คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ::เรื่องสั้นคั่นเวลา::Brethren พี่น้อง
Brethren พี่น้อง
พี่น้อง เป็นคำนิยามของเด็ก 2 คนที่เกิดมาพร้อมกัน... แล้วใช้ชีวิตร่วมกันในบ้านหลังใหญ่...
ตั้งแต่น้องผมเกิดมา ผมคิดว่าเขาคือภาระอันใหญ่หลวงสำหรับเด็กวัย 5 ขวบ...
แต่...
มันไม่ใช่...
ตั้งแต่ที่ผมเจอหน้าน้องสาวตัวเองครั้งแรก...
ตอนนั้นผมเหมือนกันเจอนางฟ้า นางฟ้าตัวน้อยที่ยิ้มให้ผม
และผมครั้งนั้นเองทำให้ผมปฏิญาณกันตนเองว่า... ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุขพี่จะดูแลน้องตลอดไป...
ครั้งแรกที่นางฟ้าตัวน้อยยิ้มให้ผม ผมหน้าแดงจนโดนพ่อล้อว่า ‘หลงรักน้องเข้าแล้วสินะ’
ทั้งพ่อกับแม่เอาแต่หัวเราะผม จนผมต้องเก๊กมาดนิ่ง แทนที่ผมจะไม่โดนล้อกับกลายเป็นว่าพ่อหัวเราะจนตกเก้าอี้ ทำให้แม่ต้องเข้าไปพยุง
หัวเราะทำไมกัน...
ผมไม่สนใจพ่อที่นอนขำท้องแข็ง ผมหันไปหานางฟ้าตัวน้อยแต่ดูเหมือนเธอจะเหนื่อยเลยพล็อยหลับไป แม่เดินเข้ามาดูนางฟ้าก่อนจะหันไปตีพ่อเพื่อให้หยุดขำแต่ดูเหมือนจะอีกนานกว่าพ่อจะหยุด ผมมองไปที่นางฟ้าอีกครั้ง
นอนแบบนี้ก็น่ารักไปอีกแบบนะ...
ผมยิ้มให้กับนางฟ้าและลูบหัวเธอเบาๆ แต่ดูเหมือนว่าผมจะทำให้เธอตื่นเพราะเธอดิ้นเล็กน้อยก่อนจะคว้ามือผมไปกอดแทนหมอนข้างอันเล็ก...
และเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ นางฟ้าตัวน้อยเริ่มโตจนกลายเป็นสาวสวย ส่วนผมน่ะหรอก็ต้องเป็นหนุ่มหล่อประจำคณะสิ
“พี่คะวันนี้หนูเจอร้านเค้กร้านใหม่ละ พี่ไปกินด้วยกันนะ”
น้องสาวตัวแสบชวนผมด้วยน้ำเสียงร่าเริง แบบนี้ต้องแกล้งซะหน่อยแล้วสิ
“ถ้าพี่ไม่ไปละ”
“เอ๋ พูดแบบนี้แสดงว่าพี่จะไม่ไปกับหนูหรอ ใช่สิ หนูมันไม่สวยนี่ พี่คงไม่อยากพาไปไหนมาไหนสินะ”
น้องสาวตัวแสบทำหน้ามุ่ยใส่ผม น่ารักชะมัด
“ก็ได้ๆ พี่ไปก็ได้ แต่ไนน์ต้องเลี้ยงพี่นะโอเคไหม”
“ไม่โอเค ไนน์มีเงินแค่นิดเดียวเอง พี่แม็กเลี้ยงไนน์หน่อยไม่ได้หรอ”
ตัวแสบ มีแผนแบบนี้เองหรอเนี่ย ผมยิ้มให้กับน้องสาวก่อนจะโยกหัวตัวแสบไปมาจนผมโดนหยิกที่เอว เจ็บชะมัดมือหนักเกินไปแล้ว จากนั้นตัวแสบก็บ่นไปจัดทรงผมไป จนผมต้องรีบพาไปร้านเค้กเพราะถ้าขืนอยู่ต่อมีหวังโดนเทศยาวแน่ๆ
“กินเยอะไปแล้ว เดี๋ยวก็อ้วนเอาหรอก”
“ไม่หรอกๆ เพราะไนน์ออกกำลังกายทุกวัน ไม่เหมือนใครบางคนหรอก กินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วนน่าอิจฉาชะมัด”
ตัวแสบบ่นอุบอิบก่อนจะตักเค้กคำใหญ่เข้าปาก ผมยิ้มก่อนจะยกกาแฟขึ้นมาจิบพร้อมกันตักเค้กเข้าปากไปด้วย
“กาแฟอร่อยตรงไหน ขมก็ขม พี่กินไปได้ไงกันเนี่ย”
“แล้วทำไมไนน์ชอบกินของหวานละ”
“ก็เพราะไนน์กินเพื่อพื่ที่เอาแต่กินพวกกาแฟน่ะสิ”
ตัวแสบยิ้มให้ผม อา ผมอยากเก็บรอยยิ้มนี่ไว้เพียงคนเดียวจัง แต่ผมคงทำไม่ได้เพราะเมื่อนางฟ้าน้อยที่อยู่ตรงหน้าผมมีแฟน รอยยิ้มนั้นคงไม่ได้เป็นของผมอีกต่อไป... มันเจ็บนะที่....
ที่ผม...รักน้องสาวในแบบที่เป็นผู้หญิงคนหนึ่งไม่ใช่ในแบบพี่น้อง...
ผมก้มหน้าลงไปก่อนเงยหน้าขึ้นอีกเมื่อได้ยินคำว่า
“พี่แม็ก เรามากินเค้กแบบนี้เหมือนกับว่าเรามาเดตกันเลยนะ”
“...คิดได้ยังไงเนี่ย”
ผมแทบจนกรีดร้องออกมาแต่ก็ต้องเก๊กหน้าพี่ชายที่แสนดีเอาไว้ก่อนจะเอื้อมมือไปโยกหัวตัวแสบเบาๆ
“คิก คิก งั้นเรามาเดตกันดีไหม”
ตัวแสบหัวเราะคิกคักก่อนจะยิ้มให้กับผมอีกครั้ง
“ตามใจ อยากทำอะไรก็ทำ”
ผมถอนหายใจเนื่องๆก่อนจะยิ้มออกมา
“งั้นไนน์ถือว่าพี่ตกลงแล้วกันนะ”
ไนน์ยิ้มให้กับผมก่อนจะจับมือผมขึ้นมา
“งั้นเราไปเดตกันเถอะนะค่ะ พี่แม็ก”
“ได้ครับน้องไนน์”
ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่การเล่นสนุกของนางฟ้าตัวน้อย...
แต่มันก็ทำให้ผมมีความสุขที่สุด...
ถึงแม้ว่า พี่ชายคนนี้ จะ รัก น้องสาว แบบเปิดเผยไม่ได้...
แต่พี่ขอสัญญาว่า ... พี่ชายคนนี้จะคอยจับมือและยิ้มให้กับน้องตลอดไป...
ไนน์พี่รักไนน์มากเลยนะ...
รักที่สุดในโลกเลย...
นางฟ้าตัวน้อยของพี่...
[พี่น้องที่ไม่สามารถรักกันได้]
[แม็ก&ไนน์]
The End Brethren
------------------------------------------------------------------------------------
Shira
kuma
ความคิดเห็น