ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 4 รักนะ ไอเปี๊ยก
ตอนที่ 4 'รักนะ ไอเปี๊ยก'
หลังจากที่ผมนั่งคิด นอนคิด เดินคิด ผมก็หาคำตอบ
ไม่ได้ซักที วันนี้ผมมีเรียนแค่ภาคเช้า ก่อนเรียน
ผมแวะไปหาพวกไอกิจที่โรงอาหารกลาง เพราะมันต้อง
มารับน้องม่อนไปกินข้าวทุกวัน แต่เนื่องจากตึกวิศวะ
กับตึกศิลปกรรมมันไกลกันเกินไป มันก็เลยเลือก
นัดเจอกันที่โรงอาหารกลางซะเลย
"อะอ๊าวว น้องแซม ได้ข่าวว่าไปเดชมาเหรอจ๊ะ"
ไอกิจมันนั่งโอบไหล่ม่อน แล้วหันมากวนเท้าผม
ผมอยากจะตีลังกาถีบปากมันซะจริงๆ
"เดชกับพ่อคุณเมิงสิ"
ผมพอจะรู้ ว่ามันคงหมายถึงพี่ฟาร์ม แล้วไอบ้านี่
มันรู้เรื่องได้ไงว่ะ ผมยังไม่ทันเอ่ยปากถาม เก้าอี้
นวมที่ผมนั่งก็ยุบยวบลงไป
ผมหันไปมองคนที่ถือจานข้าวมันไก่มาวางแล้วนั่งข้างๆผม
ทำเอาใจผมสั่น จนทำตัวไม่ถูก มันหันมามองหน้าผมนิดๆ
แต่ดูเหมือนจะไม่ได้สนใจเท่าไหร่ เอาล่ะ !
ผมจะได้รู้สักทีว่าชอบมันรึเปล่า ลองอยู่ใกล้ๆมันแบบนี้แหละ
ถึงยังไงก็เถอะ ผมก็ทำตัวไม่ถูกอยู่ดี ผมไม่รู้ว่าผมจะพูดอะไร
ผมนั่งมองแก้วน้ำแดงที่ไอม่อนเอามาให้อยู่นาน
จนผมลืมไปเลย ว่าไอแก้วนี้มันมีไว้กิน
"โอม เป็นไรว่ะหน้าเครียดๆ"
ไอกิจหันมาถามไอคนที่นั่งข้างๆผม หน้ามันเครียดเหรอ
ผมไม่ได้สังเกตเลย มัวแต่เขินบ้าบออะไรอยู่
พอผมหันไปมองหน้าไอโอม ต้องพูดว่าเงยไปมองสินะ
"เบื่อ."
คำสั้นๆได้ใจความ กับเสียงเรียบๆ ธรรมดาๆนั้น
ทำเอาโต๊ะที่เคยคึกครื้นเงียบกริบ ....
ป๊าบบ !
"เห้ยยย ไอน้องงง"
อยู่ดีๆผมก็รู้สึกเหมือนมีอะไรหนักๆมากระแทกหัวผมอย่างแรง
ไอพี่ฟาร์มนี่เอง แม่ง ฟาดมาได้ หนังสือ 4 5 เล่ม
"โอ๊ยพี่ เจ็บนะเว้ย ฟาดมาได้"
ผมหันไปบ่นงุบงิบ แต่เหมือนพี่ฟาร์มมันจะมีความสุขมาก
ที่เห็นผมเป็นแบบนี้ โอยยยยย
ผมแอบเห็นไอโอมมันมองพี่ฟาร์มตาขวาง ตั้งแต่
มีเรื่องวันนั้นตอนที่โอมมันคิดว่าผมชอบพี่ฟาร์ม
ดูเหมือนสองคนนี้ก็ดูแปลกๆ มันจะหึงผมมั้ยวะ ฮ่าๆ อาการหนักแล้วแซม
"เห้ยเฮีย วันนี้โอมแม่งเป็นไรไม่รู้ว่ะ"
ไอกิจหันไปพูดกับ พี่ฟาร์มแล้วชี้มาทางไอโอม
"หึ ปล่อยมันเถอะ"
พี่ฟาร์มเหล่ตามองไอโอมแล้วนั่งลงข้างผม ม่อนมันมอง
หน้าโอมกับพี่ฟาร์มสลับกัน แล้วอยู่ๆ มันก็ลุกพรวดขึ้นมา
ดันพี่ฟาร์มออก ด้วยเหตุผลที่ว่า มันจะนั่งกับผม
"อึ๊บบบบ พี่ฟาร์มออกไปน้าาาาาาาา ง่าาาาาา"
มันทั้งฉุดกระชากพี่ฟาร์มแต่ตัวพี่ฟาร์มก็ยังไม่กระดิก
ไอลูกหมา ชาตินี้แกจะสู้ใครได้บ้างว่ะ
"เออๆ พี่ลุกเอง"
พี่ฟาร์มฟึดฟัด แล้วลุกขึ้นไปนั่งแทนที่ไอม่อน ดูเหมือน
ไอกิจมันก็จะงงๆอยู่เหมือนกันนะ
หลังจากที่ผมกินข้าวไปอย่างไม่มีสติเพราะไอหน้าหล่อที่มันนั่งอยู่ข้างผม
วันนี้มันไม่พูดไม่คุยกับใครนอกจากไอม่อนกับไอกิจ
ขนาด 2 คนนั้น ก็คุยด้วยน้อย น้อยมากๆครับ
ผมไม่ชอบเลย เวลาเห็นมันเป็นแบบนี้ อยากให้มัน
กวนผม ด่าผม แกล้งผม เหมือนเมื่อก่อนจัง
หลังจากที่ผมแยกตัวจากไอพวกเพื่อนๆ ผมก็โดดเรียน
มานั่งอยู่ข้างสระบัวที่ตึกวิศวะ เพราะต้องมารอไอกิจ
ผมยื้มกีต้าร์ไอโอ้เพื่อนในคณะปีเดียวกับผมมานั่งเล่นด้วย
ผมยังไม่ได้บอกใช่มั้ยครับ ผมเคยเป็นนักร้องนำ
ของวงโรงเรียนตอน ม.ปลาย สาวๆกรี๊ดผมกันก็มีไม่ใช่น้อยน้าา
เมื่อก่อนผมป๊อบปูล่า มากกว่าพวกไอกิจ ไอมาร์ค ไอ่ม่อนตอนนี้อีกนะเฟ้ย
" อดใจไม่ไหว เมื่อได้พบหน้า ~
เมื่อเธอส่งยิ้มคืนมายิ่งหวั่นไหว"
ผมร้องเพลงนี้หวังว่าไอหล่อนั้นจะได้ยินและอยากให้มัน
รู้ว่าผมอยากมอบเพลงนี้ให้ แต่หน้าอย่างมันคงไม่รู้หรอก เหอๆ
ผมร้องยังไม่ทันจบเพลง ก็รู้สึกเหมือนมีเงาสูงๆ
มายืนซ้อนอยู่ข้างหลัง
"ร้องต่อดิ"
มันนั่งลงกอดเข่าอยู่ข้างๆผม ทำเอาผมเขินจนเล่นไม่เป็น
ผมจ้องหน้ามันอยู่นาน จนนึกได้ว่าผมต้องพูดอะไรบ้าง
"มาตั้งแต่ .."
"พึ่งมา"
ผมยังถามไม่ทันจบประโยค มันก็ชิงตอบซะล้ะ
นี่ผมจะเชื่อมันได้มั้ยครับเนี่ย ยิ่งชอบมั่วๆอยู่ด้วย
แต่ดูท่าทางมันคงไม่โม้หรอกมั้ง
"แล้วไม่เรียนเหรอ?"
ผมถามมันโดยไม่มองหน้า ผมยังคงก้มหน้าเปิดหาเนื้อเพลง
ไม่ใช่อะไรหรอก ผมเขินน้ะ ><
"วันนี้เรียนภาคบ่าย แซมอะ?"
หืม ?? มัน มัน .. เรียก .. ผมว่าแซม?? มัน ...
น่ารักกกกกกกก ><
"................"
"เห้ย เป็นไร"
มันเอามือมาเขย่าแขนผม ก่อนที่มันจะหัวเราะออกมาดังลั่น
ไอ้นี่ บ้าแล้วมั้ง อยู่ดีๆก็ขำ -.-
"ขำไรวะ"
เดี๊ยวเจอพี่แซมสายโหดหรอกไอบ้า
"หึ เปล่า"
มันยังทำหน้ายิ้มกวนส้นเท้าผมไม่เลิก หน้าจับมาตบซ้ายตบขวา
ตบหน้า ตบหลัง บึดจั้มบึด บ้าแล้วๆ -.-
55555555
"แม่งบ้าแน่ๆ -.-"
ผมด่ามันอยู่นะเนี่ย มันยังจะมาขำ
"ฮ่าๆ แล้วตกลงไม่เรียนอ่อ"
ไอนี่ถามไรเลิก ยุ่งไรกับชีวิตฉันนักหนาฟ๊ะ -.- ถามว่า
อยากให้ยุ่งมั้ย .. อยากครับ -^-
"ไม่อะ โดด"
เหมือนมันทำหน้าอึ้งๆโดดเรียนมันแปลกเหรอว้ะ
ทำไมมองหน้าฉันเหมือนทำไรผิด ?
"แกเรียนไรนะ"
มันหันหน้ามาถามผม แล้วทำไมต้องทำหน้าหล่อใส่ฉันด้วยวะ
"สถาปัต"
"อ้อ อื้ม .... "
อะอ่าว .. เงียบทำไม มันเงียบมาผมก็เงียบตอบ
เขินจัง >< อยู่ๆก็ได้มานั่งข้างสระบัวกับไอหมอนี่
"เล่นให้ฟังหน่อย"
เล่นให้ฟัง ?? ทำไมอยู่ดีๆผมถึงรู้สึกเขินขึ้นมาได้
ทั้งๆที่ผมเคยขึ้นเวทีเล่นดนตรีมาตั้งหลายครั้ง ต่อหน้าคนเป็นฝูง
แต่ทำไมครั้งนี้ ไอโอมคนเดียวผมเขินจังวะ ><
นี่ผมชอบผู้ชายจริงๆเหรอ ? แต่โอมมันมีแฟนแล้วนะ
มันจะรังเกียดผมมั้ย ? ถ้าผมชอบมัน
"โอม.."
"ห้ะ?"
"เอ่อ .. ถามไรหน่อย"
ตอนนี้ผมตื่นเต้นจนใจผมมันจะกระโดดออกมาเต้นอยู่ข้างนอกอยู่แล้ว ><
มันหันหน้ามามองผม งงๆ เอาจริงๆ ตั้งแต่รู้จักมันมา
ไม่เคยนั่งคุยกันดีๆแบบนี้เลย
"........?"
โอมเลิกคิ้ว เชิงถาม
"แก ... มีแฟนยังวะ"
โอมมันหันหน้ามาทางผม เหมือนมันจะตกใจกับคำถามนิดๆ
คำถามนี้มันไม่ได้ดูหวือหวา ถ้าผู้ชายกับผู้ชายคุยกัน
แต่ทำไม .. ผมรู้สึกเเปลกๆ
" โอม ทำไรว้ะ"
เสียงผู้ชายที่ผมไม่รู้จักเรียกไอโอม นี่ทุกคนที่รู้จักแก
มันต้องหล่อ หุ่นแมนกันทุกคนใช่มั้ยว้ะ
(ยกเว้นไอน้องม่อนไว้คนนึง)
"เปล่า มีไร"
โอมมันหันไปตอบ ก่อนตะลุกขึ้นแล้วเดินไปหาไอหล่อนั่น
ไอนั่นมันแต่งตัวดูดีมากครับ ท่าทางจะเป็นผู้ดี
แล้วเอาหัวแม่โป้งคิดเหรอว้ะ มาคบกับไอโอม ฮ่าๆ
"ไอภูมีเรื่องว่ะ จะไปหาช่วยมันหน่อย"
ไอหล่อนั่นมันพูดจบก็หันมาเหล่ผมแล้วยิ้มแบบชั่วๆ
กลับไปให้ไอโอม เห้ยยย ทำไมมองฉันงี้อะ
"เออๆ แซมไปก่อนนะ"
โอมมันตอบรับเพื่อนมัน ก่อนจะหันมาลาผม แต่ มันยังไม่ได้
ตอบคำถามผมเลยนะ มารผจญจริงๆไอบักหล่อ
----------------------------------------------
วันนี้ผมต้องกลับกับไอมาร์ค เพราะไอเพื่อนตัวดี
มันขโมยรถผมไปรับน้องม่อนของมัน
ผมนั่งรอมาร์คอยู่ที่หน้าคณะ เพราะมันต้องปั่นงานโมเดลส่ง
อาจาร์ยเพชรอีก 2 วันถึงเส้นแดง แต่ไม่ต้องห่วงผมหรอกครับ
ผมทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ไม่ได้พอกงานเหมือนไอบ้านี่หรอก ฮ่าๆ
"แซมรอนานมั้ยวะ"
นั่นไง ไอตัวดีมาล้ะ ทำไมวันนี้ดูท่าทางมันอารมณ์ดีจังวะ
แม่ง อารมณ์ดีทีไร มีเรื่องให้ผมทุกข์ใจทุกที
"ยิ้มอารมณ์มาเลยนะ มีไรวะ"
มันนั่งลงข้างๆผม ก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่
"ฉันมีไรจะเล่าให้ฟัง"
ทุกคำที่ไอมาร์คมันพูดไม่เคยมีสาระหรอกครับ ฮ่าๆ
ผมก็ฟังๆไปไม่ได้สนใจอะไร
"วันนี้เว้ย ตอนที่ฉันกำลังจะเดินไปห้องน้ำ เจอฉากเด็ด"
ฉากเด็ดอะไรของมันว้ะ ผมหันไปมองหน้ามันที่อยู่ดีๆก็หยุดพูด
มันหันมามองหน้าผมเช่นกัน แล้วยิ้มแปลกๆ
"ฉันเห็นไอโอมมันยืน ... "
เห้ย โอม? โอมทำไม หยุดพูดทำไมว้ะ ผมจ้องหน้ามัน
ตาถลึง แม่ง อยู่ๆก็หยุดพูด ไอมาร์คมันยิ้มชั่วๆให้ผมอีกครั้ง
"หึ อยากรู้เรื่องของมันขนาดนี้เลยเหรอ"
เห้ย -////- ถามไรแบบนั้นว้ะ ใครอยากรู้ มั้ยมี๊
ไม่ได้อยากรู้เล๊ยยยย
"ก็พูดๆมาเหอะ อย่ากวน..."
"โอมมันยืนอยู่กับน้ำแฟนมันอะ แล้วแม่งก็จู๋จี๋กัน น่ารักชิบ"
แกจะบอกฉันทำไมวะ ผมไม่ได้รู้สึกอะไรนะ ก็แค่..
พูดไม่ออก ตอบไม่ถูก
"แล้วแกมาบอกฉันทำไม"
เนอะ จะมาบอกทำไม :( บอกฉ๊านทามม๊ายยยยยยยยยย
แล้วนี่ผมเป็นอะไร ทำไมฟังแล้วต้องอารมณ์เสียด้วย
"ก็แค่เล่าให้ฟัง ไปเหอะ ลุกๆ"
มันตบแขนผมเบาๆ แล้วเดินนำผมไป ปล่อยให้ผม
นั่งฟึดฟัดอยู่คนเดียว แต่ก็จริง เวลามันอยู่ด้วยกัน น่ารักชิบ >^<
ผมนั่งรถมากับไอมาร์ค มันก็ชวนคุยนู่นคุยนี่ ถามนู่นถามนี่
แต่ผมไม่มีอารมณ์ตลกบ้าๆบอๆกับมันหรอกครับ
ผมพยายามไม่คิดเรื่องไอบ้านั่น แต่หน้ามันยังลอย
มาวนเวียนอยู่ในสมองผม ผมขยี้หัวตัวเองแรงๆ
"เป็นไรวะแซม"
ไอมาร์ค แกจะช่างสังเกตเกินไปล้ะ ผมไม่ตอบมัน
แต่ไปปรับเสียงวิทยุให้เพลงมันดังขึ้น เพื่อที่จะได้หาเรื่องไม่ตอบมัน
มาร์คมันมาส่งผมที่บ้านแล้วก็รีบขับรถออกไปไม่รู้มันจะรีบไปไหน
มันบอกผมว่ามีธุระ ต้องรีบไป ไอกิจ ไอม่อน ก็พูดงี้
นี่พวกมันมีธุระกันหมด ทำไมผมว่างอยู่คนเดียววะ โถ่วว
ตอนนี้ก็ทุ่มกว่าๆแล้ว ผมกำลังจะออกไปหาอะไรกิน
แต่ก็มีรถบีเอ็มสีขาว มาจอดหน้าบ้านผม
รถใคร? ไอกิจ ไอมาร์ค ก็ไม่ได้ขับบีเอ็มหนิ
ผมเดินออกไปที่รถ แล้วมองเข้าไป หัวใจผมแทบกระเด็นออกมา
ผมยืนมองหน้าไอโอมที่นั่งใส่หูฟังหลับตาอยู่ในรถ
ผมรวบรวมสติก่อนนะ ค๊อกกระจกรถมัน
ป๊อกๆ ป๊อกๆๆ
ไอนี่ กว่าจะได้ยินมือจะพังอยู่แล้ว มันเลื่อนกระจกลง
แล้วทำหน้า งงๆใส่ผม
"มีไร"
เอ้า อีบ้าาาาา ฉันต้องถามแก ไม่ได้ให้แกมาถามฉัน
"เอ้า ไอนี่ มาจอดไรหน้าบ้านฉัน "
ตอนนี้ไม่ขงไม่เขินแล้วครับ มันทำหน้ากวนประสาทผม
"อ่าว นี้บ้านแกเหรอ"
ห๊ะ? ว่าไงนะ ไม่รู้เหรอ เอิ่ม .. ผมไม่รู้ว่ามันบ้าหรือว่าไม่เต็ม
คนบ้าไร ไม่รู้ว่าบ้านใครแล้วเอารถมาจอดหน้าบ้าน
"เออดิ เอาดีๆมาทำไร"
ผมเริ่มจะฉุนแล้วนะ มันเปิดประตูลงมา จะลงมาทำไมว่ะ
อยู่ในรถแหละ ฉันจะได้ไม่ต้องเงย -*-
"มาหาไรกิน"
"หาไรกิน ??? ที่นี่???"
บ้าไปแล้ววว มันต้องเรียนหนักมากๆ หรือไม่ก็ประสาท
"อืม พาไปหน่อย"
•///• พาไปเหรอ ? เอ่อ .. พาไปกินข้าวเหรอ ?
อ๊ากกกกกกกกกกก มัน มันให้ผมพาไปกินข้าว
หลังจากที่มันพูดจบปล่อยให้ผมอึ้งๆอยู่ซักพัก มันก็ลากผมขี้นรถ
ตอนแรกผมไม่ได้ยอมนะ ผมบอกมันว่า ผมจะนอน
แต่มันขู่ว่าถ้าไม่ไปมันจะต่อยปากผม งืออออ ใจร้าย
"จะกินไร"
เอ่อ ประโยคนี้ผมต้องเป็นคนถามไม่ใช่เหรอเนี่ย
"ไรก็ได้"
ผมไม่อยากจะพูดกับมันมาก เขิน -//-
"อยากกินสเต็กเเถวนี้มีป่ะ"
แหมม ไอคุณชายจะกินสเต็กที่ห้าง ที่ร้านหรูๆก็มี
มาหาไรกินที่นี่วะ ถ้าผมเข้าข้างตัวเองคงคิดว่ามันมาหาผมแล้วนะ
"มี เดี้ยวบอกทาง"
ผมไม่ได้อยากกินกับมันนะ จริงๆ
ไม่อยากจริงๆ -/-
---------------------------------------------
กว่าผมจะไปถึงร้าน ไอโอมมันก็พาหลงไปไกล
ไม่รู้ใครพาใครหลงเหมือนกัน ร้านที่ผมพามันมา
ก็ร้านสเต็กธรรมดาๆเนี่ยแหละครับ เรามานั่งกันโต๊ะริมกระจก
บรรยากาศแถวนี้ตอนกลางคืนก็ดีเหมือนกันนะครับ
"เอาสเต็กเนื้อวัว เพิ่มสลัดครับ แกเอาไร"
มันสั่งเสร็จก็หันมาถามผม ตอนเย็นผมไม่ค่อยชอบกิน
เนื้อๆครับ กินทีไรปวดท้อง ขอเอาสลัดอย่างเดียวดีกว่า
"เอาสลัดทูน่าครับ"
โอมมันมองหน้าผมทำไม หรือผมพูดอะไรผิด มันเริ่ม
เปลี่ยนสีหน้าจากอึ้งๆเป็นอมยิ้ม
"ยิ้มไร"
"เปล่า กลัวอ้วนเหรอ"
อ้อออ ที่แท้ก็นึกว่าผมกลัวอ้วน โถ่ ไอบ้า
แล้วมันจะยิ้มทำไมวะ ถ้าผมกลัวอ้วนจริงๆ มันแปลกตรงไหน
"เปล่า เวลากินเนื้อสัตว์ตอนเย็นๆชอบปวดท้อง แล้วขำไร"
มันยังไม่หุบยิ้มครับ แต่มันแกล้งเมินไปมองทางอื่น
ก่อนจะเกาท้ายทอยตัวเอง
"ก็น่ารักดี"
*0* ห๊ะ น่ารัก? อะไรใครน่ารัก ผมเหรอ อ๊ากกกกก ><
ผมมั่นใจว่าตอนนี้ตัวเองหน้าแดงมาก ผมทำอะไร
ไม่ถูกแล้วครับ ใจมันตึกๆตักๆไม่หยุด ไอบ้าพูดบ้าไร
"ฉันหล่อต่างหาก มาน่ารงน่ารักอะไร"
"หึ กินๆไป อย่าพูดมาก"
ถ้าผมเดาไม่ผิด ผมคิดว่ามันก็กำลังเขินผมอยู่นะ
แต่ระหว่างที่ผมกำลังกินสลัดทูน่าจานบิ๊กเบิ่ม ผมก็เหลือบเห็น
ไอหล่อที่มันมาขัดจังหวะผมกับโอมที่สระบัว จำได้มั้ยครับ
มันมากับผู้ชายอีกคน หน้าตาดีไม่เเพ้กัน แต่คนนี้
เหมือนจะขาวกว่าอยู่มาก ส่วนสูงนี่ก็พอๆกับไอโอม
มันยืนถ่ายรูปกันอยู่หน้าร้าน ถ้ามันเป็นคู่ชาย-หญิง
ผมคงนึกว่ามันเป็นแฟนกันไปแล้วนะครับ
"เพื่อนแกหนิ"
ผมเอื้อมมือไปสะกิดแขนไอโอมเบาๆ แล้วชี้ไปทางไอหมอนั่น
ดูเหมือนโอมมันจะตกใจอยู่เหมือนกันนะ
"อ้อ ไอวินมันมากับใครวะ"
เอ้าตูจะไปรู้มั้ยเล่า เพื่อนแกนะ แต่ผมก็ได้รู้แล้ว
ว่าไอหล่อนั่นชื่อวิน
"อ้อ มากับไอภูนึกว่าใคร"
ภู? นี่ใช่คนที่มีเรื่องตอนนั้นแล้วมันต้องไปช่วยป่ะ
ผมจำไม่ค่อยได้ คุณจำได้มั้ย บอกหน่อย
"เพื่อนแกนี่หล่อกันแม่งทุกคนเลยเนอะ"
ผมมองสองคนนั้นยิ้มๆ แต่ทำไมไอโอมมันทำหน้า
ไม่พอใจแบบนั้นล่ะ ผมทำไรผิด
"กินๆไปมองอยู่ได้"
"มองแล้วผิดอ่อ"
"ก็ไม่ให้มอง จะทำไม"
ตอนนี้ผมเริ่มเกิดศึกทางสายตากันแล้วครับ ผมจ้องหน้ากันอยู่นาน
จนผมต้องเป็นฝ่ายยอมแพ้มัน
เราสองคนนั่งกินข้าวกันอยู่ซักพัก แล้วไออะไรนะ
ไอวินป่ะ มันก็เดินเข้ามาในร้านเดียวกับผม
เหมือนมันจะเห็นโอมนะครับ แต่ไม่เห็นโอม
ผมเลยสะกิดโอมแล้วพยักพเยิดไปทางมัน
โอมมันหันไปมองแล้วโบกมือให้ ก่อนจะหันหน้ากลับมา
นี่มันไม่คิดจะมาคุยกันหน่อยเหรอวะ ผมแอบเห็นไอวิน
มันโอบเอวไอภู แล้วชี้มาทางผมกับโอม ผู้ชายสมัยนี้
เวลาอยู่ด้วยกันท่าทางมันแปลกๆเนอะ โอบเอว หอมแก้ม?
หรือมันเป็นเทรนใหม่ นี่ผมตกเทรนเหรอเนี่ย
"แซม.."
คนที่นั่งอยู่ตรงข้ามผม เรียกชื่อผมเบาๆ ผมเงย
หน้าขึ้นไปมองมัน ทั้งๆที่ปากยังคาบแครอทอยู่
"อื้อ อ่าไอ"
ผมพยายามพูดให้เป็นปกติแล้วนะครับ -.- แต่แครอทมัน
ชิ้นใหญ่ไป ผมก็ทำได้แค่นี้แหละ ฮ่าๆ
" .............. "
มันไม่พูดอะไร แต่วางทุกอย่างแล้วนั่งกอดอกมองตาผม
อย่ามองแบบนี้ได้มั้ยว้าาาาา
"ว่าไง ... "
"เดี้ยวมานะ"
มันว่าจบยังไม่ทันให้ผมได้ตอบอะไร มันก็เดินออกไป
นอกร้าน โดยไม่หันมามองผมเลย แต่จะว่าไปก็ดีแล้วแหละ
ผมจะได้กินอย่างสบายใจไม่เกร็ง
ผมนั่งกินจนหมดจาน เวลาผ่านไปประมาณ ครึ่งชั่วโมง
ไอหมอนั่นมันก็ยังไม่โผล่มา ผมก็เลยสั่งของหวานมากินต่อ
ตอนนี้ผ่านไป ชั่วโมงกว่าๆ คนที่เข้ามาทีหลังผม ก็กลับกันหมดแล้ว
ไอวินกลับไอภูก็กลับไอนานแล้ว เบอร์ไอโอมผมก็ไม่มี
ผมนั่งมองออกไปนอกร้านเป็นเวลา 2 ชั่วโมง นี่ผมนั่งรอมัน 2 ชั่วโมง
จนพนักงานร้านเขามาบอกว่า ต้องปิดร้านแล้ว
ผมตัดสินใจควักเงินตัวเองจ่ายไป แล้วเดินออกมา
ไอโอมจำไว้เลยนะ ทิ้งฉันได้ลงคอ :(
ผมเดินไปตามริมถนน หารถแท็กซี่กลับบ้าน แต่ก็ไม่มีว่างซักคัน
ผมเดินไปเรื่อยๆ แถวๆย้านนี้มีของขายเยอะครับ
มันเหมือนตลาดคนเดินเล็กๆ ปิดตอนเที่ยงคืน ตอนนี้ก็
เวลา 3 ทุ่มแล้วครับ ผมมองหาไอคนที่มันพาผมมา
ผมนั่งลงที่หน้าร้านกาแฟเล็กๆสีขาว ตกแต่งไปด้วยดอกไม้
ต่างๆมองแล้วก็เพลินดีครับ ผมนั่งจิบโกโก้อุ่นฟังเพลง
สไตล์ฝรั่งเศษที่ร้านเปิดคลอไปเบาๆ
"ทำไมไม่รอ"
ผมหันไปมองต้นเสียง ที่ยืนอยู่ข้างหลังผม เหอะๆ
พูดมาได้นะว่าไม่รอ ผมแอบเห็นในมือมันมีตุ๊กตาหมีสีขาว
ที่ถือหัวใจเขียนคำว่า .. "sam"
ผมเห็นตุ๊กตาหมีนั่น แล้วอยู่ดีๆหัวใจผมมันก็เต้นรัว
จนผมต้องเผลอ อมยิ้มออกมา ตอนนี้ทั้งผมและมันไม่มีใครพูดอะไร
"ร้านมันปิดแล้ว เลยออกมารอที่นี่"
ผมพูดเบาๆ เบามากครับ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม
เสียงผมมันถึงออกมาแค่นี้
"อืม .. อะ ให้"
มันเบี่ยงหน้าไปมองทางอื่นแล้วยื่นตุ๊กตาหมีตัวใหญ่มาให้ผม
ผมหันไปมองหน้าหล่อๆของมัน ที่กำลังอมยิ้ม
" อะ อะ เอา มา จากไหนวะ ฮ่าๆ "
ผมก็แกล้งตลกกลบเกลื่อนไปงั้นแหละครับ
ตอนนี้ผมพูด ไม่เป็นภาษาแล้วครับ
"อย่าถามมาก จะเอามั้ย"
ไอนี่ดุได้ดุดี กินหมาเป็นอาหารไง๊ฟ๊ะ ผมค่อยๆยื่นมือไป
รับตุ๊กตามา แล้วเดินตามมันไปที่รถ
"ให้ไอนี่ ฉันทำไมอะ"
ก็ผมอยากรู้อะ ถามไม่ได้ไง๊ ทำไมต้องมาทำหน้าดุใส่กันด้วยวะ
ผมเดินแกมวิ่งตามมันให้ทัน รู้ทั้งรู้ว่าฉันขาสั้น ยังจะไม่รออีก -.-
(กัดกับตัวเองก็เป็นเนอะตู)
"อยากให้ก็เลยให้"
มันพูดเสียงเรียบๆนิ่งๆ ตามแบบฉบับของมัน แต่ไอเสียง
เรียบๆนิ่งๆนั่นแหละทำใจผมเต้นแรง
ระหว่างที่อยู่บนรถ วันนี้ผมรู้สึกว่าโอมมันขับรถช้ากว่าปกติ
ขับแค่ 40 เองมั้ง ผมมองวิวข้างถนน เห็นผู้หญิงผู้ชายเดินจูงมือกัน
แล้วผมก็ก้มลงมองตุ๊กตาหมีในมือ
ผมถึงบ้านในเวลาสี่ทุ่มครึ่ง โอมมันส่งผมเสร็จก็ถอยรถกลับเลย
ทั้งๆที่ผมยังไม่ได้ขอบคุณมันซักคำ
ผมเข้ามาในบ้าน วันนี้ผมรู้สึกว่าหัวใจมันพองโตแปลกๆ
รู้สึกยิ้มได้ตลอดเวลา ผมนั่งยิ้มให้ตุ๊กตาหมีนี่ ที่มันก็
ยิ้มให้ผมอยู่เช่นกัน ผมพึ่งสังเกตเห็นโน๊ตที่แปะอยู่
ข้างหลังหัวใจสีแดงที่ไอหมียักษ์นี่มันถืออยู่
- รักนะ ไอเปี๊ยก ถ้าใจตรงกัน 09970585** รออยู่นะ -
รัก ? เปี๊ยก ?
รัก?? รัก ??? รักผมเหรอ ??
มันรักผมเหรอ ??
ถ้าใจตรงกัน โทรไป? โอ้ววววววว ><
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!!!
โอม
รัก
ผม
โอม
รัก
ผมมมมมมมมมมมม
":ฮัลโหล โอมพูดครับ"
" มารายงานตัวครับ "
": เออ "
เออ? แค่นี้ แค่นี้เหรอ ?
.
.
.
": เป็นแฟนกันนะ .. แซม"
"อืม-//-" ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-อัศวินดาบชมพู-
----------------------------------------------
- อร้ายยยยย เป็นยังไงล่าาา บอกรักกันได้คิคุ
สุดๆเล้ยย
- เดี้ยวตอนหน้าจะมาบอกให้นะจ๊ะ ว่าน้อง
โอมเขาวางแผนมายังไง
*ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจนจบตอนนะค้ะ*
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น