OXYTOCIN...ทาสแมว (YAOI, BL) สนพ. B2S
ตอนที่ 13 : หลั่งฮอร์โมนครั้งที่...13
หลั่งฮอร์โมนครั้งที่ 13.
เสือสมอยิ้มยากแห่งนาวีหน้าง่วงไปเปลี่ยนแปลง แต่ยังคงยกมือไหว้อย่างมีมารยาทเพราะว่าเตโชเป็นรุ่นพี่
"อัณณ์มานั่งก่อน" เตโชบอก "เดี๋ยวให้คนไปตามเกรย์มาให้ ที่จริงผมจะไปคุยกับอัณณ์และนาวีอยู่เหมือนกัน"
ผมยิ้มพาเจ้าแมวมานั่งตามคำเชิญของเตโช ซึ่งประธานสโมสรวิศวะก็เอาน้ำมาให้พวกเรา
"งานหนักเหรอเตโช?" ผมชวนคุย เพราะเพชรไม่มีทางอ้าปากแน่ๆ น้องทำเพียงนั่งเบียดผมและเอาหัวมาพิงไหล่เท่านั้น
ทำเหมือนแมวอ้อน…
"อืม ก็หลายๆ เรื่องนั่นล่ะ ไม่น่าหลวมตัวมารับตำแหน่งนี้เลย" เตโชยิ้ม พูดเหมือนบ่น แต่ผมไม่เห็นว่าเขาจะทำสีหน้าลำบากอะไร
"อัณณ์ก็ทำแต่แล็ปล่ะสิ กับอยู่ที่เกาะเชจูเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นเลย"
ผมพยักหน้า และเสียงเคาะประตูเบาๆ ก็ดังขึ้นพร้อมร่างสูงที่เดินเข้ามา
แค่ดูก็รู้ว่าเป็นลูกครึ่ง
เส้นผมสีเทา ดวงตาสีฟ้า หน้าตาดี สมแล้วที่เพียงแค่เข้ามาไม่นานก็ได้รับการกล่าวขวัญถึงทั้งมหาลัย ท่าทางกวนๆ ราวกับไม่เห็นกฎระเบียบต่างๆอยู่ในสายตา น่าปลกที่มาเรียนวิศวะที่ยึดถือกฎระเบียบแบบนี้…รอยยิ้มมุมปากที่ราวกับเหยียดทุกสิ่งแบบนั้น
ไม่แปลกเลยที่ยายปายจะไม่ชอบ และเจ้าแมวจะบอกว่า…กวน
"พี่เรียกผม?"
เลิกคิ้วถามเตโช ซึ่งอีกคนพยักหน้าบอกให้นั่ง "นี่อัณณ์จาก ENVI และเพชรจากนาวี"
หันมามองผมกับเพชรราวสำรวจ ดวงตาสีฟ้านั้นหยุดที่ผมราวครุ่นคิดก่อนจะมองเมินไป
เหมือนมองคนรู้จัก
ซึ่งแน่นอนว่าผมไม่เคยเห็นเขามาก่อน
"เรื่องผมไปต่อยเด็กนาวีเพราะสนใจเด็กสิ่งแวดล้อมน่ะเหรอ? ก็บอกแล้วว่าเล่นๆ เคลียร์กันจบกันไปแล้วนี่"
ท่าทางไม่สนใจและไม่มีวี่แววคิดว่าตัวเองผิดแม้แต่น้อย
"เคลียร์กับใครเหรอครับ? เพราะเท่าที่ทราบทางน้องยูก็ไม่ได้รับคำขอโทษอะไรเลย"
"ทำไมผมต้องไปขอโทษล่ะ!" น้องเกรย์สวนกลับมา
ผมยิ้มตบมือเพชรเบาๆ เพราะเจ้าแมวเริ่มขมวดคิ้วนิดๆ แมวเองก็คงไม่ค่อยชอบนิสัยแบบนี้เหมือนกัน
เอาตัวเองเป็นใหญ่คิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำนั้นถูกต้องที่สุดแล้ว
ผมหันมองเตโช พอเขาพยักหน้าเป็นเชิงบอกว่ามอบอำนาจการตัดสินใจทั้งหมดให้ผมจัดการได้ ผมก็ยิ้มอีกครั้ง
"น้องบอกว่าเรื่องเล่นๆ แต่ไม่ว่ายังไงการทะเลาะวิวาทกันคนที่เริ่มก่อนก็เป็นฝ่ายผิดมากกว่า ส่วนน้องยู…ต่อให้บอกว่าหยอกเล่น แต่คนถูกกระทำไม่ชอบและกลัว พี่ว่ายังไงๆ เรื่องนี้ก็ไม่ใช่เรื่องเล่น และรุ่นพี่ทั้งสามฝ่ายก็ไม่รู้ว่าเรื่องจบไปตอนไหน นาวียังไม่ได้รับคำขอโทษที่น้องไนท์ถูกต่อย ENVI ยังไมไ่ด้รับคำขอโทษที่น้องยูถูกลวนลาม"
"ก็แค่จับนิดจับหน่อย ผู้ชายด้วยกันไหมล่ะ! คิดอะไรมากว่ะ! สะดีดสะดิ้งเกินไป!"
ผมขมวดคิ้ว ไม่ชอบการพูดจาแบบนี้ "จับนิดจับหน่อย? ผู้ชายด้วยกัน? อืม…ต่างประเทศเขาไม่ได้สอนเรื่องสิทธิมนุษยชนหรือครับ? หรือว่าน้องไม่เข้าใจเรื่องนี้? ในสายตาน้องอาจนิดหน่อย แต่น้องไม่ใช่ผู้ถูกกระทำ จะไปรู้ได้ยังไงว่าเขาคิดอะไร ยูไม่ใช่ลูกผู้ชาย…พี่ว่าคนทำที่ไม่ยอมรับ ใช้อารมณ์เป็นใหญ่ และกล่าวหาคนอื่น…ไม่ใช่ลูกผู้ชายมากกว่าอีกนะครับ…" ผมยิ้ม เห็นรุ่นน้องกัดฟันกรอด กำมือเข้าหาแน่น จ้องมองผมราวกับจะพุ่งมาหาเรื่อง ซึ่งเจ้าแมวนั้นก็รวดเร็วมาก นั่งตัวตรงบังผมไว้ทันที
ที่จริง…ไม่ต้องห่วงขนาดนี้ก็ได้นะแมว
ผมน่ะปลอดภัยแน่นอน
"เตโชเราขอแค่ขอคำขอโทษให้น้องยูและน้องไนท์ รวมถึงปีอื่นจะไม่มีการเอาเรื่องนี้มาทะเลาะกันทั้งสามสาขาด้วย ENVI เรารับรองว่าน้องเราจะให้มันจบ ส่วนนาวี…เพชรก็รับรอง"
"อืม…เราคุมน้องได้ อัณณ์จัดการเถอะ" เตโชดันแว่น ตาคมมองเกรย์แล้วเอ่ยเสียง…เย็น
"ไปขอโทษเขาซะเกรย์…นายทำผิดจริง"
"พี่เต!!...เออ! ผมขอโทษก็ได้! แค่นี้ใช่ไหมว่ะ!" ประโยคสุดท้ายหันมาพูดกับผมและเพชร
น้ำเสียงไม่สุภาพเลย…ผมย่นคิ้วนิดๆ
"พร้อมเมื่อไหร่ก็มาขอโทษแล้วกันนะครับ เพราะทางเราก็ไม่ได้อยากบังคับอะไร แต่ว่าอย่าให้เกินไปนัก…อย่างน้อยๆ ก็อย่าให้เตโช หรือคณะเสียชื่อเสียง" ผมเอ่ยอย่างนุ่มนวลและใบหน้าก็ยังคงมีรอยยิ้ม
เจ้าแมวเพชรมองผมอย่างดีใจวูบนึงแล้วกลับไปทำหน้าง่วงเหมือนเดิม
แมวดีใจอะไรล่ะครับเนี่ย…
"เหอะ!!"
"จบเรื่องแล้ว…ขอบคุณนะเตโช ไว้วันหลังเราจะเอาผักกับผลไม้มาให้"
"อืม…ผมจะรอของฝากจากอัณณ์" เตโชยิ้ม ก่อนจะค้นลิ้นชักที่โต๊ะตัวเองแล้วส่งถุงของฝากมาให้ผม
"ใบชาน่ะ ผมไปจีนมาจำได้ว่าอัณณ์ชอบเลยซื้อมาฝาก จะเอาไปให้ก็ไม่ค่อยเจอ…" เรียวปากนั้นยกยิ้ม "จะชงเผื่อคนข้างๆ ด้วยก็ได้นะ ทางวิศวะต้องขอโทษด้วยกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ผมรับรองว่าจะไม่มีเด็กคณะวิศวะคนไหนนำเรื่องนี้มาก่อปัญหาให้เป็นการบาดหมางกัน"
ผมเหลือบตามองแมวเพชรที่ขมวดคิ้วหากันทันที ก่อนจะรับของฝากมาแล้วขอบคุณเตโช จากนั้นก็พาเจ้าแมวเดินออกไป
"อัณณ์… เพชรเรียกผมใช้สายตาบอกว่ามีคนเดินตามมา
เกรย์ ฮิลลารี
ผมเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ เพชรดึงผมมาไว้ด้านหลังตัวเอง
"นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ถูกว่าแบบนี้…" น้องเกรย์พูด ดวงตาจดจ้องผม
"อ๋อ…เพราะแบบนี้เองสินะครับ" ผมพยักหน้าเข้าใจและเพราะผมยิ้มบางๆ น้องเกรย์เลยหงุดหงิดและทำท่าจะพุ่งมาหากไม่ติดมือของเจ้าแมวกันเอาไว้
"ถอย…"
เพชรเอ่ยเรียบๆ น้ำเสียงทุ้มเย็นจนผมแปลกใจ
แมวเพชรไม่ได้ง่วงเป็นแค่อย่างเดียว…ซีเรียสก็เป็นด้วย
"เหอะ!"
ผมขมวดคิ้ว…นี่กำลังจะต่อยกันใช่ไหม?...แถมที่นี่ยังเป็นในมหาลัยด้วย ถึงจะไม่มีใครเห็นแต่กล้องวงจรปิดมี ผมเลยใช้แรงดึงตัวเพชรหลบมาข้างๆ ก่อนเอามือตัวเองกดที่ข้อมือน้องเกรย์แรงๆ แล้วผละออกมา
ทุกอย่างเกิดขึ้นเพียงพริบตา…แค่ช่วงเวลาสั้นๆ
ดวงตาสีฟ้านั้นมองผมคล้ายอึ้ง คงไม่คิดว่าผมจะแทรกการทะเลาะและทำให้มือของเขาอ่อนแรงได้ง่ายๆ
"ที่นี่ในมหาลัยถ้าก่อเรื่องจะโดนทัณฑ์บนทั้งคู่ ไม่ดีนะครับ…อีกอย่างเราก็เป็นรุ่นน้อง ไม่ควรไร้มารยาทกับรุ่นพี่ขนาดนี้…เพชร เราเองก็ไม่ควรทำนะครับ"
"แค่หลบ" เจ้าแมวแก้ตัว ผมเลยดึงแก้มไปหนึ่งที หลบอะไรเตรียมกำหมัดขนาดนั้น
"กลับกันเถอะครับ…เห็นบอกพี่ว่าพรุ่งนี้มีสอบเช้านี่นา"
"อือ…มารับอัณณ์นะ"
ดูแมวบางตัวทำผิดแล้วอ้อน…คิดว่าผมจะใจอ่อนงั้นเหรอ?
แน่นอนครับ…
บอกแล้วนี่นา…ผมเป็นทาสแมว
ดวงตาสีฟ้ามองคนสองคนที่เดินออกไป แขนของเขายังชาจนไร้ความรู้สึก
ไม่นึกเลยว่าเห็นหน้ายิ้มแบบนั้น ใจดีอย่างนั้น ท่าทางสุภาพอ่อนโยน…แต่แวบนึงที่เห็น ดวงตาคู่นั้นเย็นชาเป็นอย่างมาก
"สมแล้วที่เป็นน้องชายของพระเพลิง...อัณณ์อย่างนั้นเหรอ? ร้ายกาจกว่าที่รู้มาเสียอีกนะ…หึ"
ค่อยคุ้มกับที่ลงทุนสร้างเรื่องแบบนี้ขึ้นมาหน่อย
"อัณณ์"
"ครับ?" คนถูกเรียกมองแมวตัวโตที่เป็นสารถีมาส่งถึงบ้าน
"เมื่อกี้…ทำอะไร?"
"อ๋อ…หมายถึงตอนพี่ขวางเพชรกับเกรย์ใช่ไหม?"
"อื้ม!"
"เป็นศิลปะป้องกันตัวแบบทหารน่ะครับ พี่เพลิงสอนให้ เพราะพี่เพลิงต้องไปในสถานที่อันตรายๆ บ่อย จึงชำนาญศิลปะป้องกันตัวหลายประเภทมาก พอกลับมาก็สอนพี่…"
"โหด…" เจ้าแมวว่าแต่ดวงตามองคนตรงหน้าอย่างชื่นชม
อัณณ์เป็นคนอ่อนโยน...แต่ไม่อ่อนแอ
เป็นฝ่ายชอบปกป้อง...มากกว่าถูกปกป้อง
ทำยังไงดี...ชอบมากขึ้นทุกทีแล้วสิ..
คนถูกจดจ้องเลิกคิ้ว ไม่เข้าใจสายตาวาวๆ ของเจ้าแมวหน้าหล่อ แต่ท่าทางนั้นน่ารักมากจนอดไม่ได้ที่จะลูบหัวเขาเบาๆ
ได้ยินเสียงแมวบ่นพึมพำเบาๆ แล้วอดหัวเราะไม่ได้
"จะไม่ทำให้อัณณ์โกรธ…เด็ดขาด!"
แน่นอนสิอิแมว...อย่าทำมานุดโกรธนะ เห็นพี่อัณณ์คนดีใจดีแบบนี้ แต่เขาก็โหดนะเออ สมเปนน้องพี่เพลิงเขานะ แค่แมวมึนน่ะสู้พี่อัณณ์ไม่ได้ร้อกกกก ว่าแต่...เจ้าแมวมาเคลียร์ใช่ไหมคะเนี่ย? เหมือนแค่มาเพื่อนพี่อัณณ์เฉยๆ เลยค่ะ 5555
ตอนต่อไปจะมาก่อนสิ้นปีแน่นอนค่ะ!!
สำหรับคืนนี้...ฝันดีนะคะ อย่าลืมรักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ ^_^
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
อร๊๊ายยยยน่ารักค่ะ