ฟิคสั้นกันริท 38 เรื่องของเราคืออะไร

ข้อมูลเบื้องต้น

ฟิคสั้นกันริท 38เรื่องของเราคืออะไร
ระหว่างเราคืออะไร
แล้วเธอกับเขาคืออะไร

ฟิคเรื่องนี้เป็นเพียงจิตนาการของผู้แต่ง

เรื่องเกิดขึ้นเนื่องจาก วันวานยังหวานอยู่

ไรเตอร์แต่งฟิคเป็นเรื่องที่ 2 แล้ว แต่อันนี้เป็นฟิคสั้นมีอะไรติชมกันได้นะคะ

// ขอบคุณรีดเดอร์ที่เข้ามาอ่านนะคะ //







กัน นภัทร  อินทร์ใจเอื้อ  ( กันเดอะสตาร์ )



ริท  เรืองฤทธิ์  ศิริพานิช  ( ริทเดอะสตาร์ หรือ นักศึกษาแพทย์ )
 

เนื้อเรื่อง

                 วันนี้เป็นเช้าวันเสาร์ที่แสนจะสดใสเพราะด้วยบรรยากาศ ผมลืมตาจากที่นอนสีขาวที่นุ่ม และมีกลิ่นผม

อยู่กับที่นอนทำให้ผมรู้สึกคุ้นชินไม่อยากจะลุกเลย แต่วันนี้ผมต้องไปงานแกรมมี่วันเดอร์แลนด์ ผมจึงค่อนลุกจากที่

นอน บิดซ้ายขวานิดหน่อยพอเป็นพิธี ผมค่อยหยิบโทรศัพท์มาดูเวลา นี้เพิ่งจะหนึ่งโมงเอง ผมก็อยากจะกลับไปนอน

ต่ออยู่หรอกนะแต่ไม่เอาดีกว่าเดี๋ยวจะนอนเพลิน นอนยาวจนแทบไม่อยากลุก เดี๋ยวเสียการเสีย งาน ผมจึงพาร่างของ

ผมไปที่หน้าคอม เพื่อเปิดดูข่าวต่างๆ ของตัวเองและ เขาคนนั้น จะมีใครสักอีกล่ะ ก็กันไง เห็นพี่แนน

บอกว่าเมื่อคืน วันวานยังหวานอยู่ เป็นเทปของกัน เนื่องจากต่อมความอยากรู้อยากเห็นของผมมันแตก ผมจึงไม่รอช้า

ที่จะเข้าไปดูรายการวันวานยังหวานอยู่ย้อนหลัง เอ๊าฉัตรกับกันไปอัดรายการวันวาน วันเดียวกันหรอเนี๊ย ผมนึกคิดคำ

ถามในใจกับตัวเอง จะดูของฉัตรหรือเปล่านะ ผมตัดสินใจไม่ดูเทปของฉัตร ผมข้ามมายังเทปของกันกับนักแสดง

ละครเวทีมิสไซง่อน ผมไม่รีบรอช้ารีบกดไปทันที ฉากเปิดก็ทำให้ผมแทยจะเป็นบ้าแล้วละ กันกับพีี่แก้ม ชิดกันมาก

เกินไปมั้ย ? ใกล้กันมากเกินไปหรือเปล่า ? ขนาดไม่แสดงจริงยังขนาดนี้เลย แล้วแสดงจริงจะเป็นยังไง? คำถาม

ต่างๆเข้ามารุมเร้าในหัวสมองของผม ผมจึงรีบสบัดหัวตัวเองนิดหน่อยเพื่อเตือนสติตัวเอง ไม่เป็นไรหน่ากันแค่แสดง

ละคร กันทำงาน ไม่เป็นไรๆกันทำงาน ผมพยายามนึก พยายามปลอบใจตัวเอง ผมดูไปเรื่อยๆจนต้องมาหยุดตรงที่ พี่

เบนกับแฟนพี่เบน น่ารักดีเหมือนกันนะ แล้วเรากับกันจะมีโอากาศออกสื่อแบบนี้รึเปล่า ? และก็มาถึงคำถามของกัน

กับฉัตร ผมลุ้นมากๆ ถ้ากันตอบมากกว่า 5 ผมจะคิดว่ากันกับฉัตรจะเป็นมากกว่าเพื่อน แต่ถ้ากันตอบ 5 ผมจะไม่โกรธ

กัน ถ้ากันตอบมากกว่า 5 ผมจะ จะ  " ประมาณ 7 ครับ " เสียงกันตอบกลับพิธิกร น้ำใสๆเริ่มคลอที่นัยต์ตาของผม ผม

พยายามที่จะไม่ให้มันไหล แต่มันตรงข้ามกับความรู้สึกของผมเหลือเกิน น้ำใสๆค่อยไหลออกจากตา ฉัตรยิ่งตอบว่า 8

ยิ่งทำให้ผมรู้สึกเจ็บแปลบๆ ที่หัวใจ เหมือนมีมีดนับร้อย มีหนามนับร้อย มีเข็มฉีดยานับร้อย ( เกี่ยว?) ทิ่มไปที่อกของ

ผม มันปวดราว และทรมานมาก ถ้ากันบอกผมก่อนผมคงไม่โกรธมากขนาดนี้ แต่นี้กันไม่บอกอะไรเลย "ฮึ ฮึ " ผมเค้น

เสียงของผมออกมา ผมเจ็บมาก ผมไม่รู้จะอธิบายยังไง ไม่เจ็บเกิน เรื่องกันแสดงละครเวที ไม่รู้ว่างาน แต่คำตอบที่

กันกับฉัตรนี้นะสิ มันไม่ใช่งาน และมันคงไม่ใช่เรตติ้งหรอก

ผมปาดน้ำตาที่ไหลอย่างไม่รู้จะหยุดไหล ผมพยายามลืมทุกสิ่งทุกอย่าง เพราะวันนี้ผมต้องไปงานแกรมมี่วัน

เดอร์แลนด์ ผมไม่อยากให้ตาของผมบวม ผมจึงเดินมายังห้องน้ำพร้อมกับผ้าเช็ดตัวสีขาว ผมเดินตรงไปที่กระจกห้อง

น้ำ ผมพยายามฝืนยิ้มให้กับกระจก

พยายามหัวเราะ

" เอาละริท สู้ หยุดร้องไห้ได้แล้ว หยุดอ่อนแอได้แล้ว "  ผมพูดกับตัวเองพร้อมมองกระจก ผมอดที่จะทุเรตตัวเองไม่ได้ เหอะๆ








                   หลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จ เสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น ทำให้ผมหยุดฝีเท้าที่กำลังจะเดินไปที่ตู้เสื้อ

ผ้า กลับไปที่หน้าคอมเพื่อจะไปรับโทรศัพท์ แต่ทว่าคงที่โทรมา คือคนที่ทำให้ผมเกือบไม่เป็งานเป็นการ คนที่ผมไม่

อยากจะ เฮ้อ แต่หัวใจของผมเรียกร้องหาเขาเหลือเกิน ผมเลือกที่จะกดรับ

" อะไร? "   ประโยคแรกที่ผมพูดทำให้ปลายสายตอบกลับด้วยน้ำเสียงอ้อน อ้อน


" ก็ คิดถึง โทรหาไม่ได้รึไง "  กันตอบ


" หรอ ? แค่นี้นะ จะแต่งตัวรีบไปงานแกรมมี่วันเดอร์แลนด์ เดี๋ยวพี่แนนจะมารับแล้ว "   ผมกรอกเสียงใส่โทรศัพท์ด้วย

น้ำเสียงที่เย็นๆ ผมไม่รอที่จะให้ไอ้กันตอบกลับ ผมกดวางแล้วรีบเดินตรงไปที่ตู้เสื้อผ้าอย่างรวดเร็วเพราะ อีกไม่กี่นา

ทีพี่แนนจะมารับแล้ว ไม่อยากมาเสียงเวลากับเรื่องความรัก ความรู้สึก เฮ้อ ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าไปพลางนึกคิดไปเรื่อง

ต่างๆนาๆ จนเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง ไอ้กันโทรมารึเปล่า ผมแอบคิดคำถามในใจ แล้วค่อยหยิบโทรศัพท์จากโต๊ะ

ขึ้นมาดู

" พี่แนน " ผมอ่านชื่อที่ขึ้นในโทรศัพท์ ทำให้ผมรีบรับทันที

"  ครับพี่แนน " ผมพยาพยามปรับโทนเสียงให้นิ่งที่สุดและให้เป็นปกติที่สุด

" ริทแต่งตัวเสร็จรึยัง  เครียดเรื่องอะไรอยู่หรอ พี่แนนมาถึงหน้าคอนโดริทแล้วนะ   "  พี่แนนตอบกลับ พร้อมกับคำ

ถาม พี่แนน จับได้อีกแล้ว

" ครับๆ เดี๋ยวผมลงไปครับ ผมแต่งตัวตามที่พี่แนนบอก ตามชุดที่พี่แนนจัดให้ทุกอย่างครับผม "  ผมพูดเสียงลงท้าย

เหมือน วิโรจน์ ในละครซิทคอมลูกพี่ลูกน้อง เพื่อจะกลบเกลือนสิ่งที่พี่แนนสงสัย

" ฮ่าฮ่า นึกว่าเครียดเรื่องอะไร ไม่เครียดนิ เร็วๆนะรถตู้รออยู่ พร้อมกับช่างแต่งหน้า " พี่แนนตอบกลับพร้อมกับเสียง

หัวเราะ

" ครับผม " ผมแกล้งเล่นน้ำเสียงต่อไปก่อนที่ผมจะกดวางแล้วรีบ หยิบนั้นนู๊นนี้ใส่กระเป๋า แล้วลงไปข้างล่างและไม่

ลืมที่จะเช็คความเรียบร้อยของห้องก่อนที่จะเดินออกจากห้อง






     

          ที่งาน แกรมมี่วันเดอร์แลนด์ 


                ผมเดินเข้ามาในงานอย่างเงียบๆ ทำให้พี่โน่เอ่ยยถามขึ้นมาว่า 

" เฮ้ย ริทมึงเป็นไรว่ะ ? "   พี่โตโน่เอ่ยถามพร้อมกับตบไหล่ผมเบาๆ 

" ไม่เป็นไรพี่ ก็แค่ ... "  ผมยังไม่ทันจะตอบหมด พี่โน่ก็พูดขึ้นว่า  

" ทะเลาะกับอ้กันหรอ ? " พี่โน่ถามพร้อมจ้องตาผม เฮ้ยไอ้พี่โน่รู้ได้ไงเนี๊ย พี่โน่รู้ทันเหลือเกิน  ผมเงียบแทนตอบคำ

ถามของพี่โน่ แกคงรู้    หมดแหละว่าผมเงียบมันคืออะไร พี่โน่พูดขึ้นว่า  " พี่ไม่รู้หรอกนะ ว่าทะเลาะกันอะไรมา  หรือ

มึงโกรธอะไรไอ้กัน แต่กุอยากบอกมึงว่า ไอ้กันมันรักมึง อย่านอยด์ ทำงานให้เต็มที่ สู้ๆ "   พี่โน่พูดปลอบผมพร้อมกับ

ตบไหล่ผมอีกครั้งและพี่โน่ก็โอบไหล่ผมเราเดินไปพร้อมกัน

" ขอบคุณนะพี่  ผมจะสู้ๆ เอาหละ มาลุยงานดีกว่า "  ผมพูดพร้อมยิ้มให้พี่โน่ และ พี่โน่ก็ยิ้มกลับให้ผมพร้อมกับทำ

หน้าตา กุ๋ยๆใส่

" ปะ เตรียมตัวไปเดินขบวนพาเหรดกัน "   พี่โน่พูดตบหัวไหล่ผมเบาๆ ตบบ่อยไปมั้ยพี่โน่ เจ็บนะเว้ย







~   หลังจากที่เดินขบวนพาเหรดเสร็จ ไม่น่าเชื่อว่า ตอนเดินขบวนพาเหรดผมลืมเรื่องไอ้กันหมดเลย เพราะแฟน

คลับของผมทำให้ผมมีกำลังใจ ผมชอบให้แฟนคลับผมยิ้ม ผมชอบให้แฟนคลับมีความสุข แต่พอหลับตาแฟนคลับ

เรื่องของไอ้กันกับฉัตรก็วนเข้ามาในหัวของผมอีกครั้ง

"  น้องริท วันนี้น้องกันฝากนาฬิกามาประมูลด้วยนะจ๊ะ "  เสียงพี่ดอยพูดขึ้นระหว่างที่พี่ดอยเดินมาทางผม

" ครับ ครับ และประมูลพร้อมผมกับพี่โน่เลยใช่มั้ย ? " ผมตอบพี่ดอยพร้อมกับคำถาม

" จ๊าๆ เดี๋ยว โตโน่ก็มา เตรียมๆ สคริปไว้แล้วกันนะ " พี่ดอยพูดพร้อมยิ่มแฉ่งให้กับผม



~  หลังจากการประมูล


               บนเวทีตอนนี้มี  ผม พี่โน่  พี่ดอย พี่แหม่ ซึ่งกำลังคุยเรื่องของประมูลกันอย่างสนุก อย่างฮา แฟนคลับกรี๊ด

และฟินกันใหญ่เลยคำพูดของผมกับพี่โน่ ผมบรรยายสรรพคุณ เอ้ย ที่มาที่ไปของนาฬิกาของไอ้กัน ที่ผมพูดไปก็

ความจริงนะครับ นาฬิกาไอ้กันมันดูยากจริงๆ

ผมอยากบอกว่าผมเคยใส่นาฬิกาไอ้กันด้วยแหละ และไอ้กันก็เป็นคนใส่ให้ผม อันเนี๊ยผมไม่ได้บอกแฟนคลับ เดี๋ยวผม

จะแถไปไม่เป็น

คุยแบบฟินกับไอ้พี่โน่ดีกว่า แฟนคลับโน่ริท ได้ใจกันใหญ่เลย ของ ของพวกเราประมูลรวมกันหมดเลย รวมมูลค่า

สามแสนบาท

แฟนคลับของผมประมูล แว่นตากันแดดของผมไป  1 แสนบาท

แฟนคลับของพี่โน่ประมูลเสื้อแขนยาวไป 1 แสนบาท

ส่วนของไอ้กันก็นาฬิกา แฟนคลับมันก็ประมูลไป 1 แสนบาทเช่นกัน
     


                ผมดีใจที่แฟนคลับของผมกับแฟนคลับของพี่โน่แล้วก็ เออ ไอ้กัน รักกัน แต่ผมไม่อยากจะพูดถึงไอ้กัน

แล้ว ผมเซง ผมโกรธมันที่มันไม่บอกอะไรผม ที่มันบอกว่าฉัตรกับมากสนิทกันถึง 7 ( คะแนนเต็ม 10 ) เหลือแค่อีก 3

คะแนน เค้าก็เป็นแฟนกันแล้ว ฮึๆ

" ริท นั่งเหมออะไรอยู่หรอ ? "

" ริท " 

"ริท "

" อ้าวพี่แนน มาตอนไหนเนี๊ย ? " ผมตอบพี่แนนอย่างตกใจ พี่แนนมาตอนไหนว่ะ

" ก็มาตอนที่ริท นั่งเหม่ออยู่นั้นแหละ เหมออะไร ? นั่งคิดถึงใคร ? " พี่แนนถามทั้งๆที่รู้อยู่ว่าผมมีคนๆเดียวนี้แหละที่

ทำให้ผมไม่มีสติ

" เปล่า "  ผมแถไปหน้าตาเฉย

" อย่าโกหกเลยริท คิดถึงไอ้กันละซิ  "  พี่แนนพูดข้างหูผมเบาๆ เพราะเรื่องนี้รู้กันไม่กี่คน

" อย่าพูดถึงมันเลย "  ผมตอบพี่แนนไปด้วยน้ำเสียงแอบมีน้ำตา

" กันทำงานนะ อย่าคิดมากเลย กันแสดงละครเวทีไง มันไม่มีมุมกล้อง " พี่แนนพูด เฮ้อพี่แนนไม่รู้อะไรเลย

" มันไม่ใช่เรื่องนั้น " ผมเผลอพูดออกไป

" แล้วเรื่องอะไร ? " พี่แนนถามกลับอย่างรวดเร็ว

" ก็เรื่องนั้นแหละ   " ผมตอบ

" เอาละๆ ไม่อยากรู้ละ เดี๋ยวตอนเย็นจะไปจัดชุดให้อีกนะ พรุ่งนี้ริทมีร้องเพลงด้วย สู้ๆนะ ส่วนเรื่องกันก็ลืมๆก่อน ค่อย

เคลียหลังเสร็จงาน "

พี่แนนบอกผม พร้อมยิ้มจนตาหยี้ ถ้าพี่แนนเป็นผู้หญิงคงน่ารักมากเลย ผมแอบคิดในใจพร้อมยิ้ม ออกมา








~~  ที่คอนโด หลังจากที่พี่แนนกลับไป ผมก็ไปอาบน้ำเตรียมตัวจะพักผ่อนให้เต็มที่ ตอนนี้ก็ 4 ทุ่มกว่าๆละ   เสียง

โทรศัพท์ของผมดังขึ้น  ทำให้ผมรีบหันไปตามเสียง ผมเดินไปทางโต๊ะที่ผมเอาโทรศัพท์วางไว้

" กัน " ผมเอ่ยชื่อที่ขึ้นอยู่บนโทรศัพท์ พร้อมกับคำถามเข้ามารุมเร้า

  ริท :   " ฮัลโหล "  ทว่ามือของผมกลับไปกดรับเพราะหัวใจมันสั่งงาน

  กัน :   " วันนี้เหนื่อยมั้ย โกรธอะไรกันหรอ ? " กันตอบกลับพร้อมกับคำถามแล้วเสียงอ้อนๆ รู้ได้ไงว่ะว่าโรกธอยู่

  ริท  :  " ใครบอก "

  กัน  : "มีสายรายงาน ฮ่าฮ่า  โกรธอะไรกันหรอ ? " กันถามเสียงอ้อน

  ริท  : " เหนื่อย อยากพักผ่อน"  ผมตอบกลับมันไปด้วยเสียงนอยด์

  กัน  : " ไม่เชื่อ ริทโกรธอะไรกัน กันขอโทษนะ นะ " 

  ริท  : " กันคิดยังไงฉัตร "  ผมกรอกเสียงให้เป็นปกติที่สุด

  กัน  :  " เพื่อนกันไง  "  กันตอบเสียงเรียบๆ

  ริท  :  " แล้ว 7 เต็ม 10 นั้นละ มันเลย 5 แสดงว่ามากกว่าเพื่อน "  ผมตอบกลับพร้อมกับน้ำใสๆไหลออกจากตา

  กัน  : " นอยด์เรื่องนี้ นี่เอง ก็ 7 ก็เพื่อนสนิท เต็ม 10 ถึงจะเรียกว่าแฟน แต่ริทอ่ะ 10 นะรู้มั้ย " กันตอบด้วยน้ำเสียง

จริงจัง แต่ทำให้คนฟังเผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว

  ริท  :  " จริง? " ผมพูดพร้อมกับปาดน้ำตา

  กัน  :  "จริงดิ กันรักริทที่สุดเลย ฉัตรอ่ะกันให้ 7 ส่วนริทอ่ะ กันให้มากกว่า 10 หายโกรธนะ  " 

  ริท  : "ไม่รู้!แหละ แล้วทำไมไม่บอกริท ทำไมต้องให้ริทรู้เอง "

 กัน   : ก็กันคิดว่า ริทจะเชื่อใจกันอ่ะดิ กันนึกว่าริทรู้แล้ว่าให้กันให้ริท 10 และกันกลัวริทโกรธเนี๊ยแหละ เอะๆ แอบ

ติดตามเค้านี้หว่า " กันตอบกลับน้ำเสียงกากๆ

 ริท   : " เปล่า แค่เปิดเจอ คราวหลังมีอะไรให้บอกริท ไม่งั้นริท งอนจริงๆด้วย "

 กัน  :  " กันคิดถึงริทนะ รักริทนะ  วันหลังไปดูละครเวทีมิสไซง่อนด้วย ไปให้กำลังใจกันหน่อยนะ " กันพูดเสียงอ้อน

ทำให้ผมเผลอยิ้มพร้อมน้ำตาไม่ได้

 ริท    : "  ไม่อยากไปดูภาพบาดตา ไม่อยากไปดูสิ่งที่กันเคยทำกับริท แล้วไปทำกับคนอื่น " ผมตอบกันไปความจริง

 กัน    : "เช่น จูบนะหรอ ? ไม่ต้องหึงนะนั้นอ่ะแค่แสดง แต่กับริทอ่ะของจริงล้วนๆ "  กันตอบด้วยน้ำเสียงกวนๆ

 ริท    : " ไอ้บ้า ! เขินนะเว้ย "  ผมพูดโทรศัทพ์ไปพลางยิ้มไป พลางหยิกหมอน กำผ้าห่มไป

กัน     : "ดึกแล้ว กันอยากได้ยินเสียงริทบอกรัก บอกคิดถึงกันบ้าง "

ริท      : " ริทรักกันนะ ริทคิดถึงกันนะ ฝันหวานนะ สู้ๆเหนื่อยก็พักบ้าง พักผ่อนได้แล้ว เป็นห่วง " ผมพูดไปตามความ

รู้สึกที่มีต่อมัน

กัน    : "แค่นี้แหละที่อยากได้ยิน ฝันหวานนะที่รักของกัน จุ๊บๆ "

                       คืนนี้ผมคงฝันดี นอนหลับสบายทั้งตัวและทั้งใจ เฮ้ออิ่มใจจริงๆ พร้อมที่จะสู้และลุยงานต่อในวันพรุ่ง

นี้ ผมรักไอ้ดำที่สุดเลย ร่างเล็กหลับไปพร้อมกับรอยยิ้ม


                                       จบแล้ว ฮ่าฮ่า

___________________________________________________________________________

 เป็นยังไงบ้างคะ ขอคำแนะนำติชมด้วยนะคะ คือไรเตอร์ไม่เก่งอ่ะคะ แหะๆ ฟิคเรื่องนี้อาจจะไม่เหมือนสักเท่าไหร่แต่ไรเตอร์ตั้งใจเต็มที่แล้วคะ ได้แค่นี้จริงๆ อิอิ รักกันโน่ริท ฮ่าฮ่า แต่จิ้น กันริท จ๊า รักอสรพิษ
    - - - - - แก้ไขแล้วนะคะ  - - - - -  - ขอบคุณสำหรับคำแนะนำแล้วคะติชมจาก Sweetness-only และ saynam