คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : T E A C H E R :: - FIVE -
T E A C H E R :: FIVE
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chanyeol say
เสียงนกฮูกแหกปากร้องกันเเต่เช้าเป็นเหมือนสัญญาณว่าควรจะเเหกขี้ตาตื่นขึ้นมาได้แล้ว แต่อากาศเย็นๆด้านนอกนี่มันช่างเป็นใจเหลือเกินกับการนอนหลับ ผมขมวดคิ้วเมื่อรู้สึกรำคาญและซุกตัวเข้าหาผ้าห่มมากขึ้น วันนี้มันเป็นวันพักผ่อนแห่งชาติ ผมไม่ควรตื่นก่อนเวลาสิ..
"ครูปาร์คครับ.." ครูปาร์ค ครูปาร์คงั้นเหรอใครเรียกผมกันนะ แล้วทำไมเสียงมันใกล้หูขนาดนี้ล่ะ..
แต่ช่างมันเถอะครับ ผมกำลังอยากนอน U__U ไม่ว่าอะไรก็ไม่สามารถแงะผมออกจากเตียงนอนได้ นอกจากจะถึงเวลาฤกษ์งามยามดีท้องฟ้าสดใสส่องเเดดเปรี้ยงๆเเละนุ้งบยอนแบคฮยอนเจ้าของหัวใจของผมเท่านั้น U///U
"ครูปาร์คครับ ตื่นได้แล้วนะครับ แบคฮยอนจะลงไปด้านล่างแล้ว.." อะไรนะ น้องบยอนงั้นเหรอ ไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงหรอกครับ ผมรีบเเหกตาขึ้นมองทันที... ล..แล้ว..มัน ก็.. ทำให้ผมแทบหัวใจวายตายทันที ใกล้ไปครับ 10เซนระยะอันตราย ฮือออ ;//////;
"บ..แบคฮยอนครับ" ไม่ต้องฟังก็รู้อะว่าเสียงผมมันต้องสั่นมากแน่ๆ ไม่ต้องดูก็รู้ว่าสีหน้าผมตอนนี้มันเป็นแบบไหน
"ตื่นได้แล้วนะฮะ ทำไมครูปาร์คขี้เซาจัง.." ผมว่าขอมะนาวให้น้องบยอนด่วนๆครับ ทำไมเสียงถึงเเหบและเซ็กซี่ผิดปกติแบบนี้!! ปาร์คจะไม่ขอทน!
อา.. ผมได้ยินเสียงหัวใจของผมเต้นทำงานหนัก เหมือนกับมามันจะทะลุออกไปหาน้องบยอนอยู่แล้วนะ เอ๊ะไม่สิ ผมมันคนไม่มีหัวใจนิ ก็ในเมื่อผมให้น้องบยอนไปหมดแล้ว อ๊ายยยยยย คิดเองฟินเอง 55555555
สงสัยตาของผมจะเบลอนะทำไมผมเห็นใบหน้าน่ารักนั่นขยับเข้ามาใกล้ล่ะ ใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน.. ผมหลับตาลงช้าๆ อา.. จุดไคลเเมกซ์เเบบนี้มันคัมแบคอีกแล้วสินะ
ลมหายใจอุ่นร้อนรินรดมากขึ้น เสียงมันก็ช่างดังชัดเจนยิ่งกว่าเดิม ทุกๆอย่างเป็นไปได้สวย เมื่อริมฝีปากของเรา...
แตะกัน
เเพร่บๆ
"บ็อกๆ เเฮ่กๆๆ"
เเพร่บๆๆๆๆ
ทำไมลิ้นน้องบยอนถึงเหม็นขนาดนี้วะ ??
สัส พอเลยพอๆๆ ผมปัดป้ายใบหน้านั่นออกแต่อีกฝ่ายก็ดื้อดึงไปยอมละออกไปซะที มันทำให้ผมต้องลืมตาขึ้นมอง
“เห้ย!! ไอดำ ไอหมาบ้า!!” อื้อหือ น้ำลายนี่เต็มหน้าเลย ยี๋! หน้าผมจะติดเชื้อไหม้เกรียมวิ่งเข้าสู่กระแสเลือดไหมเนี่ย พฮื่ออออออออ ไม่นะ ม่ายยยยยยยยย T______T ยกมือผลักมันลงไปนอนแอ้งแม้งอยู่กับเตียง ไอศีลพันแปดข้อที่ผมตั้งใจจะรักษานี่ขาดสะบั้นไปทันที (มันขาดตั้งนานแล้วละจ๊ะ U_U) โอ้วไม่นะ พระเจ้าจอร์จ แล้วผมจะไปนุ่งขาวห่มขาวนั่งสมาธิบนยอดเขาเอเวอเรสต์ได้ยังไงเนี่ย! ปาร์คจะไม่ทน!
อี๋ๆๆ น้ำลายมันนี่เต็มหน้าผมเลยอะ อ๊ากกกก ผมสัมผัสได้ถึงเชื้อเเบ็กไหม้เกรียมไวรัสตัวใหม่ติดต่อได้จากสีดำสู่สีขาวโดยไม่ต้องใช้กล้อมจุลทรรศน์ให้เสียเวลา ชีวิตมันต้องรีบครับ!
ผมปาดน้ำลายมันออกอย่างรวดเร็ว ตอนนี้อยากจะวิ่งไปเเม่น้ำไนล์แล้วเอาหัวจุ่มน้ำด่วนอะ พฮื่อออออ ผิวปาร์คจะดำไหมฮะ
"บ็อก บ็อก โฮ่งงงง บ็อกกกกก(เเก ไอ หมาดามมมม)"
"บ็อกๆๆ"
"บ็อกๆ (เถียงเหรอ)"
"บ็อกๆๆ บ็อก เอ๋งอิ๋งอ๋องบ็อก"
อะไรนะครับ! เจ้าเเดฮยอนมันบอกว่า ‘ห้ามยุ่งกับแบคฮยอน ไอหูกาง!’ แกกล้าดียังไงวะ รู้จักปาร์ค ชานยอลคนหูกางหำสีทองคนนี้น้อยไปเสียแล้ว!
"แง่งๆ บ็อกก อวู้ว (แกกล้าดียังไง)" ไม่รู้และ วันนี้ผมก็ต้องถามมันให้รู้เรื่อง อ้อ แล้วไม่ต้องถามหรอกนะครับว่าผมเรียนภาษาสุนัขมาจากไหน .. คิๆ ไม่อยากจะคุย
เซ้นส์กูล้วนๆครับ -_____- ถรุย
"ครูปาร์คทำอะไรอะครับ" อูยย นางฟ้าของผมน่ะเองงง
"แบคฮยอนเห็นคุณครูเห่าเเข่งกับไอแดฮยอนนานแล้วนะครับ" บร๊ะ เขาเรียกเห่าที่ไหน เขาเรียกสปรี๊กบ็อกๆเบบี้ด็อก เป็นคนอื่นนี่ผมต่อยไปแล้วครับ เรียกให้ถูกสิ!
"อ๋อๆ ครูเล่นกับน้องเเดฮยอนน่ะครับ น้องเเดฮยอนน่ารักดีเนอะครับ" ผมยิ้มและลูบขนฟูๆของไอดำเบาๆ พยายามเค้นเสียงดัดจริตที่โคตรตอแหลออกจากไรฟัน น่ารักจริงๆนะ สาบานว่ากูไม่ได้กำลังไขว้นิ้วไว้ด้านหลัง ^___^;;
(40%)
Baekhyun say
5555555555555555555 ครูปาร์คน่ารักชะมัดอะ ดูท่าทางจะเข้ากันได้ดีนะ ครูปาร์คกับเจ้าแดฮยอนน่ะ เห็นอย่างนี้แบคฮยอนก็สบายใจครับ
ผมเดินลงมาจากชั้นบน ก่อนจะตรงไปยังห้องรับแขกที่มีปาปี๊กับมามี๊ของผมนั่งอยู่ เห็นให้สมคริสไปตาม ไม่รู้จะมีเรื่องอะไรรึเปล่าน้า
“อ้าว แบคฮยอนมาแล้วหรอลูก” คุณปาปี๊ที่แลดูจะไม่ค่อยมีบทเอ่ยถามกับผม เฮ้อ.. ก็ต้องมาแล้วสิครับ สงสัยผมต้องพาปี๊ไปตัดแว่นใหม่เสียแล้วมั้ง -3-
“ปาปี๊กับมามี๊เรียกผมมา มีอะไรรึเปล่าครับ?”
“ข่าวดีจ้า พี่ชายของลูกกำลังจะกลับมาแล้ว”
O_O
O_O
พ..พี่ของผมจะกลับมาแล้ว!!
“ว่าไงนะคับ”
“อาเทากำลังจะกลับมาจากอเมริกาแล้ว พี่เขาบอกว่าอีก10นาทีจะมาถึง”
“กรี๊ดดดดดดดดดดด ไม่ได้โกหกใช่ไหมครับ! ฮืออๆๆ แบคดีใจที่สุดเลย T__T” ผมกระโดดโลดเต้นไปมารอบห้อง ก่อนจะกระโจนเข้าไปสวมกอดสมคริสที่นั่งพับเพียบไทยแลนด์อยู่บนพื้น เห้! นี่นายไปขโมยครีมกันแดดป้าแม่ครัวมาทาอีกแล้วใช่ไหม ยังหนึบๆอยู่เลย แต่ช่างเถอะตอนนี้ผมกำลังดีใจโคตรๆ
“สมคริสตบหน้าฉันทีสิว่าฉันไม่ได้ฝันไป!” ผมเขย่าร่างโย่งๆจนเงิงสั่นคลอน
เพี๊ยะ!!
“เห้ย! นายตบหน้าฉันทำไมเนี่ย T^T” ผมยกมือขึ้นกุมแก้มทันที ฮรึก.. ผมไม่ได้พูดจริงๆซะหน่อย..
“ก็แบคบอกให้ตบ ส..สมคริสขอโทษ โฮฮฮ” มือหนาๆเปื้อนคราบครีมกันแดดเอฟพีเอฟเก้าพันถูกยกขึ้นมาปาดน้ำตาป้อยๆจนดูน่าสงสาร น้ำตาใสๆที่อาบไปทั่วแก้มทำให้ผมรู้ว่าสมคริสขโมยรองพื้นมาทาหน้าอีกแล้ว -_________-++
“สมคริสง่ะ แต่ช่างมันเถอะเนอะ ผู้บัญชาการแก๊งแพนด้าชุดดำกินไผ่สามมื้อของพวกเราจะกลับมาแว้ว
“ฮัลโล่ววว ไอมิสซิ่งยูวจุงกะเบยยย” เหยดดดด มาเร็วทันใจดีแท้ ผมหันหน้าไปหาเจ้าของเสียงจนผมปลิว พี่เขาเดินเข้ามาหาผม ผมจึงกระโดดสวมกอดพี่เขาทันที งื้ออออ
“แบคฮยอนคิดถึงพี่จังเลยครับ” ผมเขย่งปลายเท้าใช้แก้มของผมแนบเข้าไปที่แก้มของพี่เทาสลับไปมาทั้งสองข้าง
“นี่พี่ตัวผอมไปเยอะเลยนะ ฮืออ อยู่นู่นไม่มีไผ่ให้กินหรอฮะ ไม่เป็นไรฮะ สมคริส! บอกแม่ครัวทำอาหารให้พี่เทาทานหน่อยสิ เอ๊ะ เอาอะไรดีครับ ไผ่ทอด ไผ่อบกระเทียม ไผ่ปักกิ่ง ไผ่กระโดดกำแพง หรืออะไรดีครับ??”
“เอ่อ บ..แบคไม่เอาดีกว่านะ ฮ่าๆ พอดีช่วงนี้พี่ถือศีลกินเนื้อน่ะ” พี่เขายิ้มแหยๆให้ผม หูย คนอุตส่าห์หวังดี ชิ
“หวัดดีฮะป๊าม๊า” พี่เทาเลี่ยงไปทักทายปาปี๊กับมามี๊และสวมกอดกันให้หายคิดถึง จุ๊บแก้มสามครั้งและกระโดดกอดสองลบสามสิบบวกสามสิบสองคูณสี่ลบด้วยร้อยทีโดยประมาณ
ฮือออ ไม่น่าละเห็นในหนังสือI likeบอกว่าวันนี้ผมจะโชคดี ตรงอ่า แม่นเว่อร์ T__T ไปซื้อมาอ่านกันนะครับทุกคน
“แบคฮยอนพี่ซื้อของมาฝากด้วยและ ฮึๆ รับรองว่าแบคฮยอนต้องชอบแน่ๆ” หลังจากที่ทักทายกันจนหายคิดถึง พี่เขาก็นั่งลงกับพื้นควักกุญแจออกมาไขกระเป๋าเดินทางรุ่นล็อคหนาแน่นเป็นพิเศษสิบชั้นลายแพนด้าผายลม ก่อนที่จะลื้อเสื้อผ้าเพื่อหาอะไรบางอย่าง
“อะไรหรอฮะ” ผมถามตาวาว
“คิๆๆๆ ของโปรดแบคฮยอนไง
.
.
ปลาเค็มรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น!!”
“กรี๊ดดดดดด ขอบคุณฮะ!!” ผมตาลุกวาว ก่อนจะรีบถลาไปคว้าถุงปลาเค็มลิมิเต็ดอิดิชั่นมาไว้แนบอกระดับความหวงเดียวกับอีลำยองหวงโถยาดอง พรางเปิดถุงแล้วสูดดมกลิ่นของมัน อา... หอม -…-
“นี่นะ สั่งทำพิเศษเลยนะ ใส่เกลือสามขวดบวกขี้มืออีกหนึ่งกำมือ เอาลงไปคลุกกับขี้ดินก่อนจะเอามาแช่น้ำปลาแล้วค่อยเอามาตากแดดประมาณหนึ่งปี รสชาตินี่ก็ไม่ต้องพูดถึงเลยเค็มกำลังดี การันตีโดยกระทรวงอาหารชั้นนำระดับโลก ของแท้ต้องมีหน้าชูวิทย์ข้างกล่องเท่านั้น!” เอ่อออ.. พี่เป็นสปอนเซอร์ให้เขาป่ะเนี่ย.. -_____- มาเป็นชุดอะ แต่ดูพี่เขาจะมีความสุขจังนะ 555555555
“อา.. ฉันก็มีของมาฝากนายเหมือนกันนะสมคริส” พี่เทาก้มลงหาของอีกครั้งหนึ่ง ปากนี่ก็พูดไม่หยุด
“นี่เลยๆ ฉันซื้อครีมทาหน้าให้นาย น้ำหมักสูตรแม่เช็งเลยนะ! รับรองทาแล้วขาวภายใน0.0009นาที สิวนี่หายเกลี้ยง มีอมก.ด้วยนะ เอ๊ะ เขาใช้อมก.หรืออย.วะ?? ช่างมันๆ ของแท้ต้องมีรูปแม่เช็งข้างกล่องเท่านั้น!!”
บางทีผมก็คิดนะครับว่านี่พี่ชายของผมหรือเซลแมนกันแน่วะ........ U__U
พี่เทาส่งครีมทาหน้ายี่ห้อส้มเช้งอะไรไม่รู้ไปให้สมคริส ซึ่งสมคริสก็เบิกตาที่เตอะไปด้วยขี้ตาของเขาขึ้นทันที ริมฝีปากบานๆนี่ก็พึมพำขอบคุณพี่เทาเอายกใหญ่ ก็ดีเหมือนกันนะ.. ผมจะได้ไม่ต้องแหกขี้ตาตื่นขึ้นมาเพราะเสียงของสมคริสและป้าแม่ครัวถือมีดอีโต้วิ่งไล่ฟันกันกลางดึก U_U บ่องตงผมสงสารเงิงสมคริส เวลาวิ่งแล้วลมประทะเข้ามานี่นะสั่น7.00ริกเตอร์เลยทีเดียว
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chanyeol say
“อ้าว ครูปาร์ค อาเทาสวัสดีคุณครูเขาสิลูก” หลังจากที่ผมเดินลงมาจากด้านบนอย่าง งงๆ คุณแม่ของน้องบยอนก็เอ่ยบอกให้ไอคนแปลกหน้าให้สวัสดีผม
ไอหน้าแพนด้านี่มันเป็นใครวะ?????????????
“สวัสดีครับ ผมหวง จื่อเทาหัวหน้าองกรณ์แพนด้าชุดดำกินไผ่สามมื้อ มีศักดิ์เป็นคุณชายใหญ่ของบ้านนี้ครับ ไม่ทราบว่าคุณลุงเป็นญาติฝ่ายไหนของเราเหรอครับ?”
ฉึก..
ฉึก
ฉึกๆๆ หมูฉึก แอ้! ไม่ใช่ T___T อะไรนะครับ ไอหน้าแพนด้านี่มันเรียกผมว่าคุณลุงอะ โฮฮฮ
มันไม่ใช่อะ หน้าผมออกจะเด็กแอ๊บแบ๊วใสๆ บ้านไม่เบี้ยวด้วย เอื้อยร้องไห้ทำไม!!
“ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่าคุณลุงเป็นใครหรอครับ”
สึด......... -_________-+++
มึงจะคุณลุงอีกนานไหม
“................” ผมไม่ตอบ ไม่ใช่อะไรเว้ย กัดฟันระงับโทสะอยู่ ฮึ้มๆ เห็นว่าเป็นพี่ชายน้องบยอนนะเว้ย
“ถามน่ะ ทำไมไม่ตอบล่ะครับคุณลุง ตกลงคุณลุงเป็นใครครับ”
“เณรคำ! จบปะ!! ผมเณรคำครับ” ไอฟาคนี่ - - คำก็ลุง สองคำก็ลุง ไม่เว้ย ผมยังเด็กเอ๊าะๆ
“หะ? จริงดิ ค..คุณคือเณรคำจริงๆหรอครับ โอ้ววว ผมนี่แฟนพันธ์แท้ของคุณเลยนะครับ” ไอหน้าแพนด้าทำตาโต ก่อนที่จะวิ่งไปหยิบทิชชู่มาหนึ่งแผ่นพร้อมกับปากกาที่เสียบอยู่ที่กระเป๋าเสื้อยื่นมาให้ผม
“ผมขอลายเซ็นหน่อยนะครับ โฮฮฮฮ ผมนอนตายตาหลับแล้วครับ ไอโ ด่ เอ้ย ไอดอลของป๋มมม T___T” อืม กูจะส่งมึงลงไปนอนตายเดี๋ยวนี้และ ไอใบหน้าเยาะเย้ยลับหลังคนอื่นนี่คือระ? ตอบ!!
ผมรับกระดาษทิชชู่และปากกามาอย่างจำใจ
จะให้ผมเซ็นลายเซ็นของผมใส่ไอทิชชู่บางๆบ้าๆนี่จริงๆเหรอ เฮ้อออ ผมเซ็นมานับพันครั้งได้ ไม่มีครั้งไหนที่ผมจำใจขนาดนี้เลย ท่าทางเราจะได้ไฝว้กันอีกยาวนะไอหน้าแพนด้า!
(100%)
TBC
ครบร้อยเปอร์เเล้วน้า มาอัพไว้เผื่อจะไม่ได้อัพ
เดี๋ยวก็เปิดเทอมวันจันทร์ก็ต้องเริ่มซ้อมกีฬาสืต่อ จะมาช้าก็รอกันหน่อยเน้อ ม๊วฟ ><
# เรื่องนี้จะมีกขค.เยอะหน่อยนะ เพราะพระนางเราใจตรงกันไง
# สกรีมกันหน่อยจิ เม้นขึ้นเเต่ไม่มีคนสกรีมก็ไม่ไหวนะ 555
#โหวตให้เค้าหน่อยน้า 100% ไม่ร้อยไม่อาวว #งอเเง
ความคิดเห็น