ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ผมกับเธอ..มันไม่เจอกันง่ายๆหรอกนา

    ลำดับตอนที่ #2 : ไอ้ที่เรียกว่า"แฟน"****002

    • อัปเดตล่าสุด 9 มี.ค. 50


    "ดีจ้า ดาว เราอยู่สายวิทย์นะ ชื่อแฟน เวลาดาวยิ้มมันทำให้แฟนมีความสุขมากๆเลย
     รู้มั๊ย"
    ไอ้แฟน แกเป็นห่าเหวไรวะ แมร่งกุเห็นยืนพูดคนเดียวตั้งแต่ กุยังไม่ส่งข้อสอบแระ
    ชิ วันนี้ ถ้าทางเมิงฟิตน่าดู ทำข้อสอบออกแมร่งคนแรกเลย ประเสริฐจริ๊ง เพื่อนกุ
    -------------------
     "พอๆๆ แมร่งเสียfeelกุ หมด กุกำลังคุยกะดาวอยุ ไม่รุไรเลยเมิง"
    "ดาวซินโดม เมิงดิ กุไม่เห็นดาวสักกะคน" ไอตั๋มด่าเสร็จก็ทำท่าเด็กเอ๋อใส่ผม  แมร่งอยากแช่งให้เป็นจริง 55+
    "ไรๆ ไม่เกี่ยวเว้ย กุเหงดาวในทุกๆที่แหละนา แล้วที่กุออกเลวเอ้ยเร็ววิชาเคมี ไม่ใช่เพราะกุบรรเจิดหรอก แต่กุไม่รุจะเอาไรไปตอบเว้ย ที่สำคัญกุกลัวจะวาดรูป ..ป..ดา..วใส่ กระดาษคำตอบไปต่างหาก"
    สวรรค์เป็นใจจริงๆ ดาวเดินผ่านหน้าผมไป ถ้าเป็นไปได้ผมขอ รีวายยยด์ ภาพนี้กลับไปกลับมาสัก3รอบจะดีมั๊ยเนี่ย เอาให้ดาวหมุนติ้วๆไปเลย

    "กีรกิตติ มานี่ซิ"
    "รุแล้วไอตั๋ม ไม่ต้องทำเสียงเข้มเรียกกุก็ได้ กุเลิกเพ้อแล้วนา"
    ผมหันกลับไปหาไอตั๋ม แต่..เฮ้ย..ไอตั๋มแปลงร่างเป็นอาจารย์พรหมมณี ตายแน่เรา..
    "เอ่อ ขอโทษคับครู มีอะไรเหรอคับ"
    "หลังสอบเสร็จวันนี้ ไปพบครูที่ห้องพักครุด้วยล่ะ อย่าลืม เดี๋ยวสอบภาษาไทยแล้ว
    ตั้งใจหน่อยนะ"
    "คับ..ครู"
    เกือบซวยแล้วมั๊ยล่ะไอตั๋ม ว่าแต่มันหายหัวไปไหนของมันวะ
    อ้อ รุแระ พักกลางวันมันคงสถิตย์ที่เก่ามันสินะ เหอะ

    ห้องม.2/3 อยู่ตึกใหม่สุดของรร. --นั่นไงไอตั๋ม อยู่ที่นี่จริงตามคาด
    อ๊ะ อย่านึกว่ามันมาเรียนม.2ใหม่ เพราะปัญญาอ่อนตามที่ผมแช่งนะ
    แต่เพราะ น้องหมวย แฟนมัน ไม่ใช่สิ มันขอเรียกเค้าว่าเนื้อคู่ อยู่ห้องนี้ต่างหาก
    เช้าต้องมา เย็นต้องถึง เพราะไอตั๋มเนี่ยแหละค้าบที่ทำให้ผม ไอแฟนต้องอิจฉา
    คนมีแฟน

    "ไอตั๋ม เมิงมาตอนไหนวะ แมร่งไว ปล่อยให้กุยืนเพ้ออยุคนเดียว"
    "เอ้า กุเห็นเมิงเพ้อได้ กุก็อยากเพ้อบ้างดิว้า ..แต่ขอโทษ ของกุอ่ะ เพ้อแบบจับต้องได้เว้ย" โหย ไอตั๋ม ชักจะหยามผมเข้าทุกวันแล้วนะคุณๆคับ

    "คอยดูนะเมิง กุไอแฟน จะจีบดาวให้ติด แมร่งสัญญาเลย"
    "โอ๊ะๆๆ ดูมันดิหมวย ริจะจีบดาวสายชั้น เจ๋งจริงเพื่อนกุ"
    "พี่แฟนอ่ะ อย่าไปสนพี่ตั๋มเลย เค้าไม่เคยให้กำลังใจใครเป็นหรอก"
    หึๆๆ ไอตั๋มโกรธหมวยเป็นฟืนเป็นไฟที่หมวยไม่เข้าข้างมัน แต่ไม่นาน 2คนนั้นก้ดีกัน
    นี่ละมั้ง ที่เรียกว่ารัก

    "เฮ้ย งั้นกุไปหาไรกินก่อนนะ เดี๋ยวสอบไทยอีก กุพลาดไม่ได้หรอก เมิงอ่ะ อย่ากวนน้องเค้ามากนักนะเว้ย ให้หมวยอ่านหนังสือบ้าง อนาคตเด้กยังอีกไกล ไม่เหมือน เมิงหรอก"
    "เออน่ะ งั้นเจอกันหน้าห้องสอบนะเว้ย"
    เชื่อมั๊ยคับว่า เห็นไอตั๋มบ้าบอๆอย่างงี้ มันเก่งฟิสิกส์ที่สุดของห้อง
    แต่..เอ่อ วิชาอื่นเนี่ยอันตรายเลยแหละค้าบ ไม่เคยเรียน ถ้ามันไม่อ่านคือ ตกแน่ๆ
    เชื่อผมสิ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×