คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่ 11 เฮียมาร์คคิดถึงจังเลย 100%
แบมแบมหลับไปแล้ว
็อนที่ผมรับประทานอาหารเย็นอยู่ ผม็นึไ้ว่าโอี้มันะลับมาาเมา โอี้มันมีนิสัยเ้าู้ผู้หิืนละน
พ่อับแม่บอลอว่าระวัพลา เพราะแวมไพร์ับนผสมมนุษย์มันไม่แท้อาายไ้(ผ.)
แล้วมันเยฟัะที่ไหนละ ผมเลยัวลแบมอป๋าน่ารันานี้ถ้าโอี้เห็นมัน็ไม่พลาหรอ
ผม็ไม่พลาเหมือนัน
แอ๊ ..
เสียประูห้อน้ำเปิออ ผมแ่ัวเรียบร้อยแล้ว ในมือมีผ้านหนูที่ำลัเ็ผมนแห้บนหัว ผมมอไปทาเีย็ูเหมือนว่าแบมแบมะหลับไปแล้ว ผมเินเ้าไปนั่้าเียาบวมนิหน่อยึ่เิาารร้อไห้ หน้าแบมอนนีู้มีสีึ้นมาบ้า ปาสีมพูส
ผมยิ้มให้ับนัวเล็ที่นอนหลับพริ้มนเริ่มทนไม่ไหว
ผมละสายาลุึ้นมาเอาผ้าไปาในห้อน้ำ ่อนะเินลมานอนในเียร่วมับแบมแบม
ผมอนัวเล็ๆให้มาอยู่ในอ้อมอ นัวเล็็ให้วามร่วมมือีเหลือเินนอนนี้เือบทุส่วนอเราแนบิัน
ผม้มูบผมนุ่มนิ้มอนเล็เบาๆ ่อนะหลับไปในที่สุ
ผมไม่เรียมาหรอเรื่อโอี้
เพราะถ้าอะไระเิมัน็้อเิ แ่..
ผมไม่พลาแน่
วันนี้เป็นวันที่โอี้มาบ้าน พ่อับแม่ผมูสุใมา
ที่ลูส่ำส่อนและเอาไม่เลือะมาบ้านผมว่าวันนี้ผมะพาแบมไปเอาเสื้อผ้าผมอแม่ะื่มเลือมื้อเ้า
แ่เลือ็รสาิร่อยเพราะแม่บอว่าไปให้ไปะั้นและยัสั่ลูน้อให้ไปเอาแทนอี
ผมเลยพาแบมึ้นห้อและไม่ลมาอีเลยหลัาแบมแบมื่มเลืออิ่ม
“ เล่นเมันไหม”
อนนี้ผมับแบมแบมนั่อยู่ในห้อรโฟาหน้าทีวีอยัษ์
ผมลัวน้อแบมเบื่อเลยวนเล่นเมในะที่แบมาำลัปรือๆ
“ ไม่เอา ่วแบมอยานอน นอนันนะป๋า” ัวเล็เย่าแนผมเบาๆ
หัวทุยและผมหอมๆำลัถุไถอออ้อนผมและบลไหล่ผมในที่สุ
น่ารัริๆ..
“ั้นแบมนอนัป๋าไหม” ัวเล็พยัหน้าหึๆ ผมเลยประอหัวแบมแบมหนุนัและยับัวให้สุโฟาเพื่อให้แบมยืาไ้สะวึ่
ัวแบมแบมเล็สามารถยืาไ้สบายึ่แบมแบม็หลับาหริ้มแล้วหันหน้าุับท้ออผม
ผมไม่รู้ว่าแบมแบมไปี้เามาาไหนถึไ้่วนอนนหลับ่ายนานี้ แ่ผม็้มหน้าลไปประทับริ้มฝีปาอวบอิ่มนั้นโยไม่มีารรุล้ำอะไร ่อนะนั่มอหน้าอแบมแบมที่น่ารัๆ แ้มย้วยๆาวๆนั่นและพอหอมทีไรผม็ิใทุที
ฟอ..
นั่นแหละเห็มไหมผมิใทุทีริอยาลไปหอมอีแ่เมื่อี้
แบมแบมเหมือนรู้สึัวผมเลยไม่อยาหอมอีรอบเพราะลัวน้อแบมแบมื่น ผมเลยไ้แ่มอหน้านัวเล็อยู่อย่านั้นนผมหลับไป
ปั !!
เสียปิประูที่ัทำให้ผมสะุ้ื่นึ้นผมมอไปหา้นเสีย็พบับ
ไอ้โอี้น้อายมหาเวรรรมพบาิที่ไ้เิมาเป็นพี่น้อัน
และผม็ยัระแวว่ามันะเอาว่าที่ภรรยาผมไปพราวามบริสุทธิ์้วย
“ออไป” ผมไล่
“ใรอะเฮีย”
โอี้มันเินเ้ามาใล้ผมับแบมแบมมาึ้นผมี้หน้ามัน
“เมียู มึออไปไ้แล้ว”
“นี่มันแบมแบมนี่” อะไรมันรู้ัับแบมแบม้วยหรอ
แบมแบมเริ่มยับัวเหมือนรู้สึัวและำลัะื่น
ผมี้หน้า่าโอี้แบบไม่มีเสีย ว่าให้มันออไปและอย่ามายุ่
แ่มัน็ระรื่นหน้า้านเินเ้ามาใล้เรื่อยน
“ือออ”
ในที่สุแบมแบม็ื่นนไ้ ไอ้โอี้ !!
“ ป๋ามีไรหรอ ทำไมเสียัั”
แบมยหัวออาัผมแล้วมาบอผมแทนผมเลยโอบประอ เพราะว่าแบมแบมยัไม่ื่นี
“ไอ้อี้ออไป่อน” เิมันไปทาประู
แบมแบมเอาแนมาอแนผมไว้แล้ว่อยๆ เยหน้า้วยวามรู้สึที่เหมือนยัไม่ื่นี
“มีเมียน่ารัใ้ไ้เลยนี่..” โอี้มันเห้นหน้าแบมแบมแล้ว ไม่นี่ เมียผมถึผมยัไม่เสียบเา็เถอะ
พลุ่บ !
อ้อมแนแร่อผม้อนัวแบมแบมึ้นในท่าเ้าสาว
และรปรี่ไปที่เียนอนให้นัวเล็นอน่อ
แบมแบม็เลิผ้าห่มึ้นมาห่มแล้วัวนอน่อโนไม่สนใอะไร
ผ้าับผ้าห่มให้สูึ้นแนบออแบมแบมอีนิแล้วหันมามอเ้าัวปัหา
“มึะลับอนไหน”
ผมพาโอี้เินมาที่ห้ออมัน่อนะทิ้ัวลบนโฟา
แล้วถามมัน้วยน้ำเสียปนหุหิ
เมื่อไหร่มันะลับไปัที..
ความคิดเห็น