เพียงรักร้อยบุปผา : คิคุ (จบแล้ว)
ผู้ชายที่สะท้อนอยู่ในดวงตาของข้าคือคนที่ร่าเริงสดใส มีรอยยิ้มเบิกบาน มีแววตาใสซื่อบริสุทธิ์แต่ยามจับดาบเขากลับไร้น้ำใจและมีแววตามืดมิดเยียบเย็นประดุจหลุมศพ เขาคือคนที่ข้าไม่อาจไม่รัก... โอคิตะ โซจิ
ผู้เข้าชมรวม
19,332
ผู้เข้าชมเดือนนี้
47
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
沖田 総司-----愛してるわ
สวัสดีค่ะ
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่หัททำร่วมกับเจ้าของนามปากกาวสันต์จันทรา เป็นเรื่องของกลุ่มชินเซ็นกุมิที่โด่งดังของญี่ปุ่น แรงบันดาลใจของหัทมาจากซีรีส์เรื่อง ชินเซ็นกุมิ (新選組 หรือ Shinsengumi) ที่ฉายในช่อง NHK เมื่อปี ค.ศ.2004 ผู้ที่แสดงเป็นโอคิตะ โซจิก็คือฟูจิวาระ ทัตสึยะพระเอกจากเรื่องเดทโน้ต
อิมเมจโอคิตะ โซจิสะดุดตาสะดุดใจของหัทมาก เพราะฉะนั้นตอนพี่วสันต์จันทราโทรศัพท์มาเมาท์กันเรื่องชินเซ็นกุมิแล้วริเริ่มความคิดที่จะทำให้พวกเขามีชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง หัทก็เลยกระดี๊กระด๊าที่จะเขียนอย่างที่สุด หัทเขียนนิยายเรื่องนี้ให้เป็นนิยายที่คลายเครียดค่ะ (เครียดจากแต่งจันทร์ซ่อนเงา เรื่องนั้นตัวละครจิตใจซับซ้อนจนหัทเพลียใจ โดยเฉพาะจิตใจยายโสม แหะๆ) เพราะฉะนั้นนิยายเรื่องนี้จะมีบรรยากาศที่สนุกสนานและตัวละครจิตใจไม่ซับซ้อนจนน่าเวียนหัวนะคะ ^ ^
เรามาคุยกันเรื่องประวัติศาสตร์นิดหนึ่ง (ยากจริงๆ หัทไม่ถูกกับประวัติศาสตร์ ข้อมูลทั้งหลายจึงมาจากพี่วสันต์จันทราเกือบทั้งนั้น)
เรื่องนี้ดำเนินอยู่ในช่วงยุคเอโดะ (ค.ศ. 1603 - ค.ศ. 1868) คือยุคที่มีไดเมียวตระกูลโทคุงาวะตั้งตนเป็นโชกุน โดยโทคุงาวะ อิเอยาสึได้รวบอำนาจของจักรพรรดิแล้วตั้งรัฐบาลโชกุนหรือที่เรียกว่ารัฐบาลบาคุฟุ (Bakufu) ขึ้นมาที่เมืองเอโดะหรือก็คือกรุงโตเกียวในปัจจุบัน
ชินเซ็นกุมิหรือชื่อเดิมคือกลุ่มหมาป่าแห่งมิบุก่อตั้งขึ้นด้วยจุดประสงค์สนับสนุนโชกุน มีบทบาทเป็นตำรวจลับ ดูแลความสงบเรียบร้อยและกำจัดเสี้ยนหนามของรัฐบาล โดยชินเซ็นกุมินี้มีคอนโด อิซามิ (Kondo Isami) เป็นหัวหน้ากลุ่ม ฮิจิคาตะ โทชิโซ (Hijikata Toshiso) เป็นรองหัวหน้ากลุ่ม แต่คนสำคัญของเรื่อง เพียงรักร้อยบุปผา : คิคุ ก็คือหัวหน้าหน่วยที่หนึ่งของชินเซ็นกุมิ ผู้ที่ได้รับยกย่องว่าเป็นอัจฉริยะทางดาบสายเทนเนนริชชิน และเป็นผู้ที่มีฝีมือดาบมากที่สุดของชินเซ็นกุมิ... โอคิตะ โซจิ (沖田 総司 หรือ Okita Souji)
โอคิตะ โซจิร่ำเรียนวิชาดาบจากโรงฝึกชิเอคังที่เป็นของตระกูลคอนโดซึ่งตั้งอยู่ที่หมู่บ้านมิบุ เมืองเกียวโต ด้วยความเป็นอัจฉริยะเขาจึงได้จบการศึกษาด้วยอายุเพียง 18 ปีและก้าวขึ้นเป็นเซ็นเซ (อาจารย์) ของโรงฝึกชิเอคังในเวลาต่อมา เล่าลือกันว่าเขามักจะโกรธและฉุนเฉียวเมื่อลูกศิษย์ซ้อมดาบไม่ได้ดั่งใจแต่ก็จะหายโกรธหายฉุนเฉียวได้ในเวลาอันรวดเร็ว
เรื่องนิสัยของโอคิตะ โซจินั้น เล่าลือกันว่าเขาเป็นคนที่ร่าเริงสดใสและชอบเล่นกับเด็กๆ แต่ยามฆ่าเขากลับเป็นคนที่ลงมือโดยไร้ปรานีจนถึงขั้นมีคนเรียกเขาว่าคนเลือดเย็น อย่างไรก็ตามมีคนนับถือว่าเขาเป็นคนที่มีจิตใจเข้มแข็งที่สุดเพราะเขายังสามารถยิ้มและหัวเราะได้แม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดก็ตาม
วิชาดาบอันโด่งดังของโอคิตะ โซจิก็คือ มุเมียว-เคน (Mumyo-ken) อันเป็นเทคนิคฟันหนึ่งคอ สองไหล่ด้วยดาบที่รวดเร็วจนมองเห็นเป็นดาบเดียว ชุดดาบของเขาอันประกอบไปด้วยคาตานะและวาคิซาชิมีชื่อว่า คางะ คิโยมิทสึ (Kaga Kiyomitsu) ส่วนดาบคาตานะนั้นมีชื่อว่า คิคุอิจิมอนจิ โนริมุเนะ (Kikuichimonji Norimune)ที่กั้นดาบของเขาเป็นรูปดอกเบญจมาศหรือก็คือดอกคิคุนั่นเอง
มีการสันนิษฐานกันว่าโอคิตะ โซจิป่วยด้วยวัณโรค อาการของเขาถูกพบเป็นครั้งแรกในเหตุการณ์ฆ่าล้างที่ร้านอิเคดะ ว่ากันว่าเขารับมือกับศัตรูที่ชั้นสองของร้านด้วยตัวคนเดียวจนกระทั่งเขาอาเจียนออกมาเป็นเลือดและต้องถอนตัวออกจากภารกิจ เขาตายด้วยโรควัณโรคปอดในปีเคโอที่ 4 หรือก็คือยุคต้นของปีเมจิที่ 1 ในเดือนพฤษภาคม ที่เซ็นดางะ เมืองโตเกียว หลุมศพของเขาอยู่ที่วัดเคโช (Keisho-ji) เมืองโตเกียว ซึ่งทางวัดจะเปิดให้คนเข้าชมหลุมศพของเขาปีละหนึ่งครั้งเท่านั้น
ทุกท่านรู้เรื่องราวคร่าวๆ ของโอคิตะ โซจิและชินเซนกุมิกันแล้ว เราพูดถึงเรื่องนิยายกันบ้างค่ะ เนื่องจากตอนนี้หัทกับพี่วสันต์จันทรากำลังทดลองพิมพ์หนังสือกันเอง โดยพิมพ์แยกเล่มกันดังนี้ค่ะ
เล่มที่ 1 เพียงรักร้อยบุปผา : ฮานะ โดย วสันต์จันทรา
หากมีผู้ที่สนใจนิยายชุดนี้ของพวกเรา สามารถส่งข้อมูลอันได้แก่
1) ชื่อ - นามสกุล
2) ที่อยู่
3) เบอร์โทรศัพท์ติดต่อ
4) ชื่อนิยายเล่มที่ท่านต้องการ
5) จำนวนเล่มที่ท่านต้องการ
ไปยังอีเมลล์ fk_partner@hotmail.com ทั้งนี้สามารถสั่งได้ทั้งสองเล่มหรือสั่งแยกเล่มก็ได้ค่ะ โดยสามารถสั่งจองได้ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปจนกว่าจะจะถึงกำหนดวันสิ้นสุดซึ่งทางเรายังไม่ได้กำหนด หลังจากทราบจำนวนผู้สั่งจองที่แน่นอนและได้ติดต่อสอบถามโรงพิมพ์เรียบร้อยแล้วจะมาแจ้งราคาที่แน่นอนของหนังสือให้ทุกท่านทราบในภายหลังค่ะ
*************************************************************
ภาพปกมาแล้วค่ะ >_< หัทชอบมากๆ เลย มาชมภาพปกกันเลยค่า
ผลงานอื่นๆ ของ หัทยาวดี, อาทิตยคิมหันต์, ชมนภา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ หัทยาวดี, อาทิตยคิมหันต์, ชมนภา
"สนุมากกกก"
(แจ้งลบ)ภาษาสวย มีเสน่ห์น่าติดตาม เนื้อเรื่องดำเนินไวไม่ยืดเยื้อ สร้างความผูกพันกับตัวละครได้ดี ชอบความคิดและคำพูดของตัวละครทำให้เราคล้อยตามและรู้สึกตามไปด้วย แฝงความรู้และคติหลายๆ อย่างได้อย่างลงตัว ได้ข้อคิดในการดำเนินชีวิต และซาบซึ้งกับความรัก [ข้างล่างแอบมีสปอยล์ ใครที่ยังไม่ได้อ่านข้ามไปนะคะ] ชอบตอนแรกๆ ที่เริ่มรู้จักกัน อ่านแล้วยิ้มตามอย่างมีคว ... อ่านเพิ่มเติม
ภาษาสวย มีเสน่ห์น่าติดตาม เนื้อเรื่องดำเนินไวไม่ยืดเยื้อ สร้างความผูกพันกับตัวละครได้ดี ชอบความคิดและคำพูดของตัวละครทำให้เราคล้อยตามและรู้สึกตามไปด้วย แฝงความรู้และคติหลายๆ อย่างได้อย่างลงตัว ได้ข้อคิดในการดำเนินชีวิต และซาบซึ้งกับความรัก [ข้างล่างแอบมีสปอยล์ ใครที่ยังไม่ได้อ่านข้ามไปนะคะ] ชอบตอนแรกๆ ที่เริ่มรู้จักกัน อ่านแล้วยิ้มตามอย่างมีความสุข ชอบตอนที่ต้องจากกัน ได้รับรู้ถึงความกดดัน ความเจ็บปวด และความห่วงหา ชอบตอนที่กลับมาเจอกันอีกครั้ง ต่างคนต่างก็รักแต่ยังอยู่ด้วยกันไม่ได้ ชอบตอนที่คอยดูแลรักษา ความห่วงใยส่งผลให้อีกฝ่ายดีขึ้น ชอบตอนรู้ความจริง มันพิสูจน์ว่าการเชื่อมั่นในหัวใจของอีกฝ่ายมันน่าชื่นชมแค่ไหน ชอบตอนที่โอคิตะซังตายไปแล้ว เขาได้ตายไปกับความทุกข์ทั้งมวล และได้เกิดใหม่เพื่ออยู่อย่างมีความสุขกับคิคุที่เขารัก ประทับใจตั้งแต่ประโยคแรกจนประโยคสุดท้าย ยิ้มและร้องไห้ไปกับมัน รักเรื่องนี้มากๆ ค่ะ อ่านน้อยลง
WonderCrown | 1 มี.ค. 55
3
0
"สนุมากกกก"
(แจ้งลบ)ภาษาสวย มีเสน่ห์น่าติดตาม เนื้อเรื่องดำเนินไวไม่ยืดเยื้อ สร้างความผูกพันกับตัวละครได้ดี ชอบความคิดและคำพูดของตัวละครทำให้เราคล้อยตามและรู้สึกตามไปด้วย แฝงความรู้และคติหลายๆ อย่างได้อย่างลงตัว ได้ข้อคิดในการดำเนินชีวิต และซาบซึ้งกับความรัก [ข้างล่างแอบมีสปอยล์ ใครที่ยังไม่ได้อ่านข้ามไปนะคะ] ชอบตอนแรกๆ ที่เริ่มรู้จักกัน อ่านแล้วยิ้มตามอย่างมีคว ... อ่านเพิ่มเติม
ภาษาสวย มีเสน่ห์น่าติดตาม เนื้อเรื่องดำเนินไวไม่ยืดเยื้อ สร้างความผูกพันกับตัวละครได้ดี ชอบความคิดและคำพูดของตัวละครทำให้เราคล้อยตามและรู้สึกตามไปด้วย แฝงความรู้และคติหลายๆ อย่างได้อย่างลงตัว ได้ข้อคิดในการดำเนินชีวิต และซาบซึ้งกับความรัก [ข้างล่างแอบมีสปอยล์ ใครที่ยังไม่ได้อ่านข้ามไปนะคะ] ชอบตอนแรกๆ ที่เริ่มรู้จักกัน อ่านแล้วยิ้มตามอย่างมีความสุข ชอบตอนที่ต้องจากกัน ได้รับรู้ถึงความกดดัน ความเจ็บปวด และความห่วงหา ชอบตอนที่กลับมาเจอกันอีกครั้ง ต่างคนต่างก็รักแต่ยังอยู่ด้วยกันไม่ได้ ชอบตอนที่คอยดูแลรักษา ความห่วงใยส่งผลให้อีกฝ่ายดีขึ้น ชอบตอนรู้ความจริง มันพิสูจน์ว่าการเชื่อมั่นในหัวใจของอีกฝ่ายมันน่าชื่นชมแค่ไหน ชอบตอนที่โอคิตะซังตายไปแล้ว เขาได้ตายไปกับความทุกข์ทั้งมวล และได้เกิดใหม่เพื่ออยู่อย่างมีความสุขกับคิคุที่เขารัก ประทับใจตั้งแต่ประโยคแรกจนประโยคสุดท้าย ยิ้มและร้องไห้ไปกับมัน รักเรื่องนี้มากๆ ค่ะ อ่านน้อยลง
WonderCrown | 1 มี.ค. 55
3
0
ความคิดเห็น