ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ผู้หญิงคนนั้นใช่คนที่อยู่ในอ่างหรือไม่
ทุกคนต่างช่วยกันเปิดประตู แต่จะช่วยกันยังไงมันก็เปิดไม่ออก
\" นี่ พวกเราจะต้องตายกันอยู่ในห้องบ้านี้เหรอเนี่ย \" ติ๊ดพูดพร้อมกับเอามือไปวางบนหัวสิงค์ที่เป็นรูปปั้นอยู่ข้างประตู
ปรากฎว่าประตูบานใหญ่ก็เปิดออก
\" โอโห ! ประตูบานนี้มันสุดยอดจริงๆ \" จูนพูดด้วยความดีใจสุด ๆเพราะนึกว่าตนต้องติดอยู่ในห้องนั้นซะแล้ว
\" ทุกคนลงไปดูข้างล้างกันต่อเถอะ \" จอร์นพูดขึ้น
หลังจากนั้นทุกคนก็เริ้มต้นเดินลงข้างล้างอีกครั้ง เมื่อลงถึงข้างล้างจิมก็เอามือผลักประตูเปิดห้องแรก ทุกคนเห็นอ่างนำขนาดใหญ่และ
มีศพหญิงสาวมีร้อยถูกเขี้ยนตีตามตัวนอนอยู่ ซึ่งมันก็เหมือนกับในความฝันของมิเลวา
เมื่อทุกคนเห็นตังนั้นจึงหันหน้าเข้าหากันและก็คุยเรื่องห้องนั้น ยกเว้นแต่มิเลวา เธอจ้องมองร่างหญิงสาวอย่างไม่กระพริบตา
อยู่ดี ๆมิเลวาก็ร้องกรีดตั้งลั้น จนทำให้ทุกคนต้องพากันหันไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น
\"มิเลวา มิเลวา \" แพนพูดพร้อมกับเอามือโบกไปมาตรงหน้าของมิเลวา
และเธอก็เริ้มได้สติกลับมา
\" มันเกิดอะไรขึ้น \" จิมถามด้วยความเป็นห่วง
แล้วเธอก็เล่าเรื่องให้ทุกคนฟังว่า ผู้หญิงคนนั้นพยายามจะเอื้อมมือมาบีบคอของเธอ
\" กลัวจนตาฝาดรึเปล่า \" ดิ๊กพูดขึ้น
\" ดิ๊ก พวกเรามากันแบบนี้ไม้ควรลบหลู่นะ \" จิมแย้ง
\" ขึ้นไปข้างบนก่อนเถอะ ขืนคุยกันตรงนี้ไม่สดวกแน่ \" สตีเว่นออกความคิด
\" ฉันเห็นด้วยกับนาย \" จอร์นพูดพร้อมกับหันหน้าไปทางสตีเว่น
\" ปะ พวกเราขึ้นข้างบนกัน \" จอร์นพูดเชิงออกคำสั่ง
เมื่อทุกคนขึ้นไปข้างบน พวกเขาก็ปรึกษากันเรื่องที่เกิดขึ้น
\"นี่ทุกคนแปลกมั้ยทำไมศพนั้นไม่มีกลิ่น และยังคงสภาพดีอยู่ \" จูนเริ่มพูดเป็นคนแรกเนื่องจากเรื่องนี้เขาอยากจะพูดตั้งแต่อยู่ในห้องไต้
ดินแล้ว
\" ฉันว่ามันคงไม่ใช่ศพจริง ๆหรอก มันอาจจะเป็นวิญญาณ ที่ต้องการให้เราเห็น \" จอร์นเสนอความคิด
\" นั่นนะสิ ฉันก็คิดว่ามันน่าจะเป็นอย่างนั้นนะ เพราะมันคงเป็นไปไม่ได้หรอกที่ศพจะยังคงสภาพดีอยู่ \" สตีเว่นกล่าว
\" แต่ที่น่าแปลกนะน้ำที่อยู่ในอ่าง ไม่น่าเชื่อว่ามันจะยังมีอยู่ \" จูนพุดอีกครั้ง
\" ฉันว่านะพรุ่งนี้พวกเราน่าจะลงไปอีกเพื่อความแน่ใจ \" ดิ๊กเสนอ
\"จะเอาอย่างนั้นก็ได้ แต่ตอนนี้พวกเราแยกย้ายกันไปพักผ่อนก่อนเถอะ \" จอร์นเอ่ยขึ้น
และทุกคนก็แยกย้ายกันไปทำงานอดิเรกของตน
มิเลวานั่งอ่านหนังสืออยู่บนห้อง ส่วนแพนก็นอนฟังเพลงและเล่นเกมณ์อยู่ข้างๆมิเลวา
ดิ๊กกับจูนคุยกันเรื่องทั่วๆไปที่ห้องรับแขกส่วนจิมก็ออกไปข้างนอกเพื่อที่จะไปวาดรูปปราสาท
สตีเว่นและจอร์นก็คุยกันเรื่องพรุ่งนี้ว่าจะเอายังไงต่อดี
\" จอร์นพรุ่งนี้เราน่าจะลงไปห้องไต่ดินกันอีกเพื่อจะได้รู้อะไรมากขึ้น \" สตีเว่นออกความคิด
\" มันก็จริงนะ แต่ถ้ามีอะไรที่มันแย่กว่าวันนี้มันก็คงจะไม่ค่อยดีซักเท่าไหร่ \"
\" ถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริง พอมีอะไรพวกเราก็รีบวิ่งขึ้นข้างบน โดยไม่ต้องรีรอเลยไง \"
\" จะเอาอย่างนั้นก็ได้ \" จอร์นตอบแต่ดูเหมือนเขาจะไม่ค่อยสบายใจซักเท่าไหร่
\" จอร์นอย่าคิดมากเลยคนอื่นก็น่าจะคิดอย่างนี้เหมือนกัน ทุกคนน่ะเขาเตรียมใจกันตั้งแต่ออกเดินทางแล้ว \" สตีเว่นพูดขึ้นหลังจากที่ทั้ง
สองเงียบไปซักพัก
จอร์นหันไปมองหน้าสตีเว่นแล้วก็พยักหน้านิดๆ สตีเว่นจึงยิ้มแล้วยักคิ้วตอบ
\" ปะ ตอนสี้ก็เย็นแล้วได้เวลากินข้าวเย็นกันแล้วหละ \" สตีเว่นพูดพร้อมกับเอามือตบไหล่จอร์นเบาๆ
แล้วทั้งสองก็ไปตามเพื่อนเพื่อที่จะมาทานข้าวกัน
ในระหว่างที่ทุกคนกำลังกินข้าวอยู่นั้นดิ๊กก็คิกเรื่องหนึ่งได้เขาจึงถามขึ้นว่า
\" มิเลวาเธอจำตอนที่ประตูปิดได้มั้ย \"
\"จำได้ \" เธอตอบ
\" ฉันอยากจะถามว่า ผู้หญิงที่เธอเห็นที่เธอบอกว่าเขาวิ่งผ่านหน้าไปกันคนที่พวกเราเห็นในอ่างใช่คนเดียวกันรึเปล่า \"
\" ไม่ใช่หรอก ผู้หญิงที่วิ่งผ่านไปเอผมยาวและสีผมของเธอก็เข้มกว่า \"
เมื่อทุกคนกินข้าวเสร็จก็แยกย้ายกันไปนอน เพื่อเตรียมตัวจะลุยต่อในวันพรุ่งนี้
\" นี่ พวกเราจะต้องตายกันอยู่ในห้องบ้านี้เหรอเนี่ย \" ติ๊ดพูดพร้อมกับเอามือไปวางบนหัวสิงค์ที่เป็นรูปปั้นอยู่ข้างประตู
ปรากฎว่าประตูบานใหญ่ก็เปิดออก
\" โอโห ! ประตูบานนี้มันสุดยอดจริงๆ \" จูนพูดด้วยความดีใจสุด ๆเพราะนึกว่าตนต้องติดอยู่ในห้องนั้นซะแล้ว
\" ทุกคนลงไปดูข้างล้างกันต่อเถอะ \" จอร์นพูดขึ้น
หลังจากนั้นทุกคนก็เริ้มต้นเดินลงข้างล้างอีกครั้ง เมื่อลงถึงข้างล้างจิมก็เอามือผลักประตูเปิดห้องแรก ทุกคนเห็นอ่างนำขนาดใหญ่และ
มีศพหญิงสาวมีร้อยถูกเขี้ยนตีตามตัวนอนอยู่ ซึ่งมันก็เหมือนกับในความฝันของมิเลวา
เมื่อทุกคนเห็นตังนั้นจึงหันหน้าเข้าหากันและก็คุยเรื่องห้องนั้น ยกเว้นแต่มิเลวา เธอจ้องมองร่างหญิงสาวอย่างไม่กระพริบตา
อยู่ดี ๆมิเลวาก็ร้องกรีดตั้งลั้น จนทำให้ทุกคนต้องพากันหันไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น
\"มิเลวา มิเลวา \" แพนพูดพร้อมกับเอามือโบกไปมาตรงหน้าของมิเลวา
และเธอก็เริ้มได้สติกลับมา
\" มันเกิดอะไรขึ้น \" จิมถามด้วยความเป็นห่วง
แล้วเธอก็เล่าเรื่องให้ทุกคนฟังว่า ผู้หญิงคนนั้นพยายามจะเอื้อมมือมาบีบคอของเธอ
\" กลัวจนตาฝาดรึเปล่า \" ดิ๊กพูดขึ้น
\" ดิ๊ก พวกเรามากันแบบนี้ไม้ควรลบหลู่นะ \" จิมแย้ง
\" ขึ้นไปข้างบนก่อนเถอะ ขืนคุยกันตรงนี้ไม่สดวกแน่ \" สตีเว่นออกความคิด
\" ฉันเห็นด้วยกับนาย \" จอร์นพูดพร้อมกับหันหน้าไปทางสตีเว่น
\" ปะ พวกเราขึ้นข้างบนกัน \" จอร์นพูดเชิงออกคำสั่ง
เมื่อทุกคนขึ้นไปข้างบน พวกเขาก็ปรึกษากันเรื่องที่เกิดขึ้น
\"นี่ทุกคนแปลกมั้ยทำไมศพนั้นไม่มีกลิ่น และยังคงสภาพดีอยู่ \" จูนเริ่มพูดเป็นคนแรกเนื่องจากเรื่องนี้เขาอยากจะพูดตั้งแต่อยู่ในห้องไต้
ดินแล้ว
\" ฉันว่ามันคงไม่ใช่ศพจริง ๆหรอก มันอาจจะเป็นวิญญาณ ที่ต้องการให้เราเห็น \" จอร์นเสนอความคิด
\" นั่นนะสิ ฉันก็คิดว่ามันน่าจะเป็นอย่างนั้นนะ เพราะมันคงเป็นไปไม่ได้หรอกที่ศพจะยังคงสภาพดีอยู่ \" สตีเว่นกล่าว
\" แต่ที่น่าแปลกนะน้ำที่อยู่ในอ่าง ไม่น่าเชื่อว่ามันจะยังมีอยู่ \" จูนพุดอีกครั้ง
\" ฉันว่านะพรุ่งนี้พวกเราน่าจะลงไปอีกเพื่อความแน่ใจ \" ดิ๊กเสนอ
\"จะเอาอย่างนั้นก็ได้ แต่ตอนนี้พวกเราแยกย้ายกันไปพักผ่อนก่อนเถอะ \" จอร์นเอ่ยขึ้น
และทุกคนก็แยกย้ายกันไปทำงานอดิเรกของตน
มิเลวานั่งอ่านหนังสืออยู่บนห้อง ส่วนแพนก็นอนฟังเพลงและเล่นเกมณ์อยู่ข้างๆมิเลวา
ดิ๊กกับจูนคุยกันเรื่องทั่วๆไปที่ห้องรับแขกส่วนจิมก็ออกไปข้างนอกเพื่อที่จะไปวาดรูปปราสาท
สตีเว่นและจอร์นก็คุยกันเรื่องพรุ่งนี้ว่าจะเอายังไงต่อดี
\" จอร์นพรุ่งนี้เราน่าจะลงไปห้องไต่ดินกันอีกเพื่อจะได้รู้อะไรมากขึ้น \" สตีเว่นออกความคิด
\" มันก็จริงนะ แต่ถ้ามีอะไรที่มันแย่กว่าวันนี้มันก็คงจะไม่ค่อยดีซักเท่าไหร่ \"
\" ถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริง พอมีอะไรพวกเราก็รีบวิ่งขึ้นข้างบน โดยไม่ต้องรีรอเลยไง \"
\" จะเอาอย่างนั้นก็ได้ \" จอร์นตอบแต่ดูเหมือนเขาจะไม่ค่อยสบายใจซักเท่าไหร่
\" จอร์นอย่าคิดมากเลยคนอื่นก็น่าจะคิดอย่างนี้เหมือนกัน ทุกคนน่ะเขาเตรียมใจกันตั้งแต่ออกเดินทางแล้ว \" สตีเว่นพูดขึ้นหลังจากที่ทั้ง
สองเงียบไปซักพัก
จอร์นหันไปมองหน้าสตีเว่นแล้วก็พยักหน้านิดๆ สตีเว่นจึงยิ้มแล้วยักคิ้วตอบ
\" ปะ ตอนสี้ก็เย็นแล้วได้เวลากินข้าวเย็นกันแล้วหละ \" สตีเว่นพูดพร้อมกับเอามือตบไหล่จอร์นเบาๆ
แล้วทั้งสองก็ไปตามเพื่อนเพื่อที่จะมาทานข้าวกัน
ในระหว่างที่ทุกคนกำลังกินข้าวอยู่นั้นดิ๊กก็คิกเรื่องหนึ่งได้เขาจึงถามขึ้นว่า
\" มิเลวาเธอจำตอนที่ประตูปิดได้มั้ย \"
\"จำได้ \" เธอตอบ
\" ฉันอยากจะถามว่า ผู้หญิงที่เธอเห็นที่เธอบอกว่าเขาวิ่งผ่านหน้าไปกันคนที่พวกเราเห็นในอ่างใช่คนเดียวกันรึเปล่า \"
\" ไม่ใช่หรอก ผู้หญิงที่วิ่งผ่านไปเอผมยาวและสีผมของเธอก็เข้มกว่า \"
เมื่อทุกคนกินข้าวเสร็จก็แยกย้ายกันไปนอน เพื่อเตรียมตัวจะลุยต่อในวันพรุ่งนี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น