ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่5
Rit Part
ผมมองนาฬิกาในโทรศัพย์ ตอนนี้ ก็ 4 ทุ่มแล้ว ผมออกไปทานข้าวกับเซนมาครับหลังจากที่งีบหลับไปสักพัก ผมหายง่วงแล้วละครับ เล่นเกมส์ดีกว่าไม่ได้เล่นเกมส์นานแล้ว ว ว เดี๋ยวลูกผมน้อยใจ เอ๊ะ! พรุ่งนี้เรามีสอบ ต้องอ่านหนังสือดิี๊ ผมจึงลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปที่กองหนังสือที่ผมเตรียมจะอ่าน เอ๊ะ! หรือจะโทรหากันดีนะ ... โอ๊ยย ย ๆ ผมละเบื่อตัวเองที่สุดเลยครับ ตัดสินใจไม่ค่อยแน๊วแน่ เลย ย ทำอะไรดี
" เซนมึงทำไรยุ่ ? " ผมตะโกนถามไอ่เซน " กุกะว่าจะอ่านหนังสือสักหน่อยแล้วโทรหาพี่เก่งนะ " " เออ " "แล้วมึงถามกุทำไมวะริท ? "
" ป่าวว ถามเชย " งั้นผมโทรหากันก่อนนะครับเวลาไอ่เซนอ่านหนังสือผมจะคุยโทรศัพย์ถ้าไอ่เซนคุยโทณศัพย์ผมจะอ่านหนังสือครับ ฮิ้ว ว ^^ " เฮ้ยตังโทรศัพย์หมด .. แล้วไงละ .. ผมก็ต้องอ่านหนังสือซิครับ แป่ว ว ว
~ เพี๊ยง เพียง เพี๊ยง " เฮ้ยกันโทรมา " ผมพูดเบาๆ ... แอบดีใจนิดหน่อย ย หรือว่ามากก็ไม่รุ้
" ฮัลโลกัน " ผมกล่าวทักทายกันด้วยเสียงใส
" ทานไรยัง? "
" เรียบ 100 แล้ว ว กันละทานไรยัง "
" เรื่องกินเรื่องใหญ่ ... ฮ่าาฮ่าา ทานแล้ว ว "
" พรุ่งนี้กันมีสอบใช่ป่ะ ? "
" ใช่ๆ สอบวันแรกเลยแหละ ... อ๋อ! ริทรู้ที่เราจะไปกันรึยัง ? "
" อื้ม ริทรู้แล้วละ "
" ริทไม่มีปัญหานะ "
" อืม ม ไม่มี ทำไมกันถามอย่างงั้นละ ? "
" ก็กันกลัวริทไม่ไปนิ ริทเคยบอกกันว่าริทจะไม่ค่อยชอบไปอะไรแบบ นี้ "
" ใช่ แต่ ... เชียงใหม่มีแต่อะไรแบบนี้นิ ริทก็ต้องไปได้อยู่แล้วจริงม๊ะละ ? "
" ริทไปเชียงใหม่กะใครบ้างอะ ? "
" ไปกับ เซน จูเนียร์น้องชายริท ตูมตาม แฟนจูเนียร์ แล้วกันละมีใครไปบ้าง "
" กันยังไม่รู้เลยริทว่ามีใครไปบ้าง เพราะกัน ต้องไปธุระกับแม่ด้วยอะ "
" แล้วกันจะไปเที่ยวกับริทได้อะป่าว ว ? "
" ได้ดิ กันต้องไปเที่ยวกับริทได้อยู่แล้ว "
" แน่ใจนะ "
" ไม่แน่อะ "
" อ้าว ว "
" แต่ก็ได้ไปเที่ยวอยู่ดีแหละ "
" อืม .. ริทเชื่อกันก็ได้ "
" ริทกันไปอ่านหนังสือก่อนนะ .. ริทก็ ต้องอ่านหนังสือด้วย เคปะ ? "
" อื็ม OK. บ๊ายบาย "
" ฝันหวานแล้วกันนะริท .. "
" ฝันหวานเช่นกันนะ "
ตอนนี้ไอ่เซนมันกำลังคุยโทรศัพย์กับพี่เก่ง อยู่ครับ .... ผมละเบื่อคู่นี้ๆจริงเลย ย .. เวลาไอ่เซนมันคุยโทรศัพย์ทีไรนะ .. ผมไม่อยากจะพูด .. งั้นริทไม่พูดดีกว่านะ ฮ่าาฮ๋าา " ไปอ่านหนังสือดีกว่า ไม่อยากฟังคนบ้างคนคุยโทรศัพย์ " ผมเดินไปใกล้ๆ ไ่เซนแล้วพูกลอยๆ " เออ ไปอ่านหนังไป๋ .. พูดกับไอ่เซนเรียบ100 ผมก็เดินไปหยิบหนังสือมาอ่าน
GUN Part
ผมมานั่งอ่านหนังสือได้สักพักแล้วละครับ ผมก็คิดแต่เรื่องที่ แม่คุยกับผมเอาไว้ ว่าจะไปผมกับคนๆ1 ที่ผมไม่ได้เจอเค้ามาเป็นหลายปี ... เค้าคนนะจะใช่ .. รึเปล่านะ เฮ้อๆ เซง ง จริงเล ยย
ผมมองนาฬิกาในโทรศัพย์ ตอนนี้ ก็ 4 ทุ่มแล้ว ผมออกไปทานข้าวกับเซนมาครับหลังจากที่งีบหลับไปสักพัก ผมหายง่วงแล้วละครับ เล่นเกมส์ดีกว่าไม่ได้เล่นเกมส์นานแล้ว ว ว เดี๋ยวลูกผมน้อยใจ เอ๊ะ! พรุ่งนี้เรามีสอบ ต้องอ่านหนังสือดิี๊ ผมจึงลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปที่กองหนังสือที่ผมเตรียมจะอ่าน เอ๊ะ! หรือจะโทรหากันดีนะ ... โอ๊ยย ย ๆ ผมละเบื่อตัวเองที่สุดเลยครับ ตัดสินใจไม่ค่อยแน๊วแน่ เลย ย ทำอะไรดี
" เซนมึงทำไรยุ่ ? " ผมตะโกนถามไอ่เซน " กุกะว่าจะอ่านหนังสือสักหน่อยแล้วโทรหาพี่เก่งนะ " " เออ " "แล้วมึงถามกุทำไมวะริท ? "
" ป่าวว ถามเชย " งั้นผมโทรหากันก่อนนะครับเวลาไอ่เซนอ่านหนังสือผมจะคุยโทรศัพย์ถ้าไอ่เซนคุยโทณศัพย์ผมจะอ่านหนังสือครับ ฮิ้ว ว ^^ " เฮ้ยตังโทรศัพย์หมด .. แล้วไงละ .. ผมก็ต้องอ่านหนังสือซิครับ แป่ว ว ว
~ เพี๊ยง เพียง เพี๊ยง " เฮ้ยกันโทรมา " ผมพูดเบาๆ ... แอบดีใจนิดหน่อย ย หรือว่ามากก็ไม่รุ้
" ฮัลโลกัน " ผมกล่าวทักทายกันด้วยเสียงใส
" ทานไรยัง? "
" เรียบ 100 แล้ว ว กันละทานไรยัง "
" เรื่องกินเรื่องใหญ่ ... ฮ่าาฮ่าา ทานแล้ว ว "
" พรุ่งนี้กันมีสอบใช่ป่ะ ? "
" ใช่ๆ สอบวันแรกเลยแหละ ... อ๋อ! ริทรู้ที่เราจะไปกันรึยัง ? "
" อื้ม ริทรู้แล้วละ "
" ริทไม่มีปัญหานะ "
" อืม ม ไม่มี ทำไมกันถามอย่างงั้นละ ? "
" ก็กันกลัวริทไม่ไปนิ ริทเคยบอกกันว่าริทจะไม่ค่อยชอบไปอะไรแบบ นี้ "
" ใช่ แต่ ... เชียงใหม่มีแต่อะไรแบบนี้นิ ริทก็ต้องไปได้อยู่แล้วจริงม๊ะละ ? "
" ริทไปเชียงใหม่กะใครบ้างอะ ? "
" ไปกับ เซน จูเนียร์น้องชายริท ตูมตาม แฟนจูเนียร์ แล้วกันละมีใครไปบ้าง "
" กันยังไม่รู้เลยริทว่ามีใครไปบ้าง เพราะกัน ต้องไปธุระกับแม่ด้วยอะ "
" แล้วกันจะไปเที่ยวกับริทได้อะป่าว ว ? "
" ได้ดิ กันต้องไปเที่ยวกับริทได้อยู่แล้ว "
" แน่ใจนะ "
" ไม่แน่อะ "
" อ้าว ว "
" แต่ก็ได้ไปเที่ยวอยู่ดีแหละ "
" อืม .. ริทเชื่อกันก็ได้ "
" ริทกันไปอ่านหนังสือก่อนนะ .. ริทก็ ต้องอ่านหนังสือด้วย เคปะ ? "
" อื็ม OK. บ๊ายบาย "
" ฝันหวานแล้วกันนะริท .. "
" ฝันหวานเช่นกันนะ "
ตอนนี้ไอ่เซนมันกำลังคุยโทรศัพย์กับพี่เก่ง อยู่ครับ .... ผมละเบื่อคู่นี้ๆจริงเลย ย .. เวลาไอ่เซนมันคุยโทรศัพย์ทีไรนะ .. ผมไม่อยากจะพูด .. งั้นริทไม่พูดดีกว่านะ ฮ่าาฮ๋าา " ไปอ่านหนังสือดีกว่า ไม่อยากฟังคนบ้างคนคุยโทรศัพย์ " ผมเดินไปใกล้ๆ ไ่เซนแล้วพูกลอยๆ " เออ ไปอ่านหนังไป๋ .. พูดกับไอ่เซนเรียบ100 ผมก็เดินไปหยิบหนังสือมาอ่าน
GUN Part
ผมมานั่งอ่านหนังสือได้สักพักแล้วละครับ ผมก็คิดแต่เรื่องที่ แม่คุยกับผมเอาไว้ ว่าจะไปผมกับคนๆ1 ที่ผมไม่ได้เจอเค้ามาเป็นหลายปี ... เค้าคนนะจะใช่ .. รึเปล่านะ เฮ้อๆ เซง ง จริงเล ยย
โทรหาแม่ดีกว่า
" หวัดดีครับแม่ " ผมกล่าวทักทายแม่
" ว่าไงหรอลูก "
" แม่ครับผมไม่ไปพบกับคนๆ นั้น กับแม่ไม่ได้หรอครับ "
" ได้ไงละลูก .. ต้องไปซิจ๊ะ ไม่ไปไม่ได้นะ "
" เออ แต่แม่ "
" ไม่มีแต่จ๊ะ .. "
" ทำไมละแม่ ผมมีนัดกับเพื่อนในนะครับ "
" กับเพื่อนที่ไหนลูก "
" เพื่อนที่เชียงใหม่นะแม่ พวกเราจะไปเที่ยวกัน "
" ไม่เป็นไรลูก ... แม่เชื่อว่าถ้าลกเจอ คนๆนั้น ลูกอาจจะไม่อยากไปเที่ยวกับเพื่อนก็นะ "
" ทำไมละแม่ ... ผมต้องไปเจอเพื่อนให้ไ้ครับ "
" จ้าๆ ... พรุ่งนี้มีสอบไม่ใช่หรอลูก ? "
" ครับแม่ "
" ไปไป๋ๆ .. ไปอ่านหนังสือเหอะ "
" ครับแม่ "
ผมกดวางสายไป ... ผมเริ่มนึกออกแล้วละครับว่าคนๆนั้นคือใคร .... แต่ผมยังไม่อยากพูดออกไป เพราะ...ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากเจอเค้าหรอกนะ แต่.. มันยังไงอะครับ .. ผมอธิบายไม่ถูกเลยจริงๆ ไปอ่านหนังสือต่อดีกว่าา ... ไม่อยากคิดมาก .. ไม่อยากแก่เร็ว ฮิ้ว ว ว ว ^ ^
******************************************************************************************************************************
ไรเตอร์ขอโทษนะคะที่อัพสั้นๆ ... คือไรเตอร์ หมึนคิดอะไรไม่ค่อยออกอ่าคะ .. ไม่รู้จะแต่งต่อยังไง . ....
ไรเตอร์กลุ้ม มากคะ คือแขนไรเตอร์เป็นอะไรก็ไม่รู้ ... อยู่ๆ ก็เป็นแผลเป็นเหมือนถูกน้ำร้อน น้ำมันอ่าคะ ฮือๆๆ ... ไรเตอร์มีแผลเป็นไรเตอร์คิดหนักกับเรื่องนี้มาก แงๆ .. คิดอะไรไม่ค่อยออก อิิอิ ขอโทษด้วยนะคะ
ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านฟิค พื้นๆ .. ฟิค ห่วยๆ .. ขอบคุณจริงๆคะ .. ขอบคุณทุกคอมเม้นทุกคำชมทุกกำลังใจ และขอบคุณ ความเห็นของฝันดีนะคะ ที่รักไรเตอร์ แหๆ "รักรีดเดอร์ทุกคนเลย" รีดเดอร์พอรู้หรีอยังคะว่าปริศนาคือใคร ?
" หวัดดีครับแม่ " ผมกล่าวทักทายแม่
" ว่าไงหรอลูก "
" แม่ครับผมไม่ไปพบกับคนๆ นั้น กับแม่ไม่ได้หรอครับ "
" ได้ไงละลูก .. ต้องไปซิจ๊ะ ไม่ไปไม่ได้นะ "
" เออ แต่แม่ "
" ไม่มีแต่จ๊ะ .. "
" ทำไมละแม่ ผมมีนัดกับเพื่อนในนะครับ "
" กับเพื่อนที่ไหนลูก "
" เพื่อนที่เชียงใหม่นะแม่ พวกเราจะไปเที่ยวกัน "
" ไม่เป็นไรลูก ... แม่เชื่อว่าถ้าลกเจอ คนๆนั้น ลูกอาจจะไม่อยากไปเที่ยวกับเพื่อนก็นะ "
" ทำไมละแม่ ... ผมต้องไปเจอเพื่อนให้ไ้ครับ "
" จ้าๆ ... พรุ่งนี้มีสอบไม่ใช่หรอลูก ? "
" ครับแม่ "
" ไปไป๋ๆ .. ไปอ่านหนังสือเหอะ "
" ครับแม่ "
ผมกดวางสายไป ... ผมเริ่มนึกออกแล้วละครับว่าคนๆนั้นคือใคร .... แต่ผมยังไม่อยากพูดออกไป เพราะ...ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากเจอเค้าหรอกนะ แต่.. มันยังไงอะครับ .. ผมอธิบายไม่ถูกเลยจริงๆ ไปอ่านหนังสือต่อดีกว่าา ... ไม่อยากคิดมาก .. ไม่อยากแก่เร็ว ฮิ้ว ว ว ว ^ ^
******************************************************************************************************************************
ไรเตอร์ขอโทษนะคะที่อัพสั้นๆ ... คือไรเตอร์ หมึนคิดอะไรไม่ค่อยออกอ่าคะ .. ไม่รู้จะแต่งต่อยังไง . ....
ไรเตอร์กลุ้ม มากคะ คือแขนไรเตอร์เป็นอะไรก็ไม่รู้ ... อยู่ๆ ก็เป็นแผลเป็นเหมือนถูกน้ำร้อน น้ำมันอ่าคะ ฮือๆๆ ... ไรเตอร์มีแผลเป็นไรเตอร์คิดหนักกับเรื่องนี้มาก แงๆ .. คิดอะไรไม่ค่อยออก อิิอิ ขอโทษด้วยนะคะ
ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านฟิค พื้นๆ .. ฟิค ห่วยๆ .. ขอบคุณจริงๆคะ .. ขอบคุณทุกคอมเม้นทุกคำชมทุกกำลังใจ และขอบคุณ ความเห็นของฝันดีนะคะ ที่รักไรเตอร์ แหๆ "รักรีดเดอร์ทุกคนเลย" รีดเดอร์พอรู้หรีอยังคะว่าปริศนาคือใคร ?
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น