่หน้าบ้าน แล้วยูจิก็รีบวิ่งออกจากบ้านทันทีก่อนจะโดนนาโกยะล้อเข้า
"เราก็รีบไปได้แล้วมั้งนาโกยะ ผมว่า....ถ้าช้ากว่านี่อีก เราจะสายนะ......" ว่าจบทั้งสองก็พร้อมใจกันเก็บจานแล้วรีบวิ่งออกจากบ้าน(แน่นอนว่าไม่ลืมล็อคประตู)ทันที

 

     ณ โรงเรียนมัธยมปลายนางาเสะ
 

หลังจากสองแฝดรีบวิ่งมาที่โรงเรียนใหม่โดยไม่คิดชีวิต ก็ถึงหน้าห้องเรียนทันเวลาพอดี
"พวกเธอสองคนเป็นนักเรียนใหม่สินะ เข้ามาสิ" ชายหนุ่มผมสีพระเพลิงดูแสบตา(ถ้าไปยืนกลางแดดจ้า)พูดขึ้นพลางจับไหล่ของสองแฝดพลางดันเข้าห้องเรียนไปทันที
"เอาล่ะ วันนี้มีนักเรียนใหม่สองคนเป็นฝาแฝด พวกเธอแนะนำตัวสิ" พวกไอจิที่ยังมึนๆ อยู่ก็เอ่ยแนะนำตัวอย่าเก้ๆ กังๆ " ผะ ผม'เซ็นโด ไอจิ'ครับ" พูดพลางส่งรอยยิ้มแห้งๆ เป็นการแก้เขินเล็กน้อย
"ผม'เซ็นโด นาโกยะ'ครับ" นาโกยะพูดออกไปเรียบๆ เนื่องจากปรับสภาพได้แล้ว
"พวกเธอสองคนไปนั่งแถวสุดท้ายตรงนั้นนะ มีที่ว่างสองที่พอดี ส่วนชมรม...." ชายหนุ่มกวักมือให้ทั้งสองเข้ามาใกล้ก่อนจะกระซิบบอกเด็กหนุ่มทั้งสองว่า "เรื่องชมรม ท่านรองโทชิกิจัดการให้แล้ว ตอนเย็นจะมีคนมารับไปที่ห้องชมรม ขอให้รอในห้องเรียนจนกว่าจะมีคนมารับนะ" เด็กหนุ่มทั้งสองอึ้งไปชั่วครู่ก่อนจะพยักหน้ารับ
"อ่อ... ลืมแนะนำตัวไป ครูชื่อมิทซึโนะฮาระ มาซากิ ยินดีที่ได้รู้จักอีกครั้งนะครับทั้งสองคน" มาซากิว่าด้วยรอยยิ้มซึ่งสองหนุ่มก็ยิ้มตอบเป็นมารยาท

เวลาเรียนผ่าไปอย่างเชื่องช้า นาโกยะนั่งหาวแล้วหาวอีก บางทีก็แอบหลับจนไอจิต้องคอยสะกิดอยู่หลายต่อหลายครั้งเช่นกัน....
กริ๊งงงงงงงงงงงง!!!
และแล้ว เวลาเรียนอันน่าเบื่อ(ของนาโกยะ)ก็จบลง และตอนนี้ ทุกๆ คนก็แยกย้ายกันไปชมรมของตัวเองกันหมด เหลือแค่ไอจิและนาโกยะสองคนเท่านั้นที่ยังนั่งรออยู่ในห้องเรียน
"อีกนานมั้ยกว่ารุ่นพี่จะมาง่า...." นาโกยะพูดพลางหมอบลงกับโต๊ะ
"น่าๆ รอหน่อยสิ......" ไอจิยังพูดไม่จบประโยคดีประตูห้องเรียนก็ถูกผลักออกด้วยคนหัวทองสองคน
"ไงน้องๆ พี่มารับแล้วจ้า...." ชายผมทองท่าทางไม่น่าไว้ใจ(ล่ะมั้งนะ)เอ่ยขึ้นอย่างร่าเริงก่อนที่ชายผมทองอีกคนจะเดินตามเข้ามาพลางพูดว่า "พวกเรามารับเด็กใหม่ จำได้ว่าชื่อเซ็นโด ไอจิกับเซ็นโด นาโกยะ ใช่พวกนายใช่มั้ย" เด็กหนุ่มผมทองมีหงอนสามแฉกบนหัวเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ
"ครับ พวกผมเองครับ" ไอจิเอ่ยตอบ พร้อมส่งรอยยิ้มบางๆ ไปให้อีกฝ่าย
"ไปกันได้แล้วล่ะนะ เดี๋ยวเจ้าพวกนั้นบ่นอีกว่ารอนาน" เด็กหนุ่มผมทองอีกคนพูดขึ้นพลางเดินนำไปยังห้องชมรม
 

     ณ ห้องชมรม
 

โครม! คราม! เพล้ง! เคร้ง! ตุบ! ผลั่ก!
เมื่อเด็กทั้งสี่เดินเข้ามาใกล้ เสียงดังโครมครามก็ดังขึ้นจนสามารถได้ยินแม้กระทั่งอยู่นอกห้อง
"เรน เอาเสื้อฉันมา!" เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลที่เปลือยท่อนบนกำลังวิ่งไล่เด็กหนุ่มผมสีแดงอย่างเอาเป็นเอาตาย
"ไม่มีทาง ฮ่าๆๆ" เด็กหนุ่มผมแดงก็เอาแต่วิ่งหนี เมื่อเห็นไอจิเข้าเขาก็วิ่งเข้าไปใกล้ก่อนจะเบี่ยงตัวหลบและทำการสะกัดขาของเด็กหนุ่มผมน้ำตาลจนล้มทับไอจิในสภาพคร่อมกัน
"คะ คะ ไคคุง!!" ไอจิอึ้งไปเล็กน้อย เนื่องจากลืมนึกไปว่าเด็กหนุ่มที่คร่อมตนอยู่นั้นก็อยู่ที่โรงเรียนนี้เช่นกัน
"ไอ..จิ!" เด็กหนุ่มที่ชื่อไคเองก็ตกใจไม่แพ้กัน แต่เนื่องจากแอบไปดูข้อมูลนักเรียนม.ปลายปีหนึ่งมาแล้ว จึงไม่ตกใจเท่าอีกฝ่าย
"ไค ไอจิ พวกนายจะทำอะไรก็ดูสถานที่หน่อยสิ ที่นี่มันโรงเรียนนา" นาโกยะพูดหยอกล้อไคกับไอจิจนโดนดับเบิ้ลค้อนเข้าอย่างจัง
"เอาล่ะๆ เข้าห้องชมรมได้แล้ว ส่วนเรนก็เอาเสื้อคืนไคซะนะ" มิวะพูดพร้อมรอยยิ้ม ซึ่งทุกๆ คนก็ทำตามอย่างว่าง่าย
เมื่อทุกคนเข้ามาในห้องชมรม ก็พบสมาชิกอีกหนึ่งคนกำลังเดินเก็บเศษแจกันแตก เศษเก้าอี้ไม้ไปทิ้งราวกับเป็นภารโรงของห้อง
"โทษน้าอิชิดะที่ไคกับเรนก่อเรื่องเอาไว้" มิวะยกมือไหว้ขอโทษรุ่นน้องผมสีแสดเป็นการใหญ่
"ไม่เป็นไรหรอก แต่พวกนายต้องไปขอเบิกเก้าอี้กับแจกันใหม่กับแม่นายด้วยล่ะ ไค เรน" เด็กหนุ่มพูดพลางก้มเก็บเศษแจกันต่อจึงไม่ทันสังเกตุผู้มาใหม่ทั้งสองคน
"นาโอกิคุง! / นาโอกิ?" ไอจิและนาโกยะพูดออกมาพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย
"อ้าว...พวกนายก็มาอยู่ชมรมนี้เหรอ ไม่บอกกันเลยนะ" เด็กหนุ่มที่ชื่อนาโอกิรีบจัดเก็บของให้เข้าที่ก่อนจะเดินไปหาเพื่อนนักเรียนสมัยประถม และในตอนนี้ก็บังเอิญได้มาอยู่ห้องเรียนเดียวกันและชมรมเดียวกันอีก
"พวกนายทั้งสามคนรู้จักกันเหรอ" มิวะเหมือนจะเอ๋อรับประทานไปชั่วขณะ ไคจึงตอบข้อสงสัยให้กับมิวะว่า "อิชิดะ นาโกยะและไอจิเคยเรียนประถมมาด้วยกัน แล้วอิชิดะก็ย้ายโรงเรียนมาเรียนม.ต้นที่นี่ ส่วนไอจิกับนาโกยะก็เรียนม.ต้นที่โรงเรียนเดิมแล้วย้ายมาเรียนม.ปลายที่นี่ เก็ทรึยัง" มิวะสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้ารับ
"ดูพวกนายสนิทกันนะ ไคกับไอจิน่ะ" และคราวนี้เรนได้เป็นคนอธิบายให้เลออนเข้าใจ

"ไม่แปลกหรอกเลออน เพราะผม ไค นาโกยะและไอจิเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน และพวกเราก็อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่จำความได้แล้ว ส่วนไคในตอนเด็กน่ะ ติดไอจิจะตายไปด้วยล่ะ ฮ่าๆๆ" ไคที่โดนแฉความลับก็หน้าแดงพลางวิ่งไล่เรนเป็นการแก้เขิน
"ทั้งสองคนจะวิ่งไล่กันไปถึงไหนนะ" ไอจิพูดออกมาอย่างเหนื่อยใจ
"เอาน่า....ไค เรน กลับมาประจำที่เดี๋ยวนี้เลยนะ" ผมแดงและผมน้ำตาลหยุดวิ่งไล่กันแล้ว ก่อนจะมานั่งประจำที่
"เอาล่ะ เด็กใหม่แนะนำตัวด้วยนะ" เรนพูดพร้อยรอยยิ้ม ไอจิคิ้วกระตุกเบาๆ ก่อนจะเอ่ยแนะนำตัวแต่โดยดี
"สมาชิกใหม่ เซ็นโด ไอจิครับ" หลังจากที่ไอจิพูดจบ นาโกยะก็พูดต่อทันที "สมาชิกใหม่ เซ็นโด นาโกยะครับ"

ไคมองสองแฝดหน้านิ่งก่อนจะพูดแนะนำตัวออกมา "ประธานชมรม โทชิกิ ไค"
เรนพูดต่อจากไคพร้อมยิ้มอย่างร่าเริง "รองประธานชมรม สึซึงาโมริ เรน"

มิวะที่นั่งถัดจากไอจิก็พูดต่อจากเรนทันที "กรรมการชมรมควบรองประธานนักเรียนสายม.ปลาย ไทชิ มิวะจ้า"

เลออนที่กำลังจะดื่มชา เมื่อมิวะมองมาที่ตนก็รีบเสไปมองนาโอกิทัน ทำให้นาโอกิต้องแนะนำตัวก่อน "กรรมการชมรม อิชิดะ นาโอกิ"

เลออนเป็นคนสุดท้ายที่แนะนำตัว เขาเอ่ยขึ้นเรียบๆ "กรรมการชมรมควบประธานนักเรียนสายม.ปลาย โซริว เลออน"
"แนะนำตัวกันทุกคนแล้วสินะ เอาล่ะ กลับบ้าน!" เรนพูดลากเสียงอย่างสบายใจก่อนจะเดินไปคว้ากระเป๋า
"เอ๋? กลับได้เลยเหรอครับ?" ไอจิเอียงคออย่างสงสัย

ไคจึงตอบไปว่า "วันนี้ไม่ค่อยมีอะไรมากนักหรอก วันนี้กลับไปฉันกับเรนจะอธิบายให้ละกันนะ ว่าชมรมนี้ต้องทำอะไรยังไง" ไคลุกขึ้นเก็บเก้าอี้ให้เรียบร้อยก่อนจะเดินไปคว้ากระเป๋า ซึ่งทุกๆ คนก็เตรียมตัวกำลังจะกลับบ้านด้วยเช่นกัน
"งั้น ไว้เจอกันพรุ่งนี้ โชคดีล่ะ" เลออนและมิวะเดินแยกกับพวกไคทันทีที่ออกจากห้องชมรม
"งั้นพวกเราก็กลับกันเถอะ วันนี้พวกนายต้องมาค้างบ้านฉันสินะ" ไคล็อคประตูห้องชมรมพลางเอ่ยถามไอจิ
"ครับ วันนี้พวกพี่ๆ บอกจะไม่กลับ คงต้องไปบ้านไคคุงล่ะครับ" ไอจิเงยหน้ามองไคก่อนจะเดินลงไปหานาโกยะ
"ไชโย! วันนี้ไปกินข้าวฝีมือไคสินะ" เรนยิ้มหน้าบานเหมือนเด็กสามขวบที่ได้ของเล่นใหม่(ช่างเปรียบเทียบ)
"งั้นกลับบ้านกัน" ไคพูดขึ้นพลางออกตัวเดินทันทีปล่อยปล่อยให้พวกเรนต้องเดินตามมาอย่างรู้งาน
"ไอจิ นายโทรไปบอกยูจิแล้วสินะ" ไคที่นึกขึ้นได้ว่ายังทีอีกสองคนที่ยังไม่รู้ก็รีบถามไอจิทันที
"ครับ ยูจิคุงกับรินคุงบอกว่าจะไปรอที่หน้าบ้านไคคุงเลยน่ะ" ไคพยักหน้ารับแล้วเดินกลับบ้านไปพร้มกับเรน ไอจิและนาโกยะอย่างสบายใจ

+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+

จบไปแล้วตอนเริ่ม...ยาวจริงๆ ทำไมตอนแต่งในสมุดมันไม่ยาวแบบนี้อ่ะ....ขอฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ
ไม่ลึกลับหรือน่ากลัวหรอก ตลกนิดๆ มากกว่า= =" ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ ^^