ขอโทษที่ฉันบ้าไปรักนาย

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 4

เช้ารุ่ง

       แสงแดดอ่อนๆ กระทบเข้าไปยังผ้าม่านสีชมพูอ่อน ทำให้ผู้หญิงผมสำ ที่นอนอยู่นั้นร็สึกตัวขึ้น เธอจึงค่อยๆลืมตามขึ้นอย่างเพลียๆ เพราะเมื่อคืนก็นอนดึกมาแล้ว รู้สึกว่าจะพักผ่อนไม่เพียงพอสักเท่าไหร่

“ เฮ้อ นี้เช้าแล้วหรอเนี๊ย “ เมรี่พูดพร้อมยืดเส้นยืดสายก่อนที่จะพับเก็บผ้าห่ม เธอรู้สึกว่า การที่นอนห้องใหญ่ๆเนี๊ยทำให้นอนตื่นสาย ( เกี่ยวมั้ย?)  พอเธอนึกได้ว่าวันนี้ ต้องไปโรงเรียนพร้อมกับไรค์เป็นวันแรก เธอรีบลุกจากเตียงแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว   พร้อมกับคิดในใจว่า ตอนนี้ไรค์จะตื่นรึยัง

         เมรี่อาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็ว พร้อมที่จะลงไปข้างล่าง แต่พอเธอเปิดประตูแล้วพบสายตาเย็นชา ของไรค์ทำให้เธอ หน้าแดงยังกะมะเขือเทศ  เมรี่ไม่กล้าทักทายไรค์ เพราะตอนนี้เมรี่รู้ตัวว่าเธอกำลังหน้าแดง เมรี่จึงรีบวิ่งไปข้างล่างอย่างรวดเร็วจนทำให้เกิด อุบัติเหตุ 

“กรี๊ด “ เสียงเมรี่ร้อง เพราะเธอรีบจึงทำให้ตกบันได แต่ยังดีที่ยังจับราวบันไดไว้ทันไม่อย่างนั้นละก็

“ เป็นไรหรือเปล่าคะ? “ เสียงคุณป้า สงสัยคงจะเป็นแม่บ้านละมั้ง

“ อะ เออไม่เป็นไรคะ พอดีเมรี่ซุ้มซามไปหน่อยคะ “ เมรี่พูดพร้อมเกาหัวแก้เขิน

“ ป้าเตรียม อาหารเช้าไว้ให้คุณหนูไว้บนโต๊ะนะคะ” ป้าพูดพร้อมเดินขึ้นบันไดไป

“ คะ ขอบคุณคะ “ เมรี่พูด พลางเดินลงไปโต๊ะอาหาร พลางคิดว่า เธอทำตัวเหมือนคุณหนูเกินไปมั้ย? ทั้งๆที่มาอาศัยบ้านคนอื่นอยู่แท้ๆ เฮ้อ เมรี่คิดในใจพร้อมนั่งเก้าอี้เพื่อจะรับประทานอาหารเช้า ที่วางอยู่บนโต๊ะ และพอที่จะเอาขนมปังเข้าไปปาก เมรี่ ก็เห็นไรค์เดินออกไปจากประตูบ้าน  เมรี่อยากจะตะโกนถามว่าจะไปไหน แต่เธอคิดว่า คงไม่ดีกว่า 

“ คุณหนูไม่ทานอาหารเช้าก่อนหรอคะ “  ป้าแม่บ้านเรียกไรค์ พร้อมวิ่งตามไรค์ออกไปจากประตู

“ ป้า ไรค์บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ต้องเรียกไรค์ว่าคุณหนู” ชายหนุ่มผมสีเหลืองออกส้มพูด ก่อนที่จะเปิดประตูรถสีดำราคาแพง

“ คะ ป้าขอโทษคะ “ หญิงอายุประมาณ ห้ามสิบกว่าพูดพร้อมก้มหน้าลงมองพื้น

“ ป้า ผมไปโรงเรียนก่อนนะ “ ไรค์พูดก่อนที่จะปิดประตู

“ เดี๋ยวก่อน ซิคุณหนู คุณผู้ชายบอกว่าให้หนูเมรี่ไปโรงเรียนด้วยไม่ใช้หรอคะ “  ป้าพูดพร้อมเคาะกระจกประตูรถสีดำ เบาๆ

“ ยัยนั้นเป็นใคร ถึงจะต้องมาอยู่บ้านเรา “ ไรค์พูด

“ อะ เออ เดี๋ยว รอฉันด้วย “ เสียงผู้หญิงผมสีดำที่วิ่งออกมาจากประตูบ้าน

“ ถ้าจะไป ก็รีบๆ “ เสียงไรค์พูดอยย่างเย็นชา

 เมรี่รีบวิ่งขึ้นรถอย่างตื่นเต้น

“ อะ เออไรค์ เรียนอยู่ชั้นไหน แล้วห้องไหนอ่ะ “ เมรี่เอ่ยถามก่อนที่ไรค์จะขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว

“ 5/1 “ เสียงไรค์ตอบอย่างเย็นชา และไม่มองหน้าคนถามสักนิด

“ ฉัน ก็อยู่ม.5 แต่ฉันอยู่ห้อง 2 “ เมรี่พูดยิ้มๆ

“ ใครถามเธอ “ ชายผมสีเหลืองออกส้ม พูดขึ้น หารู้มั้ยว่าคำพูดนี้ทำให้ผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆถึงกับน้ำตาไหล

   ความเงียบเข้ามาครอบงัมภายในรถทำให้บรรยากาศภายในรถไม่ค่อยดี เมรี่รู้สึกจะอ๊วก ยังไงไม่รู้ เพราะการขับรถที่เร็ว ไม่เป็นจังหวะ ทำให้เธอมึนหัว คล้ายจะมีอาการ

“ ไม่ไหวแล้ว “ เมรี่พูดพร้อม เลื่อนกระจกลง พร้อมอ๊วก ออกมา

“ อี๊ เป็นผู้หญิงอะไร ไม่มีมารยาทซะเลย “ ไรค์พูดพร้อมทำหน้าตาขยะแขยง

“ ก็ดูนายขับรถซิ ใครจะไปทนได้ “ เมรี่หลังจากที่อ๊วกเรียบร้อยแต่ยังมีอากาศค้างอยู่ กลับมาตอบ

ฟรืด !! เสียงไรค์หยุดเลย เพราะนี้ก็ถึงหน้าโรงเรียนแล้ว

“ ลงไปเซ้ “ ไรค์ตะโกนไล่เมรี่ที่นั่ง เบลอๆ อยู่ข้างๆ

“ ได้ “ เมรี่พูดพร้อมเปิดประตูก้าวรถออกจากรถ พร้อมน้ำตาคลอเบ้า

เมรี่เดินโซเซ ไปที่หน้าหน้าเสาร์ธงเพื่อจะไปรอเข้าแถว พร้อมกับมองหาออร่า เพื่อนสนิทที่เมรี่ พร้อมกับคิดในใจว่า ฉันไม่น่าบ้าไปตกหลุมรักไอ้ผู้ชายบ้าๆ อย่างนายเลย ชิ ! เธอคิดในใจพร้อมไปนั่งเก้าอี้มาหินอ่อนอยู่ที่แถวๆหน้าเสาร์ธงมีต้นไม้ใหญ่ และพุ่มดอกไม้สวยๆ ทำให้เมรี่รู้สึกดีขึ้นจากอาการ เมารถเมื่อเช้า

“ ไงเพื่อน “ เสียงที่คุ้นหู ดังขึ้น เสียงออร่านั้นเอง

“ เฮ้ ออร่า “ เมรี่พูดพร้อมยืนขึ้นกอดเพื่อนสาว

“ นี้แก มาตอนไหนเนี๊ย? “ เมรี่เอ่ยถาม ออร่า

“ ก็มาตอนที่เรียกแกนั้นแหละ ฉันนึกว่าแกจะยังไม่มาเพราะฉันไม่เห็นกระเป๋าแกวางอยู่บนโต๊ะเลย” ออร่าพูดก่อนที่ นั่งลงที่โต๊ะมาหินอ่อน
_______________________________________
พรุ่งนี้คงไม่อัพ สาเหตุไม่ใช่เพราะไม่ใครอ่าน แต่ พรุ่งนี้ไรเตอร์ไปขอนแก่นคะ ยังไงถ้าอ่านแล้วก็เม้นด้วยนะคะ