ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : ตอนที่ 13 ยิ้ม
ตอนที่ 13 ยิ้ม
"ลอย ลอย กระทง" ไอมาร์คครับ
"เฮ้!" ไอกิจ
"ลอย ลอย กระทิง" ไอภู
"เฮ้ย!!" ผสานเสียงไอกิจไอมาร์ค
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก ผมนั่งมองไอมาร์คไอภูกับไอกิจ
มันเล่นมุกร้องเพลงลอยกระทงกัน แม่งเล่นเองขำกันเอง
ตอนนี้พวกผมมั่วสุมกันอยู่ที่หลังโรงยิม รอไอวิน
กับไอคุณชายโอมมันเล่นบาสกันอยู่อย่างดุเดือด
กรี๊งงงงงงงงงงงง กรี๊งงงงงงงงงง!!!!!
ผมนี่สะดุ้งแทบตกเก้าอี้ กำลังนั่งมองไอวินกับไอโอมเพลินๆ
(แม่งเล่นกีฬาแล้วเท่ห์ชิบหาย) เสียงโทรศัพท์มหาภัย
ผมมันก็ดังขึ้นเล่นเอาหัวใจแทบวาย แล้วคนที่โทรมา
มันยิ่งทำให้ผมอยากจะปาโทรศัพท์ทิ้ง 'ไอน้องไมค์'
"ฮัลโหล ว่าไง"
":เฮียแซมมมมมมม พรุ่งนี้มาลอยกับไมค์น้าๆ ชวนพวก
เฮียๆมาด้วยนะ มากันเยอะๆจะได้สนุก"
ผมตอบมันปุ๊บ มันก็ยิงรัว ไม่ให้ผมกระดิกเลย
"เดี๊ยวๆ ไอมะ...."
":สรุปตามนี้นะเฮีย เจอกันนะครับ จุ๊บบ"
"เฮ้ยเดี๊ยว!"
-ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด-
โหยแม่ง ไม่คิดจะฟังคนอื่นเขาเล๊ย ไปลอยกับมันอะ
ผมไปอยู่แล้ว ก็ลอยด้วยกันอยู่ทุกปีๆ แต่แม่งไม่บอก
เวลา สถานที่เลยซักนิด ผมจะไปตรัสรู้ เองได้มั้ยละครับ -0-
"ไอแคระ เป็นไร นั่งทำหน้าเป็นหมาปวดขี้"
เออมันก็ช่างสรรหาคำมาเปรียบเทียบผมนะ แล้วนี่
มันจะลุกขึ้นทำหอกอะไร ขี้เกียดเงยหน้า -0-
"ไอไมค์มันโทรมา พ่นๆบอกให้ไปลอยกระทงกับมัน
แล้วแม่งก็ตัดสายเลย"
ผมตอบไอมาร์คไปมันก็หัวเราะขำๆ แล้ววิ่งไปเล่นบาสกับ
เพื่อนวินสุดรักสุดสวาทของมัน
รู้มั้ยครับ กว่ามันสามตัวจะออกกำลังกันเสร็จผมไอกิจ
ไอภู แทบจะหลับคาลูกบอลอยู่แล้ว แม่ง เล่นตั้งแต่
4โมง ตอนนี้ทุ่มกว่าๆแล้ว แม่งพึ่งเลิกเล่น ไอภูนี่
หลับไปแล้ว ยุงแม่งก็กัดจัง
"เตี้ย มองขนาดนี้ฆ่าฉันเลยก็ได้นะ"
ไอโอมมันเดินมาแคกหัวผมทีนึง ก่อนจะคว้าน้ำในมือ
ผมไปกระดกทีหมดขวด คนหรืออูฐวะ
"คำก็เตี้ยสองคำก็เตี้ย เตี้ยแล้วมันทำให้ป้าแกอายุสั้นลงรึไงห๊ะ!"
ทำไมละ ก็คนมันหงุดหงิด มันอารมณ์เสีย ด่าอยู่ได้
ไอเเคระ ไอเตี้ย ไอขาสั้น แม่งง!! ด่าแล้วมันจะช่วย
ให้ตูสูงขึ้นมั้ยละ
-----------------------------------------------
ในที่สุดพวกผมก็กลับบ้านกันจนได้ซ๊ากกที วันนี้ก็เป็นอีกวัน
ที่ผมโดนไอคุณชายมันลากมาหมกอยู่ที่คอนโดอีกตามเคย
จนบ้านผมตอนนี้จะกลายเป็นบ้านร้างไปแล้ว ส่วนไอ
เจ้าดุ๊กดิ๊ก ไอมาร์คมันก็อาสาเอาไปดูแลเพราะผมไม่ค่อย
จะมีเวลาเท่าไหร่(เวลาหน่ะมี แต่ไอบ้าโอมมันยึดไปหมด)
"เตี้ย พรุ่งนี้ฉันจะไปลอยกระทงกับพี่ฟาร์ม ไปด้วยกันนะ"
อยู่ๆมันก็เดินมากอดคอผมทำเสียงออดอ้อน ถ้าเป็น
เด็กผู้หญิงใสๆคงจะน่ารัก แต่ไอโอมนี่ทำแม่งหน้าถีบ
"แต่ฉันนัดพวกกลุ่มเราแล้วก็น้องๆ ไว้แล้วนะ"
ผมก็ต้องแย้งสิครับ ผมรับปากน้องมันแล้วหนิ แล้วทุกคน
ก็ตกลงกันแล้วด้วย ชิส์
"หืม? ทุกคนเลยเหรอ"
มันเลิกคิ้วถามแล้วทำหน้าเหมือนคิดอะไรอยู่
"อืม..ก็กิจ มาร์ค ปาล์ม ภู วิน ไอไมค์ ไอม่อน
นึกว่าปกติแกก็จะไปลอยกับไอพวกนี้ซะอีก"
"ก็ใช่ แต่ปกติพี่ฟาร์มก็ไปกับพวกนี้นะ"
มันกับผมทำหน้างง พอๆกัน จะว่าไปปกติพี่ฟาร์ม
ก็คลุกอยู่แต่กับพวกผม เห็นกลุ่มพี่แกกับกลุ่มไอโอม
ท่าทางจะเป็นกลุ่มเดียวกันด้วยแหละมั้ง
"แล้วทำไมปีนี้แยกวะ"
ผมพึมพัมกับตัวเองเบาๆแล้วกระโจนไปนอนอยู่บน
โซฟาโคตรนุ่มและโคตรหรู ของไอคุณชาย ผมเห็นนะ
ว่ามันแอบขำผม โด่ว ทำไมวะ ก็มันนุ่มนี่หว่า ชิส์
"หิวข้าวมั้ย กินไรป่าว"
"ไม่อะ ยังไม่หิวเลย"
ผมหันไปตอบมัน ที่ยืนทำหน้าหล่อพิงโต๊ะกินข้าว
กอดอกมองมาที่ผม แฟนใครวะ ยิ่งมอง .. ยิ่งหล่อ -///-
"หึ ยิ้มไรเตี้ย"
"ห๊า? ห๊ะ ยิ้มเหรอ?"
เวรแล้ว นี่ผมเผลอยื้มเหรอวะ ให้ตายเถอะ แกจะมีอิทธิพล
ต่อมุมปากของฉันมากไปแล้วนะไอคุณชาย
"แล้วยิ้มไร"
ผมหันไปถามมันบ้าง แม่งก็บ้า ยืนยิ้มจนปากจะฉีก
ถึงรูหูอยู่แล้ว เวลามันยิ้ม มันยิ้มทั้งตาเลยครับ ยิ้มจน
ตามันปิดเลย ฮ่าๆๆๆๆ
"ก็แฟนน่ารัก"
"......"
"หึ ยิ่งโตยิ่งน่ารักนะแซม"
"แม่งบ้า -///-"
"บ้าแต่ก็รักใช่มั้ย"
โอ๊ยยยยยยย!! ไอตาเยิ้มๆนั่น ไอยิ้มหวานๆ ไอคำพูดเลี่ยนๆ
ขอเอาไปเททิ้งลงชักโครกได้มั้ยยยยยยย
อ๊ากกกกกกกกกกกกก เขินวุ้ย!!
-------------------------------------------------
ตอนนี้ผมกับไอโอมมาถึงหน้ามอแล้วสงสัยใช่มั้ยครับ
ว่ามาทำอะไรหน้ามอ มาลอยกระทงครับ จริงๆแล้ว
ไอพี่ฟาร์มกับไอไมค์มันนัดพวกผมที่เดียวกันนั่นแหละ
ตอนแรกก็นึกว่าจะแยกกัน ที่แท้ก็เหมือนทุกๆปี มองหาไม่นาน
ก็เจอไอพวกเปรตยืนหน้าหล่อล่อสาวๆกันอยู่ข้างสระ
วันนี้แต่ละคนเหมือนจะมากับแฟนตัวเองแฮะ ไอไมค์
ก็ควงสาวที่ไหนมาไม่รู้ ส่วนไอปาล์มนี่สาวสวยหุ่นเอ็กส์
เกาะแขนมาเลยครับ ไอภูก็ยืนงุ้งงิ้งๆอยู่กับไอวิน
ส่วนไอกิจนี่ก็คงไปแกล้งอะไรไอน้องม่อน ตอนนี้มัน
ยืนทำหน้าเป็นตูดไปแล้ว เหอๆ
"ไอมาร์ค คนอื่นเขามีคู่ทำไมแกมาคนเดียววะ"
ผมเดินเข้าไปหาไอมาร์คที่ยืนยิ้มหล่อๆ ให้สาวน้อย
วัยรุ่นที่ยิ้มหวานมาให้มันเหมือนกัน
"มีดิ"
"หืม?"
ไม่ใช่แค่ผมที่งงครับ ทุกคนตอนนี้ก็งง
"ใครวะ"
ไอภูเป็นคนถาม ตอนนี้ไอมาร์คยิ้มแป้นลอยหน้าลอยตา
มองหาเยื่อของมัน
"ไม่รู้ มาหาเอาข้างหน้า เดี๊ยวก็เจอ"
"ถุยยยยยยย!!"
หน้าเปียกเลยมั้ยไอหล่อ ทุกคนร่วมใจถมน้ำลายใส่มัน
หมันไส้ ฮ่าๆ ไอหล่อในขี้เล็บฉันนี่
"อ่าวเฮ้ย รอนานเปล่า โทดทีๆรถโคตรติดเลยวะ"
พี่ฟาร์มเดินมาในมาดเท่ห์ๆ ตามสไตล์พี่แก เหมือนจะมี
สาวสวยตามพี่ฟาร์มมาด้วยสองคนแฮะ หน้าคุ้นๆ
"ไม่นานเล๊ยยย...ไม่นานจริงๆ แค่เกือบชั่วโมงก็แค่นั้นแหละ
เอ่อ..แล้วใครอะ"
ไอไมค์มันเดินกอดคอสาวน้อยน่ารักของมันไปแดกดัน
พี่ฟาร์ม แต่ก็ต้องชะงัก ตอนเห็นสาวสวยสองคน
ที่เดินควงไปฟาร์มมาคนละข้าง
"อ๊ะ...นั่น..แซม..รึเปล่าคะ"
"หืม? อ่อครับ"
จะแปลกมั้ย ถ้าผมอยากพูดว่า...ใครวะ -__-
"จำเราได้มั้ยคะ แอมค่ะ"
"แอม..เหรอครับ"
แอมไหนวะ -.- ผมจำได้ว่าไม่มีเพื่อนชื่อแอมนะ ผมหัน
หลังไปมองไอโอมที่ยืนกอดอกขมวดคิ้วอยู่ แล้วนี่
มันจะทำหน้าเครียดหาป๊ะป๋า มันรึไงวะ
"แอมอยู่คอนโดเดียวกับแซมไงคะ"
สาวสวยตรงหน้าตอบผมยิ้มๆ แล้วทำเสียงเหมือนงอนหน่อยๆ
"อ้อครับ ^^"
ผมนึกออกแล้วแหละครับ ก็คุณแอมที่ให้เบอร์ห้องผมมา
เมื่อวันนั้นไงครับ เหอะๆ ก็ว่าทำไมไอโอมมันยืนหน้ามุ่ยเชียว
"โอม!!!"
เสียงใสเล็กๆ ดังขึ้นจากข้างหลังพี่ฟาร์ม สาวสวยโคตรๆ
ผิวขาว ขาเรียวยาวสูง หุ่นดีแถมยัง...ดูมๆ อีกด้วย-__-
"อ้าว มิน"
ผมหันกลับไปมองไอคุณชายที่เดินหน้านิ่งมาหยุดอยู่
ข้างๆผม ผมแอบเห็นไอภูกับไอม่อนมันกระซิบอะไรกัน
ก็ไม่รู้แถมมองมาทางผมอีกตะหาก -0-
"โอมจริงๆด้วย ทำไมมินติดต่อโอมไม่ได้เลย คิดถึงมากนะรู้มั้ย"
ฟอดดด~ และก็ ฟอดดดดด~
"!!!!!"
ถึงผมจะไม่ได้ตะโกนออกมาเป็นเสียง แต่นี่มันอะไร
ทำไมอยู่ดีๆผู้หญิงคนนี้ถึงเดินมาโอบคอแฟนผม แล้ว
หอมซ้ายหอมขวาแบบนี้ได้วะ
"เฮ้ย มินเอ่อ..พี่ว่ามินปล่อยโอมมันก่อน ที่นี่มันไทยนะ
มันดูไม่ดี นี่มันในมหาลัยด้วย"
พี่ฟาร์มดึงแขนผู้หญิงคนนั้นออกไป แล้วหันมายิ้มเจื่อนๆให้ผม
ไม่รู้ว่าตอนนี้ผมทำหน้ายังไง แต่ผม..ผมงง ผมไรกันวะ
นี่มันอะไร ? คนๆนั้นใคร
"นี่มันอะไรวะโอม?"
ผมหันไปตามไอผู้ชายที่ยืนทำหน้าไม่รู้สึกรู้สาอะไร
"โถ่ พี่ฟาร์มคะ มินไม่ได้เจอโอมมาตั้งนาน จะให้อด
ไม่คิดถึงได้ยังไง แล้วโอมเป็นยังไงบ้างคะ"
โอมยังไม่ทันตอบยัยมินอะไรนั้นก็สบัดแขนออกจากพี่ฟาร์ม
แล้วเดินดุ่มๆมาแบบไม่สนใจคนทั้งกลุ่ม มาเกาะแขนไอโอม
"ก็ดีครับ มินละ"
"ก็โอเคค่ะ นี่โอมหายไปไหนมา ทำไมติดต่อไม่ได้เลยคะ"
"พอดีผมไม่ค่อยมีเวลาหนะครับ"
"งั้นวันนี้ไปลอยกระทงกับมินนะคะ"
"เอางั้นก็ได้ครับ ^^"
ผมยืนฟังบทสนทนาของสองคนนี้ จะไปด้วยกัน..
แล้วผม..? นี่มันอะไรกันวะ
"อ้าว พี่มาร เอ๊ย พี่มินสวัสดีคร้าบบบ"
ไอน้องม่อนเดินมากระแทกไหล่ยัยมินจนกระเด็นแล้ว
เกาะแขนพี่ชายของมัน ผมแอบเห็นมินหน้าเสียนิดๆ
ก่อนจะยิ้มเหมือนเดิม
"สวัสดีจ่ะน้องม่อน สวัสดีค่ะภูวิน^^"
มินหันไปทักทายทุกคนแล้วหันมามองผม แล้วยิ้มน้อยๆ
ยิ้มแบบนี้มันหมายความว่าไงวะ
"สวัสดีค่ะ แซมใช่มั้ยคะ ^_^"
"อืม"
ผมไม่ได้หยาบคาย ไม่ได้เสียมารยาทนะครับ ก็มันไม่อยากคุย
"งานนี้ไม่หลั่งเลือดก็หลั่งน้ำตาแหละวะ" ไอกิจ
"ไม่รู้ลิทธ์ไปแคระซะแล้วไอคุณชาย" ไอมาร์ค
"ใครจะอยู่ใครจะไป" ไอวิน
"ตายทั้งหญิงทั้งชาย" ไอภู
"จองโรงบาลด่วน" ไอม่อน
เสียงซุบซิบนินทา ที่มันกระซิบกระสาบแบบโคตรดังกัน
ได้ยินจนมากระทบหูผม ไม่รู้ว่าไอสองคนนี้มันจะได้ยินรึเปล่า
"โอม"
ผมมองหน้ามันนิ่ง มันก็มองผมนิ่งเช่นกัน ต่างจาก
ผู้หญิงข้างๆ ที่ยิ้มดูมีความสุข
"หื้ม?"
"แล้วฉันจะไปกับ...?"
ผมถามมันอย่างต้องการคำตอบที่ชัดเจนแต่มัน..
"ก็ไปด้วยกันสิ"
"ห๊ะ?!"
มันพูดแบบยิ้มน้อยๆ แล้วหันไปยักคิ้วให้ไอพวกนั้น
ที่ยืนลุ้นอย่างกับดูละคร -0-
"นะครับ..ไปด้วยกันนะ ที่รัก"
"-////-!!!!"
มัน..มันพูดอะไรออกมาาาาาาาาาาา
มันไม่ได้พูดเปล่า มันยังเดินมากอดเอวผมแล้วพาเดิน
ไปหยุดอยู่ตรงหน้าคุณมิน
เเปะ เเปะ
"เฮียโอมโคตรเจ๋งอะ"
ไอไมค์มันพูดพรางตบมือแปะๆ ผมหันไปมองหน้าพวกมัน
ทีละคนอยากบอกว่าสีหน้ามันตอนนี้หน้ากลัวมาก -||||-
"ตกลงมินจะไปกับผมมั้ยครับ"
โอมมันรั้งเอวผมแล้วมาชิดตัวมัน จนผมแทบกระดิกไม่ได้
สาวสวยตรงหน้า มองผมกับโอมสลับกัน
"นี่....โอมกับ..."
"ครับ เราคบกัน"
เฮ้ย!!!!! มันบ้าไปแล้ว จะไปบอกเขาทำไมวะ!!
ผมก็ได้แต่สถบในใจตอนนี้ทำอะไรไม่ถูกก้มหน้าแม่งเลย
เสียงโห่แซวจากไอพวกด้านหลัง ว่าผมทำเสน่ห์ใส่
ไอโอมบ้าง ว่าไอโอมโดนของบ้าง ใครจะไปรู้ละ
ไอบ้านี่มันไม่ได้โดนของ มันโดนใจ >< เอิ๊กกกกกก
"เอ่อ..งั้น..มินขอตัวดีกว่าค่ะ..แล้วเจอกันนะ"
มินว่าจบผมยังไม่ทันได้ตอบอะไรแม่คุณก็คว้าข้อมือคุณแอม
วิ่งออกไปซะแล้ว นี่คุณเธอมาหอมแก้มแฟนผมแล้วก็
ชิ่งไปซะง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ...?
"แหมๆๆๆ ไอคุณชายบนเตียงไอแคระมันคงเด็ดมากสินะ"
ไอมาร์ค เด็ดบ้าเด็ดบออะไร มาพูดเรื่องนี้อะไรตอนนี้วะ -///-
"กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก"
เออแม่ง ขำกันเข้าไป คนอื่นคำไม่เท่าไหร่ไอข้างๆผม
นี่มันจะขำทำหอยหลอดอะไรฟร๊ะ!!
"ไอบ้าเอ๊ย พูดบ้าไรเนี่ย จะลอยมั้ยกระทงอะ"
ผมไม่ได้เขินนะ ไม่ได้อายด้วย ผมพูดจริงๆนะ งืออออ
------------------------------------------------
ตอนนี้พวกเราแยกกันแล้วครับต่างกันต่างไปกับคู่
ของตัวเอง ตอนนี้ผมยืนลุ้นดูไอคุณชายปาโป่ง ฮ่าๆ
โป๊ะ! โป๊ะ! โป๊ะ!
อื้อหือออ สามดอกรวดไม่มีพลาด ถึงการเล็งมันจะไม่ยาก
แต่การจะปาให้มันแตกนี่โคตรยากเลยนะครับ
"เอาตัวไหน"
"หืม?"
มันหันมาถามผมที่ยืนตบมือแปะๆอยู่ข้างๆ
"ตุ๊กตาอะ เอาตัวไหน"
"อ้อ เอ่อ..แล้วแต่สิ"
ไม่ใช่ว่าเกรงใจหรืออะไรนะครับ(ผมมันเกรงใจใครไม่เป็น)
แต่คุณป้าเจ้าของร้านมองผมเชิงล้อๆ ล้อทำไมหนะเหรอ
ก็ไอบ้านี่เล่นจับมือผมไม่ยอมปล่อย
"งั้นตัวนี้นะ"
"หมา?"
ผมถามเพื่อความแน่ใจตอนที่มันเอานิ้วชี้ของมันชี้ไปที่หน้า
ตุ๊กตาหมาหน้าเศร้าๆสีน้ำตาลตัวนึง
"อืม หน้าเหมือนแกเลย ฮ่าๆ"
"โหยแม่ง! ฉันออกจะหล่อ คิคิ"
"ครับๆหล่อครับหล่อ ตกลงตัวนี้นะ"
"อื้ม"
สุดท้ายและท้ายสุดมันก็เลือกไอหมาเศร้านี่ครับ
แถมยังมาหลอกด่าผมหน้าเหมือนหมาอีกต่างหาก
"เฮ้ย!! ไอโอม โอมโว๊ยยย"
ผมหันไปทางต้นเสียงพร้อมๆกับไอโอม ก็เห็นไอกิจ
กับม่อนยืนโบกไม้โบกมืออยู่ข้างๆไอวิน
"มีไรวะ"
ผมสองคนเดินเข้าไปหามันแล้วโอมมันก็เอ่ยปากถาม
"หญิงแม่โทรมาตามบอกให้รีบกลับบ้านหน่ะครับ มีเรื่องอะไรก็ไม่รู้"
ม่อนตอบเสียงใส ผมหันไปมองหน้าไอโอมที่กำลังขมวดคิ้ว
แล้วหันไปมองหน้าไอกิจกับไอวิน พวกมันก็แค่ไว้ไหล่
เป็นเชิงบอกว่าไม่รู้
"กลับตอนนี้เลยเหรอ"
โอมมันหันไปถามน้องชายตัวเอง ม่อนพยักหน้าหงึกๆ
ไอม่อนมันก็หน้างออยู่ไม่น้อยเหมือนกัน
"รีบไปเถอะพี่โอม หญิงแม่บอกว่าให้ถึงก่อน 4 ทุ่ม"
สรรพนามที่มันใช้เรียกแม่มัน ถึงผมจะฟังแล้วมันขัดๆหู
อยู่บ้างแต่ก็ต้องพยายามปรับตัวกับไอพวกลูกผู้ดีหน่อยครับ
แต่..ผมก็ต้องอยู่คนเดียวหน่ะสิ ไม่เอานะ:(
"แซม..."
"อือ"
"แซมครับ"
"อะไรเล่า พูดมาสิ"
ใจผมตุ้มๆต่อมๆ นี่สรุปต้องลอยคนเดียวจริงๆสินะ
"ขอโทษนะ"
ผมยื่นมาหนาๆมาลูบหัวผมเบาๆ สมองผมรวนรึเปล่าไม่รู้
ถึงเอาหัวตัวเองไปซบโขกกับอกของมันเบาๆ ผมไม่ได้อ้อนนะ
ไม่ได้อ้อนจริงๆ
"งืออออออ"
"หึหึ เตี้ยวันนี้อยู่กับเพื่อนไปก่อนนะ"
"อือ ก็ได้"
สุดท้ายผมก็ต้องยอมจำใจให้ไอคุณชายเล็กกับคุณชายใหญ่
มันกลับวังมันไปหาหญิงแม่ของมัน ไอภูไอมาร์คเดินมา
รับผมที่ยืนถือกระทงรออยู่ใต้ต้นหูกวาง
"เฮียยยยย ไมค์กลับก่อนนะคร้าบบ หวัดดีครับ"
"อ่าวเหรอ ไวจังวะ"
"จะไปส่งแพตตี้ด้วยหน่ะครับ คึคึ"
"อ่อ เออๆ หึหึ โชคดีนะครับแพตตี้"
ผมว่ามันคงไม่ใช่แค่ไปส่งหรอกครับ ฮ่าๆ
------------------------------------------------
ผมยืนรอพวกมันอยู่ไม่นาน ผู้ชายตัวควายๆหล่อลาก
สองตัวก็เดินมาหาผมพร้อมกระทงขนมปังในมือ
เราไปลอยกระทงกันสามคนนั่นแหละครับ ไอภูที่มัน
มาอยู่กับพวกผมได้ก็เพราะ ไอวินโดนที่บ้านเรียกตัวไป
เหมือนกันนั้นแหละ เฮ้อ
ตอนนี้พวกผมสามคนนั่งชมนกชมไม้ในยามค่ำคืน
สายลมพัดเอื่อยๆ มันก็บรรยากาศดีไปอีกแบบเนอะ
คืนนี้ไม่มีดาวซักดวง พระจันทร์ยังไม่โผล่มาให้ผมเห็นเลย
ไหนบอกวันเพ็ญเดือนสิบสองไงวะ เสียงดนตรีจากร้าน
อาหารข้างๆดังขึ้นมาเรื่อยๆ คู่หนุ่มสาวพากันจูงมือเดิน
ผ่านหน้าผมไปที่ละคู่ๆ
"ถ้ามันมีแสงไฟ ฉันจะถ่ายรูปล้ะนะ"
ไอมาร์คพูดแบบหน่ายๆ มันพยายามถ่ายรูปดอกบัว
ในสระ แต่มันดันมืดไงครับ มองไม่เห็น
"แกก็ไปซื้อไฟฉายมาสิ"
ฮ่าๆ ไอภูมันแกล้งตอบไปไอมาร์คมันเบ้ปากใส่หน่อยๆ
เหอๆ ผมเพิ่งรู้มาจากไอวินเมื่อไม่กี่วันมานี้ครับ
ว่าไอมาร์คกับไอภูนี่มันเป็นคู่หูกัน
"เออไอมาร์คไอวิน พวกแกสนิทกันได้ไงวะ"
ผมถามมันโดยไม่ได้มองหน้า ผมเงยหน้ามองท้องฟ้า
ไม่รู้อะไรเหมือนกันนะ ที่มันทำให้ผมถามออกมา
"ก็ฉันตบหลังมัน"
"หืม?"
ผมหันไปมองไอมาร์คที่ตอบยิ้มๆ เมื่อพูดถึงเรื่องราวในอดีต
กับคู่หู ตอนนี้พวกผมสามคน พากันไปเกาะรั้วไม้
ที่กั้นรอบสระบัวเอาไว้ เราสามคนเงียบกันไปซักพัก
จนได้ยินเสียงหัวเราะในรำคอของไอภู
"หึ ก็จริง"
ไอภูตอบเสียงใส ผมหันไปมองหน้ามันทั้งสองคนสลับไปมา
ก่อนที่จะหัวเราะเบาๆ ผมพอจะเข้าใจความหมายของมัน
อยู่บ้างนะ ถึงจะไม่ทั้งหมด
"ไม่รู้ดิ รู้ตัวอีกทีก็สนิทกับไอบ้านี่ไปแล้ววะ"
ไอภูตอบผมมาอีกครั้ง จนสุดท้ายมันสองคนก็เลย
พากันขุดคุ้ยเรื่องอดีตของมันมาคุยกันข้ามหัวผม
ผมยืนอยู่ตรงกลางระหว่างมันสองคน แต่ผมไม่ได้
จับใจความที่มันคุยกันเท่าไหร่หรอกครับ แต่มุมปาก
ทั้งสองข้างของผมมันดันยกขึ้นมาแบบไม่รู้ตัว
"แล้วฉันกับแกสนิทกันได้ไงวะมาร์ค"
ผมหันไปถามไอมาร์คบ้าง เอาจริงๆ ผมไม่รู้ตัวจริงๆ
มารู้ตัวอีกทีมันก็กลายเป็นเพื่อนรักผมซะแล้ว
"ไม่รู้วะ ฮ่าๆ ก็แกเตี้ยมั้ง"
"เออๆ เป็นไปได้"
เออเอาเข้าไป ผมเชื่อละว่าแม่งเป็นคู่หูคู่ปากมอมกันจริงๆ
บางทีพวกมันก็ทำให้ผมทึ่งในหลายๆอย่างที่มันเสียสละ
เพื่อกันและกัน แต่ก็อย่างว่านะ ขนาดตัวผมเองยังเคย
เอาตัวเองไปบังกระสุนให้มันเลย ตอนนั้นพระเอกหนัง
มันเข้าสิงผมหน่ะ ฮ่าๆ
เราสามคนคุยนู่นนี่เล่นกันซักพักมองกระทงแต่ละใบๆ
ที่ลอยไปตามกระแสน้ำ ตอนนี้กระทงของผมหายไปไหน
แล้วก็ยังไม่รู้ หวังว่าคงจะไม่คว่ำไปซะก่อนละ
ถึงวันนี้ผมอาจจะไม่ได้ยืนมองพระจันทร์กับคนรัก
เหมือนคู่อื่นๆ และเหมือนที่ผมตั้งใจไว้ แต่คืนนี้ผมก็
รู้สึกดีไม่น้อยเลยจริงๆ ที่มีมันสองตัวด่ากันข้ามหัวผม
อยู่ข้างๆ มันช่วยทำให้ผมลืมเรื่องไอยัยคุณมิน อะไรนั่นได้แหละเนอะ
(แล้วตูจะคิดถึงมันอีกทำไมวะ) ถึงคืนนี้อาจจะไม่มี
อะไรพิเศษ แต่มันก็ทำให้ผมยิ้ม หัวเราะได้เหมือนทุกๆวัน
^___^
สุขสันต์วันลอยกระทงนะครับ
-อัศวินดาบชมพู-
-------------------------------------------------
-ลอย ลอยกระทง ลอย ลอยกระทง ลอยกระทงกันแล้ว
ขอเชิญน้องแก้วออกมารำวง ฮ่าๆ
-วันนี้จบแบบไม่ฟิน แต่ไรต์เชื่อว่าจะมี คนสองสามคน
ที่รู้ว่าไรต์เขียนให้มันจบแบบนี้เพราะอะไรนะ หึหึ
-ส่วนยัยมิน ตอนหน้าจะได้รู้กันว่ามันจะเป็นยังไงง ^^
*ขอบคุณที่อ่านจนจบตอนค่ะ*
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น