คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [♥] 01 WONDERFUL __,,* LIFE : FIND OUT NEW PRINCESS ค้นพบชายากับการดูตัว !
nelly ly
START : 09/08/52
END : 09/08/52
01
FIND OUT NEW PRINCESS !
[ Mode : Sungmin ]
“ วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะทุกคน มีคำถามอะไรมั๊ยคะ ? ” เสียงหวานของอาจารย์คณิตศาสตร์สาวดังขึ้นปลุกผมตื่นจากภวังค์ อ๊า ~ จะพักเที่ยงแล้วสินะครับ ~ ผมจะได้ไปกินฟักทองน้อยน่ารักของผมซักที
เสียงเงียบฉี่เป็นคำตอบ ทำให้คุณครูคณิตศาสตร์เดินออกจากห้องไปทันที ว้าว ~ ออกไปเลยป้าเพิ้งเอ๊ย แหกปากมาได้ทั้งคาบ = = มีใครเค้าฟังแกมั่งฮะ !!
ดูไว้นะครับ เด็กและเยาวชนควรเอาผมเป็นแบบอย่าง ^_____________^V
ผมค่อย ๆ เก็บข้าวของใส่กระเป๋าสะพายสีชมพูสุดโทรม ทงเฮก็กำลังเก็บของใส่กระเป๋าสีฟ้าที่มีรูมากมายอยู่เช่นกัน โอ้วว ? ทำไมผมไม่ซื้อใหม่น่ะเหรอครับ ?? ก็เพราะว่าไม่มีตังค์อะสิ !!
“ เฮ้ย ! ทงเฮ หิวแล้วล่ะ ไปกินข้าวกันเถอะ” ผมออกปากชวนทงเฮ ดูมันสิ ผอมจนจะกลายเป็นไม้เสียบผีอยู่แล้ว ดูข้อมือมันสิ !!!!! เล็กยังกับอะไร น้ำหนักตัวเท่าไหร่วะเนี่ย ? โดนลมพัดมันจะปลิวไปมั๊ย ? ฮือออ ~~~ ไอ้บ้าเอ๊ย ! มันทำให้ฉันสงสารแกนะเว้ย ! TT
“ ซองมินไปกินก่อนเลย คือ ... วันนี้หอฉันโดนตัดไฟเพราะไม่ได้จ่ายเงินค่าหอ เลยไม่มีตังค์กินข้าวน่ะ” ทงเฮพูดพลางทำหน้าจ๋อย โอ้ ~ ไอ้ปลาเพื่อนยาก ฉันเข้าใจความรู้สึกเวลาโดนตัดไฟดี TT
“ ไม่เป็นไร ฉันจะเลี้ยงนายเอง มื้อนึง” จบคำพูด หน้าจ๋อยของทงเฮก็เปลี่ยนมาเป็นดี๊ด๊าทันที ดีแล้วล่ะครับ ผมเป็นเพื่อนที่ดีเนอะ - -^
“ อ๊า ~ ขอบคุณนะ ซองมิน ~ ฉันรักนายที่สุดในโลกเลย ! แต่ฉันก็ทำตัวให้นายลำบากตลอดเลย ซองมินก็ทำงานหนัก ................ ” ทงเฮพูดก่อนจะกระโดดกอดผม น้ำตาคลอเบ้า โถ่ ไอ้บ้าเอ๊ย ใครใช้ให้แกร้องไห้วะ กะอีแค่สำนึกบุญคุณที่เลี้ยงข้าวเที่ยง ??? รู้มั๊ย ฉันแพ้น้ำตาคนนะ ! ฮืออ ~~~ เอาเถอะ ถึงมันจะเป็นตังค์เก็บของผม แต่ยังไงท้องเพื่อนก็สำคัญกว่า เนอะ คนเราน่ะ กองทัพเดินด้วยท้องนะ !
“ มาเถอะ ~ เดี๋ยวฟักทองผัดมันจะหมดซะก่อน” ผมพูดพลางจูงมือทงเฮไปที่โรงอาหาร
.
.
.
โรงอาหารมยองนิม
ขณะที่ทงเฮกำลังนั่งโซ้ยมาม่าผัดของมันอย่างเอร็ดอร่อย ผมก็นั่งจิ้มฟักทองกินอย่างมีความสุขเช่นกัน ชีวิตนี้ มีสุขเมื่อได้กินฟักทอง ~ -w-
กรี๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ~~~~~~~~~~~
เสียงสครีมร้อยแปดสิบเดซิเบลดังขึ้นจากบอร์ดทางทิศตะวันออกของผม ทำให้ผมกับทงเฮหลุดจากภวังค์อาหารเที่ยง แล้วมองไปยังต้นเสียง
อะไรวะนั่น? ทำไมมีชะนีไปเกาะอยู่ที่บอร์ดเต็มเลย ?? =O=
ผมกับทงเฮรีบโซ้ยข้าวเที่ยงอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะได้ไปดูสถานการ์ณที่เกิดขึ้นที่บอร์ดนั้น และหลังจากที่ผมกับทงเฮโซ้ยข้าวเสร็จพวกเราก็รีบเบียดเสียดพวกชะนีทั้งชายทั้งหญิงออกไปเพื่อที่จะได้อ่านข้อความบนกระดานให้ชัดเจน
‘ ประกาศอย่างเป็นทางการจากราชสำนัก ฝ่ายดูแลตำหนักโชซอนและตำหนักมินจี
ขณะนี้ องคมนตรีกำลังประกาศไล่ล่าหญิงสาวที่มีหน้าตาดี บุคลิกดี มีความเป็นผู้ใหญ่ เพื่อที่จะได้จัดพิธีดูตัวให้กับองค์ชาย คยูฮยอน และองค์ชาย คิบอม และหลังจากที่องค์ชายทั้งสองได้ค้นพบเพชรอันเจิดจรัสในหมู่ขยะแล้ว ทางเราก็จะจัดพิธีอภิเษกสมรสให้อย่างยิ่งใหญ่อลังการ ชะเอิงเอย ~ ทางองคมนตรีเชื่อว่ารักแรกพบคือรักแท้ เพราะฉะนั้น ใครมั่นใจว่าหน้าตาของตัวเองดี บุคลิกดี มีความเป็นผู้ใหญ่ ขอให้มาพบกันที่พิธีดูตัวสองทุ่มครึ่ง ที่ตำหนักใหญ่ งานนี้กินฟรี ไม่เสียค่าใช้จ่ายใด ๆ ทั้งนั้น ..’
กินฟรี ? ไม่เสียค่าใช้จ่าย ?
“ นี่ ฉันว่าฉันนหน้าตาดีนะน่ะ ~ ฉันควรจะไปสินะ หุ่นก็ดี เผื่อถ้าเค้าเลือกฉันให้เป็นเพชรในหมู่ขยะ ฉันอาจจะสบายไปตลอดชีวิตเลยก็ได้”
สาวอ้วนที่ยืนอยู่ข้างหลังผมพูดขึ้นกับเพื่อนสาวที่หุ่นไม่แพ้กันอย่างออกรส เหอะ ๆ ~ แค่หุ่นเค้าก็ปรับตกรอบแรกแล้วล่ะค๊าบบบบ ~~~~~
“ ฉันก็คิดว่าฉันสวยเหมือนกัน ตอนเช้าเนี่ย ส่องกระจกจนไม่กล้าออกไปไหนเลยล่ะ แพ้ความสวยตัวเอง >______________<” ”
โห พูดได้ไม่อายปากคร๊าบบบบ ! สาวหน้าสิวพูดกับเพื่อน ๆ กลุ่มเธออย่างมีความสุข เหวอ ~ ถ้าเจ้าชายสององค์นี้เผลอเลือกsheขึ้นมาท่าทางคงจะเป็นข่าวใหญ่ พระราชวังค์คงเปิดเป็นคลีนิคระเบิดสิวล่ะมั๊ง -.-
“ ปะ อย่าไปสนใจเลย ....... ทง ......เฮ?”
อ้าว ? ไอ้ทงเฮหายไปไหนแล้วล่ะ ?
……………………………..
[ Mode : Kyuhyun ]
ผมมองไอ้ข้อความเวรตะไลด้วยสีหน้าเอือมสุดขีด ไอ้พ่อบ้ามันเอาจริงนี่นา !! แล้วดูอิพวกนี้สิครับ !!! ทำไมต้องมารุมมาตุ้มผมด้วยเนี่ย ? ทำอย่างงี้มันอึดอัดนะว้อย ! ผมมีใบหน้าอันหล่อเหลามาตั้งนานแล้ว ทำไมเพิ่งจะมาสนใจวะ เนี่ย ?? ไม่เข้าใจเลย
“ องค์ชายคยูฮยอน .... หล่อขนาดนี้เชียว ~~ ปกติเห็นชอบนั่งเล่นสตาร์คาร์ฟไม่ก็นอนกลับในห้อง นึกว่าเป็นคนไม่เอาอ่าว หน้าตาก็คงจะไม่เอาไหน ดูดี ๆ แล้วหล่อมาก ๆ เลย ~”
“ ว๊ายยย ~~~ ฉันไม่เคยมองเค้าใกล้ๆ ขนาดนี้ ~ ใกล้ ๆ แล้วหล่อระเบิดเถิดเทิงเลยนะเนี่ย ~~~”
“ องค์ชายคยูฮยอน องค์ชายคยูฮยอน กรี๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ >___________<”
= = เรียกชื่อผมแล้วกรี๊ดเนี่ย มีปัญหาอะไรรึเปล่าวะ ?
ผมพยายามปลีกตัวหนีจากกองแรดกองกะทิงอย่างสุดความพยายาม บางคนมันพยายามจะยื่นกระดาษให้ผมเซ็นชื่อด้วย บ้าป่าววะ ? ยื่นกระดาษแต่ไม่ยื่นปากกา ฉลาดจริงเล๊ย !
แต่แล้วจู่ ๆ วงแรดวงกระทิงก็ถูกแตกกระจายออกเมื่อพบเสียงแหลมสะท้านฟ้าของใครก็ไม่รู้
“ ทงเฮ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ทงเฮอยู่ไหน ??????????????????????????”
ดูมันสิค๊าบบบบบ !! มาตะโกนเรียกชื่อพ่อมันแถวนี้รึไง ?
จู่ ๆ สายตาหวานคู่นั้นก็จ้องมองมาที่ผม ก่อนจะเดินตรงมาทางผมทันที
ว๊ากกกก ?? เดินมาหากรูทำมายยยยยยย TT
พรึ่บ !!!!!
อ๊าคคคคคค เค้าใช้มือกระชากเสื้อผมขึ้นมาแล้วล่ะครับบบ !!!
“ ไอ้หน้าหัก แกจับตัวเพื่อนฉันไปใช่มั๊ยฮะ !?!” คนตัวเล็กผู้ไม่เจียมตัวใช้กำลังกับองค์ชายตะคอกถามผม โถ่ ! ผมจะไปรู้อะไรเล่า T__________________T+
“ อะ.... เออ” ผมทำได้แค่ครางเสียงนี้ครับ พูดไม่ออก เกิดมาไม่เคยโดนทำอย่างงี้มาก่อน !!
“ นี่ ! นายโรคจิต ปล่อยองค์ชายคยูฮยอนเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงหญิงที่มามุงพูดใส่คนสวย(?)นิรนามผู้ที่กำลังกระชากคอเสื้อผมอยู่
“ อย่ามายุ่ง !! เงียบไป !!!!!” เสียงหวานตวาดทำให้คุณหญิงผู้เข้ามาขัดขวางหน้าม้านกันไปทีเดียวค๊าบบ !!
แต่เอ๊ะ .... พอดูใกล้ ๆ อย่างนี้แล้ว .... หมอนี่ ....
สวย ...... สวยจริง ๆ เลย จะหาสวยขนาดนี้ได้ที่ไหนอีกเนี่ย ?
นัยน์ตาสีน้ำตาลหวานที่แม้บัดนี้จะแฝงแววดุ ก็ยังชวนให้หลงใหลไม่เปลี่ยนแปลง ผิวขาว แม้อาจจะดูมอมแมมไปหน่อย ริมฝีปากสีชมพูกระจับสวยน่าสัมผัส รวมไปถึงจมูกที่โด่งรั้นได้รูป ถึงแม้จะโหดไปหน่อย แต่รวม ๆ ก็นับว่าน่าลองเลยทีเดียว
ทั้งสวย ทั้งน่ารัก ......
“ จ้องอะไรนักหนาฮะ !? เอาทงเฮคืนมานะ !!” เสียงหวานตวาดผมอีก เฮ้อ T___________T ถึงมันจะสวยขนาดไหนแต่เป็นขนาดนี้ไม่ไหวนะว้อย !!
“ ซองมินนนนนนน ~~~~~~~!! ซองมินทำอะไรน่ะ !! อย่าไปทำอะไรเค้านะ ซองมิน !! ฉันอยู่นี่ !!! ” อีกเสียงหวานไม่แพ้กันดังขึ้นข้างหลังผม
หนุ่มหน้าหวานหยดปนสวยกำลังพยายามจะบอกให้เพื่อนเค้าหยุด หรือว่าคนคนนี้คือทงเฮที่คนตัวเล็กคนนี้กำลังพูดถึง
โถ่ !! เห็นมั๊ยล่ะ !! ผมไม่ได้ทำอะไรเลยซักอย่าง !! -v-
“ อะ .... เอ่อ .... ทงเฮ” เสียงหวานสั่นเมื่อมองเห็นความจริง ใบหน้าดุเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นสีหน้าอาย มีสีเลือดขึ้นหน้าเต็มไปหมด ก็สมควรอะครับ ใครไม่อายก็เกินไป -0-
“ อ่า ... ปล่อยสิ !!! ที่หลังก็หัดดูตาม้าตาเรือบ้าง !” เมื่อคยูฮยอนคนเดิมกลับมา ผมก็เลยตวาดไปโดยอัตโนมัติ ซึ่งผมก็รู้ทันทีว่าผมคิดผิด ..
ผัวะ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“ ซองมิน !?!”
“ โทษฐานปากไม่อยู่สุข พูดจากวนตรีน และทำลายพลังงานในการเผาผลาญอาหารของฉัน พรุ่งนี้นู่นกว่าฉันจะได้กินข้าวอีกมื้อ ! มาเสียเวลากับเรื่องไร้สาระมากพอแล้ว ไปกันเถอะ ทงเฮ” ว่าแล้วเจ้าตัวก็ลากเพื่อนของตัวเองไปอย่างรีบร้อน ท่ามกลางสายตาฝูงชนมากมาย
หมัดหนักชิบหาย ..... - -
... น่าสนใจจริง ๆ ชื่อ ซองมินสินะ ....
ในฐานะที่เป็นคนแรกที่ต่อยหน้าฉัน ....
ฉันจะเอาคืนให้แสบถึงทรวงเลยคอยดู !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!
……………………………..
[ Mode : Sungmin ]
ตอนนี้ผมกับทงเฮกำลังนั่งซึมอยู่ที่ชิงช้าไม้ของมหาวิทยาลัย ตะกี้ผมทำอะไรลงไปเนี่ย !? ผมจะถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยมั๊ย ?
ทงเอกำลังพยายามพูดปลอบใจผม แต่จะทำยังไงล่ะ ? งานนี้เสียทั้งหน้า เสียทั้งชื่อเสียง TT___TT
ไอ้มือเวร ไอ้มือไม่รักดีเอ๊ย TT______TT อยู่สงบ ๆ ไม่เป็นหรือยังไง ?? ฮืออออ ~~~ ไอ้ซองมินอย่างร้องไห้คร๊าบบบบบบบ TT’’
“ โอ๋ ~ ซองมิน อย่าทำหน้าเศร้าเลยนะ มันไม่เหมาะกับนาย ฮืออ ~~ นายทำหน้าอย่างงี้แล้วฉันจะร้องไห้” ไอ้ปลาเพื่อนยากพูดพลางจับไหล่ผมเบา ๆ ไอ้บ้า ! คนที่ควรร้องไห้มันฉันว้อย !! TT
“ เอาอย่างงี้สิ ซองมิน ... วันนี้ตอนดึกจะมีพิธีดูตัวนี่นา ก็รีบไปขอโทษเค้าซะ เรื่องจะได้จบ ๆ กันซักที” ทงเฮพูด
เอ่อ .........
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ~~~~~~~
ไอ้เพื่อนยาก ~~~ ความคิดดี !!!!!!!!
……………………………..
[ Mode : Kyuhyun ]
เวลา 20.20
อีกสิบนาที ... ไอ้พิธีบ้านั่นจะเริ่มขึ้น ...
ทั้งผมทั้งพี่คิบอมถูกจับแต่งไอ้ชุดกวนบาทานี่ โอ้ ม่ายน๊า เหมือนตกนรกทั้งเป็น ฮือ ๆ ๆ TT คนหล่ออยากร้องไห้ครับ !
และแล้ว .... สิบนาทีก็ผ่านไปรวดเร็ว ....
“ เริ่มพิธีได้ !!!!” เสียงนรกขององคมนตรีหน้าเลี่ยมนั่นดังขึ้นราวกับจะฆ่าผมให้ตายทั้งเป็น
หญิงงามจากหลากหลายพื้นที่ใส่ชุดราตรีแต่งหน้าจัดเดินมากันเป็นสาย บางคนแต่งตัวเหมือนฮิปโป บางคนก็แต่งตัวเหมือนลิเกหลุดโรง ทุเรศที่สุด !
“ คนแรก ยอง มิน นัม !”
หลังจากไอ้องคมนตรีเฮงซวยขานชื่อขึ้น ป้าอ้วนคนนึงก็ลุกยืนขึ้นส่งรอยยิ้มที่ทุเรศที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาให้
“ เป็นอย่างไรบ้างครับ ? องค์ชายคยูฮยอน”
“ นี่ เธอ ? บ้านเธอมีกระจกรึเปล่าน่ะ ถ้ามีก็ไปหัดส่องบ้างนะ ยังมีหน้ามาให้ฉันเลือกอีก คิดว่าฉันจะเอาเธองั้นเหรอ เกิดอีกสิบชาติก็ไม่เอา ไปซะ เห็นแล้วมันอุจาดลูกตา”
เงียบฉี่กันไปทั้งห้องโถง .......
ทำไมล่ะครับ ผมพูดในสิ่งที่ผมคิดนี่นา
หญิงคนนั้นทำท่าเหมือนอยากจะตบหน้าผมซักทีหนึ่งก่อนเดินจากไป ฝันไปเถอะ แบร่ -p !
“ อะ .... อ่า คนที่สอง ซอง ฮา ยัง”
คราวนี้มารูปแบบไหนอีกล่ะ ?
และแล้ว สาวหน้าแบนคนนึงก็ลุกขึ้นมา
“ ไปเสริมดั้งก่อนแล้วค่อยมาพูดกันนะ คุณหน้าส้นตรีน”
และแล้ว คุณหน้าส้นตรีนก็ร้องไห้วิ่งหนีไป ......
สมน้ำหน้า - -*
“ คนที่สาม ..... คิม ฮยอน มิน”
สาวชุดหรูหราไฮโซไซตี้เดินเข้ามาอย่างมั่นใจเต็มร้อย
มั่นใจนัก ผมจะเป็นคนตัดความมั่นใจงี่เง่าของเธอเอง
“ นี่ รีบไปทำงานต่อซะสิ ที่โรงละครลิเกน่ะ เดี๋ยวไม่ได้เงินเดือนนะ”
.
.
.
“ คนที่ 41 ..... “
“ ไปให้พ้น ก่อนที่ฉันจะอารมณ์เสีย !!”
“ คนที่ 42.....”
“ บ้านคุณมีน้ำยาขจัดสิวบ้างมั๊ยครับ ?”
“ คนที่ 43 ......”
“ อย่ามาขึ้นอืดแถวนี้ !”
“ คนที่ 44 .....”
“ ออกไป !!!”
.
.
.
.
.
“ คนที่ 96”
“ .... นี่ คุณ คนเค้ารอโยนกล้วยให้คุณกินอยู่นะ ที่สวนสัตว์”
“ คนที่ 97 .....”
“ นี่ ไปสิ เพื่อนเธออยู่ข้างนอก กำลังกินเพ็ดดิกรีอยู่น่ะ”
“ คนที่ 98 ....”
“ อีกสิบชาติฉันก็ไม่เอาเธอ”
“ คนที่ 99 ...”
“ อย่างเธอน่ะ เตรียมขึ้นคานตลอดชีวิต ..”
.
.
.
“ คนที่ 110 ..”
“ เธอแน่ใจเหรอว่าเธอเป็นคน?”
“ คนที่ 111 ….”
“ ไปเอาหน้าม้าเต่อของเธอนั่นออกซะ!”
“ คนที่ 112 ...”
ปาไปร้อยคน .... ไอ้องค์ชายคยูฮยอนก็ยังด่าไม่เลิก
มันจะให้หานางฟ้ามาจากที่ไหนวะ ?
องคมนตรีคิดแล้วลมก็แทบจับ ใกล้จะหมดคนสุดท้ายแล้ว
“ คนที่ 137 ..... ลี ซอง มิน”
เสียงเรียกคนสุดท้ายดังขึ้นราวกับจะทำให้ ผมลมจับ
นั่นมันไอ้บ้าที่กระชากคอผมตอนเที่ยงนี่ !!!
ตอนนี้มันกำลังใส่ชุดธรรมด๊าธรรมดาเดินต๊อก ๆ เข้ามา
“ อ่า .. เรื่องตอนกลางวันผมขอโทษค๊าบบบบบ >>O<<” มันแหกปากซะลั่น หนวกหูฉิบบบ !
“ ฮือ ...... อย่าเอาเรื่องผมเลยนะ ทุกวันนี้ผมลำบากหาเงินค่าเทอมแทบตาย อย่าไล่ผมออกเลยนะ ฮืออออ ~~~~~~~~”
" ชายาจะต้องได้รับการฝึกโหดเพื่อเป็นทั้งแม่และภรรยาที่ดีในอนาคต และจะต้องทำตามทุกอย่างที่เราต้องการ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะยากเย็นแค่ไหน มิฉะนั้นจะโดนทัณฑ์บนนะจะบอกให้ คนที่จะมาเป็นชายาเนี่ย
ก็คล้าย ๆ กับทาส นั่นแหละ"
ทันใดที่คำพูดของแม่ของผมแล่นเข้าสู่สมอง ....... ผมก็แสยะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ทันที
ผมลงจากที่นั่งอันหรูหราฟู่ฟ่าของผมแล้วเดินเข้าไปหาคนตัวเล็กทันที ก่อนจะใช้วงแขนโอบรอบคนตัวเล็กเอาไว้
“ ท่านองคมนตรี อิหน้าแบน อิอ้วน อิดั้งหัก ทั้งหลาย ..... คนคนนี้แหละ ที่ผมจะเลือกเป็นชายา !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” ผมประกาศก้องอย่างมั่นใจ ฮ่า ๆ ๆ ๆ ~ ให้มันมาชดใช้ในฐานะที่ต่อยหน้าผมเป็นคนแรกไงครับ ~
ผัวะ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
" อีกสิบชาติฉันก็ไม่เอาแกเว้ย !!!!"
……………………………..
สวัสดีค่ะ รีดเดอร์
ตอนแรกของฟิคมาให้เบิ่งแล้วน๊า ~~~~
ตอนนี้คยูมินล้วนเลยล่ะสิ เคอะ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
ใครที่ติดตามคิเฮอยู่
รอตอนหน้านะคะ ~
น่าจะมาอัพให้ซักวันเสาร์หน้านะคะ ~
รอกันด้วยนะ ~ อย่าทิ้งกันนะคะ ~~~
ขออีกซัก 13 คอมเม้นท์เพื่อกำลังใจนะคะ ไม่ยากเกินไปนะ ~
KEEP ON WRITING !
บทนี้คยูปากเจ็บเนอะ ?
PS . ไว้อาลัยคุณพ่อของด๊องแด๊งด้วยนะคะ TT '' 080809
HA HA HA SONG - SNSD !
ความคิดเห็น