คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ตอนพิเศษ เมื่อเจเจกลายเป็นแมว [100%]
ตอนพิเศษ เมื่อเจเจกลายเป็นแมว NC
ชี้แจงกันหน่อย อย่างที่บอกวาตอนนี้เป็นตอนพิเศษที่มันมักจะมีอะไรพิเศษๆ และผิดธรรมชาติ เหอะ ตอนนี้ก็จะเป็นประมาณว่าเจ้าเจเจ มันเป็นครึ่งคนครึ่งแมวประมาณว่า มีหูแมว มีหางไรเงี้ย(ใครชอบหูแมวก็ตาวาวกันเลยสิ) และตอนนี้ ตินกับเจเจก็จิ๊กาดิ๊วกันแล้วนะจ๊ะไปอ่านกันเลยจ้า
---------------------------------------
ติน
“เหมี๊ยวววว~”
“คร้าบๆ มาแล้ววว”
ตอนนี้ผมกำลังยกข้าวสวยร้อนๆมาให้แมวน้อยสุดน่ารักของผมที่นั่งมองผมตาแป๋ว ดวงตากลมๆโตๆสีน้ำตาลอ่อนๆ กับหูสองข้างที่กระดิกไปมา หึหึ น่ารักน่าฟัดอะไรขนาดนั้น
“ป้อนหน่อยสิ”
“โตแล้ว กินเองสิครับ”
“ไม่เอา..อยากให้ป้อน....เหมี๊ยวว~”
เจเจมันเอาหน้ามาถูกับต้นแขนผมอ้อนๆ ก่อนที่จะปีนขึ้นมานั่งบนตักผม ตัวเล็กๆของมันเบียดเข้ากับตัวผมจนผมเริ่มรู้สึกร้อนไปทั้งตัว..
“อยากให้ป้อนก็นั่งดีๆครับ”
“’เมี๊ยวว..ไม่เอา..จะนั่งแบบนี้”
เจเจมันซบหน้าลงกับอกผมแล้วส่ายหน้าไปมาเบาๆ พร้อมกับพูดเสียงติดอ้อนนิดๆ ทำเอาผมตัวใจเต้นรัว ไม่รู้ว่าทำไมมันไม่ชินสักที....ให้ตายเถอะ! แล้วไอ้ตินอยากผมมันจะทำอะไรได้ล่ะครับ นอกจากกอดเอวบางๆไว้ แล้วปล่อยให้หัวใจมันเต้นโครมครามแบบนี้
“ติน..เป็นอะไรทำไมหน้าแดงล่ะ”
“อากาสมันร้อนน่ะครับ ฮ่าๆ”
ผมพูดตอบออกไป แบบที่มันทำหน้างง เอียงคอนิดๆดวงตาโตๆทั้งสองข้างเปล่งประกายวิบวับออกมา ก่อนที่มันจะถามขึ้นเสียงใส
“ไม่เห็นร้อนเลยนะ..ตินร้อนเหรอ”
“ครับ ร้อน..ร้อนมากเลย”
ในตัวตินมันร้อนมากเลยครับเจ..
“’งั้นเดี๋ยวเจมานะ เมี๊ยวว~”
เจเจมันลงจากตักผมแล้ววิ่งดุ๊กดิ๊กๆ ไปทางห้องครัว หางนุ่มๆสีน้ำตาลของมันส่ายไปเวลาเดิน มันดูน่ารักสุดๆเลยว่ามั้ยครับ ไม่นานมันก็วิ่งกลับมาพร้อมกับผ้าสีชมพูหวานแหววผืนเล็กๆ
“อยู่เฉยๆนะติน”
“จะทำอะไรครับ หื้ม?”
“ทำให้ตินหายร้อนไง”
เจมันพูดขึ้นเสียงใส แล้วมองหน้าผมเหมือนจะถามว่า ผมสงสัยอะไรแปลกๆ ก่อนที่มือนุ่มๆของมันจะพาดผ้าที่ชุดน้ำเย็นๆไว้ที่หลังคอผม
“วางไว้ตรงนี้ก่อนแล้วก็.........”
มันพูดกับตัวเองตอนที่พาดผ้าไว้กับคอผมสำเร็จ มันลดระดับสายตาลงมาอยู่ที่อกผม แล้วอยู่ดีๆหน้ามันก็แดงขึ้นมาซะงั้น มันเอื้อมมือมาที่คอเสื้อของผมแล้วค่อยๆ.... ปลดกระดุม
“เจครับ..จะทำอะไร”
“ถอดเสื้อ”
“ถอดทำไมครับ”
ผมถามมันยิ้มๆ เริ่มเข้าใจแล้วว่ามันจะทำอะไร แต่ดูเหมือนว่ามันจะเข้าใจอะไรผิด ที่ผมเคยอธิบายให้มันฟังว่าการเช็ดตัวคืออะไร มันก็คงจะเข้าใจอะไรผิดไปนิดนึง
‘ติน..เอาผ้ามาถูตัวเจทำไม เหมี๊ยวว~’
‘ก็เจไม่สบายไงครับ’
‘ไม่สบายแล้วถูทำไม’
‘ก็เจเจตัวร้อน เช็ดตัวแล้วตัวจะได้เย็นขึ้น’
‘เอาผ้าถูตัวแบบนี้แล้วจะเย็นเหรอ.....งั้นถ้าตินร้อนเจจะถูให้บ้างนะ’
มันคงไม่รู้สินะ..ยิ่งมันมาถูแบบนี้ ยิ่งทำให้ผมร้อนขึ้น..
เจเจยังคงตั้งใจปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตผมอย่างใจจดใจจ่อ ไม่ยอมเงยขึ้นมามองหน้าผม ทั้งๆที่แก้มของมันตอนนี้ขึ้นสีแดงจัดแบบที่เรียกว่าแทบจะระเบิดออกมาแล้ว มันปลดกระดุ่มผมครบทุกเม็ดแต่ก็ไม่ได้ถอดเสื้อผมออกไป ตาของมันยังคงจ้องอยู่ที่หน้าท้องของผม จนผมเริ่มสงสัย
“เป็นอะไรครับ มองอะไร”
ผมถามขึ้นเสียงนุ่ม มองเงยหน้าขึ้นมามองผมช้าๆ ก่อนที่จะเม้มปากนิดๆเหมือนไม่กล้าพูด แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจพูดออกมา..
“ทำไมตินถึงมีกล้าม..”
“ตินออกกำลังกายไงครับ”
“เจอยากมีบ้าง”
เจเจมันพูดเสียงใส ทำท่าทางแบบว่าอยากมีกล้ามเต็มที่ ทั้งๆที่มันไม่ได้มองดูตัวเองเลยว่าเป็นแค่แมวน้อยตัวบางๆเตี้ยๆแค่นั้น เหอๆ หางของมันกระดิกไปมาทันทีที่ผมยิ้มให้
“ไม่ต้องมีหรอกครับ”
“เหมี๊ยวว~ ทำไมง่า”
เจเจมันร้องเสียงประจำตัวแล้วถามขึ้นเสียงเศร้า ทำปากยู่ใส่ผมแล้วมองผมงอนๆ แบบที่ถ้าเป็นคนอื่นผมคงคิดว่ามันจะมาแบ๊วใสผมทำไม แต่กับไอแมวน้อยตัวนี่มันกลับดู...
น่ารัก...อีกแล้ว...
“ตินชอบแบบนี้ครับ”
“แต่เจชอบแบบตินหนิ..”
“แบบตินนี่แบบไหน?”
“เหมี๊ยว~ ทุกแบบเลย”
มันซบหน้าลงกับอกเปลือยเปล่าของผม แล้วใช้มือข้างนึงดึงผ้าเช็ดตัวผืนจิ๋วบนคอผมออกมาก่อนที่จะลูบไปทั่วหน้าอกผมจนความรู้สึกวาบหวิวเข้ามาเล่นงานผม
“อืมมมม~”
ผมร้องออกมาจากลำคออย่างพอใจ แล้วก็ใช้มือข้างนึงลูบหลังมันเบาๆเป็นเชิงบอกว่าทำดีแล้ว มันยังคงนั่งมองอกผมตาแป๋วแล้วก็ค่อยๆ ใช้ผ้าเย็นๆลูบไล้ไปทั่วทั้งตัวผม
แทนที่จะเย็นขึ้น...มันกลับร้อนกว่าเดิม
“เหมี๊ยววว~”
ผมได้ยินเสียงร้องน่ารักๆจากแมวน้อยบนตักผม ผมก้มลงมองเจเจที่ตอนนี้กำลังเอาหน้าถูไปถูมากับอกผม
“หืม...อะไรครับ?”
“หอมจัง เหมี๊ยวว~”
“หึหึ...ระวังจะเจ็บตัวนะครับเจ”
ผมพูดออกไปเสียงพร่า ให้มันเงยหน้าขึ้นมามองผม แล้วอีกครั้งที่ตาใสๆ กำลังแสดงความสงสัยออกมาเต็มที่ ก่อนที่เสียงน่ารักๆ จะเปล่งออกมา
“ตินจะตีเจเหรอ...”
“ใครบอกว่าตีล่ะครับ”
“ก็ตินพูด..”
“ฮ่าๆ ตินไม่ได้พูดซะหน่อย”
ผมพูดออกมาเสียงกลั้วหัวเราะ ขำไอแมวที่มันชอบตีความหมายอะไรผิดๆ มันมองหน้าผมงอนๆ แล้วเบ้ปากใส่ ก่อนที่จะลุกขึ้น
พรึ่บบ !!
“เจไม่เล่นกับตินแล้ว! ตินบ้า!”
“อ่าว...แล้วแบบนี้ตินจะเล่นกับใครละครับ หึหึ”
“ตินก็เล่นกับคนอื่นสิ!” มันพูดตอบ
“เจอยากให้ตินเล่นกับคนอื่นเหรอครับ?”
ผมแกล้งถามออกไป เจเจมันก็ทำแก้มพองลม แต่ถึงอย่างนั้นไอแก้มเนียนๆ มันก็ขึ้นสีแดงขึ้นมานิดๆ ก่อนเดินไปที่ประตูห้องครัว แต่ก็หยุดแค่นั้น แล้วหันมาหาผม
“ถ้าจับเจได้..เจจะเล่นด้วยทั้งคืนเลย..เหมี๊ยวว~”
หึ รู้มั้ยครับ...การเล่นของผมน่ะ มันก็หมายถึง...เล่นสนุกกัน’บนเตียง’
------50%------
เจเจ
“เหมี๊ยววว~ ปล่อยเจน้าาา”
“หึหึ อะไรกันครับ..จะหนีไปไหน”
ตินบ้าที่สุดเลยว่ามั้ย ชอบแกล้งผมอยู่เรื่อยจนผมไม่รู้ว่านี่จะเลี้ยงผมจริงๆ หรือจะแค่เอาผมมาไว้เล่นแก้เหงากันแน่ ผมวิ่งหนีตินอยู่รอบโต๊ะกินข้าว ตินดักหน้าดักหลังผมไปซะทุกทาง ทำไมผมไม่เกิดมาเป็นเหมือนแมวตัวอื่นๆนะ จะได้หนีมุดเข้าไปใต้โต๊ะซะเลย!
“เหมี๊ยวว ตินน...งื้อออ”
ตินวิ่งมาทันตัวผมจนได้ แล้วก็คว้าตัวผมไปกอดจากทางด้านหลัง ผมดิ้นไปดิ้นมาสะบัดขาสะบัดแขนหวังจะให้อีกคนปล่อย เพราะถ้าเขาจับผมได้ก็หมายความว่าคืนนี้ผมก็ต้องอยู่เล่นกับตินทั้งคืนเลยน่ะสิ! เล่นกับตินมันก็สนุกอยู่หรอกนะ แถมยังเสียวมากๆด้วย แต่มันก็เจ็บมากๆอยู่เหมือนกัน ทางที่ดี ผมไว้เล่นอย่างอื่นกับเพื่อนๆแมวเหมี๊ยวของผมดีกว่าอีก
“ฮ่าๆ จับได้แล้ว..อย่าลืมสัญญานะครับ ฟอดดด”
ตินพูดเสียงใส แล้วหอมแก้มผมแรงๆทีนึงจนรู้สึกเจ็บ ผมยังซุกหน้าลงกับหลังคอผมแล้วเป่าลมร้อนๆออกมาอีกทำเอาผมสยิวไปทั้งตัว
“อื้อ ไม่เอา..ไม่รู้ไม่ชี้ เหมี๊ยวว..ปล่อยเจน้าตินน”
ผมดิ้นสุดแรงแต่ก็ยังสู้แรงตินไม่ได้ แน่สิ กล้ามตินเป็นมัดๆ ส่วนผมก็มีแต่เนื้อแห้งๆเนี่ยแหละ จะไปสู้อะไรเขาได้ สุดท้ายก็ต้องยอมให้ตินอุ้มท่าเจ้าสาวมาวางแหมะอยู่บนโซฟา ไม่ชอบสายตาของตินตอนนี้เลยจริงๆ มันทำให้รู้สึกร้อนหน้าแปลกๆยังไงไม่รู้ แถมหัวใจดวงน้อยๆของผมมันยังเต้นเร็วอีกด้วย ตินนี่ทำให้ร่างกายของผมปั่นป่วนดีจริงๆ หรือว่าตินจะเป็นเชื้อโรคชนิดนึงนะ!
“ติน”
“ครับ?”
นั่นไง T^T อีกแล้วอะ ตินมองมาแบบนี้ น้ำเสียงแบบนี้ ใจผมเต้นเร็วอีกแล้ว เร็วซะจนเหมือนมันจะทะลุออกมาข้างนอก มันคงเป็นโรคติดต่อผ่านทางสายตาชนิดนึงแน่ๆเลยครับ
“ตะ..ติน...เจ...”
“ครับ...เป็นอะไรหื้ม?”
“เจ....ใจเต้น..”
“…หึหึ”
เท่านั้นแหละครับ แค่ไอเสียงหัวเราะสองหึ ที่ดังออกมาจากลำคอก็ทำเอาผมแทบทรุดไปอยู่ใต้โซฟา(?) ตินหัวเราะแบบนี้อีกแล้ว ไม่ชอบเลยจริงๆ มันดูเจ้าเล่ห์ ดูน่ากลัวยังไงไม่รู้ มันเหมือนมาป่าที่กำลังจะขย้ำแมวตัวน้อยๆแบบผม
“หัวเราะแบบนี้อีกแล้ว -3-”
ผมทำปากยู่ใส่อีกคน ให้ตินหัวเราะรวนแล้วนั่งลงข้างๆผม แต่ก็ไม่วายที่จะใช้มือใหญ่ๆของตัวเองมาขยี้หัวผมจนหัวยุ่งไปหมด แถมยังยื่นหน้ามาหวังจังหอมแก้มผมอีกแหนะ!
“อื้อออ..ออกไปเลยนะ!”
“อ่าว..ทำไมไล่ผัวแบบนั้นล่ะครับ”
กึก
ผมนิ่งทันทีแล้วหันไปมองตินตาแป๋ว กับคำที่ตินพูด ผมได้ยินไม่ค่อยชัดหรือว่าตินพูดอะไรผิดไป ผัวเหรอ? ตินพูดอะไรออกมาอะ
“ตินว่าไงนะ”
“ตินถามว่า..ทำไมไล่ผัวแบบนี้”
ตินพูดอีกครั้งด้วยสีหน้ายิ้มๆ ไม่ได้ตกใจอะไรไปกับผมเลยสักนิด ทั้งๆที่ผมตอนนี้ค้างไปแล้ว ถึงผมจะเป็นแมวแต่ก็ไม่ใช่ว่าผมจะไม่เข้าใจคำๆนั้นนะ..
“…ผัว?”
“ครับ^^”
“…….เหมี๊ยว~”
อยากจะถามเหมือนกันนะครับ ว่าทำไมถึงเรียกตัวเองแบบนั้น แต่มันก็ไม่กล้ามันร้อนวูบๆวาบๆที่หน้ายังไงไม่รู้เลยได้แต่ร้องเสียงประจำตัวแล้วซุกหน้าลงกับหมอนจนตินหัวเราะออกมาลั่นบ้าน
“ฮ่าๆๆ เป็นอะไรครับ หื้ม?”
“ไม่รู้ ไม่ชี้”
“เอ้า..ฮ่าๆๆๆๆๆ”
พอผมตอบไปแบบนั้นตินก็ยิ่งหัวเราะชอบใจ ไม่เห็นมันจะตลกตรงไหนเลย ผมนี่หน้าร้อนจนจะไหม้อยู่แล้วตินยังมัวหัวเราะอยู่ได้!
“คืนนี้จะไม่เล่นด้วยแล้ว!”
“อ้าว..เจครับ ไม่เอานะ ไม่เอา”
พอผมพูดไปแบบนั้น ตินก็หยุดหัวเราะทันทีแล้วมาทำเสียงออดอ้อนแทน ตินนั่งลงที่ขอบโซฟาที่ผมกี่งนั่งกึ่งนอนอยู่แล้วกอดเอวเล็กๆของผมเอาไว้หลวมๆ
“ก็ตินแกล้งเจ”
“แกล้งอะไรครับ..ยังไม่ได้แกล้งเลยนะ”
“แกล้ง!”
“โถ่ เจคร้าบบบบบ”
ตินลากเสียงยาวทำหน้าเหมือนแมวโดนเหยียบหาง(?) แถมยังกอดผมแน่นขึ้นจนหายใจไม่ออก ผมก็ได้แต่ดิ้นดุ๊กดิ๊กอยู่ในอ้อมกอดใหญ่ๆของติน ไม่รู้ว่าทำไม ทั้งๆที่ผมชอบให้ตินกอด แต่ผมก็รู้สึกเหมือนอยากจะแกล้งสะดีดสะดิ้งสักนิดสักหน่อย พอที่จะให้ตินเห็นว่าผมไม่ได้ยอมตินง่ายจนเกินไป
.... เอ๊ะ! เดี๋ยวนะ นี่ผมคิดแบบนี้เป็นตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย! -0-‘
“เจครับ..คิดอะไรอยู่”
“ห๊า..อะไรง่ะ..เปล่าซะหน่อย”
ผมพูดตอบไปเสียงอ้อมแอ้มใครจะกล้าบอกล่ะว่ากำลังคิดเรื่องตินอยู่นั่นแหละ ตินพยักหน้ายิ้มๆ แล้วหยิกแก้มผมเบาๆ(ถึงจะเบามันก็เจ็บนะ!) แล้วเอื้อมมือไปหยิบรีโมทที่วางอยู่บนโต๊ะหน้าโซฟา แล้วกดเปิดช่องการ์ตูนขึ้นมา คิคิ น่ารักจัง ><
“ดูการ์ตูน..เจชอบดูการ์ตูน”
“ตินขอดูข่าวเป็นนึงนะครับ”
ตี๊ด!!
“!!!”
ทันทีที่ตินพูดจบก็ไม่รอให้ผมได้ตอบอะไรเลย ตินกดเปลี่ยนช่องไปเปิดช่องอะไรไม่รู้ที่มีแต่ ผู้ชายใส่ชุดสูทยืนถือไมค์พูดกันเต็มไปหมด ผมไม่เห็นชอบเลย มีแต่เรื่องอะไรก็ไม่รู้ดูแล้วรู้สึกหดหู่ชะมัด ทำไมตินชอบขัดใจผมอยู่เรื่อยเลยนะ!
“เจจะดูการ์ตูน!”
“แปบเดียวครับ..ขอดูข่าวแปบเดียว”
“เหมี๊ยวว...ไม่เอา..จะดูการ์ตูน!”
ผมปีนขึ้นไปบนตักตินแล้วแย้งรีโมทมา แต่ตินก็ไม่ยอมให้ แถมยังหัวเราะชอบใจแล้วชูรีโมทขึ้นสูง ให้ผมหยิบไม่ถึงอีกต่างหาก!
“ฮ่าๆ อยากดูก็หยิบให้ถึงครับ”
“เอามานะ! ตินนน..เหมี๊ยวววว”
“ฮ่าๆๆๆๆ”
เราแย้งยื้อกันอยู่นาน แต่ตินก็ไม่ยอมส่งมาให้ผมสักทีจนผมเริ่มเหนื่อย หยุดแย้งแล้วนั่งลงบนตักตินอยู่ตามเดิม โดยที่หันหน้าเข้าหากัน ตินมองหน้าผมยิ้มๆ แล้วเลิกคิ้วเหมือนกำลังจะจะถามว่า..
“ไม่แย้งแล้วเหรอครับ ฮ่าๆ”
“ชิส์! ตินบ้า!”
“อ่าว โกรธซะแล้วเหรอ ฮ่าๆๆ”
ดูสิ ผมโกรธแบบนี้ ตินยังไม่รู้สึกผิดเลยสักนิด แถมยังโยนรีโมทไปไว้ไกลตัวแล้ว ยื่นหน้ามากดจมูกโด่งๆของตัวเองลงกับแก้มผมแรงๆจนรู้สึกชาไปหมด ผมตวัดสายตาพยายามทำหน้าขรึมมองไปที่ติน แต่อีกคนก็ไม่ได้เกรงกลัวอะไรเลยสักนิด เฮ้อ แมวน้อยผู้น่าสงสาร T^T
“ฮ่าๆ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิครับ”
“……..”
ชิส! ไม่คุยด้วยหรอก !!
“เจคร้าบบบบ”
“……….”
“เจเจจะหันมาดีๆมั้ยครับ”
ไม่รู้ ไม่ชี้ งอนอยู่
“..........”
“หึหึ”
ผมนั่งหันหน้าหันหลังให้ติน โดยที่ก็ยังนั่งอยู่บนตักตินนั่นแหละ ได้ยินเสียงตินหัวเราะแบบน่ากลัวๆ แบบนั้นอีกแล้ว แต่ก็ไม่ได้หันไปหรอกนะ ต้องทำเป็นเข้มเอาไว้ก่อน แต่..
พรึ่บบ!!
“อ๊ะ!”
“หึหึ ตินอยากเล่นใจจะขาดแล้วครับ...ที่รัก”
“อื้ออ เหมี๊ยวววววววว~”
หลังจากนั้น ตินก็พาผมไปเล่นสนุกอย่างที่บอก แต่...ถึงจะสนุกก็จริง แต่มันก็เหนื่อยนะรู้มั้ยล่ะ!!
-อัศวินดาบชมพู-
100%-----------------------------------------100%
-มาแล้วจ้า ขอโทษน้าที่มาช้า หายไปนานเลยแหะๆ ตอนนี้ก็มาแบบมุ้งมิ้งๆเนอะ ตอนหน้าเดี๋ยวจะไล่น้องพีมออกไปจากเรื่องนี้แล้วนะคะ ฮ่าๆๆๆ
-ต้องขอโทษจริงๆนะคะ ที่มาต่อให้ช้ามาก ก็เข้าใจเนอะ ว่ามันน่ารำคาญอยู่เหมือนกันที่มาต่อได้ที่ละนิดละหน่อย แล้วก็หายไปนานๆ แต่คือก็ต้องเข้าใจหน่อยนะคะ เราก็ไม่ใช่ว่าจะว่างตลอดเวลา มีทั้งเรียน ทั้งทำงาน แล้วก็กลับไปแก้ไขเรื่องเก่ามาด้วย ยังไงก็ช่วยเข้าใจกันหน่อยนะคะ ขอบคุณทุกๆท่านที่ยังติดตามมาตลอด แต่ถ้าท่านไหนคิดว่าอดทนรอไม่ไหวก็ขอน้อมรับการจากไป(?) แต่โดยดีค่ะ ขอบคุณทุกคอมเมนต์ทุกกำลังใจนะคะ รักรีดเดอร์น้า จุ๊ปๆ ^^
**ขอบคุณที่ติดตามค่ะ**
ความคิดเห็น