ขอโทษที่ฉันบ้าไปรักนาย

ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 5

ตึ๋ง ตึง ตึ่ง  ตึง ตึ่ง  // เสียงอ๊อดดังขึ้น พร้อมกับมีนักเรียนจำนวนหนึ่งรีบวิ่งมาตั้งแถว อย่างร่าเริงสดใส

“ ป๊ะ เข้าแถวกัน” เสียงออร่าเอ่ยช่วนเมรี่

“ อืม ไป “ เสียงเมรี่ตอบกลับพร้อมจับมือ ออร่าเดินไปตั้งแถวที่หน้าเสาร์ธง

หลังจากเข้าแถวเสร็จ

         เมรี่และออร่าก็เดินขึ้นอาคารเรียน เพื่อจะไปนั่งประจำห้อง ม.5/2  พอเมรี่เดินผ่านหน้างห้อง 5/1 เมรี่แอบชำเลือมตา มองหาไรค์ และเมรี่ก็เห็นแวบๆ นั่งอยู่หลังห้องอย่างเงียบๆ

“ เมรี่แกดูอะไรที่ห้อง 5/1 หรอ ? “ ออร่าเอ่ยถามพร้อมกับชโงกไปมองดูที่ห้อง 5/1

“ ปะ เปล่า  อะ เออ ฉันแค่มองดูว่ามันจะเหมือนห้องเราหรือเปล่า ใคร อยู่ 5/1 บ้าง “ เมรี่พูดตอบพร้อมรีบเดินเข้าห้อง อย่างรวดเร็ว ปล่อยให้ออร่ายืน งง? อยู่

“ นี้ เมรี่ รอฉันด้วยซิ “ ออร่าตะโกนเรียกเมรี่พร้อมกับวิ่งเข้าห้อง

    ~ ขออนุญาตอาจารย์ที่กำลังทำการเรียนการสอนนะคะ ขออนุญาตประชาสัมพันธ์ เนื่องด้วยทางโรงเรียนเราจะจักกิจกรรม “ผูกมิตร สานสัมพันธ์”  ซึ่งทางโรงเรียนจะจัดขึ้นภายในวันพรุ่งนี้ โดยให้นักเรียนทุกคน เข้าร่วมกิจกรรมนี้ด้วย

ขอบคุณคะ //  เสียงประชาสัมพันธ์

“  วิชาไรวิชาแรกเนี๊ย? “ เมรี่เอ่ยถามออร่า

“ วิชา อังกฤษ “ ออร่าพูดก่อนที่จะหยิบสมุด ขึ้นมาเตรียมเรียน

     เมรี่ค้นกระเป๋านักเรียนเพื่อจะหยิบสมุดมาเรียนวิชาภาษาอังกฤษ  ก่อนที่อาจารย์ จะเดินเข้ามาสอน ภายในห้องเรียน รู้สึกว่ามันยังไม่ เงียบ ยังมีเสียงคุย เจี้ยวจ้าว อยู่

“  stands up “  เสียงหัวหน้าห้องเอ่ยขึ้น ก่อนที่นักเรียนทุกคนจะยืนขึ้นแล้วพูดพร้อมกันว่า

“ Good morning teacher How are you “ 

1 ชั่วโมงผ่านไป

“ แล้ววิชาต่อไปวิชาอะไรหรอ ? “  เมรี่เอ่ยถามออร่า

“ คณิตศาสตร์ แกนี้ไม่รู้จักเอาตารางมาเรียนไว้เลย “ ออร่าพูดกับเมรี่

“ ก็วันนั้นฉันไม่ว่างมาเอาตารางเรียนนิหน่า” เมรี่ตอบพร้อมกับก้มหน้าลงไปหาสมุดเรียนที่ใต้โต๊ะ

“ เอ๊ะ ฉันก็มาสมุดมาตั้ง 3-4 เล่มนิหน่า ไหนทำไมถึงไม่มีสักเล่มเลยละ “ เมรี่พูดขึ้น พร้อมกับทำหน้าแปลกใจ

“ เมรี่ แกอ่ะลืมไว้ที่บ้านแน่ๆ แต่แกคิดว่าแกเอามาแล้ว “ ออรร่าพูดพร้อม ค้นหาของช่วยเมรี่

“ ฉันจำได้ ฉันเอามาด้วย เพราะฉันจัดของไว้ตั้งนานแล้ว “ เมรี่เอ่ยก่อนที่จะ คิดว่าเธออาจจะทำหล่นไว้ในรถของอิ๊ตาไรค์แน่เลย

“ ใช่ มันต้องใช่แน่ๆ “ เมรี่พูดขึ้นพร้อมยืน

“ อะไรของแกเนี๊ย ? “ ออร่าเอ่ยถาม

“ ฉันนึกออกแล้ว ฉันต้องทำหล่นไว้ในรถแน่เลย “ เมรี่พูดขึ้นก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง ทิ้งออร่า นั่ง งง? อยู่คนเดียว

   เมรี่เดินเข้ามาในห้อง ม.5/1 อย่างไม่ทันคิดว่า จะเกิดอะไรขึ้น เธอเดินไปยังโต๊ะหลังเสาร์ ชิดหน้าต่าง

“ ไรค์ ฉันไม่มีสมุดเรียน “ เมรี่เอ่ยบอกไรค์

“ แล้วไง ? มันเกี่ยวอะไรกับฉัน “ ไรค์ตอบกลับ พร้อมกับมองออกไปหน้าต่าง

“ อะ เออ ฉันคิดว่า ฉันทำมันหล่นไว้ที่รถนาย “ เมรี่พูดอย่างติดๆขัดๆ พร้อมกับชโงกหน้าเพื่อจะไปมองหน้าไรค์ ขณะที่ไรค์กำลังจะหันมาตอบ

        หน้าไรค์และหน้าของเมรี่ห่างกัน ไม่ถึง 10 เซนติเมตร ด้วยซ้ำ ทำให้หน้าเมรี่แดงก่ำยังกะ มะเขือเทศเลยละ เมรี่มองตาไรค์อย่างลึก ทำให้เมรี่ตกอยู่ในภวังค์

“  เห้ย เมรี่ “ ออร่าตะโกนขึ้นเมื่อเห็น หน้าเมรี่กับไรค์ใกล้กันมาก ทำให้เมรี่ตื่นจากภวังค์

“ อะ  เออ “ เมรี่รีบ เอาหน้าออกมาก อย่างตื่นเต้น หน้าแดง

“ โอ้ โห ช่วงนี้แก แรงมากเลยนะ เมรี่ “ ออร่าพูดด้วยน้ำเสียงยิ้มๆ

“ อะ ไร ของเธอ ออร่า “ ไรค์ เอ่ยขึ้นพร้อมลุกออกจากเก้าอี้ เหมือนจะเดินไปข้างนอก

“ อะ เออ เดี๋ยวก่อนสิ ไรค์ นายต้องพาฉันไปเอาสมุดที่รถนาย “ เมรี่ตะโกน เรียกไรค์ พร้อมกับวิ่งไปหาไรค์

“ อะไร ของเธอ ? “ ไรค์พูดขึ้นอย่างเย็นชา หน้าตาเรียบเฉย และเดินต่อไป

“ นายพาฉัน ไปเอาสมุดที่รถนายเถอะนะ นะๆ “ เมรี่พูดพร้อม จับแขนไรค์เขย่าเบาๆ

“ น่าเบื่อ ฉะมัด “ ไรค์พูดพร้อมสะบัด แขนออกจากเมรี่

“ นาย มันใจร้าย ไอ้ผู้ชายเย็นชา “ เมรี่พูดพร้อมน้ำตาคลอเบ้า

__________________________________________________________________________


ยังไม่มีรีดเดอร์คนไหนอ่านเลย ... แต่จะอัพต่อไป ถ้ามีรีดเดอร์คนไหนอ่านแล้ว เม้น ติ วิจารณ์ นิยายเรื่องนี้ของไรค์เตอร์หน่อยนะคะ
ถึงไม่มีใครอ่าน ไรค์เตอร์ก็จะอัพต่อไปคะ