ปราสาทผีสิง

ลำดับตอนที่ #6 : ทำไมสตีเว่นเปิดไฟฉายได้

พอเวลาประมาณตี 5 ทุกคนก็ตื่นกันและทำกิจวัตรของตัวเอง  เรียบร้อยแล้วก็พากันลงมาที่ห้องรับแขก



ซึ่งข้าวเช้ามื้อนี้จอร์นและสตีเว่นลงทุนตื่นแต่เช้ามาทำให้ทุกคน



     \" โอ้โห! วันนี้จอร์นพี่ลงมือทำอาหารเองเลยเหรอเนี่ย   จะกินได้รึเปล่านะ \" แพนแซวพี่ชายของเธอ



     \" มิเลวาเมื่อคืนฝันอะไรรึเปล่า \" จิมถามขึ้น



     \"ไม่ เมื่อคืนหลับเป็นตายเลย \" เธอตอบ



เมื่อทุกคนทานข้าวกันเรียบร้อยแล้ว พวกเขาก็พากันเตินไปที่ประตูใหญ่เพื่อจะลงไปห้องไต้ดินอีกครั้ง



แต่แล้วพวกเขาก็ต้องตะลึง เพราะประตูบานนั้นเปิดรอพวกเขาอยู่



     \" แอะ ! เมื่อวานประตูมันปิดแล้วนี่ \" แพนพูดขึ้น



     \" อย่าไปสนใจเลย \"  ดิ๊กพูดพร้อมกับวิ่งนำลงไปข้างล้าง



ทำให้ทุกคนต้องวิ่งตามไปโดยที่ ยังไม่ทันได้คิดอะไร



พอทุกคนก้าวลงไปถึงบันไดขั้นสุดท้าย  ประตูทุกบานก็เปิดออก   ทำให้พวกเขาเห็นถึงห้องที่ว่างปล่าว  ที่มืดสนิด และโล่งมาก



     \" จับมือกันให้ดีนะทุกคน\"



หลังจากนั้นอยู่ดีๆ ไฟฉายของทุกคนก็ดับ  



พอเวลาผ่านไปประมาณ 2 - 3 นาที แสงเทียนก็ได้ส่องประกายไปทั่วห้อง   ทำให้ทุกห้องสว่างไสวเพราะแสงเทียน  แต่มันก็ใช่ว่าจะดี



เพราะความร้อนของแสงเทียนทำให้อาการ ข้างล้างนั้นร้อนอบอ้าว   และทำให้ทุกคนเรื่อมเหนื่อยล้าเพราะความร้อนจากแสงเทียน



     \" ใครมีนำบ้าง \" ดิ๊กถามขึ้น



     \" ฉันมี \" จูนตอบพร้อมกับยื่นขวดนำให้กับดิ๊ก



ห้องนั้นร้อนอยู่ได้ซักพัก  แสงเทียนก็ดับลงแต่มันดูเลวร้ายกว่าเดิม เพราะเมื่อแสงเทียนดับ ก็มีเสียงกรีดร้องที่แสบแก้วหู ตังขึ้นสลับกับเสียง



หัวเราะ  ที่ฟังดูจะพออกพอใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น   เสียงนั้นดังอยู่นานพอสมควร ก็เงียบหายไปและ แสงเทียนก็จุดประกายขึ้นอีกครั้ง