38 อะไรกันแน่ ?? *12 *54

ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่ 13

                                            หลังจากที่ผม  ออกไปข้างนอกกับเซนมา  ...  โอว ว   ร้อนโครต เลย ครับ ฮ่า
                                             ผิวผมจะเสียไหมหน๊า ??  คิดแล้วกลุ้ม  หุหุ   ( แค่นี้ก็กลุ่มเนอะ )
                                                           

                                             "  อะ่นี้ พี่ซื้อหนมมาให้กิน ..  แก้เซง แก้เบื่อ  แก้ร้อน  "   ผมเอ่ยกล่าวพลางวาง
                                             ถุงขนมไว้บนโต๊ะ 

                                             "  พี่ริท ขนมนี้พี่ต้องซื้อมาแพงๆแน่ใช่ป่ะ ?  "   เสียงไอ่เนียร์ถามผมขึ้นพร้อมหยิบ
                                             ถุงขนมขึ้นมา

                                             "  เอ๊า มึงถามโง่ๆ .. ก็ราคาปกติเหมือนเดิมนี้หว๊า "   ผมตอบไอ่เนียร์ไป

                                             "  เอ๊า แล้วทำไมมันมีสรรพคุณหลายอย่างจังอะพี่   แก้ร้อน แก้เซง  แก้เบื่อ  "

                                             "   กวนละมึง ง   "   ผมตอกไอ่เนียร์

                                             "  ผมไม่ได้กวนนะพี่ ...  พี่พูดเอง ง นิ  ฮ่าาฮ่าา   "

                                             "   เออ ...  มึงกวนอย่างงี้  กุไม่ให้กินเว้ย ย   "

                                             "  โอ  พี่ริทของเนียร์ ..  น้องเนียร์ล้อเล้ง ง หน๊า นะๆ   "

                                             "  ...   พี่ริทของเนียร์ได้ไง ...  ตูมตามต่างห่างของเนียร์  "  เสียงตูมตามดังขึ้น

                                             "  เอาเข้าไป ...  โอ๊ย ย กุละเซง ง  "   ผมบ่นลอยไป

                                             "  พี่ริทก็ กินขนมแก้เขิน  แก้เบื่อ  แก้ร้อนของพี่ดิ  ฮ่าฮ๋า "   ไอ่เนียร์พูดกวนๆ

                                             "   ....   = _ =  มีความสุขจังนะ ..  โอ๊ยย  ไปข้างนอกดีกว่า า เบื่อ! "  
                                              ผมเน้นเสียงตรงคำว่าเบื่อ  ผมพูดพร้อมหยิบถุงขนมออกไป

                                              "  อ้าวว พี่ิริท เนียร์ยังกันไม่อิ่มเลยนะ ...  เอามาก่อนดิี๊๊   "







                                         ตกเย็น



                                ZEN  Part


                                                    เย่ๆ ...  พรุ่งนี้จะได้เจอพี่เก่งแล้ว ว ...  ยักฮู้ ~   มีความสุข  หุหุ  
                               โทรหาพี่เก่งดีกว่าา า  ว่าแล้วผมหยิบ โทรศัพย์มือถือกดโทรหาพี่เก่งทันที 



                              "   พี่เก่งทำไรอยู่หรอ  ?  "

                              "  คิดถึงเซนไง ..  ไมุ่รุ้หรอนิ  ? "

                              "  ทำเป็นปากหวานเชี๊ย ย  "

                              "  เอ๊า เคย  ...  "  

                              "  ไม่ต้องเล่นมุกนี้หรอกนะ  เบื่อ  "  พี่เก่งพูดไม่ทันจบ ..  ผมพูดตัดขึ้นทันที

                              "   แหม๊ะ ทำเป็นรู้ทัน น  "

                              "  ใครไม่รู้ก้ไง่ ..  ก็บ้าแล้วล่ะพี่   ว่าแต่ ..  เตรียมตัวมาหาเซนยัง ง  ? "

                              "  เตรียมแล้ว คร๊าฟ ฟ   พี่แต่ไอ่กันแหละ  ที่ยังไม่เตรียม  "

                              "  ทำไมพูดยังงี้ละพี่ เก่ง  "  ผมถามพี่เก่ง ..  ทันที

                              "   มันบอกว่า ข้าวของมัน รวมทั้งหัวใจอยู่ที่ริทหมดแล้ว .. มันไม่มีอะไรเป็นของตัวเอง  "

                              "  หวานเนอะ  กันคุยโทรศัพท์  กะริทใช่ป่ะ   (  ไรเตอร์แก้แล้วน๊ะ จ๊ะ   หุหุ  )

                              "  อื้มใช่ รุ้ได้ไง  ?  "

                              "  ก็ ดุไอ่ริท ตัวบิดตัวเบี้ยว ซะขนาดนั้น  ฮ่าฮ่า  มดคงขึ้นปากแล้วล่ะ  ฮ่าฮ่า  "

                              "  ไม่ต้องคุยเรื่องกันริทแล้ว ว ...  มาคุยเรื่องของเราดีกว่า  ฮ่าฮ่า  "

                              "  พี่เก่งอะ  ...   "

      


                  Tumtam


                                บ้านพี่เซนบรรยากาศดีจัง ง  เลย ลมพัดเบ็นสบาย ..  อากาศก็ไม่หนาวมากไม่ร้อนมาก ก 
                     "  ตามดู พี่ริทคุยโทรศัพท์  ดิ  "  เสียงจูเนียร์ทำให้ผมหันไปหาคนๆ 1  ที่นั่งบิดตััว  นั่งกัดเล็บ
                     ตัวเองไปมา  (  พี่ริทเขินเปนไงละ  หุหุ  )  >>  มากไปม๊ะพี่ริท  <<    คนๆนั้นก็คือพี่ริท 
                        พี่ชายจูเนียร์   "  เนียร์ ..  อย่าดูพี่เค้าคุยโทรศัพท์ ดิ  เดี๋ยว  พี่ริทดุเอา  "   ผมเตือนๆจูเนียร์
                      สุดที่รักของผม   "  โห้ ตาม .. ทีเนียร์คุยโทรศัพย์กะตาม ..  พี่ริทก็แอบดูเนียร์ยังงี้แหละ  เชอะ "
                       เอาเข้าไป ...  พี่น้องคู่นี้   "  เนียร์ดึกแล้ว ว นอนกันเถอะ  "   ผมชวนเนียร์ไปตอน เพราะตอนนี้ก็
                       ดึกมากแล้ว  "  ไม่เอา เนียรจะดูพี่ริทคุยโทรศัพท์  "    เนียร์นี้ดื้อจริงครับๆ 
                        "  เนียร์ไปนอนเหอะ ..  ดึกแล้ว น้ำค้างก็เริ่มลงแล้ว ..  อย่าไปกวนพี่ริทเลย ย  "   ผมพูดพร้อม
                         เดินไปนั่งข้างจูเนียร์   "  อื้มก็  ได้  เห็นว่าตามขอนะเนี๊ย ย  เนียรืถึงยอม ม  "
 

 
                        ผมกับเนียร์เดินมาถึงที่ห้องนอนที่พี่เซนจัดไว้ให้สำหรับผมกับจูเนียร์  (  คู่หวานแห่ง ศตวรรษ  )
                      
                         >>  เวอร์ไปป๊ะ  ?  <<   "  เนียร์   ฝันหวานนะ  "  ผมพูดพร้อมห่มผ้าให้เนียร์ " อื้ม ฝันดีนะตาม "
                        




                                                                              ********************
                                                   โอ๊ะ  โอว ว มีกำลังใจจะอัพแล้วล่ะคะ   หุหุ  
                               ขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ  คอมคุณทุกคอมเม้น  และขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนที่
                               เข้ามาอ่านฟิค  ห่วยๆ ..  พิมก็พิมผิด  แถมพิมตกอีกด้วย ฮ่าฮ๋า  ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ