การเกิดใหม่ในต่างโลกของขี้แพ้

เสียงคำรามต่ำๆ  ดังจากปล่องลึกภายในเหมือง

"มอนสเตอร์ โว้ย!"

พวกแรงงานที่อยู่ข้างๆ  พากันกรีดร้องวิ่งหนีตาย บางคนโดนเหยียบจนเลือดกระเซ็น

ในมุมมืดนั้น..มีร่างคลานออกมาช้าๆ ร่างที่เหมือนมนุษย์ แต่ตัวสูงกว่าสามเมตร  หนังของมันเป็นเกร็ดคล้ายจรเข้  แขนเป็นตะขอเหล็กคล้ายเบ็ดตกปลา

ผมยืนค้าง ไม่รู้จะวิ่งไปไหน

ขาไม่ขยับ หัวใจเต้นกระหน่ำจนได้ยินเสียงของตัวเอง

คนรอบข้างล้มตายไปทีละคน

ไม่มีใครเหลียวแล

ไม่มีใครช่วย

และมันก็หันมาหาผม...

[ระบบทำงาน]

> "เงื่อนไขการเรียนรู้เวทฉุกเฉิน: ใกล้ตาย = ผ่าน"

"เรียนรู้เวท: กระจกย้อนความเจ็บ (ระดับต่ำ)"

ผมยังไม่เข้าใจว่าคืออะไร

แต่เมื่อกรงเล็บของมันพุ่งลงมาใส่

ร่างของผมก็สะท้อนพลังนั้นกลับไปด้วยแรงเท่ากันแบบไม่ตั้งใจ!

> เพล้งงงง!!

กรงเล็บของมันบิดงอเหมือนกระแทกเหล็กกล้า

ตัวมันกระเด็น ถอยหลังไปสามก้าว เสียงคำรามสะท้านเหมือง

ผมหอบหายใจเหมือนจะขาดใจ

เลือดไหลจากหัวเข่า มือสั่นเทา

แต่มือผมขยับขึ้นมาอีกครั้ง

> "เรียนรู้เวทใหม่: ‘เส้นเลือดแห่งการต้านทาน’"

ร่างกายจะแข็งขึ้นเล็กน้อยทุกครั้งที่โดนโจมตี

ผมกัดฟันแน่น มองมันพุ่งมาหาอีกรอบ

ครั้งนี้...ผมยกแขนขึ้นรับ ไม่ใช่เพื่อป้องกัน

แต่เพื่อ "จำ" ความเจ็บนั้น

แล้วสะท้อนคืนมันด้วยการชกสวนกลับไป

> ปัง!!

กำปั้นที่เล็กกว่ามันสิบเท่า

แต่เปี่ยมด้วยความเจ็บและความกลัวสะสม

กระแทกเข้าใบหน้าของอสูรเกลือ

จนเศษผลึกเกลือแตกกระจายเหมือนกระจกแหลก