ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ปราสาทผีสิง

    ลำดับตอนที่ #4 : พิสูจความฝัน

    • อัปเดตล่าสุด 8 ธ.ค. 48


         \" มิเลวา     มิเลวา  ตื่นได้แล้ว \"  เสียงของแพนดังขึ้นในขณะที่เธอกำลังฝันอยู่     และเธอก็ได้ตื่นขึ้น

        

         \" แพนตื่นนานแล้งเหรอ \"   มิเลวาถามในขณะที่เธอลืมตาขึ้นแล้วเห็นแพนหนั้งอยู่    แพนยิ้มแล้วบอกว่า

      

         \" ไม่หรอก  เพิ้งตื่นเมื่อกี้เอง \"



         \" มิเลวา เธอฝันร้ายใช่มั้ย ฉันเห็นเธอป่นพึมพำอะไรก็ไม่รู้ \"



         \" อือ . . . ใช่ ฉันฝันร้าย . . . มันน่าจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับคนในปราสาทนะ \" มิเลวาตอบ



         \" แพน  แพน  มิเลวา  ตื่นกันรึยัง \" จอร์นตะโกนเรียงหญิงสาวทั้งสองเพราะจะตามลงไปกินข้าว



         \"  ตื่นแล้ว  ตื่นแล้ว \"  แพนตะโกนบอกพี่ชาย



         \" ถ้าทำอะไรเสร็จกันแล้วรีบลงไปข้างล้างนะ \"  จอร์นตะโกนบอกเป็นครั้งสุดท้าย  แล้วก็เดินลงบันไดไป



         \"  มิเลวา ลงไปข้างล้างกันเถอะเหดียวคนอื่นจะรอ \"  แพนหันมาพูดกับมิเลวา



    พอแพนพูดจบ ทั้งสองคนก็พากันเดินลงไปข้างล้างเพื่อไปกินข้าวกับคนที่เหลือที่รออยู่ข้างล้าง      ในขณะที่ทุกคนนั้งกินข้าวกันอยู่แพนก็ได้



    นึกอะไรขึ้นได้  นั้นก็คือความฝันของมิเลวา



         \" เออ  มิเลวาเธอเล่าเรื่องที่เธอฝันให้ฟังหน่อยสิ \" แพนหันหน้าไปพูดกับมิเลวา



         \"  มิเลวา เธอฝันเหรอ \"  จูนถามขึ้นด้วยความสงสัย



         \"  เออ มิเลวาเล่าให้ฟังหน่อยดิ \"  ดิ๊กแจมขึ้นอีกคน



    เมื่อได้ยินเช่นนั้น  มิเลวาจึงเล่าเรื่องความฝันของเธอให้ทุกคนฟัง    เมื่อเธอพูดจบทุกคนถึงกับอึ้งไปตามๆกัน



         \"  มิเลวาเธอรู้มั้ยว่าทำไมพวกเขาถึงถูกฆ่า \"  สตีเว่นถามขึ้นด้วยความสงสัย



         \" ไม่รู้สิ \"  มิเลวาตอบแบบสั้นๆ



         \" พวกเรามาก็เพราะอยากรู้เรื้องเกี่ยวกับปราสาทหลังนี้   เพราะฉนั้น พวกเราก็น่าจะลองตามหาห้องต่างๆที่อยู่ในความฝันของมิเลวานะ \"  



    ดิ๊กเสนอความคิด



         \" แล้วพวกเราจะรู้ได้ยังไงว่ามันจะมีห้องพวกนั้นอยู่จริง \"  แพนแย้งขึ้น



         \" แต่พวกเราก็น่าจะไปดูให้เห็นกับตา \"  จูนเสนอตวามคิดอีกคน



         \" เมื่อทุกคนอยากรู้ความจริง  งั้นพวกเราก็ไปสำรวจปราสาทกันเถอะ \"  จอร์นพูดขึ้น   แล้วทุกคนก็เดินไปดูห้องต่างๆที่อยู่ชั้นล่างก่อน  



    และแล้วพวกเขาก็เห็นประตูบานหนึ่งแกะสลักอย่างสวยงามแกะเป็นรูปเถาวัล



         \" โอโห  สวยมากๆ คนที่ทำประตูบานนี้คงเก่งน่าดูเลย \"  แพนพูด   ซึ่งก็ตรงกับความคิดของหลายๆคนที่ได้เห็นประตูบานนั้น



    ด้วความอยากรู้อยากเห็นของดิ๊ก  เขาจึงเอามือไปแตะที่บานประตูขนาดใหญ่  



       ทันใดนั้นประตูขนาดใหญ่ก็ได้เปิดออกจากกัน  ทำให้ทุกคนได้เห็นบันไดที่ทอดยาวลงไปข้างล้าง



         \" พวกเราคงลงไปไม่ได้แน่ถ้าไม่มีไฟฉาย \" จิมเสนอความคิดขึ้น



         \"งั้นพวกเราทุกคนขึ้นไปเอาไฟที่ห้องของแต่ละคนแล้วลงมาเจอกันที่ห้องรับแขกนะ \" จอร์นพูดขึ้น  แล้วทุกคนก็ต่างพากันแยกย้ายไปเอา



    ไฟฉายของตน พร้อมทั้งถ่านสำรอง



       หลังจากทุกคนมากันครบแล้วพวกเขาก็พากันเดินมาที่ประตูอีกครั้ง  พวกเขาทุกคนพร้อมทีจะลงไปข้างล้างแต่ก่อนที่พวกเขาจะลงไป  



    จอร์นก็พูดขึ้นอีกครั้งซึ่งเขาก็ได้พูดหลายครั้งแล้ว นั้นก็คือ



        \"  ขอให้ทุกคนเกาะกลุ่มกันให้ดีๆอย่าไปใหนคนเดียว  ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม \"



    หลังจากที่จอร์นพูดจบทกคนก็กาวลงบันได ไปข้างล้าง  เมื่อพวกเขาเดินลงไปแสงสว่างก็เริ่มลดลงเรื่อยจนในทีสุดพวกเขาต้องพึ้งแสงสว่า



    จากไฟฉายของตน    พวกเขาเดินไปจนถึงบันไดขั้นสดท้าย  เมื่อทุกคนฉายแสงไฟไปรอบๆพวกเขาก็เห็นประตูทั้งหมด 10 บาน ซึ่งก็แน่หละ



    ว่ามันต้องมีห้งทั้งหมด 10 ห้องด้วยกัน



         ตึ้ง     เสียหนึ่งดังขึ้นเสียงนั้นดังมาจากข้างบน



         \"  มิเลวา  มิเลวา  เป็นอะไรไปนะ \" เสียงของแพนดังขึ้นหลังจากที่ เสียงนั้นเงียบลง  ทำให้ทุกคนหันไปท่มิเลวา



         \" มิเลวา มิเลวา \" แพนเรียกอีกครัง   มิเลวาหันหน้าไปทางแพนพร้อมกับชี้นิ้วขึ้นไปทางประตู



         \" มันเกิดอะไรขึ้น \"  จอร์นถาม   มิเลวาจึงเล่าเรื่องที่เธอเห็นให้ทุกคนฟังว่า  เธอเห็นผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งผ่านเธอขึ้นไปทางประตูแต่ก่อนที่จะ



    ขึ้นไปเขาหันหน้ามาทางเธอแล้วก็วิ่งขึ้นไป    เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้นจึงพากันวิ้งขึ้นไปข้างบน  และพวกเขาก็เห็นว่าประตูบานนั้นปิดแล้ว



        



        









    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×