ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ( Fic Yaoi ) Love ชายจอมกวนกับหนุ่มหน้าหวาน

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 1 : นักเรียนใหม่

    • อัปเดตล่าสุด 7 ม.ค. 57


    เหมียว หง่าว

    ณ. บ้านหลังหนึ่งในญี่ปุ่น ตึก ตึก ตึก ( เสียงเดินนะจ๊ะ )

    " คุณหนูต้อนรับกลับครับ " ชายวัยกลางคนใส่ชุดสูทสีดำ

    " ขอคุณมากเจ้าค่ะ " สาวน้อยผมสีน้ำตาลอ่อน

    " บอสรอคุณหนูอยู่ที่ห้องรับแขกครับ "

    " เจ้าค่ะ " เด็กสาวเดินทางไปถึงห้องรับแขก

    " ป๊ะป๊าให้หนูไปอยู่กับอาสึนะหรอเจ้าค่ะ "

    " ให้ลูกไปอยู่เป็นเพื่อนเองลูกจะให้เพื่อนไปด้วยก็ได้ป๊าไม่ว่าแต่ต้องไม่ใช่ผู้ชาย "

    " เจ้าค่ะหนูไปเก็บของนะเจ้าค่ะ " ช่างเป็นพ่อที่หวงลูกสาวเกินไปจริงๆๆ เด็กสาวเดินขึ้นไปที่ห้องนอนแล้วเก็บข้าวของ

    แล้วโทรบอกเพื่อนสาวให้ไปอยู่ที่ไทยเป็นเพื่อน

    " ฮโหลรินะ ฉันมิกะเองนะเจ้าค่ะ "

    ( มีอะไรหรอ มิกะ )

    " รินะไปอยู่ที่ไทยเป็นเพื่อนมิกะหน่อยได้ไม่เจ้าค่ะ "

    ( ก็ได้นะแต่ฉันอยู่ที่บ้านญาติที่นู้นนะ )

    " ได้สิ รินะเดียวไปวันไหนจะโทรมาบอกนะเจ้าค่ะ "

    ( อืมได้มิกะบาย )

    " จ๊า.......บาย "

    2 เดือนผ่านไป

    ณ. สนามบินXXX

    " คุณหนูครับเดียวก็ถึงโรงเรียนแล้วครับของทุกอย่างอยู่ที่พักหมดแล้วครับ "

    " ขอคุณค่ะ " เด็กสาวลงมาจากรถพร้อมกับเพื่อนของเธอ

    " นี้นะหรอโรงเรียนที่เราต้องเรียนกันนะมิกะ "

    " ใช้แล้วเจ้าค่ะ รินะจัง "

    # Min #

    จิ๋บ.............. เช้าแล้วหรอเนี้ย เปิดเรียนวันแรกจะเป็นยังไงนะ ผมไปอาบน้ำก่อนดีกว่า ซ่า............

    ~ 1 นาที ต่อมา ~

    น้ำเย็นสบายดีจังเลย ผมรีบแต่งตัว ติดกระดุม หยิบกระเป๋า แล้วลงบันไดไปกินข้าวกับแม่

    " อร่อยมากเลยฮะแม่ ผมไปโรงเรียนก็นะฮะ " ผมบอกแม่ แล้วรีบไปโรงเรียนทันที พอมาถึงก็เจอกับไอ้อามที่เป็นเพื่อนสนิทผม ตั้งแต่อนุบาล

    " ไงไอ้มินเมื่อวานไปเจออ้ฟลุ๊คมาเป็นไงบ้างว่ะ "

    " กูก็แค่ให้มันเลี้ยงขนมเค้กให้กู( โดยที่มันจะม่เต็นใจก็ตาม )แค่นี้เอง " ผมตอบแบบชิวๆๆ

    " มึงซวยแล้วไอ้มิน "

    " ยังไงว่ะ "

    " ก็ไอ้ฟลุ๊คไม่ชอบเลี้ยงผู้ชายเท่าไรนี้วา "

    " กูทำไงดีว่ะไอ้อาม พ่อกูก็ไม่อยู่ด้วย " เพราะพ่อผมจะเครียปัญหาให้ผมหมดเลย

    " ไอ้มินตอนนี้มึงไปซ่อนเลยเพราะไอ้ฟลุ๊คมันมาแล้ว " ตายแน่เลยกู

    " เออ ขอบใจมากว่ะเพื่อน " ผมเข้าไปซ่อนในห้อนเรียนรู้สึกว่าจะได้ยินเสียงคุยกันด้วยละ *0*
    " ไอ้อามมึงเห็นไอ้มินป่าวว่ะ "
    " ไม่เห็น มึงมีไรกับมันละ "
    " ก็มันหลอกกูจ่ายตังตั้งเยอะ " ไอ้งก
    " มึงแค่นี้ก็ยมมันไปหน่อยไม่ได้หรออ่ะ มึงเป็นเพื่อนกับมันไม่กี่ปี แต่กูหลายปี กูก็ออกให้มันตลอด กูยังไม่บ่นเลย " ขอคุณมากไอ้อามกูรักมึงมากเลย ( เดี๊ยวก็โดนผัวอามกระทืบหรอ )
    " เออก็ได้ว่ะ กูได้ยิมมาว่ามีเด็กใหม่เข้ามาว่ะไม่รู้เป็นไง " โหอ้หน้าม่อ นักเรียนใหม่นี้จะใช่มิริโกะหรือป่าวนะ ?_?
    " ไม่รู้ว่ะกูไม่ใช่พวกเ_ือกว่ะ กูเข้าห้องเรียนดีกว่าไม่อยากเ_ือกเรื่องชาวบ้าน " ดีมากเลย ไอ้อามเดินเข้ามาในห้องเรียน ส่วนอ้ฟลุ๊คนั้นก็คงหลีสาวตามเคย
    " ไอ้อามขอใจมากว่ะ "
    " ไม่เป็นไรมึงช่วยกัน " พวกเราคุยกันนานไปหรอเพราะตอนนี้อาจารย์ก็เข้ามาในห้องเรียนแล้ว ผมกับไอ้อามนั่งด้วยกันแต่ตอนนี้ด้านหลังพวกผมมีโต๊ะว่างอีก 2 โต๊ะแต่ตอนนี้ช่างมันก่อนเราะตอนนี้ไอ้อามเพื่อนผมเริ่มมีคมเป็นหญิงแพ่ออกมาไม่รู้เป็นเพราะอะไร
    " ไอ้มินจ้องหน้ากูมีไรป่าวว่ะ "
    " ป่าวว่ะไม่มีไร " คืนบอกไปไม่ตายดีแน่(จริง)
    " อ๋อ "
    " นักเรียนนั่งที่จ๊ะวันนี้พวกเราจะมีเพื่อนใหม่เข้ามาพวกเขาเพิ่งย้ายมาจากญี่ปุ่นยังไงก็ฝากดูแลเพื่อนด้วยนะ พวกเธอเข้ามาได้ " พออาจาร์ยพูดจบก็มีผู้หญิงใส่แว่นเข้ามาตามด้วยผู้หญิงผมสีน้ำตาลอ่อนเหมือนสีผมของแม่ผมเลย
    " พวกเธอนั่งที่ได้เลยครูจะได้สอนซะที " พวกเธอนั่งข้างหลังผมละ(ก็มันเป็นที่ว่างนี้) อาจารย์ก็สอนไปผมไม่เห็นจะเรียนรู้เรื่องเลยสงสัยต้องให้น้องนุ่นเด็กเรียนห้องผมช่วยซะแล้ว ถ้าว่าทำไมต้องให้น้องนุ่นสอนเพราะเค้าเรียนเก่งไม่เคยตกเลย(แน่ใจวันนี้ไรต์เห็นน้องนุ่นไรต์นั่งกรุ้มอยู่นะ) เวลาผ่านไป ~ ออด ~ ออด ~ ออด ~ ในที่สุดก็ถึงเวลากินข้าวแล้ว เย้ ^ ^
    ???????? (แปลว่า ไปกินข้าวด้วยกันไม) " ไอ้ฟลุ๊คพยายามจะคุยกับเพื่อนใหม่แต่ภาษาแปลกๆๆว่ะ
    " ฮ่า..........มิกะจังไปดีไม " พูดไทยได้ด้วย
    " O[]O " หน้าของไอ้ฟลุ๊ค สงสัยคงตกใจมั้ง
    " ไม่ไปดีกว่ารินะจัง ขอโทษด้วยนะ " คนนี้ชื่อมิกะสินะส่วนอีกคนก็คงเป็นรินะ จากนั้นพวกเธอก็ออกไปกินข้าวกัน 2 คน สะใจว่ะเพราะไอ้ฟลุ๊คมันไม่เคยโดนหญิงปฏิเสธ
    " พูดไทยได้ด้วย " ไอ้ฟลุ๊คนี้ก็ปลอยความโง่ของมันออกมานี้ถ้าผมไม่เป็นเื่พื่อนกับมัน ป่านี้ผมเรียนได้เกรช 4 แล้ว (หลงตัวเองโคตรอ่ะ *0*)
    " ไอ้ฟลุ๊คถ้าพูดไทยไม่ได้จะมาเรียนโรงเรียนนี้ไมละว่ะ " ผมตอบไปก็เพราะโรงเรียนเราไม่ใช่โรงเรียนนานาชาตินี้ครับ
    " แต่ก็ไม่เหมือนมึงและกันที่กระแดะพูดญี่ปุ่นกับอิตาลี -*- " อะไรเรื่องนี้ผมไม่ผิดซะหน่อยก็แม่กับพ่อผมเป็นคนญี่ปุ่นทั้งคู่ต่างกันที่แม่มีเชื้ออิตาลีบางส่วนจากคุณทวดและตาก็ชอบพูดอิตาลีเหลือเกิดทำให้ผมติดอ่ะนะ(ย่ะ)
    " แล้วไงมึงพูดได้หลายภาษาแหนะ " ผมบอกก็มันเป็นเรื่องจริงเพราะพ่อของไอ้ฟลุ๊คทำธุรกิจใหญ่เหมือนกันกับครอบครัวผมแต่พ่อผมไม่ชอบออกสังคนเท่าไรเลยไม่ค่อยมีคนรู้จักเหมือนกับไอ้ฟลุ๊ค แต่ดีนเราะจะไม่มีคนมาคอยประจบเอาเงินจากผมมีแต่เสียเงินให้ผมอย่าเดียวฮ่าๆๆๆ (นายเอกไรต์บ้าไปแล้ว)
    " แต่ไม่เหมือนมึงที่พูดได้คล่องเลย " กูผิดหรอที่พูดได้คล่องแคล่ว - -
    " หยุดทะเลาะกันได้แล้ว ไอ้มินไปกินข้าวกันเถอะปลอยไอ้ฟลุ๊คมันไว้ " เป็นความคิด
    ที่ดีว่ะไอ้อาม
    " เออรีบไปกันเถอะกูหิวข้าวแล้วว่ะ "
    " เห้ยพวกมึง " ผมกับไอ้อามทำเป็นหูทวนลมครับ เพราะกูไม่ฟังซะอย่างใครจะทำไมฮ่าๆๆๆ(ไปอีกแหละนายเอกไรต์) หลังจากนั้นผมก็กินข้าวอันแสนจะอร่อยที่สุดในโลก(เวอร์ไปแล้วมิน - -)ผมก็กลับไปเรียนต่อและก็เลิกเรียนเย้(เลิกเรียนเร็วเพราะไรต์ขี้เกรียจเขียนวิชาการตอนนี้นะเจ้าค่ะ)
    " ไอ้อามกลับบ้านกันเถอะ "
    " ไปสิแต่ไปร้านพี่กูก่อน " พี่มันก็เจ๊ลีเอะสุดสวยอ่ะดิ๊
    " แต่กู......... " ผมไม่อยากไปอ๊า.....
    " กูเลี้ยงเค้ก " นี้มึงเห็นกูเป็นพวกเห็นแกกินหรอ
    " โอเคเพื่อน " ผมไม่ได้เห็นแกกินเลยนะ (หรอ - -)จริง จริ๊ง
    " ไปเดี๊ยวเจ๊แกรอนาน "
    " เออ "ผมกับไอ้อามเดินมาที่ร้านของเจ๊ลีเอะ ร้านเจ๊แกตกแต่งแน่วหวานเป็นร้านที่เหมาะกับคู่รัก ส่วนเด็กเสริฟแต่ละคนก็หน้าตาดีกันที่เดียว แต่ผมหล่อกว่าฮะ(หลงตัวเองที่สุด - -) กรึ้ง~ ~ ~ ไอ้อามเปิดประตูเค้าไปที่ร้านก็ได้ยิมเสียงเจ๊ลีเอะสุดสวยทันที
    " ไงไอ้ตัวแสบ อ่าวน้องมินมาร้านเจ๊ด้วยหรอเนี้ย " เจ๊อย่าส่งสายตาแบบนั้นผมรู้สึกไม่ดี
    " ฮะเจ๊ลีเอะสุดสวย ^ ^;; " ผมตอบเจ๊แกไป
    " เจ๊ ม๊าฝากมาบอกว่า'กลับบ้านด้วยม๊าคิดถึง'อ่ะ "
    " ได้วันนี้เจ๊จะกลับไปหาม๊ากับป๊านา "
    " ดีมาเลยเจ๊ ^ ^ "
    " ไหนๆน้องมินก็มาแล้วช่วยทำงานให้เจ๊หน่อยนะ " งะ...งานไรอ่ะเนี้ย
    " งานอะไรฮะเจ๊... ^ ^;; " ขอให้เจ๊ไม่ทำไรแผงๆๆ
    ~ ผ่านไป ~
    สิ่งที่ผมคิดมันผิดเจ๊ให้ผมแต่งเป็นสาวเสริฟเจ๊ทำงี้กับผมได้ไงก็ชุดที่ผมใส่มันเป็นแแบบนี้


    ใครทนได้บางละฮะ โถ่ความเป็นชายของผม T^T เพราะเป็นแบบนี้ไงผมถึงไม่คอยจะมาร้านเจ๊ลีเอะเลย หลังจากผมทำงานเสร๊จเจ๊แกจ่ายเงินให้ผม(พี่ลีเอะให้เงินเดือนมินเยอะมาก)และไอ้มินซื้อเค้กให้ผมเยอะเลย ^ ^ เย้ลักกี้ (นายเอกไรต์ที่สุดอ่ะ - -!!)กลับบ้านดีกว่าแม่จะได้กินด้วย
    พอถึงบ้านผมก็เปิดประตูทันที
    " แม่คร๊าบ...........ผมกลับมาแล้ว "
    " กลับมาแล้วหรอทำไมกลับมาช้าจังละ "
    " ก็ เห้ย!!!!!!!!! "
                                                                                                                                                                               
    จบไปอีกตอนแล้วมินตกใจอะไรกันนะ
    และตัวละครตัวไมพี่อีเละค๊า.............


    พี่ลีเอะน่ารักป่ะละ และก็ฝากนิยายไรต์ไว้ในอ้อมอกรีดเดอร์ทุกคนด้วยน๊า...ค๊า..... เม้นให้ไรต์ด้วยน๊า............ ติดตามด้วยน๊าค๊า.........รีดเดอร์ที่น่ารักทุกคน
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×