Over Heart โรคหวัใจกำเริบ

InTro~

"ยู...เรามีเรื่องอะไรจะบอก"

"อะไรหละ...เราหวังว่าคงจะเป็นข่าวที่ดีที่สุดเลยหละนะ"

"มัน...คงไม่เป็นแบบที่ยูคิดหรอกนะ"

"ทำไมหละ...เวฟเป็นอะไรไปรึป่าว"

"ป่าวหรอกนะยู...เรา...เราก้อแค่คิดว่าเรา...ฮึ...เราคิดว่าเราไม่สามารถทำอะไรให้ยูได้เลย ทั้งที่อยากให้ยูมีความสุข อยากให้ยูร่าเริงตลอดเวลาแต่เราก้อทำไม่ได้ เราต้องทำให้ยูเสียใจ เราต้องทำให้ยูต้องคอยเราอยู่ตลอด เราทำให้ยูร้องไห้ เราทำให้...หะให้ยูต้องทุกข์ใจ ให้ยูต้องเศร้าเวลาเราไปกับคนอื่นและไม่ได้หันกลับมามองยูหรือแม้จะถามยูว่าจะไปกับเรารึป่าวเราไม่เคยถาม...และเราก้อไม่เคยบอกรักยูสักคำบอกแค่ชอบแค่นั้นคำเดียวฉะนั้น...ยูเราเลิกกันเถอะ"

"อยากพูดแค่นั้นหรอเวฟ เราไม่คิดจะเกลียดเวฟไม่เศร้าใจแต่กับเป็นดีใจเสมอมาแต่...แต่เวฟกับ...ได้ เราเลอกกันถ้าเวฟอยากเลิกเราก้อจะเลิกนะลาก่อน เวฟ"

และแล้วเทอคนนั้นก้อเดินจากไป

 ผมคงไม่อาจบอกคำว่า"รัก"กับเทอได้เลย แม้จะมีโอกาสแต่ก้อไม่เคยไม่กล้า แค่คิดว่าอยากจะทำให้เทอมีความสุขก้อคงเพียงพอ แต่ว่ามันไม่ใช่ ผมกลับทำให้เทอร้องไห้และครั้งนี้ผมจะทำให้เทอร้องไห้เป็นครั้งสุดท้าย

 เทอเดินจากไปช้าๆทั้งๆที่อาการป่วยของชายคนนั้นที่เทอเดินหันหลังให้กับทรุดหนักลงเข้าไปทุกที เขาป่วยเป็นโรคหัวใจเรื้อรัง ที่ได้กำเริบขึ้นเมื่อตอนที่ชายที่อยู่ด้านหลังเงาของเทอคนนั้นได้บอกชอบเทอแต่เค้าคนนั้นยังไม่รู้ตัวว่าตัวเองได้เป็นโรคที่มีโอกาสรอดน้อยมาก ชีวิตของเขากำลังแขวนอยู่บนเส้นด้ายเส้นสุดท้ายที่กำลังมีกรรไกรอันแหลมคนมาตัดออกอีกไม่นาน

 เขา...ได้รักผู้หญิงคนหนึ่ง แต่เมื่อรู้ว่าตัวเองเป็นโรคเลวร้ายและกำลังจะตายมีโอกาสรอดน้อยมากเพราะว่า คนที่จะบริจาคหัวใจต้องรอและหาได้ยากมากและการผ่าตัดมีโอการรอดแค่10%เท่านั้น ซึ่งเรื่องที่เกิดขึ้นทำให้เค้าต้องตัดสินใจเลิกกับเทอคนนั้น