คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : มาเฟียจำเป็น8(เก็บตก)
“อื้อออออ ไอ้เชี่ยยยย เอามันออกไป”ร่างบางร้องครางเสียงหวานเพราะรับรู้ได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่อยู่ด้านหลังของตนและของที่ว่านั้นก็คือน้องเชี่ยหล่อที่เผลอไปปลูกไว้เมื่อหลายวันก่อนนั้นเอง
“ไม่เอาตัวมึงอุ่นดี”
“แต่กูจะไปอาบน้ำแล้ว-_-“
“ไปอาบพร้อมกัน เชื่อกูถ้ามึงเดินไปเองสามวันก็ไม่ถึงหรอก”คยูเบ้ปากให้กับคำพูดของซีวอน คนอย่างคยูฮยอนไม่มีทางกลัวคำขู่ของใครอยู่แล้วและก็เดินได้เองด้วย เพราะกูลูกมาเฟียว๊อยยยยยยยย(เมื่อคืนก็เป็นเมียมาเฟียไปแล้วด้วย)ไม่เชื่อใช่มั๊ย? ได้งั้นมาดูกัน
“ทำไมกูจะเดินไม่ได้วะ คยูซะอย่าง ลูกมาเฟียว๊อยกูลูกมาเฟีย”
“งั้นเหร้ออ”ซีวอนลากเสียงสูงและเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งชนิดกวนทีนสุดๆใส่ลูกมาเฟียอย่างไม่กลัวถูกยิ้งทิ้งพร้อมชักน้องเชี่ยหล่อออกมาอย่างรวดเร็ว
“อ่ะ มึงจะดึงออกทำไมไม่บอกกูว่ะ ไอ้.........O_O”ลูกมาเฟียกะจะหันไปประทุษร้ายพ่อรูปหล่อที่นอนอยู่ข้างหลังซะหน่อยโทษฐานที่ทำให้เสียวแต่กลับเป็นคนพูดไม่ออกและหันหน้าแดงๆหนีซะเองเพราะซีวอนยักคิ้วและเด้งน้องเชี่ยหล่อใส่หน้าเต็มๆ เนี่ยเมื่อคืนกูโดนอันนี้จริงๆเหรอเนี่ย?
“กูทำไม หืม?หึๆๆ”เชี่ยหล่อนอนหัวเราะอย่างซะใจ คงจะตกใจกับขนาดของที่มึงโดนเมื่อคืนอยู่ล่ะสิ หึๆให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร
พรึ่บ
“โอ๊ยยยยย ไอ้เชี่ยวอนทำไมกูเจ็บตรงนั้น”คนปากดียังไม่ได้ก้าวออกจากที่ด้วยซ้ำก็ทรุดลงกับพื้นไม่เป็นท่าลำบากซีวอนต้องมาประคองอีก
“บอกแล้วไม่เชื่อ ไม่ต้องห่วงก็เป็นเหมือนไอ้เตี้ยหน้าปลานั้นแหละ”พูดพร้อมกับช้อนตัวลูกมาเฟียขึ้นมาอุ้ม
“ห๊าOoO แสดงว่ามึงได้กับไอ้เตี้ยก่อนกูเหรอ นี่แหนะๆๆๆๆ”ไม่รู้ว่าด้วยแรงหึงหรือตกใจทำให้ลูกมาเฟียระรัวกำปั้นใส่อกแกร่งของหัวหน้ามาเฟียอย่างไม่ยั้ง
“เฮ้ยมึงจะตีกูหาเชี้ยไรเนี่ย เดี๋ยวพ่อปล่อยลงพื้นไปนอนเล็มฝุ่นเลยนิ่”
“มึงก็ตอบมาก่อนสิว่ามึงได้กับอิปลาเตี้ยก่อนกูใช่มั๊ย”คนตัวเล็กเลิกตีแต่จ้องหน้าแทน
“บ้านป้ามึงสิ ไอ้หอกบวมนู้นทำ แน่ๆๆๆหึงกูล่ะสิ”ซีวอนตอบก่อนจะทำหน้าล้อเลียน
“ป่าวซะหน่อย เชี่ยหล่อ”คนตัวเล็กบอกปัดก่อนจะช้อนตามองคนที่อุ้มแล้วพูดเสียงอ่อย (ถ้ากูจะข่มขืนมึงอีกซักรอบสองรอบจะเป็นไรมั๊ยวะซีวอน)
“อะไร”ซีวอนถามเสียงเซ็งแต่แววตากลับหื่นจนปิดร่างเล็กไว้ไม่ได้
“มึงได้กูแล้วมึงอย่าทิ้งกูน้า”ร่างเล็กเองก็รู้ว่าซีวอนเป็นคาสโนว่าฟันคนไม่เลือกหน้าและแต่ละคนที่โดนฟันก็จะโดนทิ้งอย่างไม่ใยดีเหมือนของเล่นที่ซีวอนเล่นแล้วเบื่อ แต่ขออย่างเดียวอย่าให้ตนเป็นหนึ่งในพวกของเล่นพวกนั้นเลยอย่างน้อยเขาก็เป็นถึงลูกมาเฟีย!!!
“อืม กูให้มึงเป็นเบอร์หนึ่งเลยเอ้า”คยูยิ้มอย่างพอใจก่อนจะยกแขนเรียวขึ้นคล้องคอซีวอนแล้วหอมแก้มเบาๆเป็นการให้รางวัล
“กูก็จะให้มึงเป็นเบอร์หนึ่งเหมือนกัน”
“ห๊ะ แสดงว่ามึงไม่ได้มีแค่กู”ไม่น่าจะนะ ก็ที่ผ่านๆไม่เคยเห็นคยูจะมีท่าทีว่าชอบใครซักทีแม้ว่าจะมีพวกหน้าปลวกหน้ามอดไม้มาขายขนมจีบมากมาย
“ที่มึงยังเจ้าชู้ได้เลย ทำไมกูจะแรดบ้างไม่ได้”มึงจะได้หึงกูไงแล้วกูก็จะสำคัญ 55555ฉลาด
โป้ก!!!
“โอ๊ย หอกวอนมึงตบหัวกูทำไมเนี่ย”ร่างเล็กโวยก่อนจะลูบหัวตัวเองปอยๆ
“แรดน่ะแรดได้แต่ห้ามให้ใครมาเสียบซ้ำรอยกู เข้าใจ”คยูพยักหน้าแดงๆรับอย่างอายๆก่อนจะเนียนก้มหลบสายตาละลายใจของซีวอนด้วยการซบอกแกร่ง
“ป่ะไปอาบน้ำกัน” กูหนักจะตายแล้วเนี่ย แมร่งแดรกช้างมารึไงวะ-_-
“แล้วเตียงล่ะ”ร่างบางถามขณะที่ซีวอนกำลังจะพาเดินเข้าห้องน้ำ
“เอาไว้งั้นแหละเดี๋ยวกูจัดการเอง”คยูเห็นไปมองสภาพสมรภูมิรักของเขากับซีวอนทำให้รู้ว่าเมื่อคืนมันผ่านศึกหนักมาแค่ไหนทั้งผ้าปูที่นอนที่ยับเยินและเต็มไปด้วยรอยเปื้อนเลือดและคราบน้ำรักหมอนที่กระจัดกระจายกับชุดนักเรียนที่วางระเกะระกะรอบเตียงมองแล้วก็ทำให้นึกถึงเรื่องเมื่อคืนเพราะซีวอนไม่ยอมหยุดซะทีกว่าจะนอนได้ก็ตีสามไม่รู้ว่าไปอดยากมาจากไหนอันที่จริงถ้าเขาไม่สลบไปก่อนคงได้ทำยันสว่างแน่
“มึงรออยู่นี่ก่อนนะเดี๋ยวกูผสมน้ำให้”ซีวอนวางคยูไว้บนเกาอี้ตัวเล็กๆก่อนจะพลิกตัวมาผสมน้ำแทน เอามือแช่ดูเมื่ออุณหภูมิได้ที่แล้วจึงหันกลับไปช้อนตัวคยูลงอ่างไปก่อน
“เฮ๊ยยยย มึงจะลงมาหาห่าไรวะ”คยูร้องทักด้วยความตกใจที่เห็นซีวอนก้าวขาลงมาในอ่าง
“ไอ้เชี่ยนิ่ กูก็จะอาบน้ำไง อย่าบอกนะว่ามึงอายกู”คยูพยักหน้าน้อยๆ
“มึงจะอายทำเชี่ยไรวะ ทีเมื่อคืนไม่เห็นอายเลยมีแต่บอกให้กูแรงอีก แรงอีก”คนที่นั่งอยู่ในอ่างหน้าแดงเถือกไปถึงใบหูไม่รู้ด้วยความอายหรือว่าโกรธกันแน่
“พอเลยมึง กูยังไม่ว่าอะไรเลย จะอาบก็อาบสิ”คยูขยับไปชิดขอบอ่างเพื่อให้มีพื้นที่ให้เพื่อนตัวโตเข้ามานั่งได้
“กูนึกว่ามึงพยักหน้าเพราะอายกูซะอีก ที่ไหนได้ก้มไปเลียแมงนี่เอง”
“ ไอ้หร่า กูไม่ใช่จิ้งจกตุ๊กแกจะได้กินแมง”พูดก่อนจะตบน้ำใส่หน้าคนปากดี ซีวอนเองก็เร็วเลยจับมือคยูไว้แล้วดึงเข้ามาหา
“มึงไม่ใช่จิ้งจกหรอก แต่งมึงเป็นเมียกู ฮ่าๆๆๆ”
“ไอ้บ้า กูไปเป็นเมียมึงตั้งแต่ตอนไหน”ร่างบางถือโอกาสหลบหน้าแดงๆของตนไม่ให้อีกคนรู้ด้วยการเนียนก้มลงไปซบอกแกร่ง
“ยังไม่เป็น ก็ยังไม่เป็น”
“อ้าวไอ้ชั่ว มึงคิดจะฟันกูแล้วทิ้งใช่มั๊ย กูแล้วแล้วปลวกทะเลอย่างมึงคงคิดได้แค่นี้สินะ มึงเห็นกูเป็นของเล่นใช่มั๊ย ฮึกๆ...แล้วมึงมาเอากูทำไม ถ้ามึงไม่คิดอะไรกับกูฮึก”น้ำตาเม็ดโตร่วงลงมาจากตากลม ซีวอนตกใจทำไรไม่ถูก อันที่จริงตามอารมณ์ของคนตรงหน้าไม่ทันต่างหากเลยได้แต่กอดปลอบ
“ไอ้หอกเอ๊ย กูไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นซะหน่อย กูไม่ได้คิดจะฟันมึงแล้วทิ้ง”
“มึงจะไม่ทิ้งก็แน่นะ”ซีวอนพยักหน้ารับ
ตอนนี้คยูกังวลไปหมดกลัวซีวอนจะฟันแล้วทิ้งเหมือนอย่างที่เคยเห็นมา ไม่รู้ทำไมถึงกลัว
“กูจะทิ้งมึงได้ยังไง เหตุผลเดียวที่กูทิ้งมึงคือมึงทิ้งกูก่อน เลิกร้องไห้ได้แล้วมึงโตจนมีลูกมีผัวได้อยู่แล้ว”ซีวอนพูดติดตลกก่อนจะใช่นิ้วโป้งเช็ดน้ำตาให้คยู
“คยู มึงหันหลังมาซิ”ซีวอนถ่างขาออกพอให้คยูเข้ามานั่งได้
“ซีวอน กูไม่เอานะ กูยังเจ็บอยู่เลย”คยูรีบปฏิเสธ หน้าซีดเป็นไก่ต้ม
“ไอ้เชี่ย กูไม่ได้ใจเหี้ยมขนาดนั้น กูแค่จะถูหลังให้”
%%%%%%%%%%%%%%
มาเก็บตกอย่างที่บอกแฮ่ๆๆๆ
วันนี้จะลงให้สองตอนนะ
ฉลองที่ไรต์เตอร์สอบติดรร.บุญ
ต่อไปนี้คงมีเวลาแต่งและอัพมากขึ้น
55555555555
มีความสุขว๊อยยยยยยยยยยย
ความคิดเห็น