ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบท
อนนี้มีเพล้วยเน้อออ เปิเพล้วยเพื่อ อรรถรส
ปอลิ. เปิเพลไ้เมื่ออยู่ในเว็บเท่านั้นนะะ ถ้าอยู่บนแอพเปิไม่ไ้
ปมบท
ใน่ำืนที่มืมิไร้ึ่แสอวาวมีเพียันทราระ่าแสวลมโที่ไม่มีเมบบัแม้เพียนิ ืนที่เ็มไป้วยสายลมหวีหวิวราวับเสียรีร้ออวิา เหล่ามนุษย์ ภูิและปีศา ่า้อสัเวยีวินับหมื่นศพให้ับืนนี้ ืนที่รารีะลืนินทุสิ่ วันทร์ลมโสีเลือะารึอยู่ในใผู้ที่พบเห็น วามน่าลัวอลียุะบันทึลไปในประวัิศาสร์ให้ลูหลานพวสารเลว่ำ้าะไ้รู้ว่าบรรพบุรุษอพวมันทำั่วไว้มาเพียใ
ุศูนย์ลาอโลที่สะือทะเล ปราร่าเ็ทารผู้มีผิวั่ทอำาว ผิวที่อาบไล้แสันทร์ราวับะเปล่แสเรือรอ ่าสว่าไสวใน่ำืนโเลือนี้ เ็ทารลอยึ้นาผิวน้ำาารโอบอุ้มอสายลมอย่าแผ่วเบา ทารน้อยผู้เป็นบุรอันทราและรารีาล สายลมลอเลีย้าแ้มนร่าน้อยหัวเราะิัอย่าอารม์ี
" ไ้โปรเถิสายลม พาร่าอนาไปยัโลมนุษย์ เลี้ยูนา้วยวามรัุลูเ้าเอ "
เสียหวานัวาลอผู้ที่ไ้ื่อว่าเป็นราินีันทราเอื้อนเอ่ยบอับสายลม นาร่ำไห้้วยวามรู้สึอันเศร้าโศที่้อาับลูรั ส่วนสามีอนา ราารัิาลไ้หายัวไปอย่าไร้ร่อรอย นาที่ให้ำเนิทายาทัวน้อยเพียลำพั ้วยสูเสียพลัเวทไปมาโแล้ว ทุ์รมนไม่อาทุ์ไปว่านี้ ทันทีที่สายลมพาร่าทารน้อยออไปไล นาัสินใบีวินล ลายเป็นละออสีทอสวยามลอยละล่อไปสู่ฟาฟ้านาลายเป็นวาราที่พร่าพราวไปทั่วผืนฟ้าสีรัิาล
่ำืนนี้ ันทราไม่อยู่อย่าโเี่ยวอี่อไป...หาแ่ไร้ึ่วามมืมิเ่นัน
ทา้านอสายลมที่พัพาทารน้อยออาป่าโฮยาบาูแห่นี้ สุอบฟ้าเริ่มมีแสสีส้ม แและทอรำไร สายลมพัพาร่าทารน้อยไปยัเทพอะพอลโลที่นั่อยู่บนรารถ เพื่อที่ะิามไปยัโลมนุษย์ที่ไลแสนไล ทารน้อยพลิร่าิ้นไปมาหาแ่ใบหน้ายัไว้ึ่วามเยาไม่รับรู้อารม์ สายลมลอเลียแผ่วเบาเป็นท่วทำนอหวานึ้ล่อมให้หลับนอนนว่าะถึที่หมาย
ทารน้อยื่นึ้นมา็เป็นเวลาสายๆ อนนี้นาอยู่บนโลมนุษย์แล้ว อยู่ท่ามลาป่าเาลำเนาไพรที่อุมสมบูร์ ทาร...ไม่สิ ่วเวลาที่อะพอลโลเินทามายัโลมนุษย์นั้น่อน้านาน และนาเอ็เิบโเร็วเสีย้วย นาึอายุไ้ห้าวบแล้ว าทารแปรเปลี่ยนเป็นเ็น้อยใน่วเวลาอันสั้น ทั้ารใ้เวทมนร์ไ้ทุเวทโยมิ้อมีใรมาสอนนั่นอีเล่า เ็น้อยผู้มีนัยน์าสีม่วอมมพูประายระยิบระยับ ผมหยัศสีาวสะอาราวปุยเม วหน้าหวาน่อนเปรี้ยวิ้มลิ้ม ผิวสีทอำาวที่ส่อแสเรือรอเมื่ออยู่ในวามมืหรือผิว้อับแสันทร์ ทั้ิริยายัอ่อนหวานแ่แฝไป้วยวามส่าสูส่และเย้ายวนไปในราวเียวัน
ูท่าแล้ว หานาเิบโเป็นสาวสะพรั่ ้อเป็นโมามล่มเมือเป็นแน่แท้
"วาโย เ้าะไปล่าอาหารับรอบรัวอ้ารึเปล่า"
เ็น้อยหันไปามเสียเรียอนายัษ์ แล้วอบรับำ้วยสายาพราวระยับและน้ำเสียัวาลสใส
"ไป"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น