BUT I'M FALLING IN LOVE - นิยาย BUT I'M FALLING IN LOVE : Dek-D.com - Writer
×

    BUT I'M FALLING IN LOVE

    ผู้เข้าชมรวม

    39

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    6

    ผู้เข้าชมรวม


    39

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  27 ก.ย. 58 / 19:41 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    « LET's NOT FALLING IN LOVE»  
    BUT I'M FALLING 
    IN LOVE 
     
     CHANYEOL X LALIN X SEHUN 
     

     
    เพราะความรักไม่เคยปราณีใคร
     
    ———-•-——————-•-——————-•-———
     
    {Begin}
     
    "ตือดึ้ง" อยู่ดีๆตอนกลางดึงก็มีเสียงข้อความเข้ามาในโทรศัพท์มือถือของฉันฉันเลยหยิบมันขึ้นมาดูอย่างรวดเร็วด้วยความอยากรู้ว่าใครเป็นคนส่งมาหาตอนกลางดึกขนาดนี้...
    "หลับรึยัง?" 
    มันเป็นข้อความสั้นๆที่ส่งจากคนนั้นแต่มันกำลังจะทำให้ฉันเป็นบ้าณ ตอนนั้นฉันรู้สึกได้เลยว่า 
    ใจของฉันมันเต้นเเรงมากจริงๆเพราะคนที่ส่งมาให้ฉันนั่น...
     
     
    ก็คือออ.....
     
    " รุ่นพี่ชานยอล "
     
    "กริ้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
     
    ฉันจะตอบกลับไปยังไงดีละคะ มันเหมือนฝัน มันเขิน มันตื้นเต้นจนพูดไม่ถูกจริงๆฉันว่าคราวนี้ฉันจะต้องเป็นบ้าจริงๆแน่ๆ
    ก็ดูสินั้นรุ่นพี่ชานยอลเลยนะ ><~แหม่ถ้าใครบอกว่าฉันเกินไปแค่รุ่นพี่ชานยอลเองจะตื้นเต้นอะไรขนาดนั้น -.,-
     
     
    ใช่คะเเค่รุ่นพี่. ,.. เเต่ติดตรงที่ว่า
     
    เค้าไม่ใช่รุ่นพี่ที่ธรรมดาของฉันไงคะ
     
    เเต่เพราะ
     
    เค้าคือ ,...
     
    ผู้ชายที่
     
     "ฉันชอบ"
     
                                >,< 
    บ้าจริงงงฉันพูดว่าฉันชอบพี่เค้าออกไปได้ยังไงเนี่ยยยย
     
    ก็ลองนึกดูสิอารมณ์เหมือนคุณไปแอบชอบรุ่นพี่ในโรงเรียนไงคะแล้วอยู่ดีๆวันนึงเค้าส่งข้อความมาทักเรา!!!
    นั้นแหละๆๆๆ อารมย์แบบนั้นเลยยยยยย >0<
     
       เอาให้เข้าใจง่ายๆคือ ฉันชอบพี่เค้าคะ ชอบตั้งเเต่ครั้งที่เจอเลย พี่เค้าน่ารักมากจริงๆๆอีกอย่างที่สำคัญหล่อมากด้วยคะ
    แต่อย่าให้ฉันต้องบรรยายเลยคะเดี๋ยวมันจะยาวไปสิบวัน
     
    และคราวนี้มันก็ถึงเวลาที่ฉันต้องออกโรงแล้วสินะ
    ฉันเลยตอบกลับไปอย่างรวดเร็วโดยที่ไม่ลังเลเลยแม่แต่นิดเดียว
     
    " หลับไม่ได้หรอกคะ ยังไม่ได้กินอะไรเลย T^T "
    การตอบของฉันคือการอ่อยภายในตัว และให้ท่านิดๆ แค่นิดเดียวคะ นิดเดียวจริงๆ
     
    ฉันก็ไม่รู้หรอกนะ ว่าพี่เค้าจะมองฉันเป็นแบบไหน แต่ฉันก็จะอ่อยไว้ก่อนคะ ฮ่าๆๆ
    (มันอ่อยจริงๆคะคุณผู้ชมมมมม5555555555)
     
    ไม่นานนักพี่เค้าก็ตอบมาหาฉันฉันอ่านข้อความนั้นในทันทีเลย
    แล้วถึงกับช็อคอีกครั้งงงงง
     
    รุ่นพี่ชานยอล: " อ่าา จริงหรอ พี่กำลังนึกถึงไก่กับเบียร์พอดีเลยไปด้วยกันมั้ยละ "
     
    O________O 
     
    ห้ะ อะไรนะคือไม่ได้อ่านผิดใช่มั้ย นี่คือฉันไม่ได้ฝันไปใช้มั้
     
    ไม่ผิดหวังจริงๆที่ตอบกลับไปแบบนั้น มันถึงกับสตั้นไปเลยยยย 
    เพราะฉันไม่เคยคิดเล้ยว่าพี่เค้าจะสนองฉันแบบนี้โอ้ยยยย เขินนนนนแรงงง ><'
     
     
    และที่สำคัญ เค้าชวนฉันไปข้างนอกด้วย
         กริ้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
    ถึงแม้จะไม่ได้ชวนแบบตรงๆก็เถอะมันฟินมากแล้วคะ
     
    เอาเเล้วไงๆ การอ่อยของฉันสำเร็จภูมิใจในตัวเองจริงๆเล้ยยย
    แล้วเค้าชวนฉันมาขนาดนี้มีรึที่ "ลลิณ"คนนี้จะปฏิเสธ
     
    ยิ้มอ่อน
     
    " แน่นอนสิคะ ไปแน่นอน "
    ปฏิบัติการอ่อยเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง
     
    —————
    ไม่นานนักเราสองคนก็มาถึงร้านประจำที่มากันบ่อยๆกับชมรมถ่ายรูป
    แล้วฉันก็จัดการเขมือบไก่ไปไม่ยั้ง
     
    จนรุ่นพี่ชานยอลถึงกับหลุดหัวเราะออกมากับการกินของฉัน
    "นี่เรามีเวลาอีกเยอะ อย่ารีบกินขนาดนั้นสิเดี๋ยวก็ติดคอหรอก"
     
    "อุ๋ยยย ก็คนมันหิวนี่คะ ฮ่าาาๆ "
    ใช่ก็ตอนนั้นมันหิวนิ ก็เลยจัดเต็มไปนิดนึงงงงอะจริงๆนะ
     
    [นึกภาพตามตอนจงอินกินไก่ในเอ็กโซโชทามอีพี1คะนั้นแหละแบบนั้นเลย 0_0]
    (ถ้าอย่างนั้นเราว่าไม่นิดแล้วมั้งลลิณ55555555555)
     
    " ที่ปากลิณอะ " อยู่ดีๆรุ่นพี่ชานยอลก็พูดขึ้นมาแล้วชี้มาที่ปากของฉัน
    "ทำไมคะ เลอะหรอ "
     ฉันก็เลยถามเพื่อความแน่ใจอีกทีว่ามันตรงกับที่ฉันคิดไว้รึเปล่
    " ฮ่าาๆ มาๆ เดี๋ยวพี่เช็ดให้ "
    พี่เค้าหยิบทิชชู่ที่อยู่บนโต๊ะเเล้วมาเช็ดตรงปากของฉัน
     
    นาทีนั้นนนนนนนนน!!!!
    แหละคะอินี่ก็ถึงกับบบบบ อึ้งงข้างทำอะไรไม่ถูกเลย เหมือนโลกหยุดหมุน เหมือนทั้งโลกมีแค่เราสองคน
    (เดี๋ยวเว่อไปปปปป-.-)
     
    กริ้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
     
    (อีกครั้ง)
     
    ใจมันเต้นเเรงมากกกจำได้เลยตรงใบหน้าของฉันมันเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างเห็นได้ชัด
     
    จนรุ่นพี่ชานยอลต้องสกิดฉันนน"ลิณ โอเครึเปล่า ทำไมหน้าเเดงงี้อ้ะ " พี่เค้าถามฉัน
    " ห้ะ อะไรนะคะ " ฉันไม่ได้ยินอะไรเลยยยเพราะฉันเอาแต่จ้องหน้าพี่เค้า
    โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย หล่อจริงๆๆ หล่อมากกกและมันก็ทำให้ฉันคลั่งพี่เค้ามากกว่าเดิม
     
    " หน้าเเดงอะ " พี่เค้าาาาพูดให้ฉันฟังอีกรอบเเต่คราวนี้ฉันได้ยินมันอย่างชัดเจน
    "เอ้ยยยยยย จริงหรอออ ไม่ได้แดงนะ " 
    ฉันตอบปฏิเสธไปอย่างหน้าด้านทั้งๆที่พูดยังไงมันก็ฟังไม่ขึ้นเพราะหลักฐานมันชัดเจน
     
    และจังหวะนั้นเองเค้าก็พูดขึ้นมาว่า
    "เอ้อออ พี่มีอะไรจะบอกเราหน่อยยอ้ะถ้ารู้แล้วยังไม่ต้องตอบตอนนี้ก็ได้นะ พี่เเค่อยากจะบอกให้เรารู้ไว้ "

    จากเมื้อออกี้ที่บรรยากาศมันยังไม่ได้เครียดขนาดนี้แต่ตอนนนี้ไหงมันถึงตึงเครียดซีเรียสขนาดนี้ละ
    ฉันรู้ได้ทันทีเพราะหน้าพี่เค้าดูกังวลมาก
     
    แล้วรุ่นพี่ชานยอลกำลังจะบอกอะไรกับฉันวะ ทำไมต้องหน้าเครียดขนาดนี้ ฉันทำอะไรผิดไปรึเปล่าเนี่ย
    ฉันคิดทบทวนแล้วพูดมันในใจ แล้วก็ทำให้ฉันกังวลมากจริงๆตามไปด้วย
     
    มันจะเรื่องอะไรกันนนะ ฉันกังวลมากขึ้นพร้อมกับตื่นเต้นจริงๆ
     
    "ลิณ นี่เรารู้จักกันมานานแค่ไหนละ" อ่าววทำไมต้องถามฉันเบบนี้ละ ยิ่งทำให้ใจไม่ดี หรือว่าพี่เค้ากำลังจะไปเรียนต่อที่อื่นถึงถามแบบนี้โอ้ยยยยยยยไม่รู้ไม่เชื่อะไรทั้งนั้นแล้วตอนนี้ในใจของของฉันตอนนี้มันกระวนกระวายมาก มัน เต้นตึกตัก
    เร็วขึ้นทันทีเมื่อพี่เค้าถามฉันเบบนี้
     
    แต่สุดท้ายฉันก็ตอบเข้าไปโดยทำให้มันเป็นปกติ
    " อ๋อ ก็ ประมาณ ปีนึงได้แล้วมั้งคะ " ฉันยิ้มเจื่อนๆแล้วตอบไปแบบนั้นอันที่จริงฉันมั่วเอาหรอก
    ว่าเรารู้จักกันมานานแค่ไหนเพราะฉันเองก็จำไม่ได้เหมือนกัน
    (อ่าวไหนบอกว่าชอบพี่เค้ามากไงลลิณ -0-)
     
    " งั้นเข้าเรื่องเลยเเล้วกันนะ "เสียงเรียบๆที่พี่ชานยอลตอบมานั้นมันทำให้ฉันถีงกับตั้งใจฟังทันที
    นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ยยยยย ฮือออ ฉันไม่ชอบเวลาแบบนี้จริงๆ
     
    " ลิณเคยบอกใช่มั้ยว่า มีคนที่ชอบอยู่แล้ว "
    นี่เดี่ยว ทำไมพี่เค้าถึงถามเรื่องนี้อะเห้ยยยยยยย รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องยังไงไม่รู้
     
    " ทำไม พี่ถึงอยากรู้เรื่องนี้ละคะ ?  "
    ฉันแกล้งถามอย่างระมัดระวังคำพูดไป ก็ไม่รู้จะตอบยังงไงดีอะเออ
     
    อันที่จริง ฉันว่าฉันไม่เคยบอกพี่เค้านะว่าฉันชอบใคร แต่พี่เค้ารู้ได้ยังไงกันนะแต่ก็ไม่เป็นไรดีเหมือนกัน
    พี่เค้าจะได้คิดว่าฉันมีคนที่ชอบอยู่เเล้วเพราะฉันคิดว่าระหว่างฉันกับพี่เค้าคงเป็นไปไม่ได้หรอกฮ่าาาๆ
     
     
    และในอีกหนึ่งจังหวะนั้นเอง 
     
    " ก็ไม่รู้สิ บางที "  
     พี่เค้าตอบฉันมาแบบค้างคาจนฉันอยากจะเอามือทุบโต้ะบางงงทีอะไรรรรพูดสิคะพี่
     
    "บางทีอะไรอะคะพี่"
    ฉันตอกคำถามใส่ไปเพราะไม่อยากค้างคากับประโยคนั้นที่พูดไม่จบ
    ของพี่เค้าเเละเเล้วเค้าก็พูดมันออกมา
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    คราวนี้มันโดนฉันเข้าไปเต็มๆ อีกครั้ง
    ..
    .
     
    และสุดท้ายเค้าก็พูดมาว่า
     
     
     
    " บางทีพี่ว่าพี่ชอบลิณนะ "
     
    แต่เดี๋ยว ยังไม่ต้องตอบอะไรพี่ตอนนี้ก็ได้พี่เเค่อยากให้รู้ไว้ "
     
    " 0_____________0 "
     
    ฉันอึ้งไปพักใหญ่ มันเหมือนจะล้มทั้งยืน ทั้งๆที่ดีใจมากๆอยู่ในใจนั้น 
    ห้ะะะ พี่ว่ายังงไงนะคะ อะไรนะคะ .,.,., !?
    ฉันพูดมันในใจแล้วเหมือนน้ำตามันคลอเบ้ายังไงไม่รู้อะ
     
    และเค้าก็พูดต่อกับฉันอีกว่า ประโยคและพูดของเค้าทั้งหมดนั้น
    มันทำให้ฉันซึ้งจริงๆจนน้ำตาที่มันคลอเบ้ามันไหลออกมาอย่างจริงจัง
     
    " คือบางที พี่ว่าพี่โครตขี้ขลาดเลยนะกว่าจะพูดมันออกมาให้ลิณได้ยินวันนี้เนี่ยยเพราะพี่กลัวลิณเจ็บ
                            ความทรงจะรักครั้งเเรกกของพี่มันก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่หรอกนะพี่กลัวว่ามันจะเกิดขึ้นกับลิณอีกไง
                                                    พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่านี่คือความคิดที่อยากจะเดทกับลิณรึเปล่า
                                                               แต่พี่ชอบลิณมากนะ มากจริงๆ "
     
    พี่เค้าตอบมายาวอย่างเห็นได้ชัดแต่ฉันก็ตั้งใจฟังมันอย่างบรรจงทุกบันทัดทุกประโยคทุกคำของพี่เค้า
    ฉันรับรู้ถึงความจริงใจได้ถึงขีดสุด
    พูดเลยตอนนั้นมันเหมือนฝันที่กลายเป็นจริง
     
    ก็ใครมันจะไปคิดละว่ารุ่นพี่สุดหล่อขนาดนั้นจะมาชอบรุ่นน้องสุดสวยอย่างฉันเหมือนกัน
    "พี่เค้าชอบฉัน" คราวนี้ฉันจะไม่ช็อค ไม่บ้า ไม่คลั่ง ไม่สตั้น ไม่หน้าเเดง จริงๆๆๆ นะ
     
    เเละเมื่อจังหวะมันได้ฉันก็ตอบพี่เค้าทันทีในตอนนั้นเลย
    มันทำเอาฉันเขินเหมือนกันนะเนี่ยยยยย ฮืออออ ไอพี่ชานยอลบ้า 
     
     " ลิณก็อยากจะบอกให้พี่รู้ไว้เหมือนกันนะคะ ว่า ลิณก็ชอบพี่คะ >< "
    ฉันตอบกลับไปแบบใจกล้ามากกกกกกกกกกกกกก
     
    แต่พี่เค้าจะไม่ขอฉันเป็นแฟนจริงๆหรอ ฉันรออยู่นะนั้นนนนอยากให้พี่เค้าอ่านใจฉันออกมากตอนนี้
     
    และเหมือนจังหวะนั้นเองพี่เค้าก็อ่านใจฉันออก
    " งั้นนน โอเค กับพี่มั้ยละ "
     
    เป๊ะเว่อออ นี่อ่านใจลิณออกหรอ อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยย ~
     
    เค้าขอฉันเบบอ้อมๆ แต่มันก็ขอไงเออ 
     
    ก็เขินตามสเต็ปของลลิณเหมือเดิม
     
    แต่
     
    เพิ่มเติมคือพี่ชานยอลเป็นแฟนของลลิณแล้วนะคะฮ่าๆๆ
     
    " แล้วทำไมจะไม่โอเคอะ^^' "เออออออเอาเข้าไปลลิณ ไม่มีการเล่นตัวอะไรทั้งนั้นแหละ
    จะเอาาาา ก็เอาเลยยนuhแหละจะเสียเวลาทำไมเนอะ อิอิ
     
     
     
     
     
     
    «เพราะนี้มันเเค่เริ่มต้น »
    ———-•-——————-•-——————-•-——————-•-——————-•-——————-•-——————-•-—————
    เย้เสร็จสักที ฟิคเรื่องนี้พูดเลยคะตามฮารมณ์ล้วนๆ ใส่ควมฮา น่ารัก กวนๆนิดลงไปให้นางเอง แล้วก็มโนว่าเป็นตัวเองกับพระเอกคะนั้น ก็คือ รุ่นพี่ชานยอล มันอาจจะไปซ้ำกับของใคร ด้วยก็ไม่อาจทราได้คะเพราะที่เราเเต่งมาได้นี่คือ แรงบันดาลใจมาจากรายการเดทติ้งอโลนที่ชานยอลไปออก คะ และก็จะมีเรื่องราวดราม่าหนักลงไปด้วย ซึ่งดราม่านั้น ก็มรีแรงบันดาลใจมาจากเพลง
     Let's not falling n love แล้วเรื่องราวจะเป็นยังงไงก็ต้องติดตามกันต่อปคะฮ่าๆ ๆๆ 
    ขอบคุณมากๆที่เข้ามาอ่านนะคะ เม้น โหวต กันด้วยนะค่า 
    TWITTER HASHTAG: #อย่าตกหลุมรัก 
     
    -KEEPINTOUCH & RECOMMEND : TWITTER : @Gelsuck 
     
    -THANK YOU FOR SUPPORTING
      WRITE BY  : HYDY 
    ———-•-——————-•-——————-•-——————-•-——————-•-——————-•-——————-•-—————
     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น