ถึงฆาต

               ตุ้บ!

                เสียงคล้ายสิ่งหนัก ๆ ร่วงตกลงมาที่หน้าห้องนอน ปลุกหญิงสาวขึ้นจากนิทรากลางดึก เธอไม่ได้สนใจมากนัก อาจเป็นแมวของคนข้างบ้านที่แอบเข้ามาในบ้านของเธอเหมือนอย่างเคยก็เป็นได้ เธอขยับร่างกายเล็กน้อย และพยายามข่มตาให้หลับต่อ

                ตุ้บ!

                เสียงเดิมดังขึ้นซ้ำอีกครั้ง ในขณะที่เธอกำลังจะเคลิ้มหลับ เธอสะดุ้งอย่างแรง ความรู้สึกหงุดหงิดเริ่มก่อตัวขึ้นในจิตใจ

                “แมวพวกนี้นี่ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าคงต้องไปแจ้งเจ้าของจริง ๆ ซะแล้วมั้ง” หญิงสาวบ่นในลำคออย่างหงุดหงิด เธอพลิกตัวพลางดึงผ้าห่มขึ้นคลุมศีรษะ และยังไม่ทันที่เธอจะหลับตาลงอีกครั้ง ก็มีเสียงเคาะประตูรัวดังขึ้นจากหน้าห้องนอนของเธอ

                ก๊อก ๆ ๆ ๆ

                หญิงสาวสะดุ้งโหยง เป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีใครมาเคาะประตูห้องนอนของเธอในตอนนี้ เพราะในบ้านหลังนี้มีเพียงแค่เธอ และแฟนหนุ่มที่นอนอยู่ข้าง ๆ เมื่อนึกขึ้นได้ หญิงสาวจึงเอื้อมมือคลำหาแฟนหนุ่มของเธอในความมืด 

ไม่มี!

                “วิน...วินอยู่ข้างนอกเหรอ” เธอตะโกนถามสิ่งที่อยู่ด้านนอกด้วยความรู้สึกหวาดหวั่น แต่ก็ไร้ซึ่งสิ่งใดตอบกลับมา ถ้าเป็นวินจริง ๆ วินจะเคาะประตูทำไม หรือว่าตอนออกไปเขาจะเผลอล็อกประตูห้อง หญิงสาวพลิกตัวไปยังฝั่งที่แฟนหนุ่มนอน เพื่อเอื้อมไปเปิดโคมไฟ แสงสว่างอันริบหรี่นี้ เมื่อเทียบกับความหวาดกลัวที่แฝงมากับเงามืด มันก็เป็นสิ่งที่มีค่าสำหรับเธอมากยิ่งนัก เธอหยิบกระบอกน้ำอะลูมิเนียมที่อยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียงขึ้นมา โดยหวังว่ามันจะใช้เป็นอาวุธได้เมื่อเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน เธอค่อย ๆ ย่างเท้าไปอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ จนกายประชิดกับบานประตู มืออันสั่นเทาค่อย ๆ เอื้อมไปแตะลูกบิด หญิงสาวค่อย ๆ หมุนมันช้า ๆ เพื่อให้เสียงเงียบที่สุด เป็นจังหวะเดียวกับที่เธอพบว่าประตูห้องไม่ได้ล็อกแต่อย่างใด ความฉงนผุดเข้ามาในหัว แล้วเมื่อหมุนลูกบิดครบรอบ เธอก็ผลักประตูออกไปเต็มแรง แต่แล้ว...เธอก็พบกับความว่างเปล่า

                หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ สงสัยหูคงจะฝาด และคิดอะไรเรื่อยเปื่อยไปเอง วินอาจจะลงไปเข้าห้องน้ำด้านล่าง ประเดี๋ยวก็คงขึ้นมา เธอตัดสินใจหันหลังกลับเข้าไปในห้องนอน ทว่ากลับมีกลิ่นเหม็นคละคลุ้งเหมือนซากศพโชยมาแตะจมูก กลิ่นนี้เมื่อครู่ก็ยังไม่มีนี่ หญิงสาวดึงคอเสื้อขึ้นมาบิดจมูก แต่แล้วตาของเธอก็เบิกโพรง ความตกใจพุ่งขึ้นถึงขีดสุด เมื่อพบว่า บัดนี้มีร่างเน่าเฟะส่งนอนอืดอยู่บนที่นอนของเธอ!

                กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด