::รวม::นิยายเรื่องสั้น::ธารสีเลือด

ลำดับตอนที่ #4 : ::เรื่องสั้นคั่นเวลา::Brethren พี่น้อง (รี)

Brethren พี่น้อง(รีเควส)

ผม ผมเกลียดความรู้สึกนี้.... ความรู้สึกที่... รักน้องสาวตัวเอง

ทำไมกันนะ

ทั้งๆที่ตอนแรกผมแค่รู้สึกป็นห่วง ไม่สิ ห่วงน้อง แต่ตอนนี้ผมรู้แล้ว

ผมไม่ได้ห่วงน้อง....

ผมน่ะ....

ผมน่ะรักน้องสาวตัวเองเลยตั้งหาก

ครั้งแรกที่ผมรู้สึก...

คือตอนที่ผมกำลังจะไปเล่นบาส ปกติน้องสาวสุดที่รักจะตามเชียร์พี่ชายสุดหล่ออย่างผมแต่....

วันนี้เธอไม่มา...

ผมบอกเพื่อน ‘เม่นเราขอตัวไปหาน้องสาวก่อนนะ’

‘อ้าวหรอ นึกว่าเดินมาแล้วซะอีกเมื่อกี้ยังเดินสวนกันอยู่เลย’

‘แล้วนายเจอน้องเราที่ไหน’

‘หลังตึกคหกรรมนู่นน่ะ เห็นอยู่กับหนุ่มที่ไหนก็ไม่รู้’

‘…ขอบใจ’

‘เฮ่อ... เป็นพี่หรือแฟนกันว่ะนั้น’

ตึก

ตึก

ตึก

แฮ่ก

แฮ่ก

ด้วยความที่สบามบาสกับอาคารคหกรรมอยู่ห่างกัน 1 อาคารทำให้ผมหอบเอาการและก็มาถึงจุดเกิดเหตุ

“รินเราชอบรินจริงๆนะคบกับเราเถอะ”

ผมมาถึงฉากตอนที่น้องสาวผมกำลังอึ้งแล้วไอ้หมอนั้นพุ่งเข้าไปกอดน้องผม อยากตายมากหรือไง...

“เอ่อ....คือ...คือเรา...”

น้องผมพยายามผลักไอ้บ้านั้นออกห่างจากตัวแต่มันก็ยังหน้าด้านกอดน้องผมอยู่ แต่เดี๋ยวนะมันเอาโทศัพท์ส่องไปใต้กระโปรงน้องผมเฉยเลย แย่แล้ว ได้เวลาพระเอกออกโรง...

“เฮ้ย แกแอบถ่ายใต้กระโปรงผู้หญิงหรอฮะ!!”

ไม่ใช่ผมๆ ใครก็ไม่รู้ตะโกนออกไป แหมแบบนี้ก็เฟลเลยสิ ผมออกไปตะโกนเรียกน้องสาว แต่เธอออกมาไม่ได้เพราะไอ้บ้านั้นพยายามลวนลามน้องผม เฮ้ยๆ ชักจะมากไปแล้วนะ

“ปล่อยน้องกูเดี๋ยวนี่! ไอ้สวะ!”

พลั่ก!!

ผมชกเข้าที่คางมันพอดี ทำให้มันสลบคาที่

“ฮึก พี่คะ”

“ไม่เป็นไรแล้วๆ ไม่ต้องกลัวนะพี่อยู่นี้แล้ว”

ผมลูบปลอบและลูบหัวน้องสาวสุดที่รักเบาๆ หึ เป็นแค่พี่น้องก็ทำได้แค่นี้แหละ ทำมากกว่านี้ไม่ได้หรอก

“ไปกันเถอะ”

“แล้วเขาละ”

“เดี๋ยวพี่ให้เพื่อนพี่จัดการต่อเองไม่ต้องห่วงนะ”

“ค่ะ”

ผมยิ้มให้กับน้องสาวแล้วจูงมือไปที่สนามบาส

ถึงแม้พี่จะรักน้องแบบแฟนไม่ได้....

แต่พี่จะค่อยดูแลน้อง...

จะค่อยปกป้องน้องไม่ให้ได้รับอันตราย...

พี่จะค่อยเป็นอัศวินไปช่วยเจ้าหญิงที่โดนทำร้าย...

ต่อให้พี่บาดเจ็บถึงตาย.....

พี่ก็จะปกป้องน้องตลอดไป....

[อัศวินที่คอยปกป้องเจ้าหญิง]

THE  END Brethren

-------------------------------------------------------------------------------------------------

THANK  FOR  READING……………..

THANK  FOR  THEME