ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนพิเศษ เรื่องเล่าจากโอม
ตอนพิเศษ •เรื่องเล่า จากโอม•
สวัสดีครับผม ชายปรวัตร สัญธนาประสิท
หรือที่เพื่อนๆเรียกผมว่า 'โอม'
ผมเกิดมาในครอบครัวที่มีชื่อเสียง มีคนนับถือ แต่
จะแปลกมั้ย? ถ้าผมบอกว่า ผมไม่เคยมีความสุขเลย
พ่อแม่ของผม ไม่เคยมีเวลาให้ผมกับน้องเลยผมตัดสินใจ
ไปอยู่กับคุณยายที่ฝรั่งเศษ ยายของผมเป็นคนฝรั่งเศษครับ
ที่นั่นไม่ได้เลวร้ายอะไร แต่คงไม่มีที่ไหนสุขเท่าบ้านหรอก
จริงมั้ยครับ? ผมไปอยู่ที่นั่นตอนอายุประมาณ 15
ผมเรียนอยู่แค่ 2 3 ปีก็กลับมาไทยกลับมาหาครอบครัวของผม
--------------------------------------------
ปั่ก !
"โอ๊ย!"
เสียงเล็กๆ ที่ร้องอย่างอารมณ์เสีย ทั้งๆที่มันเดินชนผม
นี่มันไอเตี้ย เพื่อนไอกิจ ที่ผมเห็นมันอยู่บ่อยๆหนิ
ผมบอกขอโทษมันปัดๆ เพราะจะรีบไปเอาโทรศัพท์ที่ลืมไว้
"เห้ยเดี๊ยวดิ"
มือเล็กๆมาดึงชายเสื้อผมไว้ ผมหันไปมองสายตาที่แข็งกร้าว
มันไม่รู้เหรอ ? ว่าผมคือใคร ถึงกล้าทำกับผมแบบนี้
ผมแกล้งพูดกวนประสาทมันเล่น หน้าตามันน่ารักดีนะครับ
เอาจริงๆ ถ้ามันเป็นผู้หญิงผมคงชอบไปแล้ว ตาโตๆสีน้ำตาล
ผมสีน้ำตาลอ่อนซอยสั้น ผิวขาวๆ โอ๊ยย น่ารักเป็นบ้า หึหึ
แต่หน้าตาน่ารักๆแบบนี้ แรงเยอะเป็นบ้า มันทำร้ายน้องชายผม
ก่อนที่จะวิ่งหนีไป ถ้าผมไม่จุก ป่านนี้มันไม่ได้หายใจอยู่หรอกครับ
หลังจากวันนั้น ผมก็บังคับไอกิจ ให้มันนัดไอเตี้ยนั่นมาที่คอนโดมัน
อยากจะให้มันรู้ซะบ้าง ว่าใครเป็นใคร ตอนที่มันเห็นว่าผมนั่งอยู่ในห้อง
อยากจะบอกว่าหน้ามันฮามากครับ ดูมันจะช็อกสุดๆ
ตอนแรก ผมกะว่าจะต่อยปากมันซักสองสามที เพราะเห็นว่า
เป็นเพื่อนไอกิจ เลยจะไม่ทำอะไรมาก แต่พอเห็นหน้าตาน่ารักๆ
แบบมันแล้ว ผมก็เลยเปลี่ยนแผน ฮ่าๆ
ผมลากมันเข้ามาในห้องนอนของไอกิจมัน
ไอกิจมันก็คงเป็นห่วงเพื่อนมันแหละครับ มันมาเคาะประตูเรียก
แต่คิดว่าผมจะเปิดเหรอ ? เหอะ ไม่มีทาง
ดูไอเตี้ยนี่มันจะกลัวมาก มันร้องโวยวายไม่หยุด
ผมขึ้นไปคร่อมอยู่บนตัวมัน ตาโตๆของมัน เวลาตกใจ
มันยิ่งโตขึ้นไปอีก ปากสีชมพูเล็กๆของมัน กำลังด่าผมไม่หยุด
ผมเข้าใจคำว่า ห้ามใจ ก็วันนี้แหละ ผมต้องใช้ความพยายามนะ
ที่จะไม่ประกบปากเล็กๆที่น่าจูบ แบบนี้เพราะเหตุผลที่ว่า
เราทั้งคู่ ..... เป็นผู้ชาย
หลังจากที่ผมแกล้งไอเปี๊ยกนี่สำเร็จมันก็มีท่าทางแปลกๆกับผม
อย่าว่าแต่มันเลยครับผมก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน
จนถึงตอนกลับบ้าน ผมกับพี่ฟาร์มขอตัวกลับมาก่อน
ผมลงมาเจอแฟนของผม เธอมานั่งกับเพื่อนที่ร้านกาแฟ
กับเพื่อนๆของเธอแหละมั้ง พี่ฟาร์มเลยขอตัวกลับก่อน
"โอม รอน้ำก่อนได้มั้ยคะ"
"เอ่อ ครับ .. "
ผมเคยคบผู้หญิงมาหลายคนนะครับ แต่ผมก็คบใคร
ไม่ถึงอาทิตย์ก็เลิก เพราะเธอพวกนั้น ทำตัวน่าเกลียด
เที่ยวไปด่าชาวบ้านที่มองผม เหอะ ไม่มียางอายเลยจริงๆ
แต่ต่างกับน้ำ เธอเป็นผู้หญิงสวยครับ แถมยังใจดี
ใครๆก็ชอบเธอ แต่เธอก็ยังมาคบกับคนไม่เอาไหนแบบผม
ถ้าถามว่าผมรักเธอมั้ย จริงๆแล้วผมก็เคยอยากเลิกกับเธอนะ
แต่อย่างที่ผมบอกเธอเป็นคนดี ผมทำร้ายเธอไม่ลง
--------------------------------------------
ตอนกลับบ้าน ผมเห็นไอแซมมายืนรอรถที่เดียวกับน้ำ
ตอนแรกผมว่าจะกลับไปก่อน แต่ไม่รู้ทำไม ผมถึงเปลี่ยนใจ
ยืนเป็นเพื่อนเธอ หึหึ
ตอนที่มีรถมา ไอแซมมันก็โบกรถ แต่ผมบอกให้มัน
ให้ผู้หญิงไปก่อน ไม่ใช่ว่าผมไม่ห่วงมันนะครับ แต่ผมมีความคิดที่ดีกว่านั้น
ผมขับรถไปส่งมันที่บ้าน ดูเหมือนมันจะเกร็งๆเวลาอยู่กับผม
เราไม่ได้พูดเรื่องอื่นเลย นอกจากบอกทาง
เราใช้เวลาไม่นานก็ถึงบ้าน ความจริงผมไม่ใช่คนขับรถเร็วนะครับ
ปกติผมขับแค่ 40 60 เอง แต่วันนี้อยากแกล้งคน
ผมเลยเหยีบไป 100 กว่าๆ เหอๆ ตัวไอเตี้ยนี่เกร็งไปหมด
ตอนมันลงไปมันลืมโทรศัพท์ไว้ผมไม่ได้เสียมารยาทนะครับ
ผมแค่อยากรู้ก็เลยเปิดดูข้างในซะหน่อย ผมพึ่งรู้ว่าหน้าแบบมัน
จะเล่นดนตรีเก่ง เพราะผมเห็น VDO ในโทรศัพท์มัน
หลังจากวันนั้น ไอกิจมันก็ชวนไปปาร์ตี้ที่บ้าน เพราะพ่อแม่มันไม่อยู่
ผมเข้าๆออกๆบ้านไอกิจประจำครับ ตั้งแต่ ม. ต้นแล้ว
และผมก็จะพ่วงไอม่อนติดมาด้วยตลอด ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน
ว่าสองคนนี้มันแอบไปรักกันตอนไหน แต่ผมไม่ว่าหรอกครับ
เพราะความรักมันห้ามกันไม่ได้หนิเนอะ
ตอนที่ผมไปถึงบ้านไอกิจ ไอแซมกับม่อนมันก็มาก่อนแล้ว
หึ รู้มั้ยครับไอมาร์ค พี่ฟาร์มแล้วก็ไอกิจมันเมาจนไม่รู้เรื่อง
ไอกิจมันจะปล้ำไปแซม เพราะคิดว่าเป็นไอม่อน เหอะๆ
ส่วนพี่ฟาร์มนี่ ผมก็ไม่แน่ใจนะ ว่ามันเมาจริงๆหรือแกล้งเมา
มันนั่งกอดไอแซม แบบซ้อนหลัง ไอเตี้ยนั่นมันคงไม่ได้คิดอะไร
สมองน้อยๆแบบมันหน่ะ เหอะๆ
กว่าผมจะแงะไอกิจกับพี่ฟาร์มออกจากมันได้ ทำให้ผมถึงกับ
อารมณ์เสีย แต่พอได้ยินเสียงไอแซมหัวเราะ เหมือนผมก็
จะพลอยหัวเราะตามมันไปด้วย ตั้งแต่คืนนั้น ผมก็รู้แล้ว
ว่าความรู้สึกแปลกๆที่ผมมีให้ไอเตี้ยเนี่ย คืออะไร
เช้ามาผมตื่นมาเห็นมันถีบปลุกไอมาร์คอยู่ มันคงไม่รู้หรอกครับ
ว่าผมตื่นมามองมันอยู่นานแล้ว ก่อนจะทักมัน
มันบอกให้ผมนอนต่อ ผมเห็นสายตาที่แสดงถึงความห่วงใย
ที่มันส่งมาให้ผมกับมาร์ค ถึงมันจะเป็นแบบเพื่อนแต่ผมก็รู้สึกดี
หลังจากที่ไอกิจไอม่อนมันออกไปซื้ออาหารเช้าให้พวกผม
ผมเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ตื่นมาอีกทีไอแซม
กับพี่ฟาร์มก็หายไปแล้ว ผมหันมองซ้ายมองขวาหวังว่าไม่เป็นแบบที่ผมคิดนะ
ผมได้ยินเสียงมาจากข้างบนเลยไปดู ผมเปิดประตูเข้าไป
ในห้องนอนไอกิจ และภาพที่ผมเห็นมันทำให้ผมอยากจะต่อยหน้าพี่ฟาร์มซักที
พี่ฟาร์มมันสนิทกับผมมากครับ สนิทกันตั้งแต่ผมยังเด็กๆ
ผมรู้จักนิสัยมันดี มันเป็นผู้ชายที่เจ้าชู้มาก มันเคยคบทั้งหญิงและชาย
และทุกคนที่มันคบ ถ้าใครเสียตัวให้มันแล้ว มันจะทิ้งทันที
และผมกลัวว่า แซมจะเป็นเหยื่อหนึ่งในนั้น
ผมเข้าไปผลักตัวไอพี่ฟาร์มออกไปจากไอแซม
ดูเหมือนแซมมันจะงงๆ อยู่นะ แต่มันก็ไม่ได้ว่าอะไร
มันคงคิดว่าน่าตลก ที่คิดว่ามันชอบพี่ฟาร์ม แต่มันไม่แปลก
ที่ผมจะคิดแบบนั้น พี่ฟาร์มหน้าตามันก็ดี บ้านมันก็มีฐานะ
หลังจากวันนั้น พี่ฟาร์มมันยังนัดไอแซมไปกินข้าวอีก
แล้วผมก็ไม่รู้ว่าพี่ฟาร์มมันเอาเบอร์ไอเตี้ยนั่นไปได้ยังไง
แต่ผมไม่ชอบ ที่พี่ฟาร์มพามันไปนู่นไปนี่ ผมไม่ได้หึง
แต่ผมหวง ผมไม่ชอบให้ใครมาใกล้มัน
ผมเดินผ่านสระบัวเห็นมันนั่งเล่นกีต้าร์อยู่ ผมยืนมองมันอยู่นานครับ
เพลงที่มันเล่น ทำเอาผมใจสั่น ทำไมผมต้องเขินด้วยก็ไม่รู้
ผมเดินไปนั่งข้างๆมัน ดูมันก็ตกใจอยู่เหมือนกัน
แก้มแดงๆ ตาโตๆ ทำผมอดขำไม่ได้
"เรียนภาคบ่าย ... แซมอะ"
เอาจริงๆแล้ว ผมไม่ได้ตั้งใจพูดหรอกครับ แต่เห็นหน้าตาแบบมัน
ผมก็ไม่กล้าจะพูดหยาบๆกับมันเลยจริงๆ มันเขินเหรอ
ที่ผมพูดแบบนี้ ? หึ ผมก็เขินเหมือนกัน เหอะๆ
"แก ... มีแฟนยังวะ"
คำถามนี้ ทำผมพูดไม่ออก ไม่รู้สิ ผมอยากตอบว่าไม่มี
แต่ผมก็คงพูดแบบนั้นไม่ได้ ผมอยากเลี่ยงไม่ตอบคำถามมากกว่า
แล้วมันก็เป็นโชคดีของผม ที่ไอวินมันมาเรียกพอดี
ผมก็เลยรอดตัวไปได้
ตอนนี้ผมมั่นใจแล้ว มั่นใจว่าผมต้องชอบไอเตี้ยนี่แน่ๆ
ผมตัดสินใจปรึกษาไอกิจกับไอม่อน ผมนัดมันมาที่คอนโดผม
"หึ ฉันคิดไว้แล้ว แกสองคนต้องชอบกัน"
ไอกิจมันนั่งเท้าคางพูดแบบชิล์ๆ
"สองคน? ฉันยังไม่ได้พูดเลยว่ามันชอบฉัน"
ผมแย้งคำพูดของไอกิจ สองคนงั้นเหรอ?
"โถ่พี่โอม พี่ดูไม่ออกจริงๆเหรอ ว่าพี่แซมก็ชอบพี่"
ม่อนมันเดินถือขนมออกมาจากไหนครัว แซมชอบพี่?
ตลกหน่า แซมมันจะชอบพี่ได้ไง
"ไปเอามาจากไหน มันบอกไง๊"
ผมหันไปมองหน้าถามไอน้องชายตัวดี
"พี่โอมเอ้ยยยยย เรื่องแบบนี้ไม่ต้องบอกก็ดูออก"
ไอม่อนพูดจบ ไอกิจก็รีบพยักหน้ารับ เข้ากันดีจริงๆ
ผีเน่ากับโรงผุ เหอๆ
หลังจากที่ผมบอกพวกมัน ไม่นานไอมาร์คและไอวินก็รู้
และแน่นอนว่า ไอวินรู้ ไอภูก็ต้องรู้ สองคนนี่มันเหมือนคน คนเดียวกัน
คุณหน้าจะเข้าใจนะ ว่าผมหมายถึงอะไร เหอะๆ
ไอกิจและไอมาร์ค มันบอกให้ผมลองชวนไอเตี้ยไปกินข้าว
แล้วบอกรักมัน จะบ้ารึไง ผมเนี่ยนะต้องไปชวนมัน
ผมคิดอยู่นานครับ ว่าจะชวนมันยังไงดี ? จะพูดยังไง
ผมคิดจนปวดหัวไปหมดเเล้ว เลยตัดสินใจขับรถไปหามันซะเลย
แล้วค่อยไปคิดเอาสดๆ
ผมพยายามขับช้าแล้วนะครับ แต่ดูเหมือนว่ามันจะเร็วไป
ผมยังไม่ทันได้คิดประโยคอะไรเลย ผมตัดสินใจรอมันหน้าบ้านนี่แหละ
ถ้ามันออกมา ก็ถือว่าโชคดีไป
ผมรอมันเป็นหลายชั่วโมง ไม่รู้เหมือนกันว่านานแค่ไหน
รู้แค่ว่า ตั้งแต่ฟ้ายังไม่มืด แต่ตอนนี้เริ่มมืดแล้ว
ป๊อกๆ ป๊อกๆ
ผมสะดุ้งตื่น ที่อยู่ดีๆก็มีเสียงเคาะกระจก แล้วผมก็นึกได้
ว่าผมมาทำอะไร และคนที่มันทำผมตื่นก็คือคนที่ผมรอ
"กินข้าว ?? ที่นี่??? "
"เออ พาไปกินหน่อย"
คุณคงว่าผมเอาแต่ใจใช่มั้ยครับ แต่ผมพูดดีๆไม่เป็นหนิ
ถ้ามันไม่ไป ก็คงต้องใช้ไม้แข็งกันบ้างแหละครับ
---------------------------------------------
ผมกับมันมากินสเต็กกันที่ร้านใกล้ๆบ้านมันเนี่ยแหละครับ
ความจริงผมเป็นคนกินง่ายๆ ไม่ได้ชอบสเต็กอะไรหรอกครับ
แต่ผมก็ไม่รู้ ว่าแซมมันจะชอบอะไร เลยขอเอาอาหารหรูๆไว้ก่อน
แต่สิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกดีคือ มันไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น
ไม่ได้หมายความว่าเพราะมันเป็นผู้ชายนะครับ แต่
เวลาผมพาสาวๆมากินข้าว เธอจะเลือกสั่งแต่ของแพงๆ
ของหรูๆ ของที่หากินได้ยาก แต่แซมมันไม่ใช่
มันสั่งสลัดทูน่าราคาไม่กี่บาท และเนี่ยแหละที่ผมมองว่า น่ารัก..
ผมนั่งกินอยู่ซักพักมือเล็กๆ ก็มาสกิดแขนผมเบาๆ
"เพื่อนแกหนิ"
ใช่แล้วครับเพื่อนผม ไอวินไอภู แล้วผมก็รู้ด้วยว่ามันมาทำอะไรที่นี่
มันคงอยากเห็นหน้าไอแซมล่ะมั้ง เลยแอบตามผมมา
เรานั่งกินข้าวกันโดยไม่มีใครพูดอะไร ในหัวผมตอนนั้น
ไม่คิดอะไรนอกจากประโยคดีๆซักประโยคมาบอกรักมัน
ผมนั่งมองหน้าขาวๆใสๆของมัน ที่ก้มหน้าก้มตากินแบบเป็นกันเอง
ผมชอบมันก็ตรงนี้แหละครับ มันเป็นตัวของตัวเอง
มันไม่สร้างภาพให้ตัวเองดูดี และนี่คงเป็นเสน่ห์ของมัน
"แซม.."
ผมไม่ได้ตั้งใจจะเรียกชื่อมันเบาขนาดนี้ แต่ ผมไม่กล้า
แซมมันเงยหน้าขึ้นมาทั้งๆที่ปากมันยังคาบแครอท ชิ้นเบิ่มอยู่ ฮ่าๆ
"อื้อ อ่าไอ"
ผมไม่รู้หรอกครับว่ามันพูดว่าอะไร แต่ตอนนี้ผมไม่สนใจแล้ว
" .............. "
"ว่าไง ... "
"เดี้ยวมานะ"
ผมลุกออกมาจากโต๊ะ โดยไม่รอให้มันพูดอะไร
ตอนแรกผมจะซื้อดอกไม้ หรือ เสื้อ ตุ๊กตา แล้วบอกรักมัน
ผมเดินมองไปรอบๆ เจอป้ายร้านรับเพ้นท์ตุ๊กตาร้านนึง
-BL : รับเพ้นท์ตุ๊กตา ออกแบบได้-
ผมรีบเดินดิ่งเข้าไปแต่รู้สึกว่าคิวจะเยอะมากครับ
ผมนั่งรอมาชั่วโมงกว่าๆก็ยังไม่ได้สักที ผมคงต้องใช้อำนาจเงินซะแล้ว
"พี่ครับ ผมขอก่อนได้มั้ย"
ผมยื่นแบงค์พันไปให้พี่เจ้าของร้าน ราคาตุ๊กตาจริงๆ
มันก็แค่ 100 กว่าบาท แต่ผมก็ได้สิ่งที่ต้องการ
"เลือกแบบเลยครับ"
พี่เจ้าของร้านยื่นแผ่นกระดาษมาให้ผม ก่อนจะพูด
"ขอตุ๊กตาหมีสีขาว ขนาดใหญ่ที่สุด เขียนคำว่า .. -sam-"
2 ชั่วโมงกว่าๆ ที่ผมตัดสินใจกลับไปหามัน ผมใช้เวลา
กับการมองหน้าตุ๊กตา แล้วคิดประโยคดีๆมาซักประโยค
ผมเหลือบไปเห็นกระดาษโน๊ตสีชมพู มันวางอยู่บนโต๊ะ ที่ร้านกาแฟ
แล้วผมก็คิดอะไรดีๆออก
ผมกำลังจะเดินกลับไปที่ร้าน ผมรีบที่สุดแล้วครับ
ผมรู้ว่าผมให้มันรอนานเกินไปแล้ว เกินไปมาก แต่ผม ..
เห็นผู้ชายตัวเล็กๆ นั่งถอนหายใจอยู่ที่ร้านกาแฟเล็กๆแถวนั้น
"ทำไมไม่รอ"
ผมรู้ครับว่าไอเตี้ยนี่มันต้องเห็นของในมือผมแล้วแหละครับ
มันคงไม่รู้ว่าหน้ามันตอนนี้ แบบว่า.. โคตรน่ารัก
แก้มของมันแดงเป็นลูกตำลึงมันยิ้มหวานๆมาให้ผม
---------------------------------------------
มันคงไม่รู้ตัว ว่าตอนอยู่ในรถ มันนั่งมองตุ๊กตาหมี
ที่ตัวเกือบจะเท่ามัน แล้วยิ้มจนแก้มปริ
ผมกลับมาที่บ้านด้วยความกังวลแซมมันจะเห็นโน๊ตนั่นมั้ย
มันจะคิดยังไง แล้วมันจะ .. โทรกลับมารึเปล่า
ผมนั่งมองโทรศัพท์อยู่นาน ก่อนถอนใจ แล้วขึ้นไปนอนบนเตียง
ผมนอนเอามือก่ายหน้าผาก ผมไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าหลับไปตอนไหน
กรี๊งงงงงงง กรี๊งงงงงงงง
โอ๊ยย ใครมันโทรมาตอนนี้ว่ะ คนจะหลับจะนอน
ผมคว้านหาโทรศัพท์ ที่น่าจะอยู่ใต้ผ้าห่ม
และเบอร์ที่ผมเห็นก็ทำให้ตาสว่าง -ไอเปี๊ยก-
ผมจ้องโทรศัพท์อยู่ซักพัก ก่อนจะตัดสินใจรับ
ตึกตัก ! ตึกตัก ! ตึกตัก !
"ฮัลโหล โอมพูดครับ"
หัวใจผมเต้นรัว มันเต้นไม่เป็นจังหวะแล้วครับตอนนี้
"มารายงานตัวครับ"
แปลว่า มัน ก็ชอบผม ??
มันชอบผม
แซม !! มันชอบผม
V
V
V
"เป็นแฟนกันนะ .. แซม"
"อืม-//-"
ผมพูดคำว่ารัก ผมพูดคำนี้มากับผู้หญิงหลายคน
พูดมานับครั้งไม่ได้ แต่ครั้งนี้ ผมพูดกับผู้ชาย และ
ผมมั่นใจ ว่านี่แหละ .. รัก
ผมไม่รู้ ว่าการที่ผมรักกับผู้ชายคนนี้ มันผิดรึเปล่า
ใครจะมองเราไม่ดีรึเปล่า แต่ผมไม่สนหรอก สำหรับผม
ความรัก มันก็คือ ความรัก :)
ผมรัก ไอเตี้ยนี่ รัก รักมากๆ
-อัศวิน ดาบชมพู-
---------------------------------------------
เป็นไง เห็นความร้ายกาจของคุณโอมรึยังง ช่างวางแผนจริงๆ
ตอนหน้ามาฟินไปพร้อมๆกันนะ ><
*ขอบคุณที่สละเวลาอันมีค่าเข้ามาอ่านจนจบตอนค่ะ*
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น