ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC HARUTO x NATTY] Safe Haven : ข้ามฟ้ามาเจอรัก

    ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 : Character_แนะนำตัวละคร

    • อัปเดตล่าสุด 3 พ.ย. 67


    [FIC HARUTO x NATTY]

    SAFE HAVEN : ข้ามฟ้ามาเชื่อมรัก

    วาตะนาเบะ ฮารุโตะ หนุ่มลูกครึ่งเกาหลี-ญี่ปุ่น ทายาทเจ้าของธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์ชั้นนำระดับเกาหลีใต้ ดวงตะวันหนึ่งเดียวในชีวิตเขาต้องจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ เหตุเพราะรักจอมปลอมและความเห็นแก่ตัวของบางคน เขาจึงหมดศรัทธาในสิ่งนั้น 

    ‘ความรัก’สำหรับเขาเป็นแค่ธุรกิจที่วินวินกันทั้งสองฝ่าย หากวันใดไม่มีผลประโยชน์ก็เวลาแยกย้าย ไม่มีความจำเป็นต้องอาลัยอาวรณ์ 

    “คนที่คิดจะแบล็คเมลย์ฉัน อย่าหวังว่าจะอยู่กันดี รวมทั้งเธอ! เตรียมตัวเอาไว้ได้เลย”

    อาณัชญา เด็กสาวที่สูญสิ้นทั้งพ่อและแม่ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ แต่ทว่าในความโชคร้ายก็ยังนับว่ามีความโชคดีอยู่บ้าง เมื่อนายทหารชั้นประทวนคู่กรณีรับเธอไว้อุปการะในฐานะลูกสาวอีกคน

    ถึงแม้คุณพ่ออุปถัมภ์ไม่เคยรังเกียจ อีกทั้งยังยกย่องเธอเท่าเทียมกับพี่ๆทุกคน แต่เธอกลับไม่ได้รู้สึกคุ้นชินอย่างสนิทใจ ขนาดนั้น

    “ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงใครหรือว่าเรื่องอะไร แต่ฉันจะพูดอีกครั้งว่าฉัน ไม่-รู้-เรื่อง”

    “ฉันไม่เชื่อ!!”

    "ถ้างั้นก็ช่างแม่ง… ช่างคุณเลย ขี้เกียจมานั่งอธิบายให้เมื่อยปาก”

    คิมจุนกยู หนุ่มหน้าหวานที่ภายนอกเหมือนผู้ชายหน่อมแน้ม หากแต่ว่ามิอาจเดาใจง่าย เป้าหมายในชีวิตของเขามุ่งหวังให้ที่บ้านสุขสบายกว่าที่เป็นอยู่ เขาจริงจังและทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อครอบครัว เป็นผู้ที่รักสันโดษและเย่อหยิ่ง

    สิ่งที่เกลียดที่สุดและทนไม่ได้คือเรื่องอยุติธรรม และสิ่งนี้ทำให้เขาจับพลัดจับผลูได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของแก๊งมาเฟียอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

    “คำว่า 'ขอบคุณ' รู้จักหรือเปล่า?"

    “เวลาที่ใครเค้าทำดีด้วย อย่างน้อยสามัญสำนึกคนเราก็ควรคิดได้ ว่าต้องพูดอะไร"

    “สงสัยคงไม่มีใครสอนสินะ”

    ดีทา คุณหนูสุดชีคใช้ชีวิตสุดโต่งไม่แคร์โลก ด้วยความที่ครอบครัวไม่ค่อยมีเวลาเธอจึงถูกส่งให้ไปเรียนเมืองนอกตั้งแต่เล็ก  ใช้เงินแสดงความรักชดเชย ทั้งที่เธอหวังแค่ให้พวกเค้านั่งทานข้าวด้วยกันสักครั้งอย่างพร้อมหน้า หรือแค่มอบรอยยิ้มอบอุ่นเป็นกำลังใจให้เธอยามที่รู้สึกท้อแท้

    “คนเค้าให้ ก็รับๆไปสักทีเหอะ ลีลาอยู่ได้ หรือว่ามันน้อยไปใช่ไหม"

    “จะเอาเท่าไหร่ จบได้หุบปากไม่ต้องมาทวงบุญคุณกันอีก"

    "ที่จริงฉันก็ไม่ได้ขอให้คุณช่วยเลยนะ แต่ไหนๆก็ไหนๆ ให้มันจบตรงนี้ดีกว่า”

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×