ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ ๑ อดีต เมื่อ ตอน ม.1
วัน จันทร์ ที่ 1 มกราคม พ.ศ.XXXX
ณ โรงเรียน Ramels
เช้าวันแสนธรรมดาของเนรุ เทอมแรกของเธอ เนรุเข้าไปดูบอร์ตประกาศห้องเรียนของเธอ เพื่อจะหาห้องของตัวเองที่จะไปเรียนอยู่
"อาคาเสะ เนรุ อาคาเสะ เนรุ อะ! เจอแล้ว!"เสียงใสๆของเนรุพูดออกมาขณะดูบอร์ต และเธอก็เจอชื่อของตัวเองในห้อง 2 นั้นคือช่วงเปลี่ยนแปลงที่เนรุไม่เคยรู้มาก่อนว่า นับจากนี้ไป เรื่องวุ่นวายจะเกิดขึ้น!!
"เฮ้อ~"เนรุเดินเข้าห้อง 1/2 มา หลังจากที่ติดอยู่ที่ห้องโถงมานานเพราะมีการต้อนรับน้องใหม่นั้นเอง ถึงแม้ว่าจะเป็นอย่างนั้นก็เลิกเรียนแล้วละนะ ที่นั่งของเนรุอยู่หลังสุดของห้อง ที่ริมหน้าต่าง ข้างๆ โมโตกามิ โยรุคุง เด็กหนุ่มที่ป๊อปในโรงเรียนทันทีเพียงแค่เดินเข้าโรงเรียนมา เพราะแบบนั้นเนรุจึงโดนสายตาอาฆาตรจากนั้นเรียนหญิงทุกคนเพราะได้นั่งข้างๆโมโตกามิ โยรุ
"คำที่อยากพูดออกจากหัวใจ....อัดแน่นอยู่ในความฝันนี่นา อย่าปล่อยให้คลาดสายตา........"คำพูดที่พลั่งพลูออกจากปากของเนรุ ทำให้โยรุที่ลืมของไว้ในห้อง(กระดาษ)ได้ยินและต้องนิ่งไป
เสียงที่โยรุได้ยินเป็นเสียงที่ไพเราะมาก แต่ไม่รู้ว่าเป็นของใคร เมื่อโยรุมองเข้าในห้องที่มีเสียงก็เห็น อาคาเสะ เนรุ เด็กสาวที่เงียบมาตลอดทั้งงานและการเลือกที่นั่ง ใบหน้าของเนรุที่พูด และยิ้มให้กับนกน้อยที่กำลังบินกลับรัง ทำให้หัวใจของโยรุเต้นระรัว โยรุได้แต่มองเนรุตลอดเวลา
กริ๊งงงงง!
"อะ! ได้เวลาแล้วนิ!"เนรุรีบปิดเสียงนาฬิกาที่ตั้งไว้และเก็บของวิ่งออกจากห้องไป แต่เนรุไม่ทันสังเกตุเห็นโยรุที่กำลังมองเธออยู่แม้แต่น้อย
วันต่อมา
"อรุณสวัสดิ์อาคาเสะซัง"อยู่ๆเมื่อมาโรงเรียนโยรุก็มาทักเนรุ ทำให้นักเรียนหญิงที่อยู่แถวนั้นหันมามองแทบทันที แต่เนรุได้แต่พยุกหน้าเท่านั้น
กริ๊งงงงงง!
เสียงออดเข้าเรียนดังขึ้น นักเรียนทุกคนเข้าไปนั่งที่ทันที แต่ไม่วายส่งสายตาอาฆาตรมาให้เนรุก่อนไป
"อาคาเสะซัง ผมลืมเอาปากกามา ขอยืมหน่อยสิ นะๆ"อยู่ๆโมโตกามิก็มาขอยืมปากกาของเนรุ ทำให้นักเรียนหญิงหันไปมองด้วยสายตาอาฆาตรเนรุทันที
เนรุไม่พูด แค่ค้นกระเป๋าอุปกรณ์และเอาปากกาให้โมโตกามิ จากนั้นก็หันไปเรียนหนังสือต่อ โดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น
พักเที่ยง
"อาคาเสะซัง ไปทานข้าวด้วยกันนะ ^^"โมโตกามิพูดขึ้นพร้อมกับถือข้าวกล่องไว้กับมือ ซึ่งเนรุแค่ส่ายหน้าแล้วเดินออกไปพร้อมกับข้าวกล่องเท่านั้น
"ยัยนั้น มาอ่อยโมโตกามิคุงอย่างนั้นหรอ! มากเกินไปแล้วนะ"เสียงๆหนึ่งเป็นเสียงของหญิงสาว ม.2 ที่ส่งสายตาอาฆาตรตามหลังเนรุและพูดกับตัวเองเบาๆ
เลิกเรียน(ไวแท้:ไรเตอร์อายาโนะ :3 )
"นี่เธอ ดูนั้นสิ"เสียงหนึ่งเรียกให้หลายคนหันไปดู ซึ่งนั้นก็คือ เนรุ เด็กสาวตัวน้อยตาสีแดงสด ตอนนี้กำลังเปิดล็อกเกอร์วางรองเท้าค้างไว้ เพราะในล็อกเกอร์นั้นมีหนูตายอยู่
"ใครแกล้งเธอกันหรออาคาเสะซัง โหดร้าย"โยรุพูดขึ้นพร้อมกับเดินไปหาเนรุเพื่อดูที่ล็อกเกอร์ของเนรุ จากนั้นโยรุก็จับหนูตายตัวนั้นออกมาจากล็อกเกอร์แล้วก็เอาไปทิ้งที่ถังขยะ ซึ่งการกระทำของเขาทำให้สาวๆใจละลาย
"ขอบคุณ........"คำพูดที่ออกมาจากปากของเนรุ ทำให้หนุ่มๆแถวนั้นใจเต้นกันเป็นแถบ เพราะเสียงของเนรุทั้งไพเราะ และ น่ารักเหมือนเด็กตัวเล็กๆ ถ้าเหมารวมกับหน้าตาและส่วนสูงของเรนุก็ดูได้ทันทีว่าเนรุคือโลลิตัวแม่เลยละ
---------------------------------------------------------------------------------------------------
ณ โรงเรียน Ramels
เช้าวันแสนธรรมดาของเนรุ เทอมแรกของเธอ เนรุเข้าไปดูบอร์ตประกาศห้องเรียนของเธอ เพื่อจะหาห้องของตัวเองที่จะไปเรียนอยู่
"อาคาเสะ เนรุ อาคาเสะ เนรุ อะ! เจอแล้ว!"เสียงใสๆของเนรุพูดออกมาขณะดูบอร์ต และเธอก็เจอชื่อของตัวเองในห้อง 2 นั้นคือช่วงเปลี่ยนแปลงที่เนรุไม่เคยรู้มาก่อนว่า นับจากนี้ไป เรื่องวุ่นวายจะเกิดขึ้น!!
"เฮ้อ~"เนรุเดินเข้าห้อง 1/2 มา หลังจากที่ติดอยู่ที่ห้องโถงมานานเพราะมีการต้อนรับน้องใหม่นั้นเอง ถึงแม้ว่าจะเป็นอย่างนั้นก็เลิกเรียนแล้วละนะ ที่นั่งของเนรุอยู่หลังสุดของห้อง ที่ริมหน้าต่าง ข้างๆ โมโตกามิ โยรุคุง เด็กหนุ่มที่ป๊อปในโรงเรียนทันทีเพียงแค่เดินเข้าโรงเรียนมา เพราะแบบนั้นเนรุจึงโดนสายตาอาฆาตรจากนั้นเรียนหญิงทุกคนเพราะได้นั่งข้างๆโมโตกามิ โยรุ
"คำที่อยากพูดออกจากหัวใจ....อัดแน่นอยู่ในความฝันนี่นา อย่าปล่อยให้คลาดสายตา........"คำพูดที่พลั่งพลูออกจากปากของเนรุ ทำให้โยรุที่ลืมของไว้ในห้อง(กระดาษ)ได้ยินและต้องนิ่งไป
เสียงที่โยรุได้ยินเป็นเสียงที่ไพเราะมาก แต่ไม่รู้ว่าเป็นของใคร เมื่อโยรุมองเข้าในห้องที่มีเสียงก็เห็น อาคาเสะ เนรุ เด็กสาวที่เงียบมาตลอดทั้งงานและการเลือกที่นั่ง ใบหน้าของเนรุที่พูด และยิ้มให้กับนกน้อยที่กำลังบินกลับรัง ทำให้หัวใจของโยรุเต้นระรัว โยรุได้แต่มองเนรุตลอดเวลา
กริ๊งงงงง!
"อะ! ได้เวลาแล้วนิ!"เนรุรีบปิดเสียงนาฬิกาที่ตั้งไว้และเก็บของวิ่งออกจากห้องไป แต่เนรุไม่ทันสังเกตุเห็นโยรุที่กำลังมองเธออยู่แม้แต่น้อย
วันต่อมา
"อรุณสวัสดิ์อาคาเสะซัง"อยู่ๆเมื่อมาโรงเรียนโยรุก็มาทักเนรุ ทำให้นักเรียนหญิงที่อยู่แถวนั้นหันมามองแทบทันที แต่เนรุได้แต่พยุกหน้าเท่านั้น
กริ๊งงงงงง!
เสียงออดเข้าเรียนดังขึ้น นักเรียนทุกคนเข้าไปนั่งที่ทันที แต่ไม่วายส่งสายตาอาฆาตรมาให้เนรุก่อนไป
"อาคาเสะซัง ผมลืมเอาปากกามา ขอยืมหน่อยสิ นะๆ"อยู่ๆโมโตกามิก็มาขอยืมปากกาของเนรุ ทำให้นักเรียนหญิงหันไปมองด้วยสายตาอาฆาตรเนรุทันที
เนรุไม่พูด แค่ค้นกระเป๋าอุปกรณ์และเอาปากกาให้โมโตกามิ จากนั้นก็หันไปเรียนหนังสือต่อ โดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น
พักเที่ยง
"อาคาเสะซัง ไปทานข้าวด้วยกันนะ ^^"โมโตกามิพูดขึ้นพร้อมกับถือข้าวกล่องไว้กับมือ ซึ่งเนรุแค่ส่ายหน้าแล้วเดินออกไปพร้อมกับข้าวกล่องเท่านั้น
"ยัยนั้น มาอ่อยโมโตกามิคุงอย่างนั้นหรอ! มากเกินไปแล้วนะ"เสียงๆหนึ่งเป็นเสียงของหญิงสาว ม.2 ที่ส่งสายตาอาฆาตรตามหลังเนรุและพูดกับตัวเองเบาๆ
เลิกเรียน(ไวแท้:ไรเตอร์อายาโนะ :3 )
"นี่เธอ ดูนั้นสิ"เสียงหนึ่งเรียกให้หลายคนหันไปดู ซึ่งนั้นก็คือ เนรุ เด็กสาวตัวน้อยตาสีแดงสด ตอนนี้กำลังเปิดล็อกเกอร์วางรองเท้าค้างไว้ เพราะในล็อกเกอร์นั้นมีหนูตายอยู่
"ใครแกล้งเธอกันหรออาคาเสะซัง โหดร้าย"โยรุพูดขึ้นพร้อมกับเดินไปหาเนรุเพื่อดูที่ล็อกเกอร์ของเนรุ จากนั้นโยรุก็จับหนูตายตัวนั้นออกมาจากล็อกเกอร์แล้วก็เอาไปทิ้งที่ถังขยะ ซึ่งการกระทำของเขาทำให้สาวๆใจละลาย
"ขอบคุณ........"คำพูดที่ออกมาจากปากของเนรุ ทำให้หนุ่มๆแถวนั้นใจเต้นกันเป็นแถบ เพราะเสียงของเนรุทั้งไพเราะ และ น่ารักเหมือนเด็กตัวเล็กๆ ถ้าเหมารวมกับหน้าตาและส่วนสูงของเรนุก็ดูได้ทันทีว่าเนรุคือโลลิตัวแม่เลยละ
---------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนแรกจบแล้วค่ะ!!! เป็นยังไงกันบ้างเอ่ย? สนุกอะป่าว? ^^ เดาว่าไม่สนุกชัวเลย ก็แต่งมั่วนี่นา
งั้นขอแนะนำตัวหน่อยนะค่ะ
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ มาริเฟียร์ อายาโนะ หรือ ไรเตอร์อายาโนะ
อายุ 13 ปี ค่ะ
ตอนนี้ส่วนสูง 149 cm ค่ะ
โดนเรียกว่าโลลิตลอดเลยละ :3
ถ้ามีอะไรก็ถามได้นะค่ะ แอดมาก็ได้นะ
มีอะไรสงสัยถามเลยค่ะ จะตอบให้เอง อาจจะช้าไปบ้างอะนะ ^^
ลงวันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ.2557 เวลา 18:02 น.
งั้นขอแนะนำตัวหน่อยนะค่ะ
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ มาริเฟียร์ อายาโนะ หรือ ไรเตอร์อายาโนะ
อายุ 13 ปี ค่ะ
ตอนนี้ส่วนสูง 149 cm ค่ะ
โดนเรียกว่าโลลิตลอดเลยละ :3
ถ้ามีอะไรก็ถามได้นะค่ะ แอดมาก็ได้นะ
มีอะไรสงสัยถามเลยค่ะ จะตอบให้เอง อาจจะช้าไปบ้างอะนะ ^^
ลงวันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ.2557 เวลา 18:02 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น