[Fic Reborn] Prince & Princess เจ้าชายเพลย์บอยกับเจ้าหญิงวาเรีย

ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 6 เมื่อคิดว่าพวกฉันร้าย พวกฉันก็จะร้ายให้ดูแบบที่พวกนายคิดไม่ถึง

# Mika #
นี้ก็ผ่านมาหลายวันแล้วตั้งแต่วันนั้นพวกฉันก็ไม่ได้คุยกับพวกสึนะอีกเลยเพราะไม่ว่ายังไงพวกเคียวโกะจังก็ไม่ให้พวกฉันเข้าใกล้พวกสึนะได้เลย นี้กะจะไม่ให้ฉันทำอะไรเลยใช้ไมเนี้ยวันนี้ก็ต้องไปเจออีกแล้วน่าเบื้ออ่ะ
" บอสพวกเคียวโกะจะหาเรื่องเราป่ะเนี้ย "
" ใช้ยูกะพูดถูก "
" ก็ไม่รู้สิแต่ที่แน่ๆอย่าไปทำร้ายพวกเขาละไม่งั้นมีเรื่องตามมาแน่ๆ "
" ได้ค่ะบอส X11 " เพราะถ้าไม่สั่งเอาไว้เดียวเกินตบะแตกละยุ้งแน่ๆ
พวกเราเดินเข้าห้องเรียนอาจารย์ก็เข้ามาพอดีพวกเราเรียนกันบายๆๆ @$@$%%##$^%@%&@%#%
จนถึงเวลาเลิกเรียน ( เร็วเกินไปแล้ว // รีดเดอร์ )
" สึนะคุงอาจารย์เรียกพวกคุณไปนะ " จึงหรอ
" งั้นพวกผมไปก่อนนะ " ซะงั้น ฉันจะปลอดภัยไม่นะ
" นี้มิะจัง ฉันขออะไรหน่อยสิ "
" อะไรหรอเคียวโกะจัง ^ ^ "
" ก็ขอให้พวกเธอเลิกยุ้งกับพวกสึนะคุงเอง " หรอแต่ก็นะสตอซะไม่มี
" ไม่ได้หรอเคียวโกะจัง " ฉันก็บอกไปตามตรง
" งั้นก็คงไม่ต้องพูดแล้วสินะทุกคนจักการกัน " เคียวโกะจังหันไปบอกพวกฮารุจัง
" ยัยพวกหน้าไม่อาย ~ เพี๊ยะ ~ " พวกเคียวโกะจังตบหน้าพวกฉัน ท่าถามว่าทำไมถึงไม่ตบคืนเพราะว่า พวกเธอต่ำเกินกว่าพวกเรา แต่ตบพวกเราไม่พอตบตัวเองด้วยแปลกเนาะ
~ ครี้น ~ ครี้น~
" เกิดอะไรขึ้นเคียวโกะจัง " นี้เป็นหวงแต่เคียวโกะจังแต่ไม่หวงพวกฉันเลยนะ
" ก็พวกมิกะจังบอกให้ฉันไม่ให้ยุ้งกับพวกสึนะคุง แต่ฉันไม่ยอม พวกมิกะจังเลยตบพวกฉัน ฮือ................ T^T " รู้สึกว่ามันเป็นคำที่ฉันต้องพูดนะ -o- 
" นี้พวกมิกะจังทำแบบนี้ได้ไง " อ่าว เชื่อพวกเคียวโกะอีกโง่ป่ะเนี้ยพวกนี้ ~ เพี๊ยะ ~ พวกสึนะตบพวกฉันหรอ นี้พวกแก.... - - ใจเย็นไว้ ใจเย็นไว้มิกะ
" ต่อจากนี้ห้ามมายุ้งกับพวกผมแล้วพวกเคียวโกะจัง " ห้ามหรอ หึ
" พวกฉันไม่ยุ้งก็ได้ คิดว่าหล่อนักหรือไง " ฉันพูดออกไปแบบที่ใจคิด
" ก็ดี " พูดจบพวกสึนะก็ออกไปทันที พี่เบียงกี้ก็เดินมา
" มิกะจังไม่เป็นไรใช้ไม่ เจ็บตรงไหนป่าว "
" พี่เบียงกี้รู้ได้ไงค่ะ " ฉันถาม
" ก็พี่แอบดูอยูาไม่คิดเลยว่าพวกเคียวโกะจังจะเป็นแบบนี้ "
" ไม่เป็นไรค่ะ " พวกเราตอบ
" งั้นพี่พาไปกินเหล้ายอมใจและกัน "
" ค่ะ " พวกเราตอบทันที ก็ไม่ได้ดื่มมานานแล้วนี้ ( รู้สึกว่าไม่กี่ตอนที่ผ่านมากินเหล้านิ๊ // รีดเดอร์ ) พวเรากลับบ้านรีบเปลี่ยนชุดในแบบที่ไม่ใส่มานานแล้ว
" นี้มิกะพี่รู้นะว่าพวกเธอเศร้าแต่ชุดแบบนี้มันไม่เกินไปหน่อยหรอ "
" ไม่นี้ค่ะ " ที่พี่เบียงกี้พูดอย่างงี้ก็เพราะชุดพวกเราเป็นแบบนี้ไง
ชุดยูโร

นี้ฮิเมะ

นี้รินะ

นี้ยูอิ

นี้ยูกะ

นี้เมอร์ริน่า

นี้เมรุ

นี้นัท

นี้ซายะ

นี้ซากะ

นี้โคโนะ

และนี้ก็ชุดฉันเอง

" งั้นหรอเข้าไปกันเถอะ " พวกฉันเดินตามพี่เบี้ยงกี้ไป
" หยุดครับเด็กอย่างพวกคุณเข้าไม่ได้ " พี่ที่ยืนหน้าร้านไม่ให้พวกเราเข้าไป พวกเราก็เลยต้องใช้ลูกอ้อนซะเลย
 " พี่ชายขอให้พวกเราเข้าไปเถอะนะ " ยูโร
" นั้นสิค่ะ " พี่เมอร์ริน่า
" ก็พวกฉันมันอกหักรักคุดนี้นา " ยูกะ
" ใช้ค่ะพี่ยูกะ " ยูอิ
" ฮือ.............ไม่มีใครส่งสารพวกฉันเลยเจ้าค่ะ T^T " มิกะ
" ฉันมันก็แค่สาวใส่แว่นสุดเชย " รินะ
" ฉันมันอ่อนแอเกินไป T^T " ซากะ
" ฉันก็ไม่เคยเจอพี่ชายที่หายไปเลย T^T " ซายะ
" พี่ชายตัวเองก็ไม่ดูแล " โคโนะ
" ไม่เคยมีพี่น้องกับเข้าเลย " นัท
" ความรักมีก็ไม่สมหวัง แถมยังโดนตบอีก " เมรุ
" ถ้าให้เข้าไปเรื่องเงินไม่ต้องห่วงเลย " ฮิเมะ
" ครับผมให้เข้าก็ได้ วกคุณนี้นาสงสารจริงๆ T^T " สัมเร็จ
" O[]O " หน้าพี่เบี้ยงกี้
" พวกเธอนี้มีนิสัยอย่างนี้ด้วย "
" ก็นะเจ้าค่ะ พวกเราไปกินให้หายอยากกัน "
" เย้ " X11

                                                                                                                                                                                                     

ใครไม่รู้ก็รู้เอาไว้ว่าวองโกเล่มันก็แค่ไอ้ผู้ชายเฮ็งซวยคนหนึ่ง แล้วพวกฉันไม่จำเป็นต้องเข้าไปยุ้งกับพวกนายก่อนด้วยจำไว้ ไอ้พวกห่วยวองโกเล่

ไรต์ไม่ได้มาอัพนานเลยเพราะไรต์ยุ้งมากสัปดาห์หน้าสอบแล้วด้วยไว้ว่างเเล้วจะมาอัพนะค่ะรีดเดอร์ รักรีดเดอร์ทุกคน จุ๊บ
เหมียว หง่าว