[Fic Reborn] Prince & Princess เจ้าชายเพลย์บอยกับเจ้าหญิงวาเรีย

ลำดับตอนที่ #15 : ตอนที่ 11 การต่อสู่ วองโก่เล่ ปะทะ คิวโยวมิฮานะ

เหมียว หง่าว
# Mika #
สิ่งที่ฉันหลีกเหลี่ยงพวกนายกับทำ ถ้าอยากสู่ สู่ก็ได้ไม่มีปัญหาหึ
" บอสพวกสึนะโง่เง่าแน่ๆๆ คึคึคึ " ยูอิ(นี้คือยูอิในแบบที่รคจิต)
" ก็ต้องเข้าใจพวกเขานี้ยูอิ พวกนั้นมันโง่มากๆๆนี้ คิคิคิ " ยูกะ
" ส่งสัยพวกเขาคงอยากตายกันมากๆๆแน่ๆๆ " ฮิเมะ
" ก็พวกเขาไม่รู้จักฝีมือของพวกเรานี้ " เมรุ
" พวกเรารีบนอนกันดีกว่าคะพรุ่งนี้จะได้สู่อย่างเต็มที่ ^0^ " มิกะ
เช้าวันต่อมา
พวกฉันตื่นกันแต่เช้า เพราะไม่อยากไปโรงเรียนสายอ่ะ *0* วันนี้ฉัน รินะกับฮิเมะ ทำอาหารเช้าเป็น ข้าวไข่เจียวคู่กับซุปเยื้อไผ่กัน ^0^
" บอส พี่รินะ พี่ฮิเมะค๊า.......อร่อยมากอ่ะ >0< " ซายะ
" พวกเรารีบไป " ยูอิ
" โรงเรียนกันดีกว่า " ยูกะ
" โอเค " ทุกคน
จากนั้นพวกราก็เินทางมาโรงเรียนกันก็เจอกับพวกเคียวโกะ
" อุ้ย! นึกว่ากลัวแพ้เลยนี้ไปแล้ว " เคียวโกะ
" นี้แก..... " ซากะ
" หยุดก่อนซากะ " มิกะ
" ทำไมพวกเราต้องทำแบบนั้นด้วย ^ ^ " ยูกะ
" ในเมี้ยพวกที่แพ้จะเป็นวองโกเล่ ^0^ "ยูอิ
" และที่สำคัญพวกเธอไม่ได้แข่งนี้ ^-^ " โคโนะ
" หน่อยแน่พวกเเก " เอน่า
" หยุดเอน่า " ดีโน่
" ก็ได้คะ " เอน่า
" ตอนนี้พวกเราจะสู่กันได้ยัง " รีบอร์น
" ได้แล้วเจ้าคะ " มิกะ
" คุณมะนาวคะออกมานำทางไปสนามประรองคะ " ซายะ
" คะเชิญทุกคนคะ " มะนาว
ต่อจากนี้คือการต่อสู่ที่พวกเราไม่ได้ทำมานานแล้วจะมาดูกันว่าใครจะชนะ อิอิอิ *0*

#########################

พวกคิวโยวมิกับวองกเล่ได้มาถึงสนามประรองที่มีขนาดกว่างมาก
" เคียวยะที่นามิโมริหน้าจะมีแบบนี้ด้วยนะ " ยูเมะ
" หุบปากด้วย " มะนาว
ที่สนามแห่งนี้มีคนมาดูมากมายทำให้รู้ๆๆกันไปเลย
" นี้คณะกรรมการคงไม่เอาคนของพวกเธอหร่อกนะ " จีสะ
" พวกฉันจะเป็นคณกรรมการในศึกนี้เองคะ " เชลเบคโล
" เอ๋ มาเร็วีนี้จ้าคะ *0* " มิกะ
" แน่นอนคะการทำให้ท่านมิกะรอนานเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำคะ " เชลเบคโล
" ฮะ ท่านเลยหรอ " พวกวองโกเล่
" ฉันก็มา้ด้วยนะจ้าพวกสวะ " ซันซัส พูดคำว่าสวะหันไปทางวองโกเล่
" เอาละคะคู่แรกที่จะต่อสู่คือ ซาซางาวะเรีัยวเฮ ผู้พิทักษ์อรุนของวองโกเล่ ปะทะ ซายะ แห่งคิวโยวมิฮานะคะ " เชลเบคโล
" เชิญคะ " เชลเบคโล 2
จากนั้น เรียวเฮและซายะก็เิดินออกมา
" กฎเหมือนศึกชิงแหวนแต่สนามประรองเป็นแบบปกติคะ "
" อย่างนี้คุณพี่ชายชนะแน่ " สึนะ
" เริ่มได้คะ " 
จบคำพูของเชลเบคโลเรียวเฮพุ่งเข้าใส่ซายะแต่ซายะหลบได้และเตะที่แขนเรียวเฮอย่างจัง
" โอย~~~ " เรียวเฮ
" เล่นแบบนี้มันน่าเบื่อนะคะ เปิดอาวุธกล่องเลยดีกว่า ^0^ " ซายะ
" ยัยนี้บ้าไปแล้ว แค่เตะเจ้าหัวสนามหญ้าได้ไม่ใช่จะชนะได้นะ O[]O " โกคุเดระ
" หึ แพ้แน่นอน พี่คะสู่ๆๆ นะ ^ ^ " เคียวโกะ
" ตายไปเลยก็ได้นะ " ฮานะ
" ซายะ ทำไมทำแบบนั้น " เคน
" อย่าดูถูกซายะจังนะ เดี๊ยวก็ตายโดยไม่รู้ตัวหรอ *0* " มิกะ
" ก็ได้ ออกมาการิว " เรียวเฮ
" ก็ดีนี้คะ หมินหมิน ออกมาจ๊ะ " จากนั้นก็มีนกออกมา(นกเจ้าฟ้าหญิง)
" การิวเอานวมออกมา " เรียวเฮ
" การิว~~~ " การิว
จากนั้นเรียวเฮก็พุ่งเข้าจมตีอย่างรวดเร็วแต่ซายะก็หลบได้
" หมินหมิน พายุกลีบดอกไม้ " ซายะ
" หมินหมิน~~~~ " หมินหมิน
ทันใดนั้นก็เกิดพายุที่มีแต่ดอกไม้เกิดขึ้นและทำให้ซายะกับหมินหมินหายไปดังสายลมที่พัดผ่านจากนั้นร่างของเรียวเฮก็ล้มลงบนพื้น
" นี้มันเกิดอะไรขึ้นนะ " สึนะ
" ใช้ภาพมายาหรอซายะ " มาม่อน
" ก็นะ " ซายะ จากนั้นซายะก็ปรากฎตัวขึ้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ชุดของทุกคนในคิวโยวมิฮานะได้เปลี่ยนเป็นชุดโลลิต้าสีดำ สั้น (แก๊งนี้ชอบใส่สั้นกันจัง)

และที่ข้อมือทั้งก็มีกำไลที่มีโซ้ยาวออกมา ทำให้พวกสึนะได้แต่อึ่ง
และไม่นานก็มีเสียงหนึ่งที่ทำให้วองโกเล่ตกใจมาก
" หยุดเลิกเล่นไ้แล้วคะ จริงจังหน่อย ใช้พลังทั้งหมดสิคะรุ่นพี่เรียวเฮ ^ ^ " มิกะ
" พูดไรอย่างงั้นมิกะจัง " สึนะ
" คะ พี่มิกะ " ซายะ
" ได้แบบสุดขั่ว การิว " เรียวเฮ จากนั้นการิวก็กายเป็นนวมแห่งอาวุธ
" ซายะปลดปล่อยได้ " มิกะ
" แน่นอนอยู่แล้วคะพี่มิกะ ^ ^ " ซายะ
" ปลดปล่อย แสงสว่างแห่งดอกไม้ศักดิ์สิทธิ์ " ซายะ จากนั้นวองโกเล่ก็ตกใจเพราะ ซายะมีหางนกยูงออกมาร่างกายเปลี่ยนไปชุดเหมือนเจ้าหญิงสีทองสวย หางนกยูงที่สะท้องแสงแวววาว
" นี้มันอะไรกัน " รีบอร์น
" นี้คือร่างต่อสู่ของฉันคะ ร่างนกยูงแห่งแสง หมิน " ซายะ
" เอาละสู่ต่อสิ " ยูร
จากนั้นเรียวเฮโจมตีใส่ซายะไม่ยังแต่ซายะก็หลบได้จนในที่สุดก็โดนซายะเป็นแผลแต่แผลกับหายไป
" เป็นไปได้ไงงงแบบสุดขั่ว " เรียวเฮ
" ร่างของฉันมีไฟอรุณในการรักษาคะ แต่ก็ขอจบเพียงเท่านี้นะคะ " ซายะ
" หมินหมิน พายุมีด " ซายะ จากนั้นก็มีพายุเกิดขึ้นแล้วซายะก็ต่อยเรียวเฮจนหลมไป
" ผู้ชนะได้แก่ ซายะคะ "
" ป็นไปได้ไงคุณพี่เนี้ยนะ " สึนะ
" อย่าดูถูกพวกคิวโยวมิสิ ยัยพวกนั้นเก่งกันจะตาย " สควอโล่
" ปีศาจ ยัยพวกนั้นมันปีศาจชัดชัด " โกคุเดระ
" ต่อไปเป็นศึกของ ดีโน่ คาบัลเล่โน่ ปะทะ นัท แห่งคิวโยวมิฮานะคะ " เชลแบคโล
" สู่ๆๆนะีดีโน่คุง " เอน่า
" สู่เข้านะครับบอส " โรมาริโอ้
" แน่นอน ^_^ " ดีโน่
" น่าเบื่อ - - " ยูโร
" ใช้แล้วยูโร " นัท
" เริ่มการต่อสู่ได้ค่ะ " เชลแบคโล
จากนั้นดีโน่ใช้แส้ฟาดไปที่นัีททำให้นัดใช้เข็มผิษหยุดการโจมตีของแส้แต่ไม่นานก็มีเหตุ
" บอสครับเกิดเรื่องแล้ว " ล.น
" เกิดอะไรขึ้นเจ้าค่ะ " มิกะ
" มีสายรายงานว่าเจ้าพวกนั้นรู้ตัวแล้วครับ " ล.น.
" ทราบแล้ว " ยูโร
" เราขอแจ้งว่าการต่อสู่หยุดเพียงเท่านี้ " เมอร์ริน่า
" การต่อสู่จบแล้วคะทุกท่าน " เชลแบคโล
" ได้ไงดีโน่คุงจะชนะอยู่แล้ว " เอน่า
" นี้เป็นคำสั่งของฉันเองเจ้าค่ะ มีปัญหาหรือไง " มิกะ
" นี้พวกเธอกลัวแพ้หรือไง " จีสะ
" ทำไมพวกเราต้องกลัว " ยูอิ
" ในเมื่อพวกเราเป็นที่ยอมรับของพระเจ้า " ยูกะ
" หยุดเถียงกันแล้วกับก่อนที่ฉันจะระเบิด " ฮิเมะ
จากนั้นมิกะก็หันไปกระซิบกับโชอิจิ
" เจอกันที่นั้นนะโชจัง ^^ " มิกะ
" ครับมิกะจัง " โชอิจิ
จากนั้นพวกคิวโยวมิฮานะก็จากไปโดยทิ้งความงงงวยไว้ให้กับวองโกเล่
" โว้ย..........ฉันกลับดีกว่า " สคอโล่
" ฉันไปก่อนนะสึนะยชิคุง " โชอิจิ
เตรียมตัวรู้สมาชิกลับของคิวโยวมิฮานะได้ตอนหน้าเลยคะ

                                                                                                                                                                                  

ขอโทษนะคะที่ไรต์หายตัวไป พอดีไรต์ไปเยี่ยมคุณยายที่ป่วยอยู่ต่างจังหวังแล้วที่นูนไม่มีคอมและไม่มีเวลาอ่ะคะ แต่ถึงยังไงก็ต้องขอฝากนิยายไว้ในอ้อมอกรีดเดอร์ทุกคนด้วยนะคะ (_ _)