คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : #chapter 2#
ณ.ห้องแห่งหนึ่งในอิตาลีมีผู้ชายใส่แว่นหน้าตาหล่อเหล่ากำลังนั่งวุ่นวายอยู่กับงานที่เข้ามาท่วมหัวของเขา แต่จะทำไงได้ ก็เขาเป็นเจ้าของบริษัทนี้นา ทำงานได้ไม่นาน ก็มีคนเข้ามาในห้องโดยไม่ข้ออนุญาตใดๆวิ่งตรงมาที่เขา
" พี่คริส เมื่อไรฉันจะได้ไปพบฮันซะที " เขาคือชายหนุ่มหล่อที่เป็นนายแบบชื่อดังได้เอ่ยกับชายที่ก้มหน้าก้มตาทำงานหรือก็คือพี่ชายของเขานั้นเอง
" ทำไม ไอ้เจมส์รอหน่อยไม่ได้หรือไง " คนเป็นพี่ชายเงยหน้าขึ้นมาจากงานทันที ก็เพราะว่าน้องชายทำตัวไม่มีเหตุผล เขาเองก็อยากที่จะเจอกับน้องสาวที่แสนน่ารักและขี้อ้อนจะตาย แต่ต้องทำงานให้เสร็จจะได้ไปอยู่กลับน้องได้นาน
" ก็ไอ้โซส์โทรบอกว่า ฮันอยู่บ้านคนเดียวนะสิเป็นพี่ พี่จะทำยังไง " คนเป็นน้องชาย เป็นกังวัลว่าน้องน้อยของพวกเขาจะถูกใครทำไม่ดีไม่ร้ายหรือเปล่า และเมื่อพี่ชายสุดที่เคารพรักได้ฟังก็ลุกขึ้นยื่นทันที เพื่อรีบที่จะไปหาน้องน้อยของเขา เจมส์เมื่อเห็นพี่ชายรีบเดินออกจากห้องทำงาน ก็วิ่งเข้าไปถามพี่ชายทันทีถึงเหตุผลที่พี่ชายรีบเดินออกมาจากห้องทำงาน ก็ทำไงได้เขาส่งสัยนี้นา
" พี่รีบออกมาทำนะ ไม่ไปเคลียงานต่อหรอ " เจมส์ถามพี่ชายตนออกไป
" เคลียต่อเพื่อ ฉันจะรีบไปหาฮันของฉัน " คริสพูดจบก็เดินออกไปคุยกับเลขาของตนเพื่อนที่จะได้ไปอยู่นานๆหน่อย เจมส์สายหน้าทันทีกับความเอาแต่ใจของพี่ชายตัวเอง ที่พอเป็นเรื่องเกี่ยวกับน้องน้อยที่ไรตามอารมณ์พี่แกทันซะที เขาเองก็ต้องโทรไปหาผู้จักการของเขา เพื่อที่จะได้เคลียตารางงานให้ว่างเข้าไว้ เมื่อเสร็จธุระของตนแล้ว สองพี่น้องสุดหล่อก็รีบไปสนามบินทันที เพื่อที่จะได้ขึ้นเครื่องบินตรงไปหาน้องสาวสุดที่รักที่ประเทศไทยนั้นเอง ไม่รู้ว่าตอนนี้น้องสาวที่น่ารักของพวกเขา จะเป็นอย่างไรบ้างก็ไม่รู้ โถ่น้องน้อยของพวกพี่
ณ.ประเทศไทย
วันนี้ก็เป็นเช้าที่สงบสุขมากของฉันอีกวันหนึ่ง ตอนนี้ฉันเรียนมหาลัยแล้วค่ะ เรียนคณะบันชีกับน้ำฟ้าเพื่อนสนิทของฉัน วันนี้คุณป้านวลทำอาหารเช้าให้สะอิ่มเลย จากนั้นฉันก็เดินทางไปมหาลัยก็เจอกับน้ำฟ้าเข้า
" ไฮมาเรีย " น้ำฟ้าทักฉันด้วยน้ำเสียงร่าเริงแจ่มใส่
" ไฮน้ำฟ้า " ฉันทักกลับไป
" มาเรีย พวกพี่คริสยังไม่กลับมาจากอิตาลีหรอ " น้ำฟ้าถามฉันออกมา เพราะเห็นฉันไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด ก็เลยเป็นห่วงกลัวฉันเป็นไรไปไม่มีคนช่วย
" ยังนะ งานยุ้งกันทั้งคู่เลยละ " ฉันบอกน้ำฟ้าออกไป
" พี่โซลก็เรียนหนักด้วยนิ งั้นฉันไปนอนบ้านเธอเป็นเพื่อนดีกว่า " น้ำฟ้าพูดออกมามันทำให้ ฉันดีใจมากเลยละ จะได้มีคนมาคุยกันก่อนนอน หนังดูหนังเป็นเพื่อน
" ดีเลยน้ำฟ้า ไปเย็นนี้เลยนะ " ฉันพูดกับน้ำฟ้าทันที
" ได้สิ แต่ตอนนี้รีบไปเรียนกันดีกว่านะ " จากนั้นฉันกับน้ำฟ้าก็เดินทางไปมหาลัยกันทันที
เมื่อมาถึงที่มหาลัย ฉันกับน้ำฟ้าก็เดินไปที่ตึกบัญชีกันทันที เพื่อจะได้ไม่เข้าเรียนสาย ในห้องเรียนของฉันก็ไม่มีไรมาก อาจารย์เข้ามาบ่นๆ แล้วก็สอนจนหมดคาบและเป็นอย่างนี้จนถึงตอนกลางวัน
ความคิดเห็น