พี่ชายกะเด็กข้างบ้าน (SF - hanhyuk) - พี่ชายกะเด็กข้างบ้าน (SF - hanhyuk) นิยาย พี่ชายกะเด็กข้างบ้าน (SF - hanhyuk) : Dek-D.com - Writer

    พี่ชายกะเด็กข้างบ้าน (SF - hanhyuk)

    ผู้เข้าชมรวม

    846

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    6

    ผู้เข้าชมรวม


    846

    ความคิดเห็น


    10

    คนติดตาม


    1
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  1 พ.ค. 53 / 21:14 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    W E L C O M E ♥♥♥ T O M Y ♥♥♥ F A N F I C T I O N ♥♥♥


    My name's : New

    This is my first  short fanfiction.


    อ่าฮ่า - - ฮุฮิ - - นี่คือฟิคสั้นที่เราแต่งขึ้นมาเรื่องแรก ... พอพูดว่าฟิค ... แน่นอนว่ามันเป็นนิยาย Y เพราะฉะนั้นผู้ใดไม่ชอบก็กรุณาออกไปอย่างสงบนะครับผม ... ขอบคุณคร๊าบบบบ ....



    พี่ชายกะเด็กข้างบ้าน

     

     

     ' Love U More '

                เสียงริงโทนโทรศัพท์มือถือที่กรีดร้องอยู่ในกระเป๋ากางเกงที่เจ้าของตั้งใว้เป็นเพลงเฉพาะแค่คนๆเดียวนั้นทำเอาเจ้าของอมยิ้มออกมาบางๆ ก่อนจะหยิบเครื่องมือสื่อสารนั้นมากดรับช้าๆ

                ' ยอโบเซโบ ... '

                ' อยู่ที่ไหนเนี่ย? '

                เสียงปลายสายสะบัดๆมาให้ได้ยินทำให้รอยยิ้มที่แค่แต่งแต้มบางๆบนริมฝีปากเปลี่ยนเป็นยิ้มกว้างทันที

                ' ขับรถอยู่ '

                ' ทำไมกลับช้า? '

               ' ก็เพิ่งเลิกงาน แค่นี้ก่อนนะพี่ชายขับรถอยู่ '

               มือใหญ่กดวางโทรศัพท์ก่อนที่จะกดปิดเครื่องไปเลย เพราะรู้ดีว่ายังไงคนปลายสายก็คงไม่ยอมเลิกราง่ายๆแน่ ... ถึงบ้านแล้วค่อยว่ากันอีกที

        At  Home

                ' ปิดเครื่องหนีทำไมน่ะ หา!!? '

                ยังไม่ทันที่ร่างสูงจะก้าวลงมาพ้นรถด้วยซ้ำเสียงแหวๆก็ดังเข้ามาซะแล้ว

                ' แบตหมด '

                ' โกหก ... ปิดเครื่องหนีกันชัดๆ ตาแก่นี่จะกล้าเกินไปแล้วนะ!! '

                ฮันกยองมองคนตัวเล็กที่กำลังแหกปากใส่เขาอย่างเอาเป็นเอาตายก่อนจะเดินเลี่ยงเข้าบ้านไปโดยไม่พูดจา

                ' หยุดคุยกันให้รู้เรื่องก่อนนะ '

                ' คงจะคุยรู้เรื่องหรอกนะนั่น เล่นแหกปากซะลั่นไม่ฟังคนอื่นเขาอย่างนั้นน่ะ '

                ' ก็หยุดสิ! '

                ขายาวหยุดก้าวโดยไม่บอกไม่กล่าวจนคนที่เดินตามหลังมาชนเข้าเต็มๆ

                 ' โอ๊ย!! จะหยุดก็ไม่บอก '

                ' มีอะไรก็ว่ามาสิ '

                ' กลับช้า '

                ' ก็บอกว่างานเพิ่งเลิก '

                 สายตาของฮยอกแจที่มองมาบอกแก่ร่างสูง ... ไม่เชื่อเลยซักนิด

                ' คืนนี้จะมานอนด้วยนะ '

                ' ทำไม? '

                ' ก็ไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว '

                ' เขาไปไหนกันหมด? '

                ' ไม่รู้เหมือนกัน ... กลับมาก็เจอนี่แปะไว้หน้าตู้เย็น '

                 ร่างเล็กยก 'นี่' ขึ้นตรงหน้าของร่างสูง

                 ' ฮยอกแจลูกรัก แม่มีธุระสำคัญมากต้องไปทำ ไปอยู่กับพี่ชายข้างบ้านก่อนนะลูก '

                 ฮันกยองส่ายหัวเบาๆกับข้อความในกระดาษ ... ให้มันได้ยังงี้สิ

                 ' งั้นก็ตอบมาว่าทำไมต้องปิดเครื่องหนี? '

                ' แบตหมด ... เข้าใจแล้วนะพี่ชายจะไปอาบน้ำ '

                ' อาบด้วยสิ '

                ' ไม่ได้ '

                ร่างสูงรีบปรามเสียงแข็ง ... ขืนให้อาบด้วยก็ไม่ปลอดภัยกันพอดี

                ' จะอาบอ่า '

                ' ไม่ได้หรอก '

                ' ทำไมเล่า ... ตอนเด็กอาบด้วยกันอย่างบ่อย '

                ' ก็ตอนนี้ไม่เด็กแล้วนี่ '

                ' จะอาบ '

                ' ไม่ '

      In Bathroom

                ' วู้ๆ พี่ชายผมขาว '

                ฮันกยองมองร่างเล็กที่หัวเราะเอิ้กอ้ากอย่างมีความสุขกับการเล่นฟองสบู่และนำมันมาฟอกบนหัวเขาด้วยความรู้สึกอยากกดให้คนตรงข้ามจมฟองสบู่ตายๆไปซะ

                ' เลิกเล่นได้แล้ว รีบอาบน้ำไปนอนซะ '

                ' พรุ่งนี้ไม่มีเรียน '

               ' แต่พรุ่งนี้พี่ชายมีงานตอนเช้า '

               ' แล้วไง? '

               ' ก็รีบอาบน้ำสิ พี่ชายจะได้อาบบ้าง '

               ' อาบพร้อมกันไง '

                พูดพลางกอบกำฟองสบู่ในอ่างขึ้นมาเป่าใส่หน้าร่างสูงซะเต็มรัก

                ' เลิกเล่นได้แล้วน่า '

                ' งั้นพี่ชายถูหลังให้หน่อย ... สระผมด้วย '

                ร่างเล็กขยับหันหลังให้โดยไม่รอคำตอบรับหรือปฏิเสธซักนิด ... โชคดีสำหรับฮันกยองที่อ่างอาบน้ำนี่ไม่เล็กจนเกินไป ไม่อย่างนั้นหากต้องเบียดกันมากกว่านี้ เด็กข้างบ้านของเขาอาจจะถูกหม่ำไปแล้ว

               ' พี่ชาย '

               ' หือม์ ? '

               ' คืนนี้เค้านอนกะพี่ชายนะ '

               ' ไม่เอาหรอกพี่ชายเบื่อเด็กนอนดิ้น '

               ' โกหก ... เค้าไม่ได้นอนดิ้นนะ '

               ' ไม่รู้ล่ะ ยังไงพี่ชายก็อยากนอนคนเดียว '

           In Bedroom

                ' พี่ชาย ... ถามไรหน่อยสิ '

                ฮันกยองมองดวงหน้าเล็กที่กำลังนอนหนุนแขนเขาพลางยิ้มรับบางๆ

                ' อืม '

               ' พี่ชายชอบผู้ชายหรือผู้หญิง? '

               ' พี่ชายเป็นผู้ชายนะ '

               ' งั้นแสดงว่าชอบผู้หญิงเหรอ? '

               ' ถามทำไม? '

               ' ก็เค้าเป็นผู้ชาย ... ถ้าพี่ชายชอบผู้หญิงก็แสดงว่าพี่ชายไม่ได้ชอบเค้า '

               ฮยอกแจหน้างอง้ำ จนร่างสูงแทบหลุดขำออกมา

               ' พี่ชายน่ะชอบผู้หญิง ... แต่ว่ารักเด็กข้างบ้าน '

               ' จริงๆนะ!? '

              ' อืม '

               รอยยิ้มบางๆของฮันกยองทำเอาฮยอกแจหน้าแดง ... ร่างเล็กหยัดกายขึ้นก่อนจะค่อยๆยื่นหน้าไปจูบที่ริมฝีปากของฮันกยองเบาๆ

                ' ทำอะไร? '

                ' ก็ ... จูบไงเล่า '

               ' อืมๆ baby kiss '

               ' ใครบอกมันเป็น deep kiss ต่างหาก '

               ' มัน deep ตรงไหน? '

               ' ก็ตรงความรู้สึกยังไงล่ะ '

               ' อ่า - - deep ก็ deep '

               ฮันกยองหัวเราะอย่างล้อๆ ... แค่เอาปากมาแตะปากนี่นะ Deep Kiss เด็กน้อยเอ๊ย

               ' พี่ชาย!! '

               ฮยอกแจตีหน้ายักษ์ใส่กลบเกลื่อนความเขิน ... ถึงจูบจะไม่ลึกซึ้ง แต่ความรู้สึกเขาลึกซึ้งนะ

               ' เอาล่ะๆ ไว้แต่งงานกันแล้วพี่ชายจะสอนให้ '

               ' ใครจะแต่งกับพี่ชายกัน ? '

               ' ก็เด็กข้างบ้านไง '

               ' เฮอะ ... เค้าไม่แต่งกะพี่ชายหรอก '

               ' อ่า - - เหรอ? งั้นพี่ชายไปแต่งกะคนอื่นก็ได้นะ '

               ' พี่ชายอ่ะ !!  ง้อหน่อยก็ไม่ได้  เออ! ไม่ต้องไปหาคนอื่นหรอก แต่งกะเค้านี่แหละ '

               ร่างสูงดึงร่างเล็กเข้ามาซุกอกตนเพื่อแบ่งปันความอบอุ่น ก่อนจะกดจูบลงบนหน้าผากอย่างรักใคร่

               ' รู้ไหม๊ว่าเค้ารักพี่ชายมากๆเลย '

               ' รู้แล้วล่ะน่า ... มาเกาะแกะพี่ชายขนาดนี้ '

               ' มันก็ต้องมีบ้างสิ '

              ร่างเล็กส่งยิ้มเจ้าเล่ห์

              ' พี่ชายจูบเค้ามั่งสิ '

              ' เมื่อกี๊ก็จูบแล้วไง '

              ' ไม่เอาหน้าผาก ให้จูบที่ปากตะหาก '

              ' เด็กเอาแต่ใจ '

              ' แล้วรักไหม๊ล่ะ? '

             ' ทั้งรักทั้งหลงจนจะบ้าอยู่แล้วครับ '

             ฮยอกแจหัวเราะคิกคัก ก่อนจะปิดตาเมื่อเห็นวงกน้าคมของคนตัวสูงโน้มเข้ามาไกล้ ... สำหรับคนสองคนที่หัวใจไกล้กันขนาดนี้ บอกรักกี่ครั้งก็คงไม่พอ ...

             ' เค้ารักพี่ชายนะ '

             ' พี่ชายก็รักเด็กข้างบ้านครับ '

    The end ...





    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×