ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 3 การปรากฏตัวของแก๊ง คิวโยวมิฮานะ
ณ ประเทศไทย
หญิงสาวน่ารักทั้ง 9 คนกำลังวางแผนไปตามบอสของตนกับประเทศ
" โถ่! มิกะจังทำไมทิ้งพวกเราไปกับ เมอร์จัง รินะจังอ่ะ T^T " โร
" นี้ โร มิกะโดนพ่อบุญธรรมพาไปตอนนั้นพวกเราป่วยอยู่เลยไม่ได้มาด้วยนี้ " เมรุ
" เมรุใจเย็นพวกเราไปหาพวกมิกะกันก็ได้นี้นา " โคนะ
" ใช้แล้วโคโนะจริงไมยูอิ " ยูกะ
" แน่นอนยูกะ " ยูอิ
" งั้น ฮิเมะจังเธอออกค่าเครื่องบินกับที่พักน่ะ ส่วนที่เหลือออกค่าที่พักกับโรงเรียน " มิซา
" ได้เเต่เธอรู้หรอว่าพวกมิกะเรียนที่ไหน " ฮิเมะ
" ก็ต้องนามิโมริอยู่แล้วเพราะวองโกเล่เรียนที่นั้น " มิซา
" งั้นก็สนุกสิพวกเรา " โคโนะ
" ใช้ " ทุกคนคน
# Tsuna #
เมื่อคืนมีจดหมายมาหาผม ผมเอาไปเล่าให้ทุกคนที่รู้เรื่องมาเฟียและเป็นผู้ชายแต่วาเรียมาแค่ 2 คนเอง
" สึนะในจดหมายเขียนว่าอะไรหรอ " ยามาโมโตะ
" ก็เขียนว่า
สวัสดีพวกวองโกเล่พวกเราแก๊งคิวโยวมิฮานะพวกเราต้องการที่จะสู้กับพวกนายถึงบอสของพวกเราจะไม่อนุญาตก็ตามแต่คืนพรุ่งนี้เจอกันที่โรงเรียนนามิโมริ จาก มือขวาของแก๊ง คิวโยวมิฮานะ "
ผมพูดจบทุคนทำหน้างงกันหมดไม่เวณผมคิดจะสู้กับพวกเรานี้นะพวกนั้นอยากตายหรือไงกัน
" ใครกันที่คิดจะนะสู้กับพวกเราไม่กลัวตายหรือไงกัน "
" แต่Meคุ้นชื่อนี้นะเมื่อเคยได้ยินที่ไหนแต่ก็คิดไม่ออก "
" เจ้าชายด้วยนะ "
" คงเป็นไปไม่ได้หรอ ฉันยังไม่เคยได้ยินชื่อนี้เลยนะ หรือมันไม่จะเกียวกับมาเฟีย " ก็จริงอย่างที่รีบอร์นพูด
" แล้วทำไมพวกนั้นถึงอยากสู่กับพวกเรากันนะ "
" เดี๊ยวพรุ่งนี้เราคงจะรู้คำตอบนั้นเอง "
พอตอนเช้าพวกผมรีบไปโรงเรียนกันแต่เช้าพอถึงห้องเรียนก็เจอ เคียวโกะจังกับพวกมิกะจังด้วย
" นี้สึนะคุงรู้หรือเปล่าว่ามีนักเรียนใหม่ย้ายมาตั้ง 9 คนนะ " เป็นไปได้ไงมีนักเรียนย้ายมาตั้ง 9 คนหลังจากพวกมิกะจังมาไม่นานหรือจะเป็นศัตรูกันนะ
" จริงหรอเคียวโกะจัง "
" จริงจะมิกะจัง " พวกผมคุยกันจนครูเข้ามาสอน
" เอาทุกคนเงียบได้แล้วมีนักเรียนใหม่ย้ายมาจากไทยนะ พวกเธอเขามาได้ " พอครูพูดจบมิกะจังดูตกใจมาก ครื๊น~~~ครื๊น~~~ครื๊น~~~ จบเสียงเปิดประตูก็มีผู้หญิงเขามาที่เดียว 9 คน
" สวัสดีฉัน มิโคโตะ มิซากะ เรียก ซากะก็ได้ "
" สวัสดีฉัน อุทาอุ ฮิเมะ "
" สวัสดีจ๊ะ ฮิมาวาริ โคโนะจ๊ะ "
" สวัสดีฉัน ทาอิโยะ ยูกะ "
" ฉัน ทาอิโยะ ยูอิ "
" ไฮ วาชินะ ยูโร "
" โจชิมะ ซายะค่ะ ^ ^ "
" ฉัน นาโอเดะ โอเมรุ "
" ส่วนฉัน อาการาชิ นัส " โห !น่ารักทุกคนเลย
" นี้ทุกคน! " อยู่ๆๆมิกะจังก็ตะโกนและลุยขึ้นยืนพวกเด็กใหม่หันมาแล้วยิ้มให้มิกะจังแล้วโอเมรุก็พูดขึ้นว่า
" หนีมาแบบนี้ไม่ดีเลยนะมิกะ " พูดแล้วพวกเด็กใหม่เดินไปทางมิกะจัง
" เค้าไม่ได้หนีนะก็ป๋ะป๋าจะให้เรียนที่นี้เลยไม่ได้บอกก่อนพวกเมรุก่อนเราะตอนนั้นพวกเมรุไม่สบายนี้นา " พูดจบมิกะจังทำหน้าจะร้องไห้โอเมรุจังก็พูดว่า
" โอ๋~~ไม่ร้องนะเด็กดีไม่ร้องนะ " สองคนนี้เหมือนเเฟนกันเลยดูแต่ละคำพูดสิหวานมาก
" ก็ได้แต่มีที่อยู่กันหรอ " เออตรงไปไมมิกะจัง
" ไม่มีหลอกจะอยู่ด้วยกันนี้เละ " เฮ้ย
" แต่มันจะดีหรอ~~~ (' ') (. .) (' ') " มิกะจังทำหน้ากลุ้มใจ
" ไม่เป็นไรเรามีตัวช่วย " ฮะตัวช่วย
" อย่าบอกนะว่าคือ....... OoO;; " ดูมิกะจังจะตกใจมากเลยนะ
" นัสช่วยพวกเราหน่อยนะ " ผู้หญิงคนนั้นทำได้หรอ
" มิกะพวกเราอยู่ด้วยได้ไมอ่ะ ^ ^ " พอนัสจังยิ้มมิกะจังก็เขากระโดดกอดทันทีนี้มันอะไรกัน
" เหมี๊ยว~~เหมี๊ยว~~เหมี๊ยว~~ได้จิ๊นัสจัง " มิกะจังพูดไปก็เอาหน้าถูกับหน้าของนัสจัง
" O[]O " หน้าของทุกคนในห้องยกเว้นพวกโอเมรุจังกับพวกมิกะจัง
" เออ เขาเรียนได้ทุกคนที่นั่งของพวกเธอเลือกกันเอาเองนะจ๊ะ " ครูพูดจบพวกโอเมรุจังก็มานั่งอยู่ใกล้พวกมิกะจังกันมันเป็นเรื่องที่แปลกมากแต่ชั่งมันเถอะ
" วันนี้เราจะเรียนกันเรื่อง #@#@???:+&%$#!@^@!&#!~!$%^$@$ "
~ ผ่านไป 3.50 ชั่วโมง ~
~ อ๊อต ~ อ๊อต ~ อ๊อต ~ เสียงสวรรค์มาเเล้วเย้~~~~~~
" เอาละทุกคนเลิกเรียนได้แล้วจ๊ะ " พูดจบครูก็รีบออกไปทันที แล้วพวกมิกะจังคุยอะไรกับพวกโอเมรุจังกันนะ เสร็จแล้วมิกะจังก็เดินมาบอกกับพวกผม
" สึนะฉันไปกินข้าวกับพวกโอเมรุก่อนนะจ๊ะ "
" อืมได้สิมิกะจัง "
" ยัยมิกะกล้าดียังไงพูดกับรุ่นที่ 10 อย่างนี้ "
" เออโกคุเดระคุงใจเย็นๆๆนะ "
" นี้คุณปลาหมึกเดินได้กล้าดียังไงมาว่าท่านหัวหน้าของเรา ใช้ไมยูอิ "
" ใช้แล้วยูกะ ถ้าท่านหัวหน้าโกรธขึ้นมาฉันจะฆ่าแก " สองแฝดยูอิจังกับยูกะจังพูดจบก็เอา มีด! 0[]0 ออกมา คุณเธอเอาไว้ที่ไหนเนี้ย
" พอเถอะค่ะยูอิจัง ยูกะจัง " มิกะจังออกมาพูด
" ค่ะหัวหน้า X2 " ยูอิจังกับยูกะจังรับคำสั่งทันทีนี้มันอะไรกันเนี้ย ( ปลาทูน่าสติแตกแล้วค่ะ )
" มิกะจังทำไมยูกะจังกับยูอิจังถึงเรียกมิะจังว่าหัวหน้าละ " ผมถามมิกะจังไปตรงๆ
" อ๋อ! ยูกะจังกับยูอิจังเรียกเพราะฉันเป็นหัวหน้ากลุ่มนะพวกเราอยู่กลุ่มเดียวกันนะจ๊ะ "
" อ๋อ อย่างนี้นี่เอง แล้วกลุ่มอะไรหรอมิกะจัง " ผมถาม
" ความลับจ๊ะ ไปก่อนน๊า......ทุกคน " มิกะจังออกไปแล้วพวผมไปกินข้าววเคียวโกะจังก็ไม่มาด้วยกันอีก เซ็งเป็ด ( ทูน่าว่าท่านฮิหรอค่ะ // มิกะ ป่าวน๊า......แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณฮิบาริละครับ // ทูน่า ก็ท่านฮิหน้าเหมือนเป็ดนิ๊ค่ะ // มิกะ ยัยสัตว์กินพืชกล้าว่าผมหรอ // ท่านฮิ ตายเป็ดมาแล้ว ไปน๊า // มิกะวิ่งนี้สุดชีวิต ) พวกผมไปดาาดฟ้าก็เจอคุณดีโน่ เบลเฟกอลกับฟรานนี้มันอะไรกันเนี้ย
" ทุกคนมาทำอะไรกันครับ "
" ก็มาคุยเรื่องจดหมายประหลาดไงละ "
" อ๋อ ! เรื่องนั้นนั่นเอง ฉันว่าตอนเย็นพวกเราก็คงได้รู้นั่นเละรีบอร์น "
" แต่ฉันมีเรื่องสงสัย "
" เรื่องอะไรหรอรีบอร์น "
" ก็เรื่องของนักเรียนใหม่พวกนั้นที่ย้ายมาทีเดียว 9 คน ไหนจะมาหลังจากที่มีจดหมายประหลาดมาอีก แถมพวกมิกะกับนักเรียนใหม่ฉันกลับอ่านใจ ไม่ออกเลยสักกะคน " นี้มันเป็นเรื่องแปลกเกินไปแล้วนะ
" จะเป็นไปได้ไงกันครับคุณรีบอร์น "
" เอาเถอะแยกย้ายกันดายแล้ว "
sunny
หญิงสาวน่ารักทั้ง 9 คนกำลังวางแผนไปตามบอสของตนกับประเทศ
" โถ่! มิกะจังทำไมทิ้งพวกเราไปกับ เมอร์จัง รินะจังอ่ะ T^T " โร
" นี้ โร มิกะโดนพ่อบุญธรรมพาไปตอนนั้นพวกเราป่วยอยู่เลยไม่ได้มาด้วยนี้ " เมรุ
" เมรุใจเย็นพวกเราไปหาพวกมิกะกันก็ได้นี้นา " โคนะ
" ใช้แล้วโคโนะจริงไมยูอิ " ยูกะ
" แน่นอนยูกะ " ยูอิ
" งั้น ฮิเมะจังเธอออกค่าเครื่องบินกับที่พักน่ะ ส่วนที่เหลือออกค่าที่พักกับโรงเรียน " มิซา
" ได้เเต่เธอรู้หรอว่าพวกมิกะเรียนที่ไหน " ฮิเมะ
" ก็ต้องนามิโมริอยู่แล้วเพราะวองโกเล่เรียนที่นั้น " มิซา
" งั้นก็สนุกสิพวกเรา " โคโนะ
" ใช้ " ทุกคนคน
# Tsuna #
เมื่อคืนมีจดหมายมาหาผม ผมเอาไปเล่าให้ทุกคนที่รู้เรื่องมาเฟียและเป็นผู้ชายแต่วาเรียมาแค่ 2 คนเอง
" สึนะในจดหมายเขียนว่าอะไรหรอ " ยามาโมโตะ
" ก็เขียนว่า
สวัสดีพวกวองโกเล่พวกเราแก๊งคิวโยวมิฮานะพวกเราต้องการที่จะสู้กับพวกนายถึงบอสของพวกเราจะไม่อนุญาตก็ตามแต่คืนพรุ่งนี้เจอกันที่โรงเรียนนามิโมริ จาก มือขวาของแก๊ง คิวโยวมิฮานะ "
ผมพูดจบทุคนทำหน้างงกันหมดไม่เวณผมคิดจะสู้กับพวกเรานี้นะพวกนั้นอยากตายหรือไงกัน
" ใครกันที่คิดจะนะสู้กับพวกเราไม่กลัวตายหรือไงกัน "
" แต่Meคุ้นชื่อนี้นะเมื่อเคยได้ยินที่ไหนแต่ก็คิดไม่ออก "
" เจ้าชายด้วยนะ "
" คงเป็นไปไม่ได้หรอ ฉันยังไม่เคยได้ยินชื่อนี้เลยนะ หรือมันไม่จะเกียวกับมาเฟีย " ก็จริงอย่างที่รีบอร์นพูด
" แล้วทำไมพวกนั้นถึงอยากสู่กับพวกเรากันนะ "
" เดี๊ยวพรุ่งนี้เราคงจะรู้คำตอบนั้นเอง "
พอตอนเช้าพวกผมรีบไปโรงเรียนกันแต่เช้าพอถึงห้องเรียนก็เจอ เคียวโกะจังกับพวกมิกะจังด้วย
" นี้สึนะคุงรู้หรือเปล่าว่ามีนักเรียนใหม่ย้ายมาตั้ง 9 คนนะ " เป็นไปได้ไงมีนักเรียนย้ายมาตั้ง 9 คนหลังจากพวกมิกะจังมาไม่นานหรือจะเป็นศัตรูกันนะ
" จริงหรอเคียวโกะจัง "
" จริงจะมิกะจัง " พวกผมคุยกันจนครูเข้ามาสอน
" เอาทุกคนเงียบได้แล้วมีนักเรียนใหม่ย้ายมาจากไทยนะ พวกเธอเขามาได้ " พอครูพูดจบมิกะจังดูตกใจมาก ครื๊น~~~ครื๊น~~~ครื๊น~~~ จบเสียงเปิดประตูก็มีผู้หญิงเขามาที่เดียว 9 คน
" สวัสดีฉัน มิโคโตะ มิซากะ เรียก ซากะก็ได้ "
" สวัสดีฉัน อุทาอุ ฮิเมะ "
" สวัสดีจ๊ะ ฮิมาวาริ โคโนะจ๊ะ "
" สวัสดีฉัน ทาอิโยะ ยูกะ "
" ฉัน ทาอิโยะ ยูอิ "
" ไฮ วาชินะ ยูโร "
" โจชิมะ ซายะค่ะ ^ ^ "
" ฉัน นาโอเดะ โอเมรุ "
" ส่วนฉัน อาการาชิ นัส " โห !น่ารักทุกคนเลย
" นี้ทุกคน! " อยู่ๆๆมิกะจังก็ตะโกนและลุยขึ้นยืนพวกเด็กใหม่หันมาแล้วยิ้มให้มิกะจังแล้วโอเมรุก็พูดขึ้นว่า
" หนีมาแบบนี้ไม่ดีเลยนะมิกะ " พูดแล้วพวกเด็กใหม่เดินไปทางมิกะจัง
" เค้าไม่ได้หนีนะก็ป๋ะป๋าจะให้เรียนที่นี้เลยไม่ได้บอกก่อนพวกเมรุก่อนเราะตอนนั้นพวกเมรุไม่สบายนี้นา " พูดจบมิกะจังทำหน้าจะร้องไห้โอเมรุจังก็พูดว่า
" โอ๋~~ไม่ร้องนะเด็กดีไม่ร้องนะ " สองคนนี้เหมือนเเฟนกันเลยดูแต่ละคำพูดสิหวานมาก
" ก็ได้แต่มีที่อยู่กันหรอ " เออตรงไปไมมิกะจัง
" ไม่มีหลอกจะอยู่ด้วยกันนี้เละ " เฮ้ย
" แต่มันจะดีหรอ~~~ (' ') (. .) (' ') " มิกะจังทำหน้ากลุ้มใจ
" ไม่เป็นไรเรามีตัวช่วย " ฮะตัวช่วย
" อย่าบอกนะว่าคือ....... OoO;; " ดูมิกะจังจะตกใจมากเลยนะ
" นัสช่วยพวกเราหน่อยนะ " ผู้หญิงคนนั้นทำได้หรอ
" มิกะพวกเราอยู่ด้วยได้ไมอ่ะ ^ ^ " พอนัสจังยิ้มมิกะจังก็เขากระโดดกอดทันทีนี้มันอะไรกัน
" เหมี๊ยว~~เหมี๊ยว~~เหมี๊ยว~~ได้จิ๊นัสจัง " มิกะจังพูดไปก็เอาหน้าถูกับหน้าของนัสจัง
" O[]O " หน้าของทุกคนในห้องยกเว้นพวกโอเมรุจังกับพวกมิกะจัง
" เออ เขาเรียนได้ทุกคนที่นั่งของพวกเธอเลือกกันเอาเองนะจ๊ะ " ครูพูดจบพวกโอเมรุจังก็มานั่งอยู่ใกล้พวกมิกะจังกันมันเป็นเรื่องที่แปลกมากแต่ชั่งมันเถอะ
" วันนี้เราจะเรียนกันเรื่อง #@#@???:+&%$#!@^@!&#!~!$%^$@$ "
~ ผ่านไป 3.50 ชั่วโมง ~
~ อ๊อต ~ อ๊อต ~ อ๊อต ~ เสียงสวรรค์มาเเล้วเย้~~~~~~
" เอาละทุกคนเลิกเรียนได้แล้วจ๊ะ " พูดจบครูก็รีบออกไปทันที แล้วพวกมิกะจังคุยอะไรกับพวกโอเมรุจังกันนะ เสร็จแล้วมิกะจังก็เดินมาบอกกับพวกผม
" สึนะฉันไปกินข้าวกับพวกโอเมรุก่อนนะจ๊ะ "
" อืมได้สิมิกะจัง "
" ยัยมิกะกล้าดียังไงพูดกับรุ่นที่ 10 อย่างนี้ "
" เออโกคุเดระคุงใจเย็นๆๆนะ "
" นี้คุณปลาหมึกเดินได้กล้าดียังไงมาว่าท่านหัวหน้าของเรา ใช้ไมยูอิ "
" ใช้แล้วยูกะ ถ้าท่านหัวหน้าโกรธขึ้นมาฉันจะฆ่าแก " สองแฝดยูอิจังกับยูกะจังพูดจบก็เอา มีด! 0[]0 ออกมา คุณเธอเอาไว้ที่ไหนเนี้ย
" พอเถอะค่ะยูอิจัง ยูกะจัง " มิกะจังออกมาพูด
" ค่ะหัวหน้า X2 " ยูอิจังกับยูกะจังรับคำสั่งทันทีนี้มันอะไรกันเนี้ย ( ปลาทูน่าสติแตกแล้วค่ะ )
" มิกะจังทำไมยูกะจังกับยูอิจังถึงเรียกมิะจังว่าหัวหน้าละ " ผมถามมิกะจังไปตรงๆ
" อ๋อ! ยูกะจังกับยูอิจังเรียกเพราะฉันเป็นหัวหน้ากลุ่มนะพวกเราอยู่กลุ่มเดียวกันนะจ๊ะ "
" อ๋อ อย่างนี้นี่เอง แล้วกลุ่มอะไรหรอมิกะจัง " ผมถาม
" ความลับจ๊ะ ไปก่อนน๊า......ทุกคน " มิกะจังออกไปแล้วพวผมไปกินข้าววเคียวโกะจังก็ไม่มาด้วยกันอีก เซ็งเป็ด ( ทูน่าว่าท่านฮิหรอค่ะ // มิกะ ป่าวน๊า......แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณฮิบาริละครับ // ทูน่า ก็ท่านฮิหน้าเหมือนเป็ดนิ๊ค่ะ // มิกะ ยัยสัตว์กินพืชกล้าว่าผมหรอ // ท่านฮิ ตายเป็ดมาแล้ว ไปน๊า // มิกะวิ่งนี้สุดชีวิต ) พวกผมไปดาาดฟ้าก็เจอคุณดีโน่ เบลเฟกอลกับฟรานนี้มันอะไรกันเนี้ย
" ทุกคนมาทำอะไรกันครับ "
" ก็มาคุยเรื่องจดหมายประหลาดไงละ "
" อ๋อ ! เรื่องนั้นนั่นเอง ฉันว่าตอนเย็นพวกเราก็คงได้รู้นั่นเละรีบอร์น "
" แต่ฉันมีเรื่องสงสัย "
" เรื่องอะไรหรอรีบอร์น "
" ก็เรื่องของนักเรียนใหม่พวกนั้นที่ย้ายมาทีเดียว 9 คน ไหนจะมาหลังจากที่มีจดหมายประหลาดมาอีก แถมพวกมิกะกับนักเรียนใหม่ฉันกลับอ่านใจ ไม่ออกเลยสักกะคน " นี้มันเป็นเรื่องแปลกเกินไปแล้วนะ
" จะเป็นไปได้ไงกันครับคุณรีบอร์น "
" เอาเถอะแยกย้ายกันดายแล้ว "
##################################
#Mika#
พวกฉันเดินมากินข้าวกันเมื่อกินเสร็จแล้วฉันก็ให้พวกโอเมรุมาเจอกันที่หลังโรงเรียน
" พวกเมรุมากันโดยไม่บอกกันก่อนได้ยังไงกันค่ะ -3-) "
" บอสพวกเราอยากมาอยู่ด้วยกันนี้ ยิ่งตอนนี้บอสถูกสั่งห้ามต่อสู่แล้ว มีแต่องค์รักษ์เมอร์ริน่ากับผู้แฮกข้อมูลรินะได้อย่างไงกันค่ะ "
" ใช้แล้วยูกะ "
" แล้วนี้เรื่องจดหมายจะเอากันอย่างไรกันดีเมรุ "
" นี้ทุกคนส่งอะไรกันค่ะ - - "
" ก็พวกเรานึกว่าบอสโดนลักพาตัวนี้นา เลยส่งจดหมายไปให้พวกวองโกเล่ " โถ่ทุกคนนี้จริงๆๆเลย
" งั้นก็ไปตามนัดแต่อย่าต่อสู่นะ (-3-) "
" รับทราบค่ะ " X9
พวกฉันเดินมากินข้าวกันเมื่อกินเสร็จแล้วฉันก็ให้พวกโอเมรุมาเจอกันที่หลังโรงเรียน
" พวกเมรุมากันโดยไม่บอกกันก่อนได้ยังไงกันค่ะ -3-) "
" บอสพวกเราอยากมาอยู่ด้วยกันนี้ ยิ่งตอนนี้บอสถูกสั่งห้ามต่อสู่แล้ว มีแต่องค์รักษ์เมอร์ริน่ากับผู้แฮกข้อมูลรินะได้อย่างไงกันค่ะ "
" ใช้แล้วยูกะ "
" แล้วนี้เรื่องจดหมายจะเอากันอย่างไรกันดีเมรุ "
" นี้ทุกคนส่งอะไรกันค่ะ - - "
" ก็พวกเรานึกว่าบอสโดนลักพาตัวนี้นา เลยส่งจดหมายไปให้พวกวองโกเล่ " โถ่ทุกคนนี้จริงๆๆเลย
" งั้นก็ไปตามนัดแต่อย่าต่อสู่นะ (-3-) "
" รับทราบค่ะ " X9
#################################
# Tsuna #
ในที่สุดก็ถึงเวลาที่พวกผมจะได้รู้แล้วว่าแก๊งนี่มันคือแก๊งอะไรกันแน่ท้องฟ้าที่มืดมีแสงจันทร์ลงแต่ตรงหน้าพวกเรากลับมีหมอบังอยู่จนมองไม่เห็น
" นัดแล้วไม่มาเนี่ยแย่ที่สุดที่ต้องปล่อยให้รุ่นที่ 10 คอย "
" เอ๋! มาถึงก็ปากหมาเลยนะค่ะ "
" ใครกันน่ะออกมาเดี๊ยวนี้ "
" พวกเราก็คือบุษผายังไงละ " ฮะบุษผาเนี่ยนะ
" พวกแกหมายความว่าไงกัน "
" หึ! บุษผาที่แบ่งบานแล้วลอยไปตามสายลม พวกเราบุษผาทั้ง 12 แก๊งคิวโยวมิฮานะ ผู้ที่เปรียบเสมือนดอกไม้ทั้ง 12 และผู้นำใหญ่ทั้ง12 เป็นหญิงที่บริหารผู้ชายในแก๊ง" ดอกไม้ทั้ง12 งั้นหรอ
" ดอกกุหลาบสีส้มที่เปรียบเสมือนความสดใส คนสนิทของแก๊ง โจชิมะ ซายะ " แล้วออกมายื่นอยู่ตรงหน้าพวกเรานั้นคือ ซายะจัง ซายะจังเป็นพวกนี้งั้นพวกโอเมรุจังก็คง.......
" ดอกลิลลี่ที่เปรียบเสมือนความบริสุทธิ์ คนสนิทของแก๊ง อาการาชิ นัส "
" ดอกแกลดิโอลัสที่เปรียบเสมือนหญิงสาวที่มั่นใจในตัวเอง คนสนิทของแก๊ง วาชินะ ยูโร "
" ดอกทิวลิปที่เปรียบเสมือนความซื่อสัตย์ จริงใจ มั่นคง หัวหน้าน่วยต่อสู่ฝ่ายขวา ทาอิโยะ ยูอิ "
" ดอกไอวี่ที่เปรียบเสมือนความซื่อสัตย์ มั่นคง หัวหน้าหน่วยต่อสู่ฝ่ายซ้าย ทาอิโยะ ยูกะ "
" ดอกกุหลาบสีเหลืองที่เปรียบเสมือนความสนุก ร่าเริง มือขวา นาโอเดะ โอเมรุ "
" ดอกกุหลาบสีแดงที่เปรียบเสมือนความรักอันสวยงาม มือซ้าย ฮิมาวาริ โคโนะ "
" ดอกกุหลาบสีขาวที่เปรียบเสมือนความบริสุทธิ์ หน่วยแฮ๊กข้อมูลฝ่ายขวา มิโคโตะ มิซากะ "
" ดอกกุหลาบสีดำที่เปรียบเสมือนความลึกลับ ความเป็นนิรันดร์ และการเริ่มต้นใหม่ องค์รักษ์ฝ่ายขวา อุทาอุ ฮิเมะ " เมื่อทั้ง 9 คนออกมาพวกเราก็อึ้งกันทุกคนเพราะ ไม่คิดว่านักเรียนใหม่ที่เป็นเพื่อนกับพวกมิกะจังจะทำกันอย่างนี้
" นี้พวกเธอหักหลังพวกมิกะจังเลาะ "
" พูดอะไรกันค่ะ "
" พวกฉันจะฆ่าพวกเธอเอง "
" ฆ่าพวกฉันหรอค่ะ ฝันไปเถอะ " โคโนะจังผู้จบก็หยิบกระบองออกมา
" หยุดก่อนโคโนะ บอสก็บอกว่าไม่ให้ทำแบบนี้นะ " นั้นรินะจังนี่นา
" รินะพวกนั้นจะทำพวกเราก่อนนะ "
" รินะจังเธอก็เป็นด้วยหรอ " ทำไมกันนะ
" นี้พวกคุณนะช่วยฟังให้จบก่อนด้วย ฉัน ดอกคาร์เนชั่นที่เปรียบเสมือนความไร้เดียงสา ความบริสุทธิ์ หน่วยแฮ๊กข้อมูลฝ่ายซ้าย มานามิ รินะ " รินะจังบอกว่าให้ฟังให้จบก่อนหรอ มันหมายความว่าไงกัน
" ดอกกุหลาบสีฟ้าที่เปรียบเสมือนความลึกลับ สิ่งที่เป็นนิรันดร์ สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ องค์รักษ์ฝ่ายซ้าย เมอร์ริน่า เบลโรซ่า " เมอร์ริน่าจังก็ O[]O
" ดอกกุหลาบสีชมพู่ที่เปรียบเสมือนความอ่อนหวาม ร่าเริง บอสของแก๊งคิวโยวมิฮานะ ซาโนริ มิริโกะ " มิกะจังเป็นบอสหรอเนี่ย O[]O
" อ๋อ! 'o' Me นึกออกแล้วแก๊งคิวโยวมิฮานะเป็นคนของวาเรีย ที่ไม่รับคำสั่งของใคร นอกจากบอสวาเรีย " ฮะ
" ใช้แล้วพอดีเกิดเรื่องเข้าใจผิดกันนะก็เลยต้องมาบอกงั้นก็บายนะ "
มิกะจังผู้จบทุกคนก็หายไปเลยนี้พวกผมมาเพราะเรื่องแบบนี้เนี้ยนะ
" พวกเราทุกคนกลับกันเถอะเรื่องที่อย่ารู้ก็รู้แล้วนี้ "
ในที่สุดก็ถึงเวลาที่พวกผมจะได้รู้แล้วว่าแก๊งนี่มันคือแก๊งอะไรกันแน่ท้องฟ้าที่มืดมีแสงจันทร์ลงแต่ตรงหน้าพวกเรากลับมีหมอบังอยู่จนมองไม่เห็น
" นัดแล้วไม่มาเนี่ยแย่ที่สุดที่ต้องปล่อยให้รุ่นที่ 10 คอย "
" เอ๋! มาถึงก็ปากหมาเลยนะค่ะ "
" ใครกันน่ะออกมาเดี๊ยวนี้ "
" พวกเราก็คือบุษผายังไงละ " ฮะบุษผาเนี่ยนะ
" พวกแกหมายความว่าไงกัน "
" หึ! บุษผาที่แบ่งบานแล้วลอยไปตามสายลม พวกเราบุษผาทั้ง 12 แก๊งคิวโยวมิฮานะ ผู้ที่เปรียบเสมือนดอกไม้ทั้ง 12 และผู้นำใหญ่ทั้ง12 เป็นหญิงที่บริหารผู้ชายในแก๊ง" ดอกไม้ทั้ง12 งั้นหรอ
" ดอกกุหลาบสีส้มที่เปรียบเสมือนความสดใส คนสนิทของแก๊ง โจชิมะ ซายะ " แล้วออกมายื่นอยู่ตรงหน้าพวกเรานั้นคือ ซายะจัง ซายะจังเป็นพวกนี้งั้นพวกโอเมรุจังก็คง.......
" ดอกลิลลี่ที่เปรียบเสมือนความบริสุทธิ์ คนสนิทของแก๊ง อาการาชิ นัส "
" ดอกแกลดิโอลัสที่เปรียบเสมือนหญิงสาวที่มั่นใจในตัวเอง คนสนิทของแก๊ง วาชินะ ยูโร "
" ดอกทิวลิปที่เปรียบเสมือนความซื่อสัตย์ จริงใจ มั่นคง หัวหน้าน่วยต่อสู่ฝ่ายขวา ทาอิโยะ ยูอิ "
" ดอกไอวี่ที่เปรียบเสมือนความซื่อสัตย์ มั่นคง หัวหน้าหน่วยต่อสู่ฝ่ายซ้าย ทาอิโยะ ยูกะ "
" ดอกกุหลาบสีเหลืองที่เปรียบเสมือนความสนุก ร่าเริง มือขวา นาโอเดะ โอเมรุ "
" ดอกกุหลาบสีแดงที่เปรียบเสมือนความรักอันสวยงาม มือซ้าย ฮิมาวาริ โคโนะ "
" ดอกกุหลาบสีขาวที่เปรียบเสมือนความบริสุทธิ์ หน่วยแฮ๊กข้อมูลฝ่ายขวา มิโคโตะ มิซากะ "
" ดอกกุหลาบสีดำที่เปรียบเสมือนความลึกลับ ความเป็นนิรันดร์ และการเริ่มต้นใหม่ องค์รักษ์ฝ่ายขวา อุทาอุ ฮิเมะ " เมื่อทั้ง 9 คนออกมาพวกเราก็อึ้งกันทุกคนเพราะ ไม่คิดว่านักเรียนใหม่ที่เป็นเพื่อนกับพวกมิกะจังจะทำกันอย่างนี้
" นี้พวกเธอหักหลังพวกมิกะจังเลาะ "
" พูดอะไรกันค่ะ "
" พวกฉันจะฆ่าพวกเธอเอง "
" ฆ่าพวกฉันหรอค่ะ ฝันไปเถอะ " โคโนะจังผู้จบก็หยิบกระบองออกมา
" หยุดก่อนโคโนะ บอสก็บอกว่าไม่ให้ทำแบบนี้นะ " นั้นรินะจังนี่นา
" รินะพวกนั้นจะทำพวกเราก่อนนะ "
" รินะจังเธอก็เป็นด้วยหรอ " ทำไมกันนะ
" นี้พวกคุณนะช่วยฟังให้จบก่อนด้วย ฉัน ดอกคาร์เนชั่นที่เปรียบเสมือนความไร้เดียงสา ความบริสุทธิ์ หน่วยแฮ๊กข้อมูลฝ่ายซ้าย มานามิ รินะ " รินะจังบอกว่าให้ฟังให้จบก่อนหรอ มันหมายความว่าไงกัน
" ดอกกุหลาบสีฟ้าที่เปรียบเสมือนความลึกลับ สิ่งที่เป็นนิรันดร์ สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ องค์รักษ์ฝ่ายซ้าย เมอร์ริน่า เบลโรซ่า " เมอร์ริน่าจังก็ O[]O
" ดอกกุหลาบสีชมพู่ที่เปรียบเสมือนความอ่อนหวาม ร่าเริง บอสของแก๊งคิวโยวมิฮานะ ซาโนริ มิริโกะ " มิกะจังเป็นบอสหรอเนี่ย O[]O
" อ๋อ! 'o' Me นึกออกแล้วแก๊งคิวโยวมิฮานะเป็นคนของวาเรีย ที่ไม่รับคำสั่งของใคร นอกจากบอสวาเรีย " ฮะ
" ใช้แล้วพอดีเกิดเรื่องเข้าใจผิดกันนะก็เลยต้องมาบอกงั้นก็บายนะ "
มิกะจังผู้จบทุกคนก็หายไปเลยนี้พวกผมมาเพราะเรื่องแบบนี้เนี้ยนะ
" พวกเราทุกคนกลับกันเถอะเรื่องที่อย่ารู้ก็รู้แล้วนี้ "
เค้าขอโทษน๊า.........ที่มาอัพนิยายช้าอ๊า.......นะพอดีมีวันเกิดไรต์แล้ว ไรต์ก็ไปแข่งมา ซ้อมกีฬาสีอีกอ่ะค่ะ // ไรต์มิกะ
ยัยไรต์งี้เง้าก็จะอัพนะ // โกคุ
ใช้ // ตัวละครชายทุกคน
ก็มิกะมัวแต่ไปจีบเด็กม.1 อ่ะสิ // รินะ
เฮ้ย // สึนะ
ยัยสัตร์กินพืชกล้ามาก - -* // ฮิบาริ
อะไรกันรินะจังไรต์มิกะว่าไปก่อนดีกว่าบายนะค่ะทุกคนแล้วก็ ขอขอบคุณทุกคนนะค่ที่ติดตามและอ่านนิยายของไรต์ทุกคน ขอให้เม้นเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์มิกะนะค่ะ // ไรต์มิกะ
ยัยไรต์งี้เง้าก็จะอัพนะ // โกคุ
ใช้ // ตัวละครชายทุกคน
ก็มิกะมัวแต่ไปจีบเด็กม.1 อ่ะสิ // รินะ
เฮ้ย // สึนะ
ยัยสัตร์กินพืชกล้ามาก - -* // ฮิบาริ
อะไรกันรินะจังไรต์มิกะว่าไปก่อนดีกว่าบายนะค่ะทุกคนแล้วก็ ขอขอบคุณทุกคนนะค่ที่ติดตามและอ่านนิยายของไรต์ทุกคน ขอให้เม้นเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์มิกะนะค่ะ // ไรต์มิกะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น