ยืนงงในดงความรัก - นิยาย ยืนงงในดงความรัก : Dek-D.com - Writer
×

    ยืนงงในดงความรัก

    ความรักน้อความรักทำไมไม่มาบังเกิดกับคนสวยคนนี้บ้าง เขาเป็นพี่ว๊ากสุดหล่อหน้านิ่งกระชากใจผู้หญิงหลายคนยกเว้นฉันนี้คนหนึ่งแล้วกัน

    ผู้เข้าชมรวม

    80

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    10

    ผู้เข้าชมรวม


    80

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  11 ก.ค. 63 / 21:15 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    "ต้องถามคุณมึงมากกว่าค่ะหายไปไหนมาติดต่อก็ยากเย็น"ว่าแล้วมันก็หันหน้ามามองทางพวกฉันเเล้วยิ้มกรุมกริ้มคนเดียวถ้าจะบ้าปิดเทอมไม่กี่อาทิตย์เป็นคนบ้าแล้วหรอว่ะ

    "ชะนีค่ะเมื่อไรคุณมึงจะพูดสักที่ค่ะ"อีแม็กซี่ว่าแล้วมันก็ทำหน้าเหมือนอีแม็กซี่ขัดความสุขมันอย่างงั้นเหลาะ

    "ค่ะคุณมึงช่วงปิดเทอมกูไปเที่ยวกับน้องไวน์มา"คุณมึงพูดเสร็จก็ยิ้มน้อยิ้มใหญ่เครรเลยค่ะน้องไวน์คือคนที่นางไปอ่อยทุกเช้าเย็นกว่าจะอ่อยติดเป็นปีเชื่อมั่นในความพยามยามของมันมาก

    "หิวข้าวว่ะไปแดกข้าวเหอะ"ไอ่วาพูดแล้วก็กดโทรศัพท์ยุกยิกๆเหอะ!!

    "มึงอยากแดกข้าวหรือไปหลีเด็กใหม่กันแน่"

    ไอ่ทิวพููดได้ใจมากเป็นเพื่อนกันมานานรู้ไส้รู้พุงหมดละค่ะ

    พลั่ก!!!!

    "ทำเป็นรู้ดีนะสัส"

    "สัสตบมาได้หัวคนนะโว้ยเจ็บเป็นนะแม่งเอ่ย"

    ค่ะคุณมึงทะเลาะกันเป็นประจำไม่มีวันไหนที่จะไม่กัดกันต้องตายกันไปข้างหนึ่ง

    "แดกข้าวเลิกกัดกันได้ละ"ว่าแล้วยังไม่ไยุดไอ่วายังหันไปแย่งเขี้ยวใส่ไอ่ทิว

    "แดกไหน"อีเหมียวถามเต่ลูกกระตาไม่มองพวกฉันเลยมัวแต่จ้องโทรศัพท์

    "มึงก็จ้องจังโทรศัพท์เนี้ย"

    "มึงไม่มีความรักอย่าพูดดกว่า"เช้อะว่าแล้วนาวก็สะบัดตูดหันไปทางอื่น

    "โรงอาหารกลางค่ะชะนีอาหารตาทั้งนั้น"

    "ไม่ได้มองสักวันคงไม่ตาย"ว่าแล้วก็จำใจต้องมากินข้าวที่โรงอาหารกลางผู้คนมากมายเดินเบียดเสียดไปมาคนเยอะไม่แปลกคนส่วนมากชอบมากินข้าวที่นี้ว่าแล้วก็มองหาโต้ะนั่งกินข้าว

    "กินไรวันนี้" "อะไรก็ได้"อีเเม็กซี่มึงอย่าพูดว่าอะไรก็ได้

    "ข้าวผัดไหม" "โนวค่ะพึ่งกินไป" ก๋วยเตี๋ยว"

    "ไม่ค่ะไม่อยากกินเส้น" "พออยากแดกไรไปซื้อเอง" ฉันพูดจบก็เดินลิ้วไปหาร้านที่อยากกินอื้มๆวันนี้กินไรดีคิดนานสองนานก็หัดไปเจอร้านข้าวขาหมูของโปรดไวกว่าความคิดก็ตีนเนี่ยเหลาะวิ่งพุ่งไปต่อเเถวเลยจ้า

       อ่าคนเยอะชะมัดคงอร่อยหน้าดูร้อนชิปหาย หันซ้ายมองขวาเห็นไอ่วาคุยหลีสาวอีกตามเคย

     ผ่านไป5นาที

    พลั่ก!!!?

       เหี้ยไรว่ะยืนอยู่เฉยๆก็โดนพลั่กออกจากแถวขึ้นเลยค่ะร้อนก็ร้อนหิวก็หิว

    "เล่นเหี้ยไรกันว่ะ"พูดเสร็จก็หันไปมองไอ่คนที่พลั่กออกจากแถวหันไปปุปคร้าหล่อสูงขาวแบดๆออกแนวเท่ชายในฝันหญิงหลายคนค่ะยกเว้นฉันคนหนึ่งยืนมองตั้งนานยังๆไม่ขอโทษยังมีหน้ามามองกลับด้วยสายตาเย็นชาอีก

    "มองเหี้ยไรยังไม่ขอโทษอีก"พูดเสียงดังไปหน่อยคนแถวนั้นหันมามองให้เป็นจุดสนใจ

    "ทำไมต้องขอโทษฉันไม่ผิด"เหอะพูดมาได้ไม่ผิดสัสต่อยกันไหม

    "พูดงี้ก็สวยดิว่ะ"

    "กริยาอย่างงี้มีคนอบรมบ้างไหม"

    เห้ยๆอย่ามาลามปามไปถึงพ่อแม่ฉันนะ

    "อย่ามาลามปามไปถึงพ่อแม่ฉัน"พูดแล้วพุ่งไปกระชากเสื้อช็อปเรียนวิศวะเครื่องกลซะด้วยเหอะฉันเรียนวิศวะโยธาปี4สาขาเครื่องยนต์

    "เหอะจะต่อยหรอกัดคนอื่นไปทั่ว"

    "ไม่ไปกัดบนหัวนายก็พอ"พูดแล้วขึ้นเลยสักหมัดไหมไวกว่าความคิดก็การกระทำเนี้ยแหลาะ

    พลั่ว!!!?

    "ไอ่เหี้ยแอนมึงทำเหี้ยไรมึงต่อยเขาทำไม"

    พวกไอ่ทิวไอ่วาพร้อมกันมาขวางไว้ก่อนอีกหมัดจะลงไปบนหน้าหล่อๆของเขา

    "มันชนกูแล้วไม่ขอโทษยังมาลามปามไปถึงพ่อแม่กูอีก"เขาก็ลุกขึ้นเช็ดมุมปากที่เลือดไหลออกมา




    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น