[Fic Reborn] Prince & Princess เจ้าชายเพลย์บอยกับเจ้าหญิงวาเรีย

ลำดับตอนที่ #18 : ตอนที่ 14 หญิงสาวผมดำกับเรื่องที่คาดไม่ถึง

Rasp berry

วันนี้ช่างเป็นวันที่สดใส่สำหรับราชินีโลกปีศาจอย่างโซเฟียจริงๆ เธอซึ่งกำลังนั่งชิบชาอย่างมีความสุข อยู่ในสวนที่วังโลกปีศาจของเธอ กับมีเสียงที่ต้องทำให้การดื่มน้ำชาที่แสนจะสงบสุขต้องพังทลายลง
" องค์ราชินีเพค่ะ มีเรื่องด่วนเข้ามาแจ้งให้ทราบเพค่ะ " โซเฟียได้ละสายตาจากถ้วยน้ำชาที่อยู่ในมือ แล้วเงยหน้าขึ้นมามองหน้าของคนที่ขัดอารมณ์สุนทรียของเธอลงนั้นเอง

" มีเรื่องอะไรหรือจ๊ะ ฟลอเน่ถึงจะต้องมารบกวนการจิบน้ำชาของฉัน " โซเฟียได้พูดขึ้นออกมาพร้อมกับวางถ้วยน้ำชาลงที่โต๊ะ
" สายสืบของเราได้รายงานมาเพค่ะ ว่าทางนั้นได้ทราบเรื่องที่อยู่ขององค์หญิง และคิดที่จะทำการลักพาตัวไปอีกนะเพค่ะ " จบคำพูดของคนรับใช้ที่แสนสนิท ก็ทำให้ราชินีปีศาจอย่างเธอมีสีหน้าที่น่ากลัวเป็นอย่างมาก
" มันจะมากไปแล้วนะ ถึงคิดลักพาตัวลูกสาวของฉัน เจ้าพวกฉันต่ำเอ้ย " น้ำเสียงอันเยือกเย็นของเธอ ทำให้รอบข้างแข็งกายเป็นหินได้เลยที่เดียว เพราะเธอโมโหเป็นอย่างมากที่ได้ยินคำพูดของฟลอเน่ ที่พวกนั้นจะลักพาตัวลูกสาวที่น่ารักของเธอไป ใครมันจะไปยอมได้กันละ จากนั้นเธอรีบลุกออกจากเก้าอี้อย่างรวดเร็วเพื่อที่จะไปพบกับลูกสาวของตนเองที่โลกมนุษย์ทันที
" องค์ราชินีเพค่ะ อย่าพึ่งไปนะเพค่ะ " ฟลอเน่รีบเข้าไปห้ามราชินีของตัวเองทันที ก่อนที่รานิชีของเธอจะเผลอไปทำอะไรวู่วามออกมา
" เธอจะห้ามฉันทำไม ฟลอเน่ เธอไม่เข้าใจหรือไงว่าหัวอกของคนเป็นแม่นะมันเป็นยังไง " โซเฟียพูดออกมาอย่างหัวเสีย ก็ในเมื่อเธอรีบที่จะไปหาลูกตัวเองนี้
" แต่ท่านเป็นถึงราชินีของปีศาจนะเพค่ะ ถ้าท่านเป็นอะไรไปพวกเราจะทำยังไงกันละเพค่ะ " ฟลอเน่เอ่ยออกมาด้วยท่าทีจริงจัง ไม่ใช่เพราะเธอไม่เข้าใจ แต่อาณาจักรนี้ยังต้องมีคนปกป้องมัน ถ้าราชินีเป็นอะไรไปเธอจะทำยังไง แค่คิดเธอก็กลัวแล้ว ถึงองค์ราชินีจะเป็นคนที่เก่งกาจแค่ไหนก็ตาม
" ไม่ต้องห่วงไปหรอก มีฉันอยู่ด้วยทั้งคน " เสียงของชายคนหนึ่ง ที่แอบเข้ามาในวังโดยพละการ ซึ่งตอนนี้กำลังอุ้มราชินีปีศาจอย่างโซเฟีย ในท่าเจ้าสาวดังขึ้นมา
" ละ ลูซิเฟอร์ คุณมาทำอะไรที่นี้ " โซเฟียหันไปมองคนที่ได้ชื่อว่า ลูซิเฟอร์ทันที ด้วยใบหน้าที่เขินอาย
" ทะ ท่านลูซิเฟอร์ ท่านมาที่นี้ได้ยังไงกันเพค่ะ " ฟลอเน่มีสีหน้าที่ตกใจทันทีที่เห็นคนๆนี้ ลูซิเฟอร์ที่ได้ยินทั้งสองพูดขึ้น ก็ทำหน้าตาสงสัยทันทีทำไหมกันนะ นี้เขาจะมาหาภรรยาของเขาไม่ได้หรือยังไงกัน แต่ก็นะผู้ชายคนนี้ไม่เคยมาที่นี้ตั้งนานแล้วนี้จะให้ทำอย่างไงได้
" จะตกใจอะไรขนาดนั้น เราจะมาหาภรรยาที่น่ารักของเราไม่ได้หรือไง " คำพูดนี้ทำให้ราชินีโซเฟียหน้าแดงขึ้นมาทันที นี้เขาจะมาพูดเรื่องแบบนี้ทำไมกัน แค่นี้เธอก็เขินอายจะแย่อยู่แล้ว ลูซิเฟอร์ที่หันมาเห็นหน้าภรรยาในอ้อมกอดโดนบังเอิญก็อดไม่ได้ ที่จะยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
" ก็ไม่แปลกหรอกนะ ถ้าคนอย่างคุณจะมาหาฉันที่นี้บ่อยๆ " เธออดไม่ได้ที่จะแขวะผู้ชายอย่างเขา ก็ในเมื่อเขาไม่เคยเลยด้วยซ้ำ ที่จะมาหาเธอหลังจากที่มีลูกชายตัวน้อย คงไปหลงผู้หญิงแถวไหนอีกละสิถึงได้ไม่มาหาเธอเลย ลูซิเฟอร์ที่ได้ยินเสียงน้อยใจของภรรยา ก็อดไม่ได้ที่จะเข้าข้างตัวเองว่า ภรรยาที่แสนน่ารักหึง ห่วงเขาขนาดนี้
" ก็ผมติดงานนี้นา แล้วนี้มีเรื่องอะไรกันละ " เขารีบผู้ถึงเรื่องที่เป็นปัญหาในตอนนี้ทันที
" ท่านลูซิเฟอร์คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ทางเราได้รับรายงานมาว่าเจ้าพวกนั้นได้ทราบที่อยู่ขององค์หญิงน้อยแล้วและยังคิดลักพาตัวไปอีกน่ะเพค่ะ ราชินีจึงทรงโมโหมากและคิดที่จะไปหาองค์หญิงน้อยอีกเพค่ะ " จบคำพูดของฟลอเน่ ลูซิเฟอร์ก็มีอาการหวงลูกสาสวทั้งที่ เรื่องที่เกิดขึ้นนี้คงเป็นความผิดของเขาก็ได้ ที่ไม่ยอมให้ลูกสาวของเขาหมันหมายกับทางนั้น เลยคิดที่จะใช้วิธีลัดอย่างนี้
" ขอบใจมากฟลอเน่ที่บอกกับเรา โซเฟียเรารีบไปหาลูกกันเถอะ " จบคำพูดของลูซิเฟอร์ โซเฟียได้คิดในใจว่า ฉันก็จะไปหาลูกอยู่นี้ ท่าไม่ติดที่ว่าคุณอุ้มฉันอยู่เนี้ย จากนั้นเขาก็อุ้มเธอไปยังโลกมนุษย์ทันที

 

#########################

#Tsuna#
ตั้งแต่วันนั้นพวกเราก็แทบไม่ได้พูดคุยกับพวกมิกะจังอีกเลย ถึงยังไงผมก็คิดจะขอโทษพวกเธออยู่ดีที่ไปเข้าใจพวกเธอผิด แต่พวกผมก็ไม่มีโอกาสสักทีที่จะไปขอโทษพวกเธอ วันนี้พวกเราตื่นเช้ามากครับเพื่อที่จะรีบไปโรงเรียน เพราะโรงเรียนที่นี้พวกเราจะต้องมาเคารพธงชาติ ซึ่งพวกเรายังไม่ชินกันนั้นเอง เมื่อมาถึงโรงเรียนพวกผมก็เดินกันไปเรื่อยๆ ผมได้หันหน้าไปทางต้นไม้ต้นหนึ่ง ซึ่งผมก็ได้เจอกับมิกะจังที่ยื่นอยู่คนเดียวแต่ที่หน้าแปลกก็คือ สีผมของเธอที่ตอนนี้กายเป็นสีดำไปแล้วนั้นเอง กับชุดไปรเวทที่ใส่ ส่งสัยวันนี้เธอคงไม่เรียนมั้งครับ
" คุณฮิบาริไม่ไปคุยกับมิกะจังหรอครับ " ผมถามคุณฮิบาริออกไปเพราะถ้าพวกเราดีกับคนใดคนหนึ่งในพวกของมิกะจัง พวกเราคงจะคืนดีกับพวกมิกะได้ครบทุกคนแน่นอนครับ(ฉลาดในเรื่องไร้สาระมากค่ะทูน่า:ไรค์มิกะ) 
" ไหนเจ้าสัตว์กินพืชซาวาดะ " คุณฮิบาริหันมาถามผมทันที
" ตรงต้นไม้นั้นไงครับ " ผมชี้ไปให้คุณฮิบาริดู จากนั้นพวกเราก็เดินไปทางนั้นทันที
" มิกะ! " คุณฮิบาริเรียกพร้อมกันจับแขนของมิกะจัง มิกะจังหันมาแล้วก็ทำหน้าสงสัยส่งมาให้กับพวกผม
" พวกคุณเป็นใครค่ะ " มิกะจังเอียงคออย่างส่งสัยในตัวพวกผม นี้มันอะไรกันทำไมเธอถึงจำพวกผมไม่ได้กันนะ
" นี้เธอจำไม่ได้หรือไงกัน ผมฮิบาริ เคียวยะไง " คุณฮิบาริก็พยามอย่างมากที่จะให้มิกะจังจำได้
" ฉันไม่รู้จักพวกคุณค่ะ กรุณาปล่อยแขนฉันด้วย " มิกะจังผู้เสียงเย็นใส่พวกผมทันที
" มีเรื่องอะไรกันนะ " จู่ๆก็มีเสียงผู้ชายคนหนึ่งเข้ามา เขามีหน้าตาหล่อเหลาเอาการนะผมว่า จากนั้นกอดเอวของมิกะจังทันที
" ใครก็ไม่รู้ค่ะคุณ มายุ้งกับฉันอยู่ได้ " มิกะจังพูดขึ้น จากนั้นไม่นานผมว่าคุณฮิบาริก็คงโมโหอยู่ไม่น้อยแน่ๆ
ตุ๊บ ผั่ว เพล้ง
เสียงนั้นทำให้ผมหันไปมองก็เห็นคุณฮิบาริต่อยกับผู้ชายคนนั้นแล้วครับ ทำไมอารมณ์ร้อนกันอย่างนี้ครับ
" หยุดนะ ลูซิเฟอร์เป็นอะไรบ้าง " พอเสียงมิกะจังดังออกมา คุณฮิบาริก็หยุดและมิกะจังที่เข้าตรงไปกอดผู้ชายคนนั้น
" ชื่อเชยชมัด ลูซิเฟอร์เนี่ย " คุณฮิบาริสถบออกมา
" เกิดเรื่องอะไรกันเจ้าค่ะ ท่านแม่ท่านพ่อมาอยู่นี้ได้ไงค่ะ " อยู่ดีๆๆพวกมิกะจังก็ออกมาแต่ที่หน้าแปลกใจคือทำไมมีมิกะจังอยู่ 2 คนได้เนี้ย
" มิกะจังนี้มันเรื่องอะไรกันครับเนี้ย? " ผมพูดออกมาอย่างสงสัย
" ลูกรู้จักคนพวกเนี้ยหรอมิกะ " ผู้หญิงผมสีดำที่หน้าตาเหมือนมิกะพูดขึ้นมา
" เจ้าค่ะท่านแม่ นี้เพื่อนอยู่ที่ญี่ปุ่น สึนะคุงนี้ท่านพ่อกับท่านแม่ของฉันกับพี่เมอร์ริน่าเจ้าค่ะ " อ๋ออย่างนี้เองถึงได้มีหน้าตาเหมือนกัน
" มิกะไอ้เจ้าเด็กนั้น มันมาต่อยพ่อนะ " คุณพ่อของมิกะจังพูดขึ้นมาทันที
" อะไรนะเจ้าค่ะ นี้ฮิบารินายมาต่อยท่านพ่อทำไมกันห่ะ "
" มิกะใจเย็นๆ คุณลุงไม่ได้เป็นอะไรมากนี้ " รินะจังรีบมาห้ามมิกะจังทันที
" หึยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับคุณพ่อ " คุณฮิบาริรีบพูดขึ้นมาทันที
" ใครพ่อของเธอ ฉันไม่มีลูกชายแบบนี้ " คุณฮิบาริเจอคำพูดนี้ไปถึงกับอึ้งกันเลยทีเดียวครับแล้วแบบนี้พวกผมจะเป็นอย่างไงกันต่อไปครับเนี้ย

                                                                                                         

ขอโทษนะค่ะช่วงนี้ไรค์ต้องสอบเข้าม.4 กับเรื่องเรียนต่อ คะแนนเก็บ งานอีกนะค่ะเลยยุ้งๆ แต่ยังไงก็จะมาอัพนิยายให้กับทุกคนได้อ่านกันนะค่ะ