ศึกรัก พิชิดใจยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #2 : เข้ากลุ่มพี่ชาย

...เช้าวันใหม่...

“ยัยเปี๊ยกไปโรงเรียน... (เสียงดังมาแต่ไกล)...ตื่นได้แล้ว...(อยู่ข้างหูฉัน แต่...เข้ามาได้ไงง่ะเมื่อคืนฉันลกประตูแล้วนี่น่า..) ยัยเปี๊ยก!” พี่บ้านี่มาปลุกทำไมแต่เช้านะ

“ตื่นแล้วพี่ชายยยมีราย ฮ้าวววว...” อยากคิดว่าฉันไม่ได้ยินที่พี่ชายบอกให้ไปโรงเรียน อยากถ่วงเวลาอ่ะ

“จาเจ็ดโมงครึ่งแล้ว พี่ไม่รอแล้วนะพี่จะไปเรียนเดี๋ยวสาย” ^o^ อะไรนะจะเจ็ดโมงครึ่งแล้วหรอ พอได้ยินว่าสายเด็กขยันอย่างฉันก็รีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัวทันที ใช้เวลาแค่ห้านาทีก็เสร็จสิ้นภารกิจ

“ตื่นเช้าจังไม่ต้องให้พ่อไปปลุกเลย” ^o^ ทำไมพูดอย่างนี้ล่ะพ่อ สายแล้วนะเนี่ย

“พี่บอลล่ะค่ะพ่อ” -__- ฉันถามพ่อหลังจากมองหาพี่ชายไม่เจอ

“อ๋ออ...พี่เค้านั่งกินข้าวรออยู่น่ะ” ^o^ นั่งกินข้าวรอหมายความว่ายังไง ไหนบอกว่าสาย

“พี่ๆ ไปโรงเรียนกันเถอะสายแล้วนะ”

“บาสพึ่งจะเจ็ดโมงเองจะรีบไปไหนฮะ” อะไรพี่เบส เจ็ดโมง! ไหนพี่บอลบอกว่าสายไง หลอกน้องสาวสุดที่รักและน่ารักอย่างฉันได้ลงคอ ใจร้ายที่สุด TOT

“ไปเบส บาส เดี๋ยววันนี้จะมีการคัดตัวน้องใหม่ไปด้วยกันนะ” ชัยโยๆๆๆๆๆๆๆ ฉันจะได้ไปคัดตัวน้องใหม่แล้ว เอ๊ะ! ฉันเป็นน้องใหม่นี่น่าจะดีใจไปทำไมกัน เอาใหม่ ซวยแล้วฉันจะเจออะไรบ้างเนี่ย ไม่ไปโรงเรียนดีกว่า ถ้าไม่ไปก็ซวยเหมือนกัน แต่ฉันจะหาข้ออ้างว่าอะไรดีล่ะ พี่ค่ะบาสปวดท้อง ไม่ดีกว่าใช้บ่อยไปอันนี้ พี่ค่ะบาสปวดหัว ไม่อ่ะอันนี้ก็ใช้บ่อย จะเอาอะไรดีน้า เอาอะไรดี ระหว่างที่กำลังใช้ความคิดครั้งใหญ่อยู่นั้น...

“ลงได้แล้วยัยเปี๊ยกเดี๋ยวสาย”^o^

“เอ๋! ถึงแล้วหรอค่ะ มาได้ไง” OoO!! ฉันจำได้นี่น่าว่าตอนนั้นยังอยู่ที่บ้านอยู่เลย (ก็เธอน่ะเดินไปขึ้นรถเองน่ะสิทำเป็นลืม เรื่องแค่นี้ยังลืมอีกหน่อยเธอคงลืมใส่กกน. มาโรงเรียนสินะ)

และแล้วสามคาบเช้าที่แสนจะน่าเบื่อก็ผ่านไปฉันไม่ได้คุยกับแบงค์เลย หมอนั้นเอาแต่นอนอย่างเดียว พอถึงเวลาพักทานข้าวก็ถึงเวลาตื่นนอนของนายแบงค์ทันที

“นี่เธอไปกันเถอะ” ^o^

“ไปไหนอ่ะ” -o-

“ไปคัดตัวน่ะสิถามได้ เป็นน้องเฮียบอลแท้ๆ กับไม่รู้เรื่องอะไรเลย” ^o^

“แต่คาบห้าเรามีเรียนวิทย์นะ นายจะโดดได้ยังไง” OoO

“นี่เธอวันนี่เป็นวันที่เจ้าของโรงเรียนคนเก่าเสียชีวิต ทางโรงเรียนเค้าเลยหยุดให้เรียนครึ่งวันน่ะ เพราะฉะนั้นเรารีบไปกับดีกว่าเนาะ ฉันน่ะอยากคัดตัวเธอจะแย้อยู่แล้ว” ^o^

แล้วเราก็ได้มาถึงสถานที่คัดตัวนั้นก็คือ หอพักนักเรียนชายนั้นเอง  พอเราเข้าไป แบงค์ก็พาฉันไปหาพี่เป้ พี่เป้ให้ฉันลงชื่อแล้วก็นำป้ายที่เขียนว่า “น้องมังกรแดง” มาติดให้พร้อมกับอวยพรให้ฉันโชคดีแล้วพาฉันให้ไปนั่งในกลุ่มกับน้องใหม่คนอื่นๆ เมื่อจัดทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้ว พี่โซ พี่บอล พี่เบส และพี่ๆอีกหลายคนก็ขึ้นไปบนเวที

“สวัสดีครับ น้องมังกรแดงทุกคน พี่ชื่อโซ เป็นหัวหน้าของแก็งค์มังกรแดงนี้ ที่พวกพี่ขึ้นมาบนเวทีนี้ก็เพื่อจะแจ้งให้ทราบกันว่า ครั้งนี้เรามีน้องใหม่เข้ามาสมัครถึงห้าสิบหกคนเป็นหญิงยี่สิบหกคน เป็นชายสามสิบคน โดยเราจะแบ่งเป็นเจ็ดกลุ่ม กลุ่มละแปดคน กลุ่มหนึ่งจะเป็นผู้หญิงทั้งหมดจะมีพี่เลี้ยงคือพี่เบสกับพี่บอล กลุ่มสองจะเป็นผู้ชายทั้งหมดพี่เลี้ยงคือพี่เป้กับพี่มิน กลุ่มสามกลุ่มสี่กลุ่มห้าผู้หญิงสี่ผู้ชายสี่พี่เลี้ยงคือ พี่แพรกับพี่จิว พี่ลีกับพี่พลอย พี่เจกับพี่ดิว กลุ่มหกกลุ่มเจ็ดผู้หญิงสามผู้ชายห้าพี่เลี้ยงคือพี่ฟ้ากับพี่นิและพี่บัวกับพี่ริน เอาล่ะพี่ก็ได้บอกถึงรูปแบบของกลุ่มไปแล้ว ต่อไปนี่จะเป็นการคัดแยกกลุ่มน้องๆทุกคนมาต่อแถวเลยครับ พี่จะ ให้น้องๆจับฉลากเลือกกลุ่มกันเลยนะครับ” พี่โซพูดจบพวกเราทุกคนก็เข้าแถวจับฉลากกัน บางคนก็ดีใจบางคนก็เสียใจ ส่วนฉันน่ะหรอโครตจะเสียใจเลย ฉันอยู่กลุ่มหนึ่ง  TOT

“พี่ก็ขอให้น้องๆประสบความสำเร็จในทุกๆภารกิจและได้เข้าเป็นหนึ่งในสมาชิกมังกรแดงนะครับ” ^o^

ฐานแรกที่กลุ่มหนึ่งและกลุ่มสองต้องไปอยู่ที่ชั้นสี่ของหอพัก

“สวัสดีครับน้องๆทุกคน ฐานนี้มีชื่อว่าเมนูแสนหวาน น้องๆทุกคนคงสงสัยว่าพวกพี่ๆจะให้ทำอะไรใช่ไหมล่ะครับ พี่จะให้น้องแต่ละกลุ่มส่งตัวแทนออกมากลุ่มละสามคนครับ แล้วให้น้องเลือกเองว่าน้องอยากจะคู่กันน้องคนไหนโดยพี่จะให้น้องผู้ชายเป็นคนเลือกนะครับ พอน้องเลือกคู่ได้แล้วก็ให้น้องถอดเสื้อออกแล้วนอนลงกันพื้น ส่วนน้องผู้หญิงก็ให้มัดมือไคว่หลังไว้ พวกพี่ก็จะนำเค้กสองชิ้นไปวางบนตัวของน้องผู้ชาย แล้วให้น้องผู้หญิงจัดการกับเค้กบนตัวน้องผู้ชายให้หมด พี่ให้เวลาครึ่งชั่วโมงตั้งแต่ส่งตัวแทนถึงกินเค้กเสร็จ คู่ไหนทำไม่สำเร็จก็กลับบ้านไปได้เลย เอาล่ะเมื่อพี่นับถึงสาม ก็ให้วิ่งออกมาได้เลย หนึ่ง สอง สาม เริ่มคับ” ^o^

พอบอกเริ่มปุ๊บความชุลมุนก็มาปั๊บ แต่กลุ่มก็ต่างวุ่นวาย เกมนี้ฉันไม่ได้ลงแข่งนะค่ะ (พี่ไม่อนุญาต) กลุ่มฉันส่ง   ม.สี่ ม.ห้า และม.หก ส่วนกลุ่มสองก็ส่งตามกลุ่มฉัน การแข่งหมอเวลาไปยี่สิบนาทีกว่าแล้ว ตอนนี้ดูเหมือนคู่ของพี่ม.ห้าจะเป็นฝ่ายทำ ได้ข่าวว่าพี่สองคนเค้าเป็นแฟนกันนะเนี่ย 

“หมดเวลาครับ เชิญน้องผู้หญิงมากินน้ำก่อนครับ” พี่คนหนึ่งพูดขึ้นแล้วพากลุ่มฉันไปกินน้ำส้มที่เตรียมไว้

“ตอนนี่พี่ก็จะประกาศผู้ที่จะต้องโดนคัดออกแล้วนะครับ ขอคะแนนครับ คู่ที่จะต้องออกคือคู่ ม. ม.หกคร้าบ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ เชิญน้องกลับบ้านได้ครับ” แล้วก็มีพี่คนหนึ่งมาพาพี่สองคนออกไป

“เอาล่ะครับ ตอนนี้ก็ถึงเวลาเปลี่ยนฐานแล้ว พี่ขอให้น้องๆที่เหลือโชคดีนะครับ ไปได้ครับ”

เฮ้ออออ... หมดแล้วฐานแรก ตอนนี้ก็เกือบจะห้าโมงแล้วฐานต่อไปฉันจะเจออะไรบ้างนะ หลังว่าฉันยังลงลอดนะ  “เป็นไงยัยเปี๊ยก” ^o^ มาแล้วพี่บอลฐานแรกไม่เคยเห็นมาหาน้องสาวคนนี้เล๊ยยย...

“รายพี่ ไปคุมแถวเลยไป๊ เดี๋ยวพี่ๆข้างหลังก็หลงหมดหร๊อก” ประชดค่ะ งอนแล้วตอนแรกเห็นอยู่แต่กับสาวๆอ่ะ

“อารายยัยเปี๊ยก งอนหรอ พี่ขอโทษนะแต่พี่ต้องคุมแถวอ่ะ อย่างอนน้า น่านะ” ^o^

“ไม่ได้งอนเลยไปเลยพี่ไปคุมแถวเลย” -o- พี่คนนี้เชื่อเค้าเล๊ย ไม่น่าเกิดมาหน้าตาดีเลย ตอนเด็กๆหน้าก็เหมือนเด็ก ฝรั่ง ฉันนะโครตจะอิดฉาเลยอ่ะ แต่ตอนนี้ไม่แล้วล่ะเพราะฉันสวย ตอนนี้เราก็เดินมาที่ชั้นสามห้องเก้าแล้ว ซึ่งห้องนี้แหละคือฐานต่อไปของกลุ่มฉัน

“เชิญครับน้องๆ เข้าฐานได้คับ พี่ชื่อโย ฐานนี้มีชื่อว่าลองของ” ^o^ แค่ชื่อก็หน้ากลัวแล้วอ่ะ พวกพี่จะต้องเล่นอะไรแผลงๆแน่เลย ไม่อยากจะคิด (แล้วคิดทำไมล่ะ) ฐานนี้จะโดนฉันรึเปล่านะ ขอเถอะยังไม่อยากโดนเลย ไม่อยากบอก ฉันน่ะกลัวผีมากที่สุดในโลกเลยยยย........แค่คิดก็หยองแล้ว (แล้วจะทำไมล่ะฮะ)

“น้องๆครับฐานนี้ไม่เหมือนฐานแรกนะครับ เราจะไม่บังคับให้น้องๆออกมาเล่นเกมนะครับ แล้วแต่ความสมัครใจนะคร้าบ แต่ว่าถ้าใครปอดก็ตกรอบคับ ใครอยากเล่นให้ก้าวออกมาหนึ่งก้าวครับ” ^o^

จะมีรึคนที่ไม่ก้าวอ่ะ ถึงฉันจะกลัวนะแต่ฉันก็ก้าวออกไปค่ะ (พี่ชายทั้งสองบังคับ) มีผู้หญิงไม่เล่นสองคนเลยค่ะ ไม่อยากเชื่อพี่แกกลัวผีขนาดนี้เลยหรอเนี่ย เลยสรุปว่าตอนนี้ก็ผู้หญิงกลุ่มเราเหลือห้าคนเองค่ะ

“เชิญน้องกลับบ้านได้ครับ ปาร์ตี้พาน้องเค้าออกไปได้” พอพี่ๆออกไปแล้ว พี่โยก็ให้เรานั่งล้อมวงกัน

“น้องๆครับฐานนี้พี่ให้น้องๆทุกคนที่เหลือผ่านหมดนะครับ” ^o^ เอ๋! พี่ให้ผ่านหรอ ยังไม่ได้ทำอะไรกันเลยนะ

“ฐานนี้พวกพี่ๆจะวัดใจน้องๆครับ ว่าน้องๆจะมีความกล้าพอที่จะเล่นรึเปล่าครับ เอาล่ะครับตอนนี้ก็หมอเวลาแล้วนะครับน้องๆเตรียมตัวเปลี่ยนฐานได้ครับ” ขอคุณมากเลยพี่นึกว่าจะตายซะแล้ว มีความสุขจริงๆ >o<

“นี่บาสเราจะไปเจอฐานต่อไปแล้วนะทำใจยังอ่ะ” ^o^

“เรื่ององรายหรอที่ต้องทำใจอ่ะพี่เบส”-o- พี่พูดอย่างนี้ที่ไรหน้ากลัวทุกที

“เอาเถอะเดี๋ยวถึงก็รู้เองแหละ พี่ไปก่อนนะเดี๋ยวพี่บอลพาไปไม่ถูกอ่ะ” ^o^

“อืม เดี๋ยวมาคุยกับเค้าบ้างนะ” -o- ดีนะเนี่ยที่ได้อยู่กลุ่มเดียวกับพี่ชายอ่ะ มีเพื่อนคุยด้วยแต่ฐานต่อไปจะเจออะไรนะ ทำไมจะต้องเตรียมใจด้วยอ่ะ พี่ก็รู้เราไม่เคยกลัวอ่ะไรเลยนอกจาก..........ผี

“น้องๆครับ ถึงแล้วครับ ฐานที่สาม ฐานนี้อาจจะอยากสักหน่อยเพราะว่าน้องๆได้เดินกันมาครึ่งทางกัน ระวังหน่อยนะครับเพราะฐานนี้คัดออกสองคน พี่ว่าน้องๆคนไหนที่ไม่เก่งเรื่องการต่อสู่ก็เชิญเลยนะครับจะได้ไม่เจ็บตัว เพราะตั้งแต่นี้ต่อไปจะเป็นการคัดตัวอย่างจริงจังเพื่อที่จะได้หานักสู่ตัวจริง สู่ สู่ นะ น้องๆทุกคน” ^o^

การต่อสู่หรอ จะทำได้ไหมเนี่ยตายแน่เลย แต่ไม่อยากคุยเราเรียนศิลปะป้องกันตัวตั้งแต่เด็กๆแล้ว เพราะพี่บอกว่าตัวมาเราอาจจะได้ใช้มัน ตอนนี้ฉันก็กำลังเรียนเทคอนโดอยู่สายดำแล้วด้วยแต่ก็ยังหน้ากังวลอยู่ดี  ก่อนที่เราจะได้เข้าไปในห้องนั้นกลุ่มของฉันก็มีพี่ออกไปอีกหนึ่งคนกลุ่มเราก็เลยเหลือสี่คน ส่วนกลุ่มสองก็มีออกสองคนตอนนี้ก็เลือกห้าคน เอาล่ะยังไงฉันก็สู่ไม่ถอยอยู่แล้วล่ะ

“สวัสดีครับต่อไปนี้ เราก็จะเข้าสู่การทดสอบอย่าจริงจังกันแล้วนะครับ น้องๆทุกคนคงสงสัยว่าพี่ที่คุมฐานทำไมมีแต่ผู้ชายใช่ไหมล่ะครับ ความจริงคือในแก็งค์เราไม่มีผู้หญิงเลยครับพี่เลี้ยงของกลุ่มที่เป็นผู้หญิงเป็นเพียงผู้ช่วยของแก็งค์เราเท่านั้น เพราะตั้งแต่ฐานนี้ไปไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนผ่านไปได้เลย แต่ปีนี้อาจจะไม่แน่นะ เอาล่ะคนไหนที่อยากจะทดสอบเชิญทางซ้าย คนไหนที่ไม่อยากทดสอบเชิญออกทางประตูด้านขวาครับ”

แล้วทุกคนก็แยกย้ายไปตามทางที่ตัวเองเลือกตอนนี้ก็เหลือผู้หญิงแค่สิบคน ดูแต่ละคนแล้วหน้ากลัวทั้งเลยอ่ะ แก็งค์นี้คงมีความสำคัญต่อเด็กโรงเรียนนี้มากเลยนะเนี่ย ดูแล้วมีผู้ชายออกไม่มากเลยสงสัยเราคงไม่รอด

“ยัยเปี๊ยกเธอต้องสู่ให้เต็มที่นะ ไม่ต้องกลัวเดี๋ยวพี่จะเป็นกำลังใจให้นะ พี่เชื่อว่าเธอต้องทำได้นะ” ^o^

“ค่ะพี่ ยังไงหนูก็ต้องสู่อยู่แล้ว พี่ไม่ต้องหวงนะ”>o<

 “อืม นั้นพี่ไปแล้วนะ ดูแลตัวตัวเองดีๆล่ะ” ^o^

นั้นเราก็ไปรวมกลุ่มดีกว่าเดี๋ยวจะไม่ทัน จะถึงเวลาทดสอบแล้วด้วยยังไงก็ต้องสู่สุดใจอยู่แล้ว

“เชิญน้องๆที่จะทดสอบที่โรงยิมของโรงเรียนครับ”

“นี่บาสเดี๋ยวผู้หญิงจะทดสอบก่อนนะ เราจะเป็นพี่เลี้ยงเธอนะ เธอเลือกเรานะ” >o<

“อารายแบงค์เลือกได้ด้วยหรอพี่เลี้ยงอ่ะ” อะไรของนายฮะ เรื่องอะไรเราจะเลือกนาย เราก็ต้องเลือกพี่ชายอยู่แล้ว

“ได้สิ เธอต้องเลือกฉันนะเพราะเฮียทั้งสองเป็นพี่เลี้ยงเธอไม่ได้” >o<

“ทำไมพี่เราถึงเป็นไม่ได้ฮะ” o_o ก็เราอยากเลือกพี่เรานี่น่า

“ก็พี่เธอเป็นเฮียของที่นี่นะสิ ยังไงก็ต้องไปคุมกองอยู่กับเฮียโซอยู่แล้ว ส่วนพี่เป้ก็ต้องคุมการแข่ง เธอต้องเลือกฉันนะ เพราะฉันเป็นคนพาเธอมาสมัครแล้วก็เสี่ยงอันตรายกับการโดนฆ่าทิ้งด้วย” >o<

“ขนาดนั้นเลยหรอ ไม่อยากเชื่ออ่ะ” OoO พี่เราโหดขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย

“อืม ยังไงเธอก็ต้องเลือกฉันนะ ฉันไปล่ะ ฉันถือว่าเธอตกลงแล้วนะ” แล้วก็ไป...ไป...เอ๋ไปแล้วหรอ

“นี่นาย! ไม่ได้นะ อย่าพูดเองเออเองสิ กลับมาก่อนนี่นายแบงค์” ไม่ทันแล้วอ่ะ ฉันต้องให้นายเป็นจริงๆหรอเนี่ย

ที่โรงยิม...

“เอาล่ะคับขอเชิญน้องผู้หญิงจับฉลากได้ครับ จับได้แล้วให้ส่งให้พี่ๆหน้าเวทีนะครับ จากนั้นก็เลือกพี่เลี้ยงได้”

เอาล่ะถึงเวลาแล้วสินะ ไปจับฉลากก่อนดีกว่า แล้วฉันก็เดินไปต่อแถวเพื่อจับฉลาก ผู้หญิงที่อยู่หน้าฉันนี่หน้ากลัวจังเลยอ่ะ ตัวก็ใหญ่ หน้าตาก็หน้ากลัวแล้วฉันจะรอดไหมเนี่ย  พอฉันจับฉลากเลือกคู่เสร็จก็เดินไปเลือกพี่เลี้ยง

“นี่! เจ๊ ฉันมีคู่แล้ว อย่ามายุ่งกับผมนะเดี๋ยวเค้าก็มาแล้ว เจ๊ผมไม่เลือก” (>O<  ) (>O<) (  >O<)

“พี่อยากได้น้องหนิ ไหนบอกว่าเลือกพี่เลี้ยงได้ไง” >O<

“ไม่เอา นั้นเธอมาแล้ว เร็วดิยัยเปี๊ยกมาช่วยฉันหน่อย ขอร้องล่ะเร็วจี้”  (>O<  ) (>O<) (  >O<)

“เออ เออ มาแล้ว มาแล้ว เจ๊ค่ะเค้าเป็นแฟนหนูค่ะ ช่วยหลีกไปไกลๆ หน่อยนะค่ะ” >o<

“มีแฟนแล้วหรอ คิดไงถึงเอายัยขี้เหร่นี่มาเป็นแฟนอ่ะ หาดีกว่านี้ไม่ได้หรอ” ว่าเราขี้เหร่รับไม่ได้ เราออกจะสวย

“ยัยเจ๊ปากเสีย มีสิทอะไรมาว่าแฟนผมขี้เหร่ สวยกว่าเจ๊ตั้งเยอะ”

“ช่างเถอะนะฉันไม่อยากเสียว่าเวลากับเด็กอย่าเธอนะ แต่ถ้าเบื่อยัยนี่เมื่อไหร่ ก็ไปหาพี่ได้นะ ไปล่ะ”

“ขอบใจนะที่ช่วยฉันน่ะ เธอจะเป็นแฟนกับฉันจริงหรอ”

“นี่นายจะบ้าหรอ ฉันช่วยก็บุญแล้วยะ ไปกันเถอะอย่าเสียเวลานาน”

“อืม แต่ไม่อยากเป็นหรอ”

“ไม่อยาก”

“เอาล่ะครับตอนนี้ก็ถึงเวลาการแข่งขันแล้วขอเชิญคู่ที่หนึ่งขึ้นเวทีได้เลยครับ”

“แบงค์เราคู่ที่เท่าไหร่หรอ”

“คู่สามอ่ะ เจอกันพี่ม.5 ชื่ออังคนาอ่ะ”

“หรอ”

“อืม มีรูปด้วย เดี๋ยวนะ”

“อืม”

“เฮ้ย นี้มันคู่อริเธออ่ะ เจ๊คนนั้นอ่ะ”

“จริงหรอ ไหน เออ จริงด้วยง่ะ ทำไงดีล่ะ”

“จะรู้หรอ ระวังตัวแล้วกัน”

“รอบสามใช่ปะ นายไปซื้อข้าวผัดกระเพราให้หน่อยดิ เร็วๆด้วยนะ”

“อืม แป๊บนึงนะ หน้าโรงยิมมีขายอยู่ เดียวไปซื้อให้”

“อืม เร็วๆนะ”

จะทันรึเปล่านะ แต่ฉันหิวหนิทำไงได้อ่ะ ถ้าไม่กินเดี๋ยวก็ไม่มีแรงสู่กันพอดี สิบนาทีแล้วนะเนี่ยไม่มาซักที

“มาแล้วจ๊ะ พอดีเจอพี่เธออ่ะ พี่เค้าเลยซื้อเพิ่มให้อีกกล่องพี่เค้าบอกว่ากล่องเดียวเธอไม่อิ่มง่ะ”

“อืมขอบใจนะ เดี๋ยวฉันกินข้าวก่อนล่ะ ขอน้ำด้วย”

 “อืมเร็วๆแล้วกัน”

แล้วฉันก็นั่งจัดการข้าวผัดกระเพราสองกล่องอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวจะไม่ทันการแข่งขัน เมื่อกินข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็เหลือเวลาอีกห้านาทีก่อนการแข่งสำหรับการนั่งย้อยอาหารของฉัน

“เอาล่ะครับตอนนี้คู่ที่สองก็ได้แข่งเสร็จเรียบร้อยแล้วนะครับ ต่อไปก็ขอเชิญคู่ที่สามขึ้นบนเวทีได้เลยคร้าบ”

“สู่ๆ นะ เฮียก็มาดูด้วย เอาชนะเจ๊แกให้ได้นะ เราจะเป็นกำลังใจให้เสมอ”

“อืม แล้วเจอกัน”  แล้วฉันก็ขึ้นไปบนเวทีเพื่อเตรีมตัวแข่งขัน

“ไง เจอกันอีกแล้วยัยขี้เหร่”

“อืม ไงล่ะ ยัยเจ๊ปากเสีย ยังมีชีวิตอยู่อีกหรอฮะ” บอกไว้ก่อนนะแย่งแฟนยังพอว่า แต่ว่าขี้เหร่รับไม่ได้

“เอาล่ะครับ จะสู่แบบไหนเราไม่ว่าขอแค่ให้ชนะอีกอย่างนะครับเราให้เวลาแค่สิบห้านาทีให้ล้มคู่ต่อสู่ให้ได้แค่นี้ก็ชนะแล้วครับ และที่สำคัญห้ามใช้อาวุธนะครับ เอาล่ะครับตอนนี้ก็ถึงเวลาที่ทุกคนรอคอยแล้ว ขอเชิญทั้งสองกลางเวทีนี้ได้แล้วครับ จับมือกันก่อนนะครับ พร้อมนะครับ เริ่มเลยคร้าบบบ......”

“มาเลยเจ๊ ฉันไม่กลัวเจ๊อยู่แล้ว” เข้ามาเล๊ย ไม่รู้จักน้องเฮียบอลเฮียเบสซะแล้ว ยัยเจ๊ปากเสียต้องเจอดีแน่

ตุบ...

ตับ...

ตุบ...

“โอ้ย! ยัยเด็กแสบ แกทำฉันมากไปแล้วนะ แกต้องเจอดีแน่” ยัยป้านั้นจิกหัวฉัน แล้วก็ตบหน้าสวยๆของฉันอย่างแรง มีรึที่คนสวยอย่างฉันจะยอม อย่างนี้มันต้องเจอกันหน่อย เจอท่ากรงเล็บแมวดำของพี่ชายฉันหน่อยเป็นไง     

เพี๊ยะ...

ตุบ...

“โอ๊ย” TOT

“เจอนี่หน่อยเจ๊” เริ่มด้วยจระเข้ฟาดหาง ตามด้วยการเตะข้างและจบอย่างสวยงามด้วยท่าพยัคฆ์ขาวของพี่บอล

“โห! เก่งจริงๆเด็กคนนี้สามารถทำท่าของเฮียบอลเฮียเบสได้อย่างนี้เราต้องขอสำพาดกันหน่อยแล้ว” >o<

“เอ่อ น้องครับขอถามหน่อยครับน้องทำได้ไงครับเนี่ย” ^o^

“ตอบไงดีอ่ะ คือว่า...” ก่อนที่ฉันจะได้พูดอะไรออกไปก็มีเสียงแทรกขึ้นมา

“เธอเคยเห็นเฮียเค้าทำกันน่ะครับไม่มีอะไรมาก ผมเป็นพี่เลี้ยงเธอครับขอตัวนะครับ” อ้าวทำไมนายไม่บอกเค้าไปเล่า ว่าฉันเป็นใคร จะมมีหรอคนที่แค่ดูท่าของเฮียแล้วทำได้อ่ะนอกจากเฮียจะสอนเนี่ย

“นี่นายพี่เลี้ยงนายปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ แล้วทำไมนายไม่บอกเค้าไปเล่าว่าฉันเป็นใคร” ToT

“ขืนบอกไปเธอก็แย่สิ อย่างนี้ก็เหมือนเธอใช้เส้นเข้าดิ เดี๋ยวเธอก็ได้เจอดีนะ” >o<

“อืม ก็จริงอ่ะ แล้วนี่กลับบ้านได้ยัง” >o<

“อืมได้สิ เดี๋ยวพาไปหาเฮียบอลนะ” >o<

“ไปสิ” >o< ระหว่างที่เราเดินไปหาพี่บอลที่กองบัญชาการก็เกือบสองทุ่มแล้วกว่าจะถึงบ้านคงนานน่าดู