หนี้รักที่ต้องใช้ด้วยหัวใจ

                  

"ทำไมผมต้องแต่งกับเด็กคนนั้นด้วย"   ใช่ทำไมเขาต้องแต่ง 

"เงินแค่ไม่กี่ล้านทำไมคุณแม่ไม่ยกให้ลูกน้องที่คุณแม่รักเลยล่ะครับ "

ทำไมต้องเอาผมไปยุ่งด้วย ยังไงผมก็ไม่แต่ง"   ชานนท์ประกาศเสียงเข้ม พร้อมจ้องหน้ามารดา

"ได้ถ้าแกไม่แต่ง แกก็จะไม่ได้แม้แต่บาทเดียวที่เป็นทรัพย์สินของฉันทั้งหมดรวมทั้งบริษัทที่แกกำลังดูแลอยู่ด้วย" 

คุณสายใยรู้ว่าบุตรชายเป็นคนที่รักและทุ่มเทกับบริษัทนี้มาก เพราะฉะนั้นบุตรชายของนางยังไงก็ไม่ยอมเสียบริษัทนี้ไป  "คุณแม่ ทรัพย์สินนั้นคุณพ่อสร้างมายากแค่ไหนแล้วคุณแม่จะเอาให้คนอื่นง่ายๆแบบนี้ไม่ได้" พ่อของเขาต้องเหนื่อยแค่ไหนกว่าจะสร้างบริษัทนี้มา  แล้วจะโดนใครหน้าไหนก็ไม่รู้มาชุบมือเปิบไป ยังไงเขาก็ไม่ยอมให้ใครมาเอาไปได้ง่ายๆหรอก ถ้าจะเอาไปต้องห้ามศพเขาไปก่อน

"แล้วผมก็เป็นลูกคุณแม่ด้วยทำไมเห็นคนอื่นดีกว่าลูกตัวเอง" 

"เพราะแกเป็นลูกฉันไงฉันเลยต้องให้แกแต่งกับหนูเนตร หนูเนตรเป็นเด็กน่ารักถ้าแกได้อยู่ใกล้ชิดแกก็จะรักเองแหละเชื่อแม่"   คุณสายใยพูดพรางนึกถึงใบหน้าจิ้มลิ้มของทิพเนตรที่เห็นครั้งแรกก็รู้สึกเอ็นดู อยากได้มาเป็นลูกสะใภ้ให้ลูกชายจอมเพียงคนเดียว วันๆเอาแต่ทำงานแล้วเปลี่ยนผู้หญิงควงไม่ซ้ำหน้า ไม่มีเป็นหลักแหล่งกับเขาสักที ไม่รู้เลยว่าแม่ก็แก่ขึ้นเรื่อยๆตามประสาคนแก่ที่เหงากก็อยากจะอุ้มหลานแต่ลูกชายตัวดีดูหวงความโสดเหลือเกิน

"มารยาทั้งนั้น ไม่มีวันครับ ยังไงผมก็ไม่รักยัยเด็กรับใช้คนนั้นแน่นอนครับ" 

"อ๊ะ ตาชานแม่บอกกี่ครังแล้วว่าหนูเนตรไม่ใช่คนใช้ "

"ไม่ใช่ก็เหมือนใช่ล่ะครับ ผมก็เห็นเขาทำทุกอย่างที่คนใช้บ้านเราทำไม่ใช่แล้วเป็นอะไรล่ะครับ" 

"หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะตาชาน แกจะแต่งหรือไม่แต่ง ถ้าแกไม่แต่งมรดกของฉันก็จะยกให้หนูเนตรหมด" คุณสายใยบอกด้วยเสียงเข้มพร้อมยิ้มเยาะแล้วจ้องหน้าบุตรชาย

 "ไม่ได้ยังไงผมก็ไม่ยอมเด็ดขาด นั่นมันก็เป็นทรัพย์สินของคุณพ่อผมเป็นลูกคุณพ่อผมก็ต้องมีสิทธิ์ที่จะได้ ส่วนของคุณแม่จะให้ใครก็เรื่องคุณแม่"   ชายหนุ่มบอกเสียงเข้มแล้วหันหลังเตรียมเดินขึ้นบรรไดบ้านเพื่อขึ้นห้องตัวเอง แต่ต้องหยุดก้าวเท้าเมื่อได้ยินเสียงมารดาพูดประโยคถัดมา

"แกอย่าลืมสิว่าก่อนพ่อแกจะเสีย พ่อแกให้อำนาจทุกอย่างเกี่ยวกับมรดกกับฉัน ดังนั้นฉันจะให้ใครก็ได้"

 ชายหนุ่มกัดกรามแกร่งเพื่อระงับอารมณ์โกรธพร้อมหันมาเผชิญหน้ามารดาพร้อมพูดในสิ่งที่มารดาต้องการ

"ได้ ถ้าคุณแม่อยากให้ผมแต่งผมก็จะแต่ง" ได้ในเมื่อมารดาอยากให้เขาแต่งเขาก็จะแต่งแล้วก็จะทำใหมารดาเห็นเหมือนกันว่าการบีบบังคับเขาแต่งงานกับเด็กนั่นป็นการตัดสินใจที่ผิดที่สุดในชีวิต 

"นี่ลูกพูดจริงใช่ไหมตาชาน" คุณสายใยรีบถามลูกชายด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

"ครับ แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนว่างานแต่งงานจะมีแค่คนในครอบครัวที่รู้ และถ้าเด็กคนนั้นไม่สามารถทำให้ผมรักได้ภายใน 1 ปี ตัวของผมต้องเป็นอิสระจากการแต่งงานครั้งนี้ และคุณแม่ต้องไม่มายุ่งเกี่ยวกับการหาภรรยาให้ผมอีกตกลงไหมครับ"

"ตกลง เพราะแม่เชื่อว่ายังไงหนูเนตรก็จะทำให้แกรักได้แน่นอน" คุณสายใยพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจพร้อมอมยิ้มเมื่อนึกถึงแผนการที่ต้องทำให้ลูกชายตกหลุมรักทิพย์เนตร

"ครับ แล้วผมจะคอยดู ถ้าไม่มีอะไรผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะครับ" ชายหนุ่มบอกกับมารดาก่อนจะเดินขึ้นห้องตัวเอง พรางคิดในใจว่าเขาต้องทำให้เด็กนั่นรู้ว่าความทุกข์ขอการอยู่ร่วมกับคนที่ไร้ใจมันเจ็บปวดมากแค่ไหน