คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เจ้าชายแห่งโลกปีศาจ มาซีเอส มากิ(100%)
“สู้เค้ามากิ”เสียงของผู้หญิงจำนวนมาร้องที่ร้องเชียร์คนๆนึงๆอยู่
“ย้าก!!!!”ชายหนุ่มได้ต่อยท้องคู่ต่อสู้บนเวทีอย่างหนักหน่วงทำให้คู่ต่อสู้ตัวงอพอได้จังหวะเขาก็เตะสูงทำให้ร่างของคู่ต่อสู้ลอยออกนอกเวทีไป
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”เสียงหญิงสาวกรี๊ดร้องด้วยความดีใจที่คนที่เชียร์ชนะแล้วชายหนุ่มผมสีน้ำเงินดำตาสีแดงก็เดินลงจากเวทีด้วยสายตาที่เยือกเย็นทำให้บ้างคนรู้สึกกลัว
ณ ห้องพักนักกีฬา
ชายหนุ่มที่นักพักอยู่ในห้องพักแล้วก็มีคนเดินเข้ามา
ตึก...ตึก....
“ท่านชื่อ มาซีเอส มากิ ใช่มั๊ย”ชายปริศนาถาม
“ใช่มีอะไรกับฉัน”มากิตามมายอย่างเยือกเย็นกลับไป
“เรามาตกลงอะไรกันดีกว่ามั๊ย”ชายปริศนาตอบอย่างมีเล่ห์ในอะบ้างอย่าง
“ฉันไม่สน!”มากิตอบแล้วเดินหนีออกทางประตูแต่ถูกชายปริศนาดึงตัวไว้
“งั้นผมคงต้องใช้ไอนั้นซะแล้วละเจ้าชาย”ชายปริศนามองมากิอย่างเคยรู้จักมาเป็นเวลานานส่วนมากิก็ช็อคที่มีคนรู้ความลับของตน
“แก ต้องการอะไร?” มากิจึงหันมาถามอย่างมาลังเลอีกต่อไป
“ง่ายๆแค่ให้ท่านไปจัดการคนๆนึงตามรูปนี้ถ้าท่านทำท่านอิสระภาพอยู่ในโลกมนุษย์อย่างสันติแต่ถ้าท่านไม่ทำตามข้าจะนำตัวท่านกลับนคร”ชายปริศนา มีขอต่อลองทำให้มากิต้องจำใจทำ
ณ ริมแม่คลองข้างทาง
“เฮ้อ~~~เหนื่อยจริ้ง~~~เจอพละเล่นเอาซะเหนื่อยเลย”เสียงอันเหนื่อยหอบของยูกิที่กลับบ้านอย่างคนเมา(เดินเซไปเซมา)แล้วเดินไปซักพักก็มีคนขวางทางอยู่
“ฉันชื่อมาซีเอส มากิ ส่วนนายชื่ออะไรละ”มากิถามอย่างเป็นมิตรไม่มีพิษภัยอะไร
“ฉันชื่อยูกิ คาวามุระ ยูกิ”ยูกิตอบด้วยความเป็นมิตรและความไม่ไว้ว่างใจ
“วันนี้เป็นวันที่เท่าไรนะ”มากิถามอย่างเป็นมิตร
“24 มิถุนายน 2550”ยูกิตอบอย่าไม่ไว้วางใจ
“วันนี้แหละจะป็นวันตายของแก!!!!!”มากิวิ่งเพื่อต่อยยูกิให้โดนโดยที่ยูกิยังไม่ได้ตั้งตัวแม้แต่น้อย
ยูกิหลบซ้ายหลบขวาตามการปล่อยหมดเนื่องจากเป็นกังฟูยุกิดึงโดนเตะหน้าอย่างแรงทำให้ยูกิลงไปนอนอยู่กับพื้นแต่ทันใดนั้นก็มีเสียงปืนดังขึ้น
ปัก!!!!!ปัก!!!!
เสียงปืนดังขึ้นสองนัดแค่มากิก็ลังกาหลบได้ทันไดแล้วตามาอักหลาย10นัด
ปักๆๆๆๆ ฯมากิกระโดนหลบไดทันแต่มี1นัดที่โดนมากิทำให้มากิรู้สึกเจ็บอย่างมาก
“น...นี้มันกระสุนเงินนี่”มากิพูดด้วยสีหน้าที่ซีดเพราะผลของกระสุนเงิน
“ฝากไปก่อนเหอะ”แล้วมากิก็หายตัวไปพร้อมกับสายลมยามเย็นแล้วชายที่สวมผ้าคุมก็อุ้มตัวยูกิไปที่ปลอดภัย
สนามฟุตบอลร้าง
“ยูกิตื่นสิ ยู พื้นแล้วหรอ”ชายที่คุมผ้าคลุมถามยูกิด้วยความเป็นห่วงแล้วเค้าก็ค่อยยกตัวยูกิขึ้น
“อุย...เจ็บ”ยูกิที่พึงพื้นครางเล็กน้อยด้วยความเจ็บปวด
“ยูกิจงจำไว้นะคำว่าพลังน๊ะมันเป็นคำที่ไม่มีรูปแบบจะเปลี่ยนแปลงตามลักษณ์ของผู้ใช้พลังถ้าฉันคิดว่ามันเป็นดาบมันก้ออกมาเป็นดาบตามทันมั๊ย”ชายคลุมผ้าคุมอธิบายทฤษฎีเกี่ยวกับพลังให้ฟังด้วยน้ำเสียงที่คุ้นเคยทำให้ยูกิหลงใหลในเสียงที่คุ้นเคย
“อ...อื้ม”ยูกิยักหน้าด้วยความเข้าใจ
“ฉันให้คำแนะนำแค่นี้แหละจงนำไปใช้ละฉันไปละ”แล้วชายคุมผ้าคลุมก็วิ่งหายไปในอากาศที่มีหมอกหนายูกิได้วิ่งตามออกไปด้วยความอยากรู้จักแต่สายไปแล้วชายผู้นั้นได้หายไปแล้วแล้วจู่ๆมากิก็โผล่จากหมอกหนานั้นยูกิรีบตั้งตัวต่อสู้แล้วมากิก็พูดว่า
“ไงเจอกันอีกแล้วนะยู~กิ~”มากิพูดแบบจะไม่ได้พูดแบบนี้อีกแล้วกับยูกิ
“เรามาตัดสินให้มันจบๆไปเลยกันดีกว่า!!!!!ย้าก!!!!!!!”มากิพูดจบก็พุ่งตัวเข้าไปชกยูกิ ยูกิก็ตั้งท่าเตรียมจุติพลัง”
“ตั้งจิต!!ปลดปล่อย!!โซนพลังของข้า!!!!!!!!!”พอยูกิท่องมนต์จบก็มีแสงสีทองออกมาทำให้มากิพง่ะ
“แสงอะไรนั้นแสบตาจริง”เสียงโอดครวนของมากิที่เห็นแสงสีทองนั้นแล้วแสงสีทองก็หายไปแต่อาวุธของยูกิไม่ใช่ดาบแต่เป็นถุงมือ
“ฉันคนนี้จะลงฑัณษ์เอง”ยูกิที่ท้าทายมากิอย่างรุนแรง
“งั้นฉันเริ่มก่อนนะย้าก!!!!!!!!”
“ย้าก!!!!!!!!!”
To Be continut
ความคิดเห็น