ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Big love : รักใหญ่ๆของนายตัวเล็ก[yaoi]

    ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 5 เราสามคน

    • อัปเดตล่าสุด 8 ต.ค. 57




     
     
     
     
     
     
     
         ตอนที่ 5  เราสามคน 
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    โอ๊ยย  นี่มัน 7 โมงแล้วเหรอเนี่ย ยังนอนไม่เต็มอิ่มเลย
    ผมค่อยลากหัวตัวเองขึ้นมาจากหมอนแล้วเปิดตาโตๆของผม
     
     
    เมื่อคืน .. ผมฝันไปใช่มั้ยเนี่ยโถ่ ผมฝันว่าโอมมันชอบผมครับ
    ฮ่าๆ ฝันได้ตลกจริงๆ แถมยังขอผมเป็นแฟนอีก
    นี่ผมคลั่งมันขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย
     
     
     
     
     
     
    ปี๊นนนนนน ปี๊น ปี๊นนนนนนน
     
     
     
     
    เฮ้ย! ใครมันมาบีบแตหน้าบ้านผมวะ มันกล้าดีมาจากไหน
    เดี้ยวเอา เอ็มสิบหกยิงให้ไส้แตก (ถ้าผมมี)
     
     
    ผมยืนขึ้นแหวกผ้าม่านสีครีมที่หน้าต่างของผม
    ผมพยายามปรับสายตาให้ชินกับแดดตอนเจ็ดโมง
    ผมเห็นรถสปอร์ตสีดำหรูจอดอยู่หน้าบ้าน 
    ผู้ชายตัวสูงใส่เสื้อนักศึกษากับกางเกงยีนส์เซอร์ๆ
    ยืนพิงรถคันนั้นอยู่
     
     
    "ไอโอม!!"
    ผมไม่ได้ตั้งใจจะตะโกนนะครับ แต่ผมตกใจหนิมันเลยพลั้งปาก
     
     
     
    "ลงมาเร็วๆ รอเป็นชาติแล้วไอเตี้ย"
    มันป้องปากแล้วตะโกนขึ้นมา จะแหกปากทำไมวะ
    เดี้ยวข้างบ้านได้ ปาหม้อ ปา กะทะมาพอดี
     
     
    ผมเดินเกาหัวแบบงงๆเข้าห้องน้ำไป ผมใส่เสื้อนักศึกษา
    กับกางเกงเดฟยีนส์ตัวเก่งของผมลงไป ผมขอรวบรวมสติ
    ก่อนจะไปเจอมันหน่อยแล้วกัน แล้วมันมาทำอะไรแต่เช้าวะ
     
     
    ผมเดินออกไปหาไอคุณชายที่ยืนกอด อกพิงรถหรูของมัน
    พอมันเห็นผมมันก็มองตาไม่กระพิบ จะมองทำไมวะขนลุก 
     
     
     
    "มาทำไรแต่เช้าวะ"
    มันขมวดคิ้วมองมาที่ผมเหมือนไม่เข้าใจคำถาม
     
     
    "มารับไง"
    ห๊า ? มารับ มารับทำไมวะ หรือว่า .. เมื่อคืน ผมไม่ได้ฝัน?
     
     
    "มา .. มารับทำไม"
    มันยิ้มมุมปากก่อนจะลากผมไปขึ้นรถ แล้วก่อนที่มัน
    จะปิดประตู มันก้มหน้าลงมา
     
     
    "มารับแฟนตัวเองผิดเหรอ?"
    นี่ผมไม่ได้ฝันไปจริงๆ มันขอผมเป็นแฟน ผมเป็นแฟนมัน
    อ๊ากกกกกกกกกกกก เขินน >///<
     
     
     
     
     
     
    -------------------------------------------------
     
     
     
     
     
    วันนี้มันขับรถช้าพอๆกับคราวที่แล้ว นี่ถ้าเทียบกับ
    ครั้งแรกที่ผมนั่งรถมันนี่ฟ้ากับเหวเลยนะครับ
     
     
     
    "วันนี้เรียนเสร็จกี่โมง"
    มันพูดโดยไม่หันมามองหน้าผม มันกำลังใช้สมาธิ
    ในการขับรถอยู่ 
     
     
    "บ่ายสองกว่าๆ ถามไม"
     
     
    "เดี้ยวไปรับนะ"
    ไอบ้านี่ จะดูแลอะไรขนาดนั้น เอาจริงๆผมไม่เคยได้มี
    โมเม้นแบบนี้เลย เคยแต่ไปรับไปส่งสาวๆ แต่ตอนนี้
    มีหนุ่มหล่อพ่อรวยมารับมาส่ง ฮ่าๆ
     
     
     
    ตอนนี้รถคันหรูของไอคุณชายก็มาจอดเรียบร้อย 
    แล้วมันก็เป็นไปตามคาด ไอโอมมันมาส่งผมที่คณะ
    ทันทีที่ผมเดินเข้ามาในคณะ ไอเพื่อนตัวดี ไม่รู้ว่า
    มันตั้งใจมารอหรือยังเอิญนั่งทำหน้ากวนประสาทผมอยู่หน้าตึก
     
     
     
     
    "ฮิ้ววววว ใครมีมะกรูด!"
    ไอกิจนำ
     
     
    "ใครมีมะนาว!"
    ไอมาร์คลูกคู่
     
     
    "ม่อนไม่มีอะ เอาไปทำอะไร"
    เสียงเล็กๆที่ดังมาจากไอม่อน มันหันซ้ายขวามองหน้า
    พี่กิจของมันกับไอมาร์คสลับกัน
     
     
    "ถุย!!"
    กร๊ากกกกกกกกกกกก ไอน้องม่อนเอ๋ย พี่รู้ว่าแกไปอยู่เมืองนอกมา
    แต่ถ้าไม่รู้ก็อย่าแสดงความคิดเห็นเลยน้อง ฮาาา
     
     
     
     
    ว่าแต่ไอพวกนี้มันรู้ได้ไง.. 
     
     
     
     
    "อ๊ะอ๊าวววว คู่รักป้ายแดง มาด้วยกันแบบนี้อย่าบอกนะว่า.."
    ดูความเสื่อมของเพื่อนผมสิครับมันคิดไปถึงไหนต่อไหน
     
     
     
     ผั๊วะ!
     
     
     
    "โอ๊ยยย ไอโอมแกตบฉันทำไมว๊ะ"
    ฮ่าๆนั่นแหละโอม ดีมากๆ ไอโอมมันฝากฝ่ามืออรหัน
    มันไว้บนหัวไอกิจ ที่บังอาจมาแซ่วผมกับมัน
     
     
    "พี่โอมทำแฟนม่อนทำไม โอ๋ๆ ไม่เป็นไรน้า"
    ฮาาาาาาา ไอม่อนมันปีนไปยืนบนเก้าอี้ม้าหินอ่อน
    แล้วกดหัวไอกิจซบอกก่อนจะลูบหัวเกาคางเหมือนหมา
     
     
     
    "โอมคะ"
    เสียงใสๆหวานๆที่ผมเคยได้ยินดังมาจากด้านหลัง
    ไม่ใกล้ไม่ไกลนี่แหละ มันมีอำนาจมากพอที่จะทำให้
    ผมกับไอพวกที่กำลังโวยวายเงียบได้
     
     
    "ครับน้ำ"
    โอมหันไปตอบเจ้าของเสียงด้วยสายตาเย็นช้ากับน้ำเสียง
    เรียบนิ่ง น้ำยังคงยิ้มหวานมาให้ผมกับคนอื่นๆเหมือนเคย
     
     
    "วันนี้คุณพ่อคุณแม่น้ำต้องไปธุระที่ต่างจังหวัดหน่ะค่ะ"
    น้ำเดินเข้ามาควงแขนโอม ก่อนพูด ผมไม่ได้หึง
    ไม่ได้หวง ผมแต่รู้สึก ไม่ชอบ!
     
     
    ผมคิดว่าโอมมันคงเห็นสายตาของผม มันเคยค่อยๆ
    ขยับตัวออกห่างจากน้ำ น้ำคงยังไม่รู้เรื่องจริงๆ
    เธอทำหน้างงๆกับท่าทางของไอบ้าโอม
     
     
    "แล้ว .. ทำไมเหรอครับ"
     
     
    "น้ำจะขอไปค้างกับโอมได้มั้ยคะ"
    อะไรนะ!! ค้างกับโอม ไม่ ไม่ได้ ไปไม่ได้ ! ดูเหมือน
    ไอโอมกับเพื่อนๆผมก็อึ้งไม่แพ้กัน แล้วพวกมันจะ
    หันมามองหน้าผมกันทำไมวะ
     
     
    เธอคงยังไม่รู้เรื่อง .. เธอยังคงเป็นแฟนของไอโอม
    เธอ.. ยังเป็นแฟนกับแฟนของผม
     
     
     
    "ไม่ได้"
    ไม่ใช่โอมนะครับที่พูด ผมพูดเอง ผมไม่รู้เหมือนกัน
    ว่าพูดไปได้ยังไง ผมรู้แค่ว่าผมไม่อยากให้ไป แล้วมันก็ต้องเป็นแบบนั้น
     
     
    "เอ่อ .. มีอะไรเหรอคะแซม โอม"
    น้ำยิ้มเจื่อนๆ ก่อนหันมาถามผมกับโอม 
     
     
    "เดี๊ยวไว้ค่อยคุยเถอะครับน้ำ"
    โอมมันพูดพรางยิ้มอ่อนๆให้น้ำ ทำไมมันต้องยิ้ม
    ยิ้มทำไม? ดูตอนพูดกับผมสิตะคอกได้ตะคอกเอา
     
     
    "งั้นน้ำขอตัวนะคะ"
    ผมกับโอมพยักหน้ารับ แล้วเธอก็เดินออกไป
     
     
     
     
     
     
    "แซมพูดไรวะ"
    น้ำเดินออกไปได้ไม่นานโอมมันก็หันมาตวาดใส่ผม
     
    นี่ผมผิดเหรอ? ใครต้องเป็นคนโกรธ มันมาขอผมเป็นแฟน
    ทั้งๆที่มันยังคบน้ำอยู่ ผมไม่ได้โกรธน้ำเลย ผมพูดจริงๆ
    น้ำไม่ได้รู้เรื่องอะไร แต่มัน มันกำลังทำร้ายทั้งน้ำและผม
     
     
    "เห้ยโอม พูดหมาๆแบบนี้ได้ไงวะ"
    ไอมาร์คมันเข้ามาผลักอกไอโอม ดูท่าเหมือนสองคนนี้
    คงได้มีมวยกันแน่ๆ 
     
     
    "โอมฉันว่า ถ้าแกยังเครียกับน้ำไม่จบ ก็อย่ามายุ่งกับเพื่อนฉันเลยวะ"
    ไอกิจมันดึงไอมาร์คออกไป มันพูดน้ำเสียงเรียบนิ่ง
    แต่เสียงของมันแบบนี้เนี่ยแหละ น่ากลัวที่สุด
     
     
    "ม่อนว่าใจเย็นๆดีกว่านะ ให้พี่เขาคุยกันสองคนเถอะ"
    ม่อนมันลากแฟนมันกับไอมาร์คออกไปนั่งที่ม้าหินอ่อน
    แถวๆนั้น แล้วผมก็หันกลับมาสบตากับคนตรงหน้า
    โดยมีเสียงไอมาร์คกับไอกิจเถียงกันเรื่องผมแว่วๆมาให้ได้ยินอยู่
     
     
     
    "โอม"
    ตอนนี้ผมไม่ได้โกรธใครแล้ว ไม่โกรธโอม ไม่โกรธแล้วจริงๆ
    แต่ผม เสียความรู้สึก ทำไมมันถึงทำกับผมแบบนี้
     
     
    "ขอโทษ ฉัน .. ไม่รู้จะพูดกับน้ำยังไง ฉันทำไม่ลง"
    มันเบี่ยงหน้ามองไปทางอื่น น้ำเสียงเรียบนิ่งของมัน
    ทำผมใจเต้นรัว ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้วก่อน มันไม่ได้เต้นด้วย
    ความดีใจ ความตื่นเต้น แต่ครั้งนี้มันจุก จุกอยู่ในอก
     
     
    "ไม่เป็นไร อย่าทำร้ายน้ำเลย น้ำเป็นคนดี ดีมาก"
    ผมพูดจบฝืนยิ้มให้มันทั้งๆที่น้ำตาผมมันจะไหล
    ผมตบไหล่มันเบาๆ ก่อนจะเดินเข้าไปในตึกคณะ
     
     
     
    ถึงผมจะพึ่งรู้จักมันได้ไม่นาน พึ่งคบมันเมื่อวาน
    แต่คุณเข้าใจมั้ยครับ คำว่า 'แฟน' มันควรมีไว้ให้
    แค่คน คนเดียว แต่ที่มันทำ มันไม่ใช่..
     
     
     
     
     
     
     
     
    ---------------------------------------------
     
     
     
     
     
     
     
    เลิกเรียนแล้วผมคิดว่าผมจะกลับบ้านเลยแต่จะกลับยังไงละ
    เมื่อเช้าผมก็ไม่ได้เอารถมา เพราะไอโอมมันมารับ
    แล้วตอนนี้โอมมันจะอยู่ไหน แล้ว น้ำ ..
     
     
    "แซม"
    เสียงร่าเริงที่ผมไม่ได้ยินมานานแล้วดังออกมาจากด้านหลัง
    มันทำให้ผมยิ้มได้ขึ้นมาอีกครั้ง
     
     
    "อ่าวพี่ ไม่เจอซะนาน"
    พี่ฟาร์มเดินตรงมาหาผมแล้วกอดคอผมไว้ก่อนจะยิ้มชั่วๆ
    แบบที่มันเคยทำอยู่บ่อยๆ
     
     
    "ได้ข่าวว่าโดนหักอกมาเหรอเรา"
    พี่ฟาร์มยีหัวผมเบาๆ ก่อนจะหันมาส่งยิ้มที่ดูอบอุ่น
    และอ่อนโยนมาให้ผม ผมยิ้มตอบ
     
     
    ผมว่า พี่ฟาร์มเหมือนเทวดาประจำตัวผมจริงๆ เหอๆ
    เวลาผมหารถกลับบ้าน พี่ฟาร์มก็มาพอดี เวลาผมหิว
    พี่ฟาร์มก็มาชวนไปกินข้าว เวลาผมเศร้าพี่ฟาร์มก็ทำให้ผมยิ้ม
     
     
     
     
    "แซม ฟาร์ม"
    น้ำเสียงนิ่งๆที่ผมไม่ต้องหันไปดูก็รู้ว่าใคร ไอโอม
    มันจะมาหาผมอีกทำไม มันอยากตายรึไงห๊ะ!! (มันหรือผมที่จะตาย)
     
     
    ผมกับพี่ฟาร์มหันกลับไปมองมันที่ยืนเท้าเอวมอง
    มาที่ผม อยากบอกว่าตอนนี้มันน่ากลัวมากครับ
     
     
    "ห้ะ?"
    พี่ฟาร์มเป็นคนขานรับ เพราะไอโอมมันไม่ยอมพูดอะไร
     
     
    "ปล่อยแฟนผมได้ยัง"
    ไอโอมพูดจบมันก็เดินตรงมาที่ผม ผมพยายาม
    ทำสีหน้าให้ปกติที่สุด มัน มันกำลังหึงผม ?? 
     
     
     
     
     
     
     
    -------------------------------------------------
     
     
     
     
     
     
    สุดท้ายผมก็ขึ้นมาอยู่บนรถมันได้โดยที่ โดนมันลากตัว
    ออกมาจากพี่ฟาร์มโดยไม่ให้ผมได้ร่ำราอะไรเลย 
     
     
    "คุยกับน้ำแล้วนะ"
    อยู่ๆไอโอมมันก็พูดขึ้นมาแบบไม่มีปรี่ไม่มีขลุ่ย
    คัดจังหวะความคิดของผมที่มันกำลังบีบคอไอโอม
    ให้ตายคามืออยู่ ฮ่าๆ (โรคจิตแล้วแซม)
     
     
    คุยกับน้ำแล้ว? หมายความว่า ???
    "คุยอะไร แกช่วยอธิบายหน่อยได้มั้ยหะ -_-"
     
     
    "ฉันกับน้ำเราเป็นแค่เพื่อนกันแล้ว"
     
     
    "นี่.. แกบอกเลิกน้ำ!!"
    มันบ้าไปแล้ว มันบอกเลิกน้ำ มันต้องบ้าแน่ๆ
     
     
    มันไม่ตอบแต่หันมายิ้มแบบอ่อนโยนให้ผม ครั้งแรก
    ครั้งแรกจริงๆ ที่มันยิ้มแบบนี้ให้ผมเห็นอย่างเต็มตา
    ผมอึ้ง ทึ่ง งง ที่มันบอกเลิกผู้หญิงดีๆแบบนั้นเพื่อ .. ผม
     
     
    "เพราะ ฉันรึเปล่า .."
    ผมไม่แน่ใจว่าพูดเบาไปมั้ย แต่ผมคิดว่ามันน่าจะได้ยิน
     
     
    "ไม่หรอก"
    มันหันมาพูดยิ้มๆกับผม ก่อนจะหันกลับไปมองที่ถนน
    ไม่หรอ? แปลว่ามันต้องการเลิกกับน้ำอยู่แล้ว ?
     
     
    "แล้ว .. ทำไม?"
     
     
    "ฉันอยากเลิกกับน้ำมานานแล้วแหละ แต่ฉันไม่กล้าพอได้มาเจอแก
    มันก็ทำให้ฉันตัดสินใจได้ เพราะถ้าฉันไม่เลิก ฉันก็คง .. ต้องเสียแก"
    มันพูดเสียงเรียบนิ่งโดยไม่สบตาผม แค่นั้นแหละครับ
    ผมแทบอยากจะมุดลงไปใต้พรม อ๊ากกก ไอบ้าพูดไรวะ
     
     
    "แล้วแกบอกน้ำว่าไง .."
    ผมไม่ได้อยากจะรื้อฟื้นอะไรหรอกครับ แต่ผมไม่เข้าใจ
     
     
    "อย่าถามมาก เดี้ยวตัวก็เตี้ยกว่าเดิมหรอก"
    มันเอามือใหญ่ยักษ์ของมันมาผลักหัวผมจนแทบพุ่ง
    ไปติดกระจกรถ ไอบ้านี่ ถ้าฉันถามแล้วตัวเตี้ยป่านนี้
    ฉันตัวเท่ามดแคระเเล้วไอบ๋อง!
     
     
     
      
    "เห้ย แล้วนั่นจะไปไหน"
    ผมว่านี่มันไม่ใช่ทางกลับบ้านผมแล้วครับ มันหลงเปล่าเนี่ย
     
     
    "กลับไปคอนโด"
    มันพูดหน้าตาเฉย แบบไม่แคร์สื่อ
     
     
    "อ่าวเห้ย แล้วฉันละ"
    ผมหันควับไปทางไอหน้าหล่อที่มันยิ้มมุมปากแลัวหันมายักคิ้วให้ผม
    ผมไม่น่าเลยย ไม่น่าไปหลงหน้าตาหล่อๆของมันเลย TT
     
     
    "มาด้วยกัน ก็ไปด้วยกัน"
     
     
    "ห๊ะ!!!"
    อะไรนะ? ไปด้วยกัน ไปไหน ไม่ไปปปปปป
    ไอบ้า เอาแต่ใจ ไอคุณชายปากหมา ไอโหด
    ไอซาดิส ไอบ้าเลือด ด่าออกมาไม่ได้ ด่าแม่งในใจเนี่ยแหละ
     
     
    "เลิกด่าฉันได้แล้ว"
    *0* ผมว่าผมด่ามันในใจนะ มันจะได้ยินได้ไงผมว่า
    มันต้องแอบเลี้ยงกุมารไว้แน่ๆ หึหึ -.-
     
     
     
     
    ผมเดินตามมันต้อยๆ ขึ้นมาบนคอนโดหรู ผมเห็นมัน
    กดลิฟชั้น 15 ซึ่งเป็นชั้นสูงสุด นี่มันจะต้องอยู่เหนือคนอื่นตลอดช่ะ
     
     
    "เตี้ย เดินเร็วๆดิหาเเย้กินไง๊"
    โหยแกช่วยดูขาฉันบ้างได้มั้ยวะ แม่งใช่สิตัวเองขายาวหนิ
    ผมรีบก้าวยาวไปเดินข้างมัน แล้วนี่ห้องมันอยู่ไหนฟ๊ะ ทำไมมันไกลจัง
     
     
    "ห้องแกอยู่ไหนวะ"
    ผมหันไปถามมันที่เดินอมยิ้มอยู่ข้างๆ ไอนี่ท่าจะบ้าไปแล้ว
    สมองมันคงเพี้ยนไปแล้วมั้งครับ -..-
     
     
    "เดี๊ยวก็ถึง" 
    มันเอามือยักษ์ของมันมาโอบไหล่ผม ไอบ้านี่ทำอะไร
    ไม่ดูสายตาคนอื่นบ้างไงฟ๊ะ เขินนะเฟ้ย -//-
     
     
     
     
     
     
    ----------------------------------------------
     
     
     
     
     
    ผมเดินตามแรงกระชากของมันมาจนถึงหน้าห้องเบอร์ '000'
    หืมม ? 000? มันมีเบอร์แบบนี้ด้วยเหรอวะ 
    ผมหันไปมองหน้ามันสลับกับเลขห้อง ผมมองไปรอบข้างๆ
    ห้องนี่มันแยกตัวออกมาจากห้องอื่นๆครับ แถมหน้าห้อง
    ยังมีโซฟาหรูสีครีมที่มีขอบเป็นไม้สักทองอีก นี่แกจะพิเศษไปละ
     
     
    มันกดรหัสแล้วรูดการ์ดก่อนจะเข้าไปข้างในห้อง
    ทันทีที่เปิดประตูเข้าไป เอาจริงๆผมว่าบ้านผมหรูแล้ว
    คอนโดไอบ้านี่มันอลังการเลยครับ เรียกว่าผมอึ้งเลยว่าได้
     
     
    "พ่อฉันเป็นเจ้าของที่นี่หน่ะ ห้องนี้มันเลยพิเศษกว่าห้องอื่น"
    มันหันมาพูดยิ้มๆ ก่อนจะเดินไปที่ตู้เย็น ผมถึงกับอ้อเลยครับ 
    เออตกลงไอโอมมันเลี้ยงกุมารจริงๆใช่มั้ยถึงรู้ว่าผมคิดอะไร -.-
     
     
     
    "แล้วแกพาฉันมาทำไม"
    มันกระชับแขนแล้วโอบผมแน่นขึ้นก่อนจะก้มลงมากระซิบผมเบาๆ
     
     
    "ก็เห็นไม่ยอมให้ใครมา ไม่ใช่ว่าอยากมาเองเหรอ?"
    ห๊ะ!?!?!?! ไอ ไอ ไอบ้าาาาาาาาา ผมอยากจะตีลังกา
    เตะก้านคอมันสามตลบ แม่ง เอาไรคิดวะ
     
     
    "ไอบ้า"
    มันขำไรวะ ไอนี่มันต้องเสียสติไปแล้วจริงๆแน่ๆ
     
     
    "อย่ามาทำหน้าตาหน้ารักดิวะ"
    เอ่อ .. น่ารักเหรอ อืม น่ารัก อ๊ากกกกกกก ><
    นี่แกกะจะให้ฉันมุดลงไปอยู่ใต้พรมเลยช่ะ
     
     
     
    ผมเหลือบไปเห็นกรอบรูปที่ตั้งอยู่บนตู้ไม้สีขาวข้างๆ
    โซฟา มันเป็นรูปของ น้ำกับมัน .. ในห้องนอน
    ผมไม่รู้ว่าจ้องรูปนั้นนานไปรึเปล่า แต่ผมเห็นมันขำในลำคอ
     
     
     
    "จ้องมากเดี้ยวตาก็หลุดออกมาหรอก"
    มันแคกหัวผมเบาๆ ก่อนจะคว้าตัวผมไปกอด มันคว้าผมไปกอด!!
    เน้นนะครับ มัน กอด กอด กอดดดด
     
     
    "เฮ้ย ปล่อย"
    ผมเล่นตัวนิดเล่นตัวหน่อย ทำไมมันต้องทำหน้าดุใส่ผมด้วย
    นี่แกจะข่มขืนฉันทางสายตาใช่มั้ย -3- ผมดิ้นไปดิ้นมา
    ซักพักมันก็ปล่อย เล่นเอาผมหอบ
     
     
    "เตี้ย"
    นี่แกจะเรียกชื่อฉันไม่ได้ใช่มั้ย ? มันปล่อยตัวผมไป
    แล้วมันก็ไปหยิบกระป๋องเบียร์ในตู้ มา 2 3 กระป๋อง
     
     
    "หืมม??"
    ผมเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม มันวางกระป๋องเบียร์แล้ว
    เปิดทีวีดูแบบไม่สนใจใคร มันเปิดกระป๋องนึงแล้วยื่นให้ผม
    ผมก็รับมาแบบงงๆครับ เอ่อ .. นี่คือแกต้องการไรวะโอม - -
     
     
    "มีไรอ่อ"
    เอ้าไอนี่ นอกจากมันสติไม่ดีแล้วมันยังความจำสั้นอีก
    มันพาผมมาที่นี่ทำไม? แล้วมันเอาเบียร์มากิน?
    แล้วววววว ??? ไงต่อ
     
     
    "เอ่อ .. "
    คือ .. ผมจะต้องทำอะไร ? อยู่ตรงไหน ? 
     
     
    "หิว"
    อะไรใครหิว แกช่วยเติมประโยค เติมส่วนเติมเต็มหน่อยได้มั้ยวะ
    นี่แกตกภาษาไทยใช่มั้ยเนี่ย
     
     
    "คือ?"
    มันยิ้มมุมปากแล้วมองไปทางครัว ทำไมต้องยิ้มแบบนี้
    ด้วยวะ มันยิ้มแบบนี้ทีไรผมซวยทุกที
     
     
    มันยื่นหน้ามาใกล้ๆผม  แล้วเอานิ้วชี้ที่ปากมัน
     
    "ฉัน-หิว-ข้าว"
    หิวข้าว?? มันบอกผมแล้วมันจะอิ่มมั้ยวะ  -.-
     
     
    "ก็กินดิ บอกไม"
    มันทำหน้าโหดใส่ผม ผมพูดไรผิดอะ ก็มันหิวหิวก็กินดิ
    ผมพูดผิดตรงไหน เนอะ -.-
     
     
    "ทำให้แฟนกินไม่ได้?"
    ทำเลิกคิ้วแล้วมองผมแบบเอือมๆ ผมมองไปรอบๆ
    นี่มันพูดกับผมเหรอ? (อยู่กันสองคนมันก็ต้องพูดกับผมดิฮ่าๆ)
     
     
    ผมส่ายหน้าจนหัวแทบหลุดออกจากบ่า ผมทำไมเป็น
    เกิดมาผมเคยทำแค่อยากเดียวคือ .. ต้มมาม่า กร๊ากกก
     
     
    "ทำ-ไม่-เป็น"
    มันยังทำหน้าโหดใส่ผม จ้องหน้าผมตาไม่กระพริบ
    มองหน้าฉันแล้วมันจะอิ่มเหรอ  นี่มันจะต้มผมกินมั้ยเนี่ย
     
     
    "จะทำไม่ทำ"
    เอ๊อ! รู้แล้ว ทำก็ทำวะ  มันพูดเสร็จก็เสด็จไปนั่งรอที่โต๊ะ
    มองหน้าผมตาแป๋ว แล้วนี่ผมจะทำอะไรให้มันกินละเนี่ย
     
     
     
     
    ผมมองไปรอบๆครัวมันมีอุปกรณ์อะไรต่างๆนาๆครับ
    เรียกว่ามีครบทุกอย่างเลยก็ว่าได้อยากรู้จริงๆว่าไอโอมมัน
    ทำอะไรกินรึไง ทำไมมีอะไรเยอะแยะขนาดนี้ เนื้อหมู
    เนื้อวัว ผักนาๆชนิด นี่มันเปิดร้านอาหารได้เลยนะเนี่ย
     
     
    "จะกินไร"
    ผมหันไปถามมันที่ยังนั่งมองผมตาไม่กระพริบ 
    มันไม่ตอบแต่ยิ้มมุมปาก แล้วอยู่ดีๆ มันก็ลุกขึ้นมา
    ไอนี่มันอารมณ์ไหนของมันอีกวะ ผมจะตามมันไม่ทันแล้วนะ
     
     
    "ทำไรเป็นละ"
    ผมยืนมองมันอยู่หลังเคาท์เตอร์  มันเดินมาหยุดอยู่หน้า
    เคาท์เตอร์ มันเท้าคางแล้วมองผมยิ้มๆ ไม่รู้ทำไม
    เวลามันยิ้มแบบนี้ทีไร ใจผมมันเต้นแรงทุกที 
     
     
     
    "เอ่อ .. "
    เอาจริงๆผมก็ทำเป็นทุกอย่างนะครับ อย่าดูถูกผมสิ
    แต่แค่ ... กินไม่ได้ซักอย่าง -*- (กัดกับตัวเองก็เป็นแฮะเรา)
     
     
    "อยากกินข้าวผัด"
    มันพูดแล้วก็เอานิ้วยักษ์ของมันมาจิ้มจมูกผมเล่น
    นี่มันเห็นผมเป็นเด็ก 2 ขวบรึไงมาเล่นกับผมแบบนี้เนี่ย
     
     
    "ทำเป็นมั้ย"
    มันเอานิ้วของมันกลับไปไว้ที่เดิมแล้วถามผม มันไม่ได้
    ถามผมด้วยท่าทางทีเยาะเย้ยนะครับ ถ้าไม่ใช่ไอโอม
    ผมว่า ถ้าผมตอบว่าทำไม่เป็น มันจะต้องมาช่วยผมแน่ๆ
    แต่คนแบบไอโอมมันจะมาทำข้าวผัดกินเหรอ  เหอะ
     
     
    "ทำเป็นดิวะ ของกล้วยๆ เหอๆ"
    ผมยิ้มเฟื่อนๆแล้วหันกลับมามองของตรงหน้า ผมบอกแล้ว
    ผมทำเป็นทุกอย่าง แต่แค่ไม่รู้ว่ากินได้รึเปล่าแค่นั้นเอง
     
     
    ไอโอมมันยืนเท้าคางมองผมตาเยิ้ม นี่มันจะมองผมอีกนานมั้ย
    เดี๊ยวต่อยตาแตกไอบ้านี่ ผมหันไปเปิดตู้เย็น แล้วนี่ ..
    ผมต้องใส่อะไรบ้างล่ะเนี่ย
     
     
     
    "เอ่อ โอมๆ"
    ผมหันไปกวักมือเรียกมันมา มันเลิกคิ้วแล้วเดินอ้อม
    เคาท์เตอร์มาหาผม
     
     
    "เห้ย!"
    ผมสะดุ้งที่หันไปเห็นไอโอมมันมาหยุดอยู่ข้างหลังผม
    ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ หัวใจแทบวายตาย อีบ้าเอ้ย
     
     
    "หึ มีไร"
    มันก้มลงหัวเราะในลำคอแล้วกระซิบถามผม ผมว่า
    วันนี้มันแปลกๆนะเนี่ย หรือมันบรรดาสาวๆมัยดักตีหัว
    จนสมองกลับมากลายเป็นคุณชายใจดีไปแล้วเนี่ย
     
     
    "ข้าวผัดนี่มันใส่อะไรบ้างวะ"
    ผมยืนเกาหัวแกรกๆ แล้วเงยหน้าไปมองไอหล่อ
    ที่ยืนทำตัวสูงอยู่ข้างหลังผม
     
     
    "ทำไม่เป็นก็ยังจะทำ ไปนั่งรอไปเดี๊ยวทำให้"
    หืมม? ไอโอมมันจะทำอาหาร ? มันทำอาหารเป็น
    แถมยังทำให้ผมด้วย นี่ผมต้องจารึกลงประวัติศาสตร์
    เลยมั้ยเนี่ย 
     
     
    "แกทำเป็นด้วยเหรอวะ"
    ผมยืนกอดอกพิงเคาท์เตอร์มองมันที่หยิบนู่นจับนี่ออกมากองๆ
    กันดูมันคล่องมากเลยนะเนี่ย ผมล่ะแทบอยากจะถ่าย
    วีดีโอเอาไว้อวดไอพวกนั้นมันต้องอึ้งแน่ๆ
     
     
     
    "ฉันทำเคยอาหารกินเองตอนที่อยู่ฝรั่งเศษหน่ะ"
    อ้อออ ผมมันใจว่ามันต้องเคยทำห้องครัวไฟไหม้แน่ๆ
    กร๊ากกกกกกก (ขนาดผมต้มมาม่าหม้อยังไหม้เลย)
     
     
    ผมเดินงงๆมานั่งที่โซฟา ดูทีวีที่ไอคุณชายมันเปิดค้างไว้
    ผมว่าผมของีบซักหน่อยแล้วกัน  
     
     
     
    ไม่รู้ว่าอะไรอุ่นๆ ที่มันมาโดนบนหน้าผากผม มันเป็น
    ความรู้สึกที่อบอุ่น อุ่นจนผมอมยิ้ม นี่ผมฝันอยู่รึเปล่า
     
     
     
    "เห้ย!!"
    ผมตกใจจนแทบตกโซฟา ทันทีที่ผมลืมตาขึ้นมา
    เจอไอโอมมันนั่งยิ้มจ้องหน้าผมอยู่ ไอบ้านี่มันมา
    ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ มันต้องเรียนกำลังภายในแน่ๆเลย
     
     
    "หึ ไปล้างหน้าแล้วมากินข้าวเร็วเตี้ย"
    มันช้อนหลังผมขึ้นให้นั่ง แล้วมันก้เดินไปหยิบอุปกรณ์
    ในการกินอาหารมาวางไว้ในโต๊ะ ก่อนจะหันมาสั่งผม
     
     
    "เสร็จแล้วเหรอ หอมวะ"
    ผมชะโงกหน้าไปมองอาหารบนโต๊ะ อยากบอกว่า
    น่ากินมากกก มันมีสลัดทูน่าของโปีดผมแล้วก็ข้าวผัดกุ้ง
    มีไก่ทอด แล้วก็ซุปอะไรซักอย่าง ท่าทางจะเป็นอาหาร
    อิตตาเลี่ยน แค่มองก็เลี่ยนแล้ว ฮาๆ
     
     
    ผมเดินเซๆเข้าห้องน้ำไป (ตอนแรกเข้าผิดห้องไปเข้าห้องเก็บของ -*-)
    อยากบอกว่าห้องน้ำมันอย่างหรู ดูจะใหญ่ประมาณครึ่ง
    ห้องนอนของผมเลยแหละ -.- แถมยังมีอ่างจากุซซี่
    อยู่ในตัวด้วย อ่างมันนี่ใหญ่พอที่จะลงไปได้ 3 4 คนเลยครับ
    เป็นอะไรที่อลังการมาก(อิจฉา)
     
     
     
    "เตี้ย !! เร็วๆดิวะ"
    เสียงไอโอมดังพร้อมเสียงเคาะประตูขัดจังหวะผมอีก
    ไอนี่มันกลายมาเป็นไอหล่อโหดเหมือนเดิมแล้วสินะ
    แล้วฉันชื่อแซมเว้ย เลิกเรียกว่าเตี้ยซักทีเถอะ -.-
     
     
    "เออๆ เสร็จแล้วๆ"
    ผมรีบล้างหน้าแล้วออกไปหามันที่ยืนหน้าโหดอยู่
    หน้าห้องน้ำ แม่งหลายอารมณ์จังวะ
     
     
    ผมตามมันไปนั่งที่โต๊ะ มองอาหารแต่ละอย่างถึงกับ
    ต้องกลืนน้ำลายเลยครับ มันน่ากินจนไม่กล้ากิน
     
     
    "กินดิ"
    โอมมันตักไก่ทอดมาให้ผมชิ้นนึงแล้วกลับไปกิน
    ของมันต่อ จะว่าไปมันก็มีมุมน่ารักเหมือนกันนะ
     
     
     
     
    ----------------------------------------------
     
     
     
     
    ผมกินข้าวจนอิ่ม อยากบอกว่ามันเป็นอะไรที่อร่อยมากก
    ไม่น่าเชื่อว่าไอชายโอมมันจะทำได้อร่อยแบบนี้
     
     
    นี่มัน 6 โมงกว่าแล้วครับผมว่าผมควรจะกลับบ้ายได้แล้ว
    แต่ .. ผมมองหลังไอหล่อที่กำลังยืนล้างจานอยู่ที่ครัว
    มันดูแลคนอื่นก็เป็นแฮะ ^___^  ผมเริ่มรู้สึกไม่อยาก
    จะกลับไปแล้วสิ แต่จะให้ผมนอนนี่เหรอ? นอนตรงไหนละ
     
     
    "โอม"
    ผมหันไปเรียกมันที่กำลังเช็ดมืออยู่กับผ้าเช็ดมือ
    ที่ห้อยอยู่กับผนังห้อง มันเลิกคิ้วแล้วเดินมาหาผม
     
     
    "ว่า?"
    มันนั่งลงข้างๆผมก่อนจะหันกลับมามองหน้าผมอีกครั้ง
     
     
    "วันนี้ฉันนอนกับแกนะ"
    ผม ผมพูดออกไปแล้ว -//- ผมนอนบ้านผู้ชายผู้หญิง
    มาก็เยอะนะ ทำไมกับไอนี่ผมต้องเขินด้วยวะ
     
     
    "หึ อยากเสียตัวเหรอเตี้ย"
    มันยิ้มมุมปาก แล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆผม ไอบ้านี่
    มันคิดได้แต่เรื่องแบบนี้ใช่มั้ย
     
     
    "ไอหื่นเอ้ย ไม่นอนก็ได้วะ"
    ผมทำท่าจะลุก มันก็ดึงแขนผมลงให้นั่ง ไอนี่พูดดีๆ
    ไม่เป็นไง๊ แขนฉันจะหลุดออกมาอยู่แล้วเนี่ย 
     
     
    "ถ้าไปฉันปล้ำ"
    เห้ย! •___•' ไอบ้า ไอ &@#€¥*%!!¥%+*?!
    -//- ผมไม่ได้เขิน ไม่ได้เขินจริงๆ จริงๆนะ >__<
     
     
    มันลุกขึ้นแล้วเดินไปเข้าห้องไป ผมนั่งอ้าปากค้าง
    อยู่ที่โซฟา ดูท่าทางมันจะซะใจมากเลยนะ ที่ได้แกล้งผม
     
     
    ผมไม่สนใจมันแล้วนั่งดูทีวีต่อไปซักพักมันก็เปิดประตู
    ออกมาพร้อมกับสภาพที่เลือดกำเดาผมแทบพุ่ง
    ผมมองตามหลังขาวๆของมันที่มีพาเช็ดตัวสีฟ้าอ่อนๆ
    พันที่เอวแบบหลวมๆ มันหันมามองผมแล้วขมวดคิ้ว
    นิดๆ จนผมรู้ตัวว่าผมจ้องมันนานไปแล้ว
     
     
    "มองไรวะ"
    มันยืนกอดอกพิงประตูห้องน้ำ อย่ายืนอยู่แบบนี้นาน
    ได้มั้ยวะ เดี้ยวตะบะแตกจับปล้ำแม่งหลอก ฮ่าๆ
     
     
    "จะอาบน้ำอ่อ รีบๆอาบดิวะ"
    ผมปัดมือไล่มันแล้วรีบดึงสายตาออกมาจ้อวที่ทีวีต่อ
    มันคงไม่รู้ความคิดผมอีกใช่มั้ยเนี่ย แง่มมม -//-
     
     
     
     
    -------------------------------------------------
     
     
     
     
    หลังจากที่มันเข้าห้องน้ำไปนานแสนนาน จนผมคิดว่า
    มันอาจจะตกส้วมตายไปแล้ว มันก็ออกมา ตอนแรก
    ตัวแห้งๆผมว่ามันก็เซ็กซี่แล้ว ผมมองหยดน้ำที่เกาะตาม
    แผ่นหลังขาวๆของมัน โอ๊ยยย ผมมีความรู้สึกแบบนี้
    กับผู้ชายตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย -*-
     
     
     
    หลังจากที่มันเข้าห้องนอนมันไปซักพักมันก็ออกมา
    ในชุดที่เรียกว่าถ้าไม่หล่ออย่าใส่ มันเป็นเสื้อยืด
    สีเทา กับกางเกงขาสั้น ในมือมันมีผ้าเช็ดตัวสีครีม
    อีกผืน แล้วมันเอาออกมาทำไมวะ
     
     
    "ไปอาบน้ำได้แล้ว"
    มันโยนผ้าเช็ดตัวใส่หน้าผมเต็มๆ ก่อนจะเดินไปที่ตู้
    อะไรซักอย่างหน้าห้องน้ำ ผมเห็นมันเอาแปลงสีฟัน
    กับเสื้อยืดเนื้อบางสีเขียวแก่แล้วก็กางเกงขาสั้นยี่ห้อดัง
    มายื่นให้ผม ผมมองหน้ามันงง ก่อนจะทำความเข้าใจ
     
     
    ผมคว้าทุกสิ่งทุกอย่างมา แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป 
    ผมพึ่งสังเกตเห็นว่าห้องน้ำมันเป็นอะไรที่สลับซับซ้อนมากครับ
    ในห้องน้ำมีห้องอาบน้ำ แล้วในห้องอาบน้ำก็มีห้องส้วม
    ผมพยายามอาบน้ำให้เสร็จไวที่สุด ก่อนจะออกมา
    ผมเดินถือเสื้อผ้าที่มันให้ เข้าห้องนอนของมันไปแต่งตัว
     
     
    "แซม"
    ผมหันไปมองไอโอมที่นั่งมองผมยิ้มๆ
     
     
    "ห้ะ"
    ผมก้มหน้าลงไปผมแอบเห็นมันยิ้มจนแก้มปริ นี่มัน
    เป็นบ้าอะไรของมันวะ -.-
     
     
    "รักนะ"
    รักเหรอ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก -//-
    ผมเขินจนแทบอยากจะแทรกตัวเข้าไปอยู่ในแจกัน
     
     
    "อื้ม"
     
     
     
     
    >__<
     
     
    ^////^
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
      -อัศวินดาบชมพู-
     
     
     
     
    ---------------------------------------------
     
     
     
     
    กลับมาแล้วววว หลังจากที่ห่างหายไปนานมว๊ากกก
    ขอโทษจริงๆค่ะ ตอนนี้สั้นไปหน่อยเนอะ
     
     
    -ตอนนี้มาตอบโจทย์แล้วน้า ว่าโอมขอแซมเป็นแฟน
    แล้วเอาน้ำไปไว้ที่ไหน น่าสงสารเนอะ :( 
     
    -ตอนหน้าเดี๊ยวแก๊ง big love จะพานักอ่านทุกท่าน
    ไปเที่ยวสวนสยามกันน้าาาาาาา เย้!!
     
     
     
    **ขอบคุณที่อ่านจนจบตอนค่ะ**
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×