คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : มาเฟียจำเป็น7
พักเที่ยง
“เชี่ยโหด ซื้อข้าวมาให้กูด้วยนะเมิง เดี๋ยวกูไปซื้อน้ำก่อน”
“โอเคครับ”
ตกลงกันเรียบร้อยแล้วซีวอนก็ปล่อยคอคยูให้เป็นอิสระแล้วจึงแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ใครหน้าที่มันซีวอนไปฝั่งซ้าย(ขายข้าว)คยูไปฝั่งขวา(ขายน้ำ ขายหนม)
“ซีวอน ม. 6 ห้องC”จู่ๆก็มีเสียงใสร้องออกมาจากฝูงชน ทำให้ซีวอนต้องหันกลับไปดู
“เรียกผมเหรอ”ซีวอนเก๊กขรึบพูด
“ใช่ ฉันชื่อ ลี ซองมิน ม.6ห้องA”ซีวอนพยักหน้ารับรู้
“ฉันอยากบอกว่า....”
“ว่า?”ซองมินไม่ยอมพูดสักทีซีวอนจึงเร่งเพราะคยูคงไปรอที่โต๊ะตัวเดิมแล้ว ขืนไปช้าไอ้เถิกเอาผมตายแน่(เหรอ)
“ฉันชอบนาย -//- คบกับฉันได้มั๊ย”ซองมินหน้าแดงหมดแล้ว
“จะรับพิจารณา ไปล่ะ BaBy”ซีวอนยกนิ้วโป้งขึ้นแตะปากตัวเองแล้วจึงยื่นไปแตะที่ปากของซองมินก่อนจะยกยิ้มละลายใจพร้อมกับเดินกลมกลืนหายไปในฝูงชน ทิ้งให้เด็กหนุ่มหน้าแดงอยู่อย่างนั้น
เขารู้ว่าซีวอนไปคลาสโนว่าตัวพ่อ ฟันแล้วทิ้งไม่รู้กี่รายต่อกี่ราย เมื่อก่อนเขาเคยเป็นคนไม่ชอบคนเจ้าชู้ถึงขนาดเกลียดเลยด้วยซ้ำ แต่โบราณว่ายิ่งเกลียดเหมือนยิ่งเจอ เพราะเหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้เขาหลงรักคลาสโนว่าตัวพ่ออย่างซีวอนจนโงหัวไม่ขึ้น เขารู้แล้วว่าทำไมถึงมีแต่คนว่ารุมรักซีวอนก็เพราะความอบอุ่นและมาดขรึบๆของเขานั้นเอง ซองมินเก็บงำความรู้นี่มานานแล้วจากเล็กน้อยก็เริ่มมากขึ้นจนล้นหัวใจ
ทางซีวอนเมื่อได้ข้าว 2 จานแล้วก็วิ่งกระหืดกระหอบมาที่โต๊ะประจำ ก็เห็นคยูนั่งอมลมอยู่ก่อนแล้ว
“มาช้านะเมิง กูคิดว่าโดนเหยียบตายไปแล้วซะอีก”
“ก็คนมันเยอะนิ่ มึงจะให้กูขี่คอเขาเข้าไปซื้อรึไง”ซีวอนพูดพร้อมกับยื่นจานข้าวให้ คยูรับจานข้าวมาแล้วยิ้มหน้าบาน ลืมไปเลยว่าจะแกล้งงอนซีวอนสักนาทีสองนาที
“ไอ้เตี้ยหน้าปลากับหอกบวมไม่มาเหรอ นานแล้วนะ”คนตะกละกินไปครึ่งจานก่อนจะถามหารุ่นน้องคนสนิททั้งสองคน(อันที่จริงรุ่นเดียวกัน)
“ไม่รู้สิ เดี๋ยวยัดห่าหมดแล้วจะโทรถามให้”ซีวอนพูดก่อนจะยัดข้าวคำสุดท้ายเข้าปากไป ไม่รู้ว่าใครกันแน่ที่ตะกละกว่ากัน-_-
“ป่ะ”คนตะกละกว่าพูดพร้อมกับล็อกคอคยู
“อ๊ายย เดี๋ยวซิมึง กูยังกินไม่หมดเลย”คยูร้องโว้ยวาย เขามีเวลาไว้อาลัยข้าวอีกครึ่งจานเพียง5-6วิเท่านั้นก่อนที่จะโดนเชี่ยโหดลากคอออกมา (อาเมนTT)
สวนหลังโรงเรียน
“ไอ้เชี่ย มึงลากกูออกมาทำมายยยย ข้าวกูเลยตั้งครึ่งจานนะว๊อย”
“มึงแดกแค่นั้นแหละดีแล้ว เดี๋ยวอ้วน”ซีวอนหยิบโทรศัพท์ออกมาก่อนจะต่อสายไปที่คิบอม
“อ้วนก็เรื่องของกู กูไม่ใช่เหานะที่จะได้ไปหนักหัวมึง”
"หัวกูน่ะไม่หนักหรอก แต่จะหนักตัวกูมากกว่า ถ้าวันไหนมึงคิดอยากออนท็อปน่ะ”
“ไอ้ๆ”คยูพูดไม่ออกเลยทีเดียว
“เหวย หอกบวมวันนี้ทำไม่มึงกับไอ้เตี้ยหน้าปลาไม่มาโรงเรียนวะ”
“เปิดลำโพงๆ”ซีวอนวอนถามคิบอมแต่คยูนี่สิตัวยุ่งยื่นมึงมาจับโทรศัพท์และเรียกร้องให้เปิดลำโพงใหญ่เลย
“อ๋อ ทงเฮไม่ค่อยสบายน่ะ”เสียงปลายสายตอบกลับ
“เดินชาถ่างเล็กน้อยถึงปานกลางใช่มั๊ย”ซีวอนถามอย่างรู้ทัน
“ก็...นิดหน่อย”
“กูว่าแล้ว รายงายห่าอะไรไปตอนกลางคืนวะ แล้วมึงไปทำรายงานจริงรึปล่าว”
“ทำรายงานจริง...นายน้อยแค่นี้ก่อนนะทงเฮหิวข้าวแล้ว ตู๊ดๆๆๆ”ซีวอนยัดโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกง แหมส่อแววกลัวเมียมาแต่ไกลเลยนะเมิง
“อ้าว หอกบวมมันวางแล้วเหรอ เชี่ยเอ็ยยยย กูบอกให้มึงเปิดลำโพง นี่แนะ”คยูพูดแล้วตบหัวซีวอนทีหนึ่งก่อนจะวิ่งออกไป
“ไอ้เชี่ยมึงตบหัวกู อย่าอยู่เลยมึง”ว่าและก็วิ่งไล่เตะคยู
“เรื่องไรกูจะอยู่ให้มึงประทุษร้ายกูวะ แบร่ๆแน่จริงก็ตามให้ทันเด้ ไอ้ม้าแก่”คยูแลบลิ้นใส่ซีวอนก่อนจะวิ่งหนีลูกเตะซีวอนต่อไป แต่เวรของกรรมคยูดันไปสะดุดก้อนหินแทวนั้นล้มซะก่อนล้มแล้วยังไม่พอยังกลิ้งกลับมาหาซีวอนอีกด้วย
“ถ่อว๊อยยยย ไอ้ก้อนหินบ้า ไอ้ก้อนหินเฮงซวย ชาติหน้ากูขอให้มึงไปเกิดเป็นลูกบ้อลล”
“ฮ่าๆ น่ารักมึงเป็นคนเลวจริงๆด้วย”ซีวอนกลั้นขำจนท้องแข็ง จากที่ต้องวิ่งตามอีกสิบก้าวเหลือแค่สองก้าวเอง
“กูไม่ดียังไง ห๊ะ ไอ้เชี่ยโหด”
“ก็โบราณเขาว่าคนดีตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ แต่มึงแค่จะวิ่งหนีกูยังซะดุดก้อนหินล้มกลิ้งมาทางกูเลย”พูดจบก็ระดมตบหัวคยูใหญ่เลย เมื่อตบจนหน่ำใจแล้วจึงยื่นมืให้คยูจับลุก
“ทำไมมึงไม่ตบให้กูปัญญาอ่อนตายเลยล่ะ”ลุกได้ก็แผลงฤทธิ์ทันที
“ไม่หรอกกูสงสารน้าคังอิน มีลูกเป็นคนเลวแล้วยังจะปัญญาอ่อนอีกอย่างนี้คงกลุ้มตายเลย”ซีวอนพูดไปส่ายหน้าไป
ก่อนกลับบ้านจู่ๆโทรศัพท์ของซีวอนก็มีข้อความเข้า(มันสั่น)
“เจอกันที่ร้าน XXตอนทุ่มครึ่งนะ
ลี ซองมิน”
ฮึๆร้ายไม่เบานะคุณหนูตระกูลลี ที่อุตส่าห์แอบไปสืบหาเบอร์เขาเขามาจนได้ อย่างนี้ต้องจัดเต็มให้สมกับความพยายามซะหน่อยแล้ว จะเอาให้ลุกไม่ได้เลยทีเดียว
“นักเรียนทุกคนกลับบ้านดีๆนะจ๊ะ เสาร์ อาทิตย์น่ะทำการบ้านมาด้วยนะ เข้าใจมั๊ย”
“คร๊าบบบบบบบบบบบ”นักเรียนทั้งห้องส่งเสียงบอกครูที่ปรึกษา ก่อนจะรีบเก็บของแล้วทยอยกันออกมาจากห้อง วันศุกร์ช่างเป็นวันที่นักเรียนทุกคนรอคอยกันจริงๆเลย
“เฮ๊ย คยูมึงไปรอที่รถก่อนนะ กูปวดฉี่”
“รีบไปรีบมานะมึงกูจะรีบกลับไปดูการ์ตูน”
ซีวอนปลีกตัวออกมาเข้าห้องน้ำปล่อยให้คยูเดินไปรอที่รถคนเดียว
“ฟู่ โล่งไปทีมึง อั้นมาตั้งนาน นึกว่าจะโดนนิ่วแดกตายห่าซะแล้ว”
Sorry Sorry Sorry แนกา แนกา แนกา~~
“แมร่งเอ๊ยตกใจหมดเลย ควายที่ไหนโทรมาวะ คนยิ่งรีบๆอยู่”
“เหวย ผมซีวอนมึงโทรมาหาเหี๊ยอะไร”ซีวอนกดรับทั้งที่ยังไม่ได้ดูเบอร์ด้วยซ้ำ
“เอ่อ ฉันลี ซองมินนะ คือวันนี้นายว่างมั๊ย มาค้างกับฉันที่บ้านหน่อยสิ” ฮึๆ คุณหนูตระกูลลีนี่เอง สงสัยจะติดใจ
“วันนี้ผมไม่ว่างหรอกนะที่รัก พอดีมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำน่ะ ไว้ว่างเมื่อไรแล้วผมจะไปหานะ”ซีวอนกรอกเสียงผ่านสาย
“แต่ซีวอน”
“ฉันบอกนายแล้วใช่มั๊ยว่า นายไม่มีสิธทิ์ในตัวฉัน มีเพียงฉันเท่านั้นที่มีสิทธิ์ในตัวนาย ถ้านายจะเซ้าซี้ฉันขนาดนี้ฉันจะเลิกกับนายแล้วเราก็ไม่ต้องมาเจอหน้ากันอีก”
“ฉันจะไม่เซ้าซี้นาย ฉันรักนายนะ ตู๊ดๆๆ”ซองมินพูดพร้อมกับวางสายไป
ส่วนซีวอนก็รีบวิ่งกลับไปหาคยูที่รถทันที
“มึงไปฉี่หรือไปขี้วะ ไอ้เขี่นนี่ เร็วเลยมึง วันพีชกูใกล้เล่นแล้ว”
“อื้อ ซีวอนมึงจะทำอะไรกูเนี่ย”หลังจากที่เข้ามาในห้องแล้วซีวอนก็ดันคยูเข้าติดผนังก่อนจะไซ้ซอกคอทันที
“มึงเคยสัญญากับกูว่าวันศุกร์มึงจะให้กูเสียบ”ซีวอนโมเมเอาเองว่าพร้อมของคยูหมายถึงวันศุกร์
“เดี๋ยว กูกลัวหอกบวมมันได้ยิน”คยูพูดพร้อมกับผลักอกซีวอนออก
“หอกบวมมันไปค้างห้องไอ้เตี้ย ไม่ต้องห่วงร้องดังเท่าไหร่ก็ไม่มีใครได้ยินหรอก”ซีวอนบอกพร้อมกับก้มลงไปเก็บเกี่ยวความหอมจากซอกคอของคยูต่อ
“เหรอ งั้นกูพร้อมแล้ว มึงจะไม่พากูไปที่เตียงก่อนเหรอ”ซีวอนเงยหน้าขึ้น ยกยิ้มละลายใจให้ร่างบาง
“ขอบคุณ”ก่อนจะก้มลงไปมอบจูบร้อนแรงให้คยูแล้วพาไปที่เตียง
%%%%ไรท์เตอร์ตัดอันที่มันXXXออกแล้วนะ%%%%%%%%%%
“คยูมึงเป็นไงบ้าง”ซีวอนก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูด้วยเสียงแหบพร่าก่อนจะใช้ลิ้นร้อนเลียเบาๆเพื่อสร้างความเสียวให้ร่างบาง
“มันส์ สุดยอด”ร่างบางตอบพร้อมกับแอ่นหน้าอกรับสัมผัสจากร่างหนา
แล้วบทรักอันร้อนแรงก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง
%%%%%%%%%%%
ไรท์เตอร์ตัดท่อนนั้นออกแล้วนะใครอ่านไม่ทันก็เสียใจด้วย
จบไปแล้วเอ็นซีเบาๆ
ไรท์เตอร์แต่งเอ็นซีไม่ค่อยเก่งอ่ะ ไม่ว่ากันนะ
ผลสอบออกมาแล้วล่ะไรท์เตอร์ไม่ติดTT
ไม่เป็นไรโรงเรียนมีตั้งเยอะเน๊าะ
ความคิดเห็น