[Fic Reborn] Prince & Princess เจ้าชายเพลย์บอยกับเจ้าหญิงวาเรีย

ลำดับตอนที่ #20 : ตอนที่ 16 เรื่องวุ่นวายในโรงเรียนนานาชาติเซนโลมิเเอร์

f="http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1127686" target="_blank">©
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r
วันนี้ในห้องประธานนักเรียนก็มีงานมาสุมเข้ามามากมาย จนคนที่นั่งอยู่ในโต๊ะประธานนักเรียนนั้น นอนสลบอยู่ที่โต๊ะนิ่งสนิท จนทำให้พี่สาวอย่างเมอร์ริน่ามองไปอย่างรำคาญจนต้องปลุกเธอให้ตื่นจากนิทราเสียที เพราะตอนนี้กองเอกสารทั้งหมดกำลังจะหล่นลงมาใส่หัวเธอแล้วนั้นเอง

" มิกะ ตื่นได้แล้ว เอกสารยังเซ็นต์ไม่หมดเลยนะ " เมอร์ริน่าตะโกนข้างๆหูของมิกะ ทำให้เจ้าตัวสะดุ้งตื่นทันที แต่ความซุ่มซ่ามอย่างมิกะมีหรือที่จะไม่เกิดเรื่อง เลยทำให้ตอนที่เธอตื่นนั้น เธอเอาหัวไปกระแทกกับกองเอกสาร ทำให้เอกสารทั้งหมดล้มลงมาใส่หัวเธอ

" โอ้ย! เจ็บหัวจังเลย " เธอเอามือจับหัวตัวเองทันที ด้วยความเจ็บ

" ให้ตายเถอะ ทำไมถึงซุ่มซ่ามอย่างนี้เนี้ย มิกะ " ฮิเมะที่วันนี้อารมณ์เสียแต่เช้า เนื่องจากพ่อของเธอ ตามเธอให้กลับไปที่บ้านทันที แต่เชื่อสิว่าฮิเมะคนนี้ปฏิเสธทันทีที่ได้ยิน เลยทำให้ตอนนี้เธอจะระเบิดลงสะให้ได้ 

" ฮิเมะใจเย็นหน่อยสิ เดียวฉันให้ซายะเอาไอติมเย็นๆมาให้ " โคโนะรีบบอกทันที เพราะยังไงเธอก็มีชะตากรรมคล้ายฮิเมะ แต่เปลี่ยนจากพ่อเป็นพี่ชายแทน เลยทำให้เข้าใจความรู้สึกของฮิเมะดี

" ก็ดีเหมือนกัน กินอะไรเย็นๆบ้างทีอาจจะมีเรื่องดีๆเกิดขึ้นบ้าง " ฮิเมะตอบรับคำของโคโนะ แล้วก็ไปนั่งลงโซฟาทันที

" ยังไงก็เอามาให้มิกะจังด้วย บ้างทีได้ของเย็นๆอาจทำให้สดชื่นขึ้นมาหน่อย " รินะพูดพร้อมกับพยุงมิกะให้ไปนั่งที่โซฟา

" นี้ โคโนะ "

" พวกเราของไอติมด้วยสิ " ยูอิกับยูกะที่ได้ยินชื่อของหวานก็ขอเข้าร่วมด้วยทันที

" ยูเอาไอติมกันดีไม " นัสหันไปถามยูโร ที่ตอนนี้กำลังนับตังอยู่ข้างๆทันที

" เอาสิ ฉันเอาเป็นเลม่อน ราดสตอเบอร์รี่เเล้วกัน " เธอหันมาตอบนัส ทั้งที่ในมือยังนับตังอยู่ไม่ขาด

" ซายะ ตามนั้นแหละ ช่วยไปเอาไอติมที่ตู้เย็นให้ทีสิ " โคโนะหันไปบอกกับซายะ ที่กำลังจะเอากาน้ำชาไปเก็บทันที

" ได้ค่ะ ซากะไปช่วยกันถือเร็ว " ซายะหันไปหาซากะ ที่กำลังทำท่าจะออกไปจากห้องทันที

" โอเคเลย " หันมาตอบรับซายะ จากนั้นก็เดินคอตกตามไปทันที 

จากนั้นไม่นานทั้งคู่ก็ถือไอติมเอามาให้กลับทุกคนทันที ทุกคนนั่งกินกันไปซะพักก็มีเสียงวิ่งดังขึ้นมา พร้อมกับประตูที่ถูกเดปิดเสียงดัง ปึก

" ประธานคะ มีเรื่องด่วนมาจากผอ.ค่ะ "  เวนตี้ คณะกรรมที่โคตรรักในหน้าที่ ได้วิ่งเข้ามาหน้าตาตื่นทันที

" มีเรื่องอะไรเร่งด่วนอะไรหรอ เวนดี้ " โคโนะละจากไอติมแสนอร่อยในมือ เพื่อที่จะถามเวนดี้ทันที

" ผอ.บอกว่าอีกไม่กี่อาทิตย์ จะมีงานโรงเรียนค่ะ " คำบอกเล่าของเวนดี้นั้นทำเอาเหล่าแก๊งคิวโยวมิได้แต่ตกใจ จนทำอะไรไม่ถูก เพราะเมื่อปีก่อนพวกเธอเกือบที่จะโดนโรคจิตลวนลาม ถ้าไม่ได้เจมส์ช่วยไว้ละก็ ป่านนี้พวกเธอคงจะโดนอะไรบ้างก็ไม่รู้

" นี้เวนดี้ช่วยบอกผอ.หน่อยจะได้ไหม ว่าไม่ต้องมีงานโรงเรียนหรอกนะ " โคโนะรีบพูดออกมาทันที

" คงจะไม่ได้หรอกค่ะ เพราะฉันเพิ่งบอกท่านไปก่อนที่จะมาบอกประธานนะค่ะ " เวนดี้รีบบอกในทันที ทำให้พวกเธอคงได้แต่ทำใจและยอมรับกับความจริงนี้เท่านั้นเอง

" เวนดี้ ไปบอกฝ่ายแผนงานด้วยนะ ว่าส่งเรื่องงานโรงเรียนไปให้หัวหน้าห้องของแต่ละระดับชั้นด้วย ว่าจะมีการจัดงานโรงเรียนขึ้น ให้เตรียมตัวออกบูทของแต่ละห้องและแต่ละชมรมกันด้วยนะ " เมอร์ริน่ารีบสั่งงานแทนทันทีเพราะตอนนี้ ประธานของพวกเขาได้วิญญาณหลุดลอยออกจากร่างเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้นเอง เวนดี้รีบเดินออกไปทำงานของพวกเธอในทันที ยูโร ฮิเมะ โอเมรุ และนัทยิ้มกว้างออกมาทันที งานนี้ผอ.คงจะต้องทำเรื่องสนุกๆแน่งานนี้ ปีที่คณะกรรมการนักเรียนก็ได้จัดให้ถ่ายรูปคู่กับคณะกรรมการนักเรียนขึ้น โดนจะต้องจ่ายเงินเป็นจำนวนหนึ่งต่อหนึ่งรูป ทำให้งบประมาณโรงเรียนเพิ่มขึ้นอย่างมากมายมหาศาล ครั้งนี้ก็คงไม่พ้นที่ให้คณะกรรมการนักเรียนทำกิจกรรมอะไรสักอย่างเพื่อที่จะเรียกคนให้มาเข้างานเยอะๆเป็นแน่ แค่คิดก็หน้าสนุกสุดๆแล้ว

" อ่ะ อ่าวเวนดี้จังไปไหนสะแล้วละทุกคน " มิกะที่วิญญาณกลับมา ก็รีบถามถึงเวนดี้ทันที

" เมอร์ริน่าสั่งงานให้เวนดี้ไปทำแล้วละ " โคโนะบอกออกไป ซึ่งตอนนี้เธอกำลังคิดที่จะทำยังไงก็ได้ ไม่ให้พี่ชายมายุ่งวุ่นวายกับเธอในช่วงงานโรงเรียน 

" เจ้าค่ะ ให้คณะกรรมการฝ่ายระเบียบวินัยดูแลและจัดการเรื่องการจัดบูทในงานก็แล้วกันเพราะยังไง ผอ.คงจะให้พวกเราทำอะไรอยู่แล้ว " ทุกคนเห็นด้วยกับความคิดนี้ เลยให้กรรมการนักเรียนคนหนึ่งไปบอกกับคณะกรรมการฝ่ายระเบียบวินัยจัดการเรื่องนี้ทันที ก่อนที่จะมีงานกองสุมหัวเข้ามาอย่างมากมาย

" ตอนนี้พวกเราทุกคนก็กลับห้องเรียนดีกว่านะเจ้าค่ะ " มิกะที่เซ็งกับการมานั่งอยู่เฉยที่ห้องนี้แล้ว เลยคิดที่จะกลับห้องเรียน เพื่อไปหางานทำสะที

" ก็ดีนะมิกะ เมอร์ริน่ากลับกันเถอะ " โคโนะเองก็อยากที่กลับไปเรียนแล้วเมื่อกัน ถึงจะค่อยไม่ชอบมากเท่าไรก็เถอะ

จากนั้นพวกคิวบิโนะก็ย้ายตัวเอง มายังห้องเรียนทันที ซึ่งทั้งห้องตอนนี้ก็กำลังวุ่นวายอยู่กับการตั้งบูทของห้อง ที่ยังไม่สามารถหาข้อสรุปได้อยู่นั้นเอง

" เสียงดังอะไรกัน คนเขาจะเข้ามานอนสะหน่อยเสียงดังกันไปได้ " ยูโรที่เดินเข้ามา ก็บ่นออกมาเสียยกใหญ่

" นั้นสิยู คนเขาเพิ่งจะทำงานเอกสารเสร็จ ก็ต้องมาเจอเรื่องวุ่ยวายอีก ก็คงไม่ไหว " นัทได้ทีก็พูดออกมาทันที

"  ก็เรามีงานที่ต้องทำนินา ไม่ได้ว่างทั้งวันเหมือนใครบ้างคนหรอ " โอเมรุเริ่มทับทมทันที ที่เป็นแบบนี้ก็คงเป็นเพราะ รีบอร์นและดีโน่ที่เข้ามานั่งอยู่ในห้องนี้รวมกับพวกสึนะ โดยที่มีปลิงอย่างพวกของลูซี่กับเอลิน่า ซึ่งกายร่างเป็นปลิงเกาะพวกรีบอร์นอยู่

" ทำไมคนนอกถึงเข้ามาในโรงเรียนได้นะเจ้าค่ะ " มิกะที่เข้ามาเห็น ก็รีบถามออกไปทันที

" มิกะมีปัญหาอะไรหรอจ๊ะ "

" มีแน่สิเจ้าค่ะ เพราะมันผิดกฎโรงเรียน แล้วอีกอย่างคุณฮิบาริที่เป็นถึงกรรมการคุมกฎของโรงเรียนนามิโมริ ทำไมถึง ละเลยหน้าที่ได้ละเจ้าค่ะ" มิกะที่อารมณ์ไม่ดีอยู่แล้ว ยิ่งมีคนที่กล้ามาละเลยกฎระเบียบของเซนโลมิแอร์นั้นไม่ได้

" เออมิกะจัง ฉันเป็นคนให้พวกเขาเข้ามาเอง " คำพูดของดีโน่ ทำให้มิกะอารมณ์เสียมากกว่าเดิมเสียอีก

" อาจารย์ดีโน่ คนที่เป็นอาจารย์แบบคุณ กล้าดียังไงมาละเมิดกฎระเบียบของที่นี้กันเจ้าค่ะ " 

" จะอะไรกันนักหนามิกะจัง มันก็ไม่ได้มีอะไรมากมายนี้ " สึนะที่พูดพยามให้มิกะใจเย็นลง กลับกายเป็นการทำให้อารมณ์เธอนั้นระเบิดประถุขึ้นมามากกว่าเดิมเสียอีก

" หึ เพราะแบบนี้ไง วองโกเล่ถึงโดดเล่นงานง่ายแบบนี้ "

" นี้มิกะจัง ทำไมถึงพูดแบบนี้ " ตอนนี้สึนะเอง ก็เริ่มที่โกธรมิกะขึ้นมาแล้วเหมือนกัน

" มันก็ถูกอย่างที่มิกะพูดนะ อย่ามาทำให้โรงเรียนเซนโลมิแอร์ อันตรายเลยนะพวกนาย " โคโนะพูดออกมาทันที

" เรื่องงานโรงเรียนนะพวกเราจะทำเป็นบูทความรู้แล้วกันนะทุกคน " แจนหัวหน้าห้องได้พูดประกาศกล่าวออกมาทันที

" ฮาฮิ ทำไมรีบด่วนสรุปอย่างงี้ค่ะ " ฮารุรีบบอกทันที เพราะพวกเธอคิดจะทำร้านเมดคาเฟ่กัน เพื่อที่จะให้พวกสึนะนั้นสนใจพวกเธอเท่านั้นเอง

" พอดีอาจารย์ห้องปกครองเขาต้องการนะค่ะ " มะนาวพูดออกไป โดยไม่แม้แต่จะหันไปมองมาทางพวกฮารุอีกต่างหาก

" มะนาว แจน บูทของห้องเราฝากจักการด้วยนะ "

" ไม่ต้องห่วงเมอร์ริน่าจัง เรื่องนี้พวกเราจัดการกันอย่างเต็มที่อยู่แล้ว " แจนพูดออกไปด้วยรอยยิ้ม พวกมิกะที่ได้ยินเช่นนั้น ก็ยิ้มอย่างสบายใจทันที

" ประธานค่ะ ผอ.มีเรื่องฝากมาบอกค่ะ " ข้าวฝ่างกรรมฝ่ายประชาสัมพันธ์ เปิดประตูเดินตรงเข้าไปที่มิกะทันที เหมือนเรื่องนี้เป็นเรื่องที่คอขาดบาดตาย เพราะดูจากสีหน้าที่ซีกเผือกของเธอ ดูก็ได้

" เกิดอะไรขึ้นหรอข้าวฝ่าง ทำไมถึงหน้าซีกอย่างนี้ ไม่สบายเป็นอะไรหรือเปล่า " รินะถามออกมาเพราะเห็นหน้าของข้าวฝ่างซีกเผือก เหมือนศพก็เป็นห่วงทันที ไม่รู้ว่ามีเรื่องร้ายแรง คอขาดบาดตายอะไรบ้าง

" คะ คือ........... ว่า ผอ.ท่านเขา จะให้พวกเราเหล่าคณะกรรมการนักเรียนจัดงานประมูลขึ้นนะค่ะ  " ข้าวฝ่างรีบพูดขึ้นทันที เพราะเธอกังวนเรื่องที่ผอ.ฝากเธอให้นำมาบอกกับประธานนักเรียนเสียจริงๆ

" งั้นก็ดีนิเจ้าค่ะ มีงานประมูลเกิดขึ้นคงจะทำให้ได้เงินมาเพื่อพัฒนาโรงเรียนเยอะยิ่งขึ้น " มิกะพูดออกมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม โดยที่ไม่รู้เลยว่างานประมูลนี้ มันใช้อะไรในการประมูล

" แล้วผ.อ. ท่านจัดงานประมูลอะไรขึ้นละ ข้าวฝ่าง " เมอร์ริน่าถามขึ้นมาทันที เพราะยังไม่รู้ธีมงานประมูล เธอก็ยังคงทำหน้าดีใจออกมาไม่ได้

" คือ......ว่า ผ.อ.ท่านอยากได้ธีมที่ไม่เหมือนใคร เลย........จัดการประมูลคณะกรรมการนักเรียนขึ้นนะค่ะ " ข้าวฝ่างพูดชื่อธีมขึ้นมาทำเอาซายะเป็นลมล้มไปในทันที แต่ยังดีที่โอเมรุรับร่างของซายะได้ทัน ก่อนที่เธอจะหัวฟาดพื้น

" ข้าวฝ่าง ช่วยบอก " ยูกะ

" ชื่อธีมให้ฟังใหม่หน่อยสิ " ยูอิ

" คือ.......... "

" หยุดก่อนข้าวฝ่าง ยูกะ ยูอิ ข้าวฝ่างก็พูดชัดแล้วนะ " โคโนะพูดขึ้นมา

" ข้าวฝ่าง เอกสารที่บอกเรื่องรายละเอียดของงาน เอาไปไว้ที่ห้องประธานนักเรียนด้วยนะ " ฮิเมะสั่งออกมาทันที

" เดี๊ยวก่อนสิ ฮิเมะจัง "

" มีอะไร เคียวโกะรีบพูดมา พวกฉันจะได้ไปทำงานต่อ " ฮิเมะพูดด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว

" เรื่องเมื่อกี้นะ ให้พวกฉันช่วยด้วยได้ไหมจ๊ะ เพราะพวกฉันก็ไม่ได้เก่งเรื่องวิชาการมากเท่าไรด้วยนะ " เคียวโกะได้พูดออกไป เพราะเธอหวังว่านี้จะทำให้พวกสึนะสนใจตนด้วยเรื่องนี้ให้ได้

" คงจะไม่ได้หรอกนะ พอดีคนที่เข้าร่วมนะพวกเราต้องคัดเลยเอาที่หน้าตาดีที่สุดนะ " เมอร์ริน่าพูดขึ้นมาทันที เพราะยังไงเธอคงไม่ยอมให้พวกหล่อนมาทำลายงานนี้ หรือเรียกร้องความสนใจจากพวกเขาไปแน่

" ก็ให้พวกซาซางาวะทำไปสิ ไม่เห็นจะเสียหายเลย พวกซาซางาวะก็ออกจะสวย " ฮิบาริเอ่ยออกมา หลังจากที่ได้ยินเมอร์ริน่าพูดจบ ซึ่งคำพูดนี้ก็ลอยไปถึงหูของมิกะเช่นกัน แต่ก็จะทำเช่นใดได้ในเมื่อพวกเขาให้ความสนใจพวกหล่อนแทนพวกเธอ งานนี้เธอคงต้องทำอะไรแล้วบ้างสิ

" งั้นก็ตามใจพวกคุณก็แล้วกัน ยังไงพวกฉันก็คงจะต้องขอตัวกลับก่อนละเจ้าค่ะ " จบคำ มิกะก็เดินออกไปจากห้องทันที ทำให้พวกโอเมรุวิ่งตามแทบไม่ทัน แต่ที่ทำให้พวกเธอแบบใจขึ้นมา ก็คงจะเป็นเพราะมิกะกำลังเดินทางไปห้องเรียนห้องหนึ่ง ที่ไม่ใช่ห้องประธานนักเรียน แต่เป็นห้องของเชอร์รี่คู่ปรับคู่แค้นเก่าของมิกะนั้นเอง

' ครั้งนี้คงต้องจับมือป้องดองกะยัยนั้นสะแล้วสิ ' มิกะคิดใจขึ้นมาก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปในห้องนั้นทันที งานนี้คงจะมีเรื่องสนุกเกิดขึ้นในโรงเรียนนานาชาติเซนโลมิแอร์แห่งนี้เป็นแน่

                                                                                                                    

ในที่สุดก็มาแต่งตอนนี้จบจนได้ ก็ต้องขอโทษรีดเดอร์ทุกคนด้วยนะค่ะ ที่หายหัวไปตั้งหลายวันโดยไม่บอกกล่าว เรื่องนี้ไรต์ยอมรับผิดค่ะ เพราะช่วงนี้ไรต์มีงาน มีการบ้าน มีกิจกรรมเข้ามาล้นมือมากค่ะ เลยทำให้อาจจะมาอัพได้ไม่บ่อย หรือไม่ค่อยมาลงเท่าไร แต่ไรต์ก็จะมิดองนิยายเรื่องนี้เอาไว้แน่ค่ะ เพราะยังงั้นก็ขอให้รีดเดอร์ทุกคนยังไม่ทอดทิ้งนิยายของไรต์ไปไหนนะค่ะทุกท่าน อยากบอกรีดเดอร์ทุกคนเหลือเกินว่า รักนะจุ๊บๆๆ

ปล.เมื่อวานวันเกิดไรต์ ไรต์เลยขอตัวไปอยู่กะตัวเองวันหนึ่ง