แสบนัก...รักนายปากดี

ลำดับตอนที่ #1 : ซาลาเปาหน้าโหด

ณ  สวนสาธรณะ
 เรียวอุควิ่งเข้าไปหาเยซองที่จุดนัดพบ  แล้แทบตัวแข็งเป็นหินเมื่อเห็นร่างสูงน่าเกรงขามของเยซองยืนจังก้าอยู่  เรียวอุคน่าซีดเปนไก่ต้มสุก  ลูกน้องของเยซองหันไปซุซิบกัน  "หุบปาก" นายนั่นตะคอกลูกน้อง  ทำเอาเรียวอุคตกใจหมดเลย  ไอ้บ้านั่ยมองมาที่ผมพร้อมที่จะระเบิดได้ทุกเมื่อ....น่ากลัวๆ  คราวนี้คงถ฿งตาผมบางล่ะ

                ตึกๆ ตึกๆ
  "นี่มันกี่โมงแล้วเจ้าเปี๊ยก"
กี่โมงแล้วหรอ? ตายล่ะหว่า...เรียวอุคเหมือนถูกสาปให้เปนหิน ยกแขนขึ้นดูนาฬิกาข้อมือไมได้เลย  ทำไงดี  แง้ๆT_T  เรียวอุคกลืนน้ำลายทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ออกมาอยู่รอมร่อเเล้ว
  "ฉัน..ฉัน"
  "เปนใบ้ไปแล้วหรอไง  อยากถูกตัดลิ้นไก่หรือไง"
   แง้T_Tกลัวจนฉี่จะราดเเล้วนะเนี่ย  ตาโหดเนี่ยเปนแฟนผม ไม่เอาอ่ะ...คัยก้อด้ายช่วยที.....!!!!!!!
 "ฉันขอโทษ" เรียวอุคพูดเหมือนจะร้องไห้
"รุมั้ยว่าก่รที่นายทำหั้ยฉันรอน่ะ จะมีผลยังไง"  แบบไหนหรอชั้นจะรุไหมเนี่ย ชั้นเปนแฟนนายเเค่  2วัน  แค่นี้ก้อแถบตาย
"แบบไหนหรอ"
"ยังจะมีหน้ามาถามอีก" หน้าอันหล่อเหลาของนายนั่นโหดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆจนทำหั้ยเรียวอุคขาสั่นไปหมด"ก้อชั้นไม่รุนี่"
"อยากรุหรอชั้นบอกหั้ยก้อดั้ยเจ้าเปี๊ยก  นายนี่งี่เง่าชะมัดเลย  นี่ถ้าชั้นไม่อยากแก้แค้นไอ้ยูชอนล่ะก้ออย่าหวังเลยว่าชั้นจะยุ่งด้วย
"ชั้นไปเกี่ยวอะไรด้วย"
"ฮ่า  ฮ่า เกี่ยวสิ"
"เกี่ยวตรงไหนกัน....นายมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย  นายไม่ถูกกับคนอื่น ทำไมต้องลากชั้นเข้าไปเกี่ยวด้วยล่ะ"
 "ก้อมันสนุกนี่"
"ไอ้โรคจิต"
"นี่นายวอนหาเรื่องใส่ตัวแล้วไง  นายว่าคัยโรคจิต" แล้วเรียวอุคก้อชะงักคำพูด เมื่อเห็นสายตาที่ดุดันของเยซองที่กลายเปนเสือร้ายหิวเยื่อ (ซาลาเปากลายเปนเสือได้ด้วย  น่าทึ่งมาก....ผู้เขียน)  
  "ปะ...ปะ..เปล่า"
"ฮ่า  ฮ่า เกลียดชั้นมากสินะ"   แน่ล่ะคัยจะชอยซาลาเปาหน้าโหดอย่างนายแบบนี้ล่ะที่มีความสุขเวลาข่มเหงรังแกชั้นดั้ย....แบบนี้ไม่เรียกว่าโรคจิตแล้วเรียกว่าอะไร
          
                   *************************************************************



นำเรื่องมาแปลงอ่ะ  พึ่งเขียนครั้งแรกด้วย เปนไงบ้าง
อย่าพึ่งเบื่อกันนะ  ยังไงก้อขอคอมาเมนท์ด้วยนะ จะว่า จะวิจารไงก้อได้