คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : โรงเรียนฮันเตอร์
"กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!เหล่าแมงมุมทั้งหลาย ไปทามงานได้แล้ว ม่ายปายพ่อตื้บตายน้า!!!"เสียงดัง1590เดซิเบลดังขึ้นจากนาฬิกาปลุก กระจกแตก ประตูพัง กำแพงร้าว แต่กำปั้นของอุโบกิ้นได้ทุบจนนาฬิกาปลุกแตกระเอียด แล้วปลุกทุกคนด้วยเสียงดังยิ่งกว่าเก่า
อุโบกิ้น "(ร้องด้วยเสียงดัง1999เดซิเบล) เฮ้!!!!!! พวกนายตื่นกันได้แล้ว!!!!!!!!!!!!!!!"
เฟร์ตัน "ฮ้าวววววววววว! 7โมงแล้วยึ(แล้วรึ) ร้องอยู่ได้ บ้านพังพอดี"
มาจิ "งั้นไปโรงเรียนกันได้แล้ว
คนที่เหลือ "งั้น ไปกัน"
ณ ที่โรงเรียนฮันเตอร์ ทุกคนมาถึงห้องประชุมพอดี
คุโรโร่ "มาก็ดีแล้ว ประธานนักเรียนต้องตื่นเช้าๆ"
ชิซึคุ "แล้วเรียกพวกเรามามีเรื่องไรเหรอคะ"
คุโรโร่ "คืองี้ ฉันรู้สึกถึงจิตสังหารอย่างรุนแรงน่ะ ท่าทางจะเก่งด้วย เหมือนมันจะอยู่กลจากโลกมากนะ"
ฮิโซกะ "งั้นก็มีสู้ดิ น่าหนุกแฮะ สู้กะมนุษย์ต่างดาว"
มาจิ "เรื่องอื่นค่อยว่ากัน ไปเรียนกันเฮอะ ใกล้สายแล้ว"
ในห้องเรียน ทุกคนกำลังเรียนกันอย่างขมักขเม้น(อย่างโหด)เพื่อเป็นฮันเตอร์ที่ดี(รึเปล่า)ในอนาคต
ชาร์แน็ค "ฮึ้ย ทำไมมันยากจังฟะ กรูจะคิออกมั๊ยว่ะ"
มาจิ "(พูดเบาๆ)ฮันเตอร์ต้องใช้คณิตด้วยหรือเนี้ย ยากชิ"
อุโบกิ้น "ยากจังโว้ย เมื่อไรจะผ่านวิชานี้ซะที"
ครูวิชาคณิต "นี้ บ่นอารายก็ให้เบาๆหน่อยซิอุโบกิ้น"
คุโรโร่ "ยากจาง เออ เราไปรอสู้ไอ้มนุษย์ต่างดาวดีกว่า
แล้วคุโรโร่ก็แอบไปชวนทุกคนในแก๊งค์ไปสู้กับปีศาจที่คุโรโร่พูดถึง
ณ สถานที่ๆคุโรโร่คิดไว้ แมงมุมทุกคนก็มารอ
ฮิโซกะ "อยากสู้โว้ย เมื่อไรมันจะมาซะที"
มาจิ "อดทนหน่อย ฉันว่าอีกไม่นานหรอก"
ฮิโซกะ "จ๋า แม่สาวสวย อ่ะ"
เสียงระเบิดดังขึ้นเหมือนเสียงอุกบาต
ความคิดเห็น