คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : (JB x Youngjae) อารมณ์ค้าง!!
------------------------------------------------------------
“ รู้รึยัง... ว่าต่อไปกูจะทำอะไรกับมึง! ”
!!!
บ้าชิบ !
วินาทีนั้นผมแทบจะไม่หลงเหลือความเป็นตัวเองอีกต่อไป ผมพยายามใช้เท้าถีบอีกฝ่ายแต่ก็พลาดทุกครั้งเมื่อเขาหลบมันอย่างทันท่วงที ทั้งผมยังโดนกดอยู่กับพื้นโต๊ะจนลุกไปไหนไม่ได้เลยสักนิด
“ อย่าคิดจะทำเรื่องบ้าๆนะ! ” ยองแจแค่นเสียงเล็ดรอดจากไรฟันเหมือนกับคนที่ใกล้จะสติแตกเต็มที
ไม่ใช่สิ! ตอนนี้เค้ากำลังสติแตกชัดๆ
“ อะไรที่มึงคิดว่าเป็นเรื่องบ้าๆล่ะ ” แจบอมพูดแหย่อีกฝ่ายอย่างสบายอารมณ์ในขณะที่กำลังปลดกระดุมอีกฝ่ายอย่างช้าๆ แต่ยองแจกลับจับคอเสื้อไว้แน่นเพื่อหยุดการกระทำอันจะเลวทรามที่กำลังเกิดขึ้นกับเค้า
สวรรค์! ยองแจแทบอยากจะร้องไห้และหัวเราะในเวลาเดียวกัน นี่เป็นครั้งแรกในชีวิต
มาโรงเรียนวันแรก... ก็โดนเกลียดขี้หน้า
มาโรงเรียนวันแรก... ก็โดนทำร้ายร่างกาย
และมาโรงเรียนวันแรก...
เค้ากำลังจะโดน ‘ ปล้ำ ’ !!
นี่มันเป็นเวรกรรมของชาติที่แล้วที่เค้าเที่ยวไประรานชาวบ้านรึไง! ยองแจพูดจาจิกกัดตัวเองในใจแล้วอยากจะร้องไห้ พูดตามตรงเค้าไม่เคยเจออะไรแบบนี้ และจะพูดอีกความหมายนึงก็คือ... เค้าไม่คิดว่าจะโดนเพศชายที่เป็นเพศเดียวกับเค้าจะทำเรื่องเลวทรามอย่างนี้!
“ เอามือออก... ” ยองแจส่ายหน้าอย่างสุดชีวิต เรื่องอะไรเค้าจะยอมกัน!
“ กู-บอก-ให้-มึง-เอา-มือ-ออก! ”
แควก!
แจบอมฉีกกระซากเสื้อของยองแจจนขาดติดมือเผยให้เห็นผิวขาวที่ติดจะซีกหน่อยๆ มือหนาเริ่มลูบไปมาตรงหน้าอกและท้อง ริมฝีปากหน้าหนาเริ่มกัดขบเม้นตรงซอกคอจนเป็นรอยแดง ร่างบางดิ้นไปมาก่อนจะใช้เท้าเตะตรงเป้าของอิม แจบอมเข้าเต็มรัก
“ โอ๊ย! มึง! ” ยองแจอาศัยจังหวะนั้นเตะเข้าไปที่กลางลำตัวของอีกฝ่ายอีกรอบ แล้วจัดการเผ่นออกไปจากตรงนี้โดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ณ ตอนนี้ เวลานี้ยองแจแทบจะไม่สนใจสภาพที่ตัวเองเป็นอยู่ในเวลานี้เลย ไม่จะเป็นเสื้อที่ฉีกขาดหรือแม้แต่ปากที่แตกจนเห็นเลือดตลอดจนถึงตรงซอกคอที่เกิดรอยแดง
“ มึงจะไปไหน! ” ถึงแม้แจบอมจะจุกอยู่มากที่โดนร่างบางทำอย่างนั้นแต่มันก็ไม่ทำให้อารมณ์โกธรเขาหายไปไหน แต่ที่แน่ๆมันพร้อมจะปะทุขึ้นมาทันทีเมื่อเขาหมดความอดทนกับร่างตรงหน้า
“ ปล่อยผม! นายมัน... มันโรคจิต! วิปริตผิดเพศ! ไอ้เกย์เถื่อน! ”
บึ้ม!!
เหมือนความอดทนของแจบอมจะถูกระเบิดออกมาอย่างไม่เหลือซาก มือหนาคว้าแขนเล็กที่น่าจะจับหักแข้งหักขาไปซะตอนนี้อย่างน่าโมโห
“ เหรอ! แล้วมึงอยากจะลองมีผัวเป็นเกย์โรคจิตดูสักคนไหม!! ” ยองแจนิ่วหน้าออกมาอย่างรู้สึกเจ็บ บนเนื้อตัวตอนนี้ดูจะบอบซ้ำไปหมด ไอ้เวรนั้นกระชากเขาจนเซไปตรงหน้าอกแกร่งของอีกฝ่าย ใบหน้าที่ดูจืดชืดถูกบังคับให้เงยหน้าขึ้นมาเพื่อรับจูบที่ไร้ความยางอายของอีกฝ่ายอย่างหน้าด้านๆ
“ อืม... อืม! อ๊ะ! ” เสียงขัดขืนจากร่างเล็กที่รอดผ่านปากยองแจที่ถูกจูบและขบเม้น แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้น ยองแจปิดปากไว้แน่นแล้วพยายามเอาหน้าหนีตลอดจนทำไม่ถนัดและรู้สึกรำคาญ
ปัง!
โครม!
“ ว้าว~ เล่นอะไรกันอยู่เหรอ? ” เสียงปริศนาดังขึ้นทำให้แจบอมยอมหยุดกิจกรรมไปชั่วขณะ
“ พัค จินยอง!! ” แจบอมพูดรอดไรฟันแล้วมองอีกฝ่ายอย่างหาเรื่องตลอดเวลา
แต่ตอนนี้... ชเว ยองแจ คนนี้ขอเสกตัวเองให้หายไปจากตรงนี้ได้รึเปล่า? เพราะสภาพเค้าก็ไม่ต่างจากคนที่จะถูกข่มขืนเลยสักนิด T_T
------------------------------------------------------------------
ขอโทษจริงๆนะค่ะ เพราะหลังจากนี้ไรต์เตอร์ต้องเคลียร์งานตัวเอง ไหนจะอ่านหนังสือสอบอีก ก็เลยจะเว้นในการแต่งนิยายสักพัก
ถ้าพร้อมเมื่อไร เค้าจะกลับมานะ จุ๊บๆ ^^
ความคิดเห็น