Big love : รักใหญ่ๆของนายตัวเล็ก[yaoi]

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนพิเศษ น้องม่อน&พี่กิจ

 

 

 

 

 

 

 

    ตอนพิเศษ พี่กิจ&น้องม่อน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

สวัสดีคร้าบบบบ ผมมีนามว่าชายกิจสุดหล่อ 

ไอแซมมันคงด่าผมไว้เยอะสิ คราวนี้ถึงตาผมบ้างล่ะ

 

 

หลายๆคนคงอยากรู้กันใช่มั้ยครับ ว่าผมกับไอน้องม่อน มีซัมติงอะไรกันบ้าง 

(ถ้าไม่อยากรู้ก็กดออกไปเลยครับ เพราะตอนนี้มีแต่เรื่องของผมกับม่อน ชิ!)

 

 

 

 

----------------------------------------------

 

 

 

 

 

 

 

ปังปังปัง ปัง ปัง !!

 

 

 

 

ระหว่างที่ผมนอนหลับอยู่บนโซฟาในคอนโดผม 

ก็มีเสียงกระหนั่มประตูห้องผมรัวๆ 

 

 

"พี่กิจจจจจ เปิดประตูให้ม่อนหน่อยยย พี่กิจจจจ"

อ้อ นึกว่าใครไอเด็กดื้อนี่เอง  ผมค่อยๆเดินลากสังขาร

ไปเปิดประตู เพราะถ้าไม่รีบเปิด ประตูคอนโดผมคงพังแน่ๆ

 

 

"มาทำไรวะ"

หึ ตั้งแต่เกิดมา แกล้งใครไม่เคยสนุกเท่าแกล้งไอม่อน

มันทำตาโตใส่ผม แล้วจบด้วยการกวนเท้าผมกลับ

 

 

 

"มาหาหมา แบร่ๆ"

ดูมันสิครับดูมัน หน้าจับมาจูบซักทีปากแบบนี้เนี่ย

ทำหน้าตากวนเท้าใส่ผมอีก 

 

 

 

ผมเดินไปคว้าเอวเล็กๆของมันแล้วพามันเข้ามาในห้อง

ก่อนจะเปิดประตูแล้วล็อคให้เหมือนเดิม หึหึ

ม่อนมันเป็นเด็กผู้ชายที่หน้าตาไม่เหมือนผู้ชาย 

แต่มันก็ไม่ได้กรี๊ดกร๊าด อะไรนะครับ มันก็ดูเป็น

ผู้ชายแมนๆธรรมดาๆคนนึง แค่หน้าตามัน .. น่ารัก >//<

 

 

 

"พี่กิจ คืนนี้ม่อนนอนห้องพี่นะ"

พูดเหมือนคืนก่อนๆมันไม่ได้นอน ? ตั้งแต่มันกับผม

ตกลงคบกันเป็นแฟน มันก็หอบข้าวของหนีมานอนกับผมแทบทุกวัน

 

 

"วันนี้เตียงแคบนอนด้วยกันไม่ได้หรอก"

 

 

"แคบยังไง ก็เหมือนเดิมหนิ"

ตาใสๆ ที่กำลังเปร่งประกายความใสซื่อ ผมชอบอะ

เวลาได้มองตามันผมก็มั่นใจว่า เด็กคนนี้มันต้องเป็นของผมคนเดียว.

 

 

"ไม่รู้ดิ พี่ว่าแคบว่ะ ถ้าม่อนอยากนอนคงต้องนอนบนตัวพี่แล้วแหละ"

หึหึ ผมก็พูดไปงั้นแหละครับ แต่ไม่รู้ไอม่อนมันเป็นอะไร

ก้มหน้าซุกหมอน แก้มแดงเป็นลูกตำลึง

 

 

"พี่กิจบ้า"

หึ น่ารักว่ะ เด็กบ้าอะไร

 

ผมเดินเข้าไปกอดมันจากด้านหลังที่กำลังยืนแกะซอง

ขนมอยู่ที่โต๊ะกลาง

 

 

"อื้ออออ พี่กิจ ปล่อยม่อน ม่อนจะกินหนม"

ผมเข้าไปดมกลิ่นตัวหอมๆของไอม่อนที่ซอกคอ

ไม่รู้ว่ามันใช้สบู่อะไร ทำไมมันหอมชื่นใจแบบนี้

ผมเอามือไปกุมมือม่อน ที่กำลังจะหยิบเลย์เข้าปาก

 

 

 

"ม่อนครับ"

 

 

"พี่กิจเป็นไรเนี่ย ผีเข้าอ่อ"

ผมยังคงกอดมันอยู่แบบนั้น ตั้งแต่คบกันมา

ผมไม่เคยพูดเพราะๆกับมันเลยจริงๆ ผมแค่อยากทำให้มันรู้สึกดี

 

 

"ม่อน"

ผมเรียกม่อนอีกครั้งเบาๆ ก่อนจะก้มลงไปดมแก้มใสๆของมัน

 

 

"อะไรงะ"

มันหันหน้าไปทางข้างๆ มันหันมาทั้งตัวไม่ได้หรอกครับ

เพราะผมยังกอดมันไว้แน่น

 

 

"พี่กิจรักม่อนนะครับ">////<

 

ถึงผมจะเป็นคนพูดเอง แต่ผมก็เขินเองเป็นนะครับ

ผมบอกรักม่อนมาเป็นสิบๆครั้งแล้ว แต่ทุกครั้งที่ผมกอด

ที่ผมบอกรักม่อน.  ท่าทีของม่อนก็ไม่เคยเปลี่ยน

มันยังเขินหน้าแดงตั้งแต่วันแรกถึงวันนี้

นี่ก็เป็นสาเหตุนึงที่ทำให้ผมไม่เคยเบื่อม่อนเลย

 

 

 

"ม่อนก็... "

 

 

"ก็อะไรครับ?"

 

 

"ม่อนจะกินหนม พี่กิจปล่อยม่อนนะ"

ม่อนพลิกตัวหันหน้ามาทางผม แต่คิดว่าผมจะปล่อยเหรอ?

ไม่มีทาง ผมอยากกอด ผมก็จะกอดอยู่แบบนี้แหละ

 

 

"ก็อะไรบอกพี่มา "

 

 

"ม่อน .. ก็รักพี่กิจครับ ><"

อ๊ากกกกกกกกกก  ยากนะที่ม่อนจะบอกรักผม 

แต่ผมก็รู้ว่าม่อนรักผมแค่ไหน

ถึงมันจะไม่ค่อยพูดคำว่ารักเท่าไหร่ก็เถอะนะ ฮ่าๆ

 

 

 

 

 

 

 

"ไปกินข้าวกันมั้ย"

 

 

 

"ที่ไหนน *o*"

ดูเด็กตะกละทำน้ำเสียงตื่นเต้น เมื่อได้ยินคำว่าข้าว

 

 

 

"ห้างแถวๆนี้แหละ"

 

 

.

.

.

 

 

ผมกับไอ่ม่อน เดินเลือกร้านกันอยู่นาน สุดท้าย

ก็ไปตกที่พิซซ่า ม่อนมันอยากกินผักขมอบชีส

 

 

"พี่กิจ นั่นมันของม่อนนะ เอาคืนมา"

มันเอาซ่อมมาจิ้มสเต็กในจานผม หาว่าเป็นของมัน

 

 

"ของพี่ต่างหาก"

ใครจะให้ล่ะ ไอเด็กตะกละ เอาคืนมาาาาาาา !!

 

 

 

"ม่อนอยากกินบ้างง่าาาา ม่อนขอน้าา นะพี่กิจ นะครับ"

มันทำเสียงออดอ้อน ได้ยินแบบนี้ทีไร ผมก็อ่อนปวกเปียกแล้ว

 

 

 

"หอมแก้มก่อน"

ผมยื่นแก้มไปให้มัน เพื่อแลกกับสเต็กหมูชิ้นเล็กๆ ฮ่าๆ

มันเอาไม้จิ้มฟันมาจิ้มแก้มผม ไม่รู้มันเอามาจากไหน

รู้แค่ว่า เจ็บนะเว้ย ! ไอเด็กบ้า

 

 

 

"ไม่เอา พี่กิจขี้โกง"

 

 

 

"งั้นก็ตามใจ ฮ่าๆ"

ผมทำท่าจะเอาหมูเข้าปาก มันอ้าปากพะงาบๆ

สุดท้าย ผมก็ต้องใจอ่อนยกให้มันไป

 

 

 

 

หลังจากกินข้าวกันเสร็จเราก็เดินช้อปปิ้งกินอีกนิดหน่อย

แล้วก็กลับบ้าน ไอน้องม่อนมันเกิดอยากได้รองเท้า

ผ้าใบแบบไอแซม เลยต้องมามันไปซื้อ แล้วก็ลากมันกลับบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

--------------------------------------------

 

 

 

 

 

 

หลักจากที่ผมกับม่อนนั้งดูทีวีกันซักพัก ผมก็เข้าไปอาบน้ำ 

ผมได้ยินเสียงไอเด็กแสบมันหัวเราะลั่นห้อง

มันคงดู ชิงร้อยชิงล้านอะไรของมันแหละมั้งครับ

 

 

ผมออกมาหาชุดใส่ แต่วันนี้ผมมีแผน .. ผมใส่แค่

บล็อกเซอร์ตัวเดียวแล้วออกมานั่งกับม่อน

ม่อนมันมองผมด้วยสายตา งงๆ ผมไม่เคยใส่แบบนี้นอนกับมัน

มันก็คง งงตามไปสเต็ป แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร

 

 

"ม่อนไปอาบน้ำไป"

 

 

"อื้ม"

ถึงมันจะพยักหน้า รับคำผม แต่ตัวมันก็ยังไม่ยอมลุกไปไหน

ตายังจ้องอยู่กับทีวีเหมือนเดิม นี้ผมมีแฟนหรือจะมีลูกครับเนี่ย

 

 

"ม่อน ไปอาบน้ำ!"

 

 

"แปบดิพี่กิจก็อย่าดุม่อนดิ"

 

 

"ไม่ไปพี่ปล้ำ"

แค่นั้นแหละครับไอเด็กดื้อทิ้งทุกอย่างดีดตัวคว้าผ้าเช็ดตัว

วิ่งเข้าห้องน้ำไป  สงสัยมันจะลืมเอาเสื้อผ้าเข้าไปด้วย

ปกติม่อนมันไม่ยอมใส่เสื้อผ้าข้างนอกห้องน้ำครับ

มันไม่อยากให้ผมเห็นตอนมันโป๊ หึหึ

มันเข้าไปอาบน้ำซักพักก็ตะโกนออกมา

 

 

"พี่กิจจจ เอาเสื้อให้ม่อนหน่อย"

 

 

"อยากได้ก็มาเอา"

 

 

"พี่กิจ หยิบให้ม่อนหน่อยนะ"

ดูมัน ทำเสียงอ้อนๆ ใส่ผม 

 

 

"เออๆ เดี้ยวหยิบให้"

 

 

"เร็วๆน้ะ มันเย็น ฮ่าๆๆๆ"

หึไอน้อง ตามพี่ไม่ทันหรอก ผมเดินไปหยิบเสื้อยืด

สีขาวตัวใหญ่ๆของผม แล้วก็กางเกงขาสั้น มาตัวนึง

 

 

 

    พร่างงงงง!!

 

 

 

 

ผมผลักประตูออกไปเต็มแรง เห็นม่อนมันยืนเหวอ 

อยู่หน้าอ่างล้างหน้า โดยที่มีผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันเอว

และพาดอยู่บนบ่าอีกผืน

 

 

 

"เห้ย พี่กิจ ออกไปนะ !! "

ม่อนสะดุ้งแล้วเอาผ้าเช็ดตัวอีกผืนที่พาดอยู่บนบ่า

มาคลุมตัว

 

 

"หึ เซ็กซี่ว่ะ"

ผมพูดจริงๆนะครับ ม่อนมันขาว ขาวมาก ขาวพอๆกับ

ไอแซมเลย แต่มันมี ซิกแพคเล็กๆด้วยนะครับ

 

 

"ไอพี่กิจบ้าออกไปนะ"

ม่อนมันพยายามผลักผมออกไป แล้วดันประตูให้ปิด

แต่คิดว่าตัวเท่าลูกหมาแบบมันจะทำอะไรผมได้เหรอครับ?

 

 

"ไม่ต้องใส่แล้วเสื้ออะ แบบนี้แหละ ชอบ"

ผมหันหลังแล้วโยนเสื้อไปที่โซฟา แถวๆนั้น ผมเอื้อม

มือไปรวบตัวมันมาชิดกับตัวผม ผมไม่ได้จะทำอะไรหรอกครับ

แค่อยากกอด อยากชื่นชมร่างกายของคนที่ผมรัก

 

 

"พี่กิจ .. ปล่อยม่อน"

ม่อนมันดิ้น แล้วเรียกชื่อผมเบาๆ ผมแอบเห็นแก้มมันแดงๆ

โคตรน่ารักเลย ><

 

 

"น่ารักว่ะ หึ"

ผมปล่อยตัวม่อนออกไป แล้วเดินออกจากห้องน้ำ

รู้มั้ยครับ ผมต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหน

ที่จะไม่ก้มลงไปจูบมัน ปล่อยมันไปก่อน

ออกมาแล้วค่อยว่ากัน

 

 

ม่อนมันเดินตัวเกร็งๆตามผมออกจากห้องน้ำมันก็

วิ่งแจ่นเข้าห้องนอนผมไปเลย แต่มันล็อกไม่ได้หรอกครับ

เพราะกลอนประตูผมมันเสีย ฮ่าๆ

 

 

 

ผมค่อยๆเปิดประตูเข้าไปเบาๆ เห็นแผ่นหลังก้มๆเงยๆ

หาเสื้อจากในตู้ ตอนนี้ม่อนก็มีแค่ กางเกงขาสั้นตัวเดียว

อะไรมันจะขาวขนาดน๊านนนน ตะบะจะแตกแล้วตรู

 

 

ผมเดินเข้าไปกอดมัน แล้วไปจูบที่ไหล่ขาวๆของม่อน

 

 

"พี่กิจ .. "

ม่อนหันหน้ามาทางผม ม่อนทำหน้าอึ้งๆปนเขินๆ

 

 

"ว่าไงครับ"

 

 

"จะทำอะไร ม่อนจะแต่งตัว"

 

 

"ก็บอกแล้วไงไม่ต้องใส่"

อย่างที่ผมเล่าไปแล้วครับ ผมใส่แต่บล็อกเซอร์ตัวเดียว

ส่วนม่อนก็แค่กางเกงขาสั้น ตอนนี้ผมกับม่อน เนื้อแนบเนื้อเลยครับ

 

 

"บ้าเหรอ ปล่อยพี่กิจม่อนอึดอัด"

 

 

"ไม่ใช่ว่าเขินเหรอ"

ผมจับม่อนพลิกตัวหันเข้าหาผม แล้วดันม่อนให้ถอยไปติดตู้เสื้อผ้า

ให้ทายครับ ผมกำลังทำอะไร >< 

 

 

"อื้ออออออ พี่กิจอย่า"

ผมเริ่มซุกไซร้ไร่จากแก้มแดงๆไปจนถึงซอกคอขาวๆ

 

 

"พี่กิจ.. ปล่อย อื้ออออออ"

ผมเลื่อนหน้าขึ้นมาประกบปากกับม่อน

 

 

ท่าทีต่อต้านของม่อนเริ่มจะอ่อนลง เราจูบกันอยู่นาน

ก่อนที่ผมจะเลื่อนระดับจากปาก มาที่แก้ม แล้วลงมาที่คอ

แล้วก็ ....

 

 

"อื้อออออออ พี่กิจ หยุดนะ"

ผมกำลังเลื่อนลงต่ำเรื่อยๆ จนม่อนต้องดันตัวผมออก

 

 

"ทำไมล่ะ?"

ผมรู้ว่าทำไมม่อนถึงไม่ให้ผมทำ แต่ใครจะสนล่ะ

ก็ผมอยากทำ ผมก็จะทำ

 

 

"พี่กิจ .. ม่อนยังไม่พร้อม"

ผมไม่สนใจคำพูดของมันแล้วครับ ตอนนี้สนใจอยู่กับ

ซอกคอขาวๆ หอมๆของมัน ผู้ชายบ้าอะไรตัวโคตรหอม

 

 

"แต่พี่พร้อมแล้ว.. "

ม่อนเหมือนจะมีท่าทีขัดขืนบ้างนิดหน่อย

มันบอกว่าไม่อยากอยู่ข้างล่าง หึ ไอเด็กน้อย

เรามันคนละระดับกัน หลังจากที่เกิดสงครามเตียง

กันผมก็เป็นฝ่ายชนะจนได้ ฮ่าๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

-------------------------------------------------------------------

 

 

 

 

ผมตื่นขึ้นมา ตอนนี้คงประมาณตีสองตีสาม ในอ้อมกอดของผม

มีเด็กผู้ชายไร้เดียงสาตัวเล็กๆ นอนซุกอกผมอยู่

ตอนดึกๆ ผมมักจะตื่นมาแบบนี้ประจำครับ แล้วทุกครั้ง

ที่ม่อนมานอนค้างกับผม ผมก็จะนอนมองใบหน้า

หวานๆของไอเด็กดื้อคนนี้จนหลับ แต่คืนนี้มันพิเศษกว่าคืนก่อนๆ

เด็กดื้อที่อยู่ในอ้อมกอดผม ตอนนี้มันคือของผม 

 

 

 

 

 

คือของผมคนเดียว ....

และผมเป็นได้คนแรกของมัน :)

 

 

 

 

ผมก้มลงจูบที่หน้าผากอย่างอ่อนโยน แต่รู้สึกว่า

เด็กนี่คงจะตื่นซะแล้วว

 

 

"พี่กิจ *-*"

มันสะลืมสะลือ ทำหน้าอึนๆใส่ผม 

 

 

"ครับเมีย"

ผมแกล้งพูดขำๆ อยากรู้ว่ามันจะตอบว่ายังไง

แต่ผมก็ไม่ได้รับคำตอบครับ

ใบหน้าเล็กๆกลับซุกลงบนอกผม แล้วกอดผมไว้แน่น

จนผมรู้สึกเหมือนมีน้ำอะไรซึมผ่านเสื้อออกมาถึงหน้าอกผม

 

 

แหน่ะ! อย่าพึ่งคิดไปไกลสิครับ แหม่ -*-

 

 

ผมจับคางของม่อนให้เห็นใบหน้าขึ้นมาชัดๆ น้ำใสๆ

คลออยู่ในดวงตาโตๆคู่นั้น

ไม่รู้ทำไมครับ ผมรู้สึกจุกในอก ผมไม่ชอบเลย

เวลาเห็นม่อนร้องไห้ 

 

 

"ม่อน เป็นอะไร พี่ขอโทษ พี่..."

ผมยังพูดไม่จบประโยค ริมฝีปากบางๆสีชมพูอ่อนๆ

ก็ยกตัวเองขึ้นมาประกบปากของผม

 

 

"ม่อน .. ม่อนรักพี่กิจนะ  พี่กิจต้องมีม่อนคนเดียวนะครับ"

แค่ประโยคบ้าๆ ที่ดูไร้เดียงสา มันก็ทำให้ผมยิ้มจน

แก้มปริได้ ผมพยักหน้ารับ และลูบหัวม่อนเบาๆ

 

 

 

 

"พี่กิจ .. ม่อนปวดหัว"

ตาแดงๆของม่อนที่พึ่งปาดน้ำตาออกไป 

ดูซึมๆไม่ซุกซน สนุกสนานเหมือนแต่ก่อน สงสัย

ที่รักของผมจะไม่สบายจริงๆซะแล้ว

 

 

ผมคงทำอะไรไม่ได้ ตอนนี้ผมทำได้แค่ยิ้มให้ม่อน

ผมค่อยๆก้มลงจูบที่หน้าผากของม่อนเบาๆ

 

 

 

"นอนได้แล้ว เด็กน้อย"

ผมพูดพลางปัดผมนุ่มๆของม่อน ให้พ้นตา

 

 

"แต่ม่อน ....... "

 

 

"หืม? ทำไมครับ ปวดหัวเหรอพี่เอายาให้มั้ย"

 

 

"....................... >//<"

ม่อนยังไม่ตอบผม แต่เข้ามากอดผมไว้แน่นจนผม

แทบจะหายใจไม่ออก 

 

 

"ม่อน .. เป็นอะไรครับ"?

 

ผมเริ่มจะเป็นห่วงแล้ว ที่อยู่ดีๆม่อนก็เงียบไป แถมยัง

หน้าแดงๆ หรือว่าจะเป็นไข้ล่ะเนี่ย ?

 

 

 

 

 

 

 

"ม่อน .....   ขออีกรอบ"

 

 

 

"หึ หลายๆรอบพี่ก็ไหว"

 

 

 

พูดแค่นี้ก็จบ. อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

เสนอแบบนี้มีหรือเฮียจะไม่สนอง ^_-

 

 

 

 

 

 

V

 

 

V

 

 

v

 

 

v

 

 

v 

 

 

 

 

 

จอ บอ .

 

จบ.

 

 

 

 

 

 

-อัศวินดาบชมพู-

 

--------------------------------------------------------------

 

 

 

 

-เป็นไงล่าา ตอนนี้สั้นหน่อยนะ สมองไม่ค่อยเเล่น

NC พยายามทำให้แล้วนะ แต่มันได้แค่นี้จริงๆ -__-

ทำเยอะก็กลัวโดนแบน ทำน้อยก็ไม่ฟิน ปัญหานี้ทำไรท์เครียดนะเนี่ย

 

 

**เอาเป็นว่าขอขอบคุณที่สละเวลาเข้ามาอ่านจนจบตอนนะค้ะ

ยังไงก็ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยน้าา**