ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 7 เล่นกับไฟ
ตอนที่ 7 เล่นกับไฟ
ผมลุกขึ้นจากเตียงแล้วบิดขี้เกียดแบบทุกวันที่เคยทำ
โอ๊ยยยย ปวดหัวววว กี่โมงแล้ววะเนี่ยยย ผมหันไป
มองที่ว่างข้างๆ ไอโอมหายไปไหนของมันอีกแล้วว่ะ
ผมเดินหัวยุ่งๆลงมาข้างล่าง ได้กลิ่นอะไรหอมๆ
เหมือนไข่เจียวกับอะไรซักอย่าง แล้วใครมันทำรถ
น้ำแข็งคว่ำในบ้านผมวะ หนาวชิบหาย
ผมเดินไปหยิบรีโมทแอร์มาปรับ 16 องศา !!!
นี่มันจะเลี้ยงหมีขั้วโลกไว้รึไง เปิดแอร์ไม่เกรงใจ
ค่าไฟบ้านคนอื่นเลยใช่มั้ยไอคุณชาย
"ไม่ตื่นพรุ่งนี้เลยล่ะ"
เสียงยียวนกวนบาทาแบบนี้จะเป็นใครไปได้ล่ะครับ
คุณชายโอม นั่งเด่นเป็นสง่าให้แกบ้านผมอยู่ที่โซฟา
"กลิ่นไรหอมๆ ทำกับข้าวเหรอ?"
ผมเดินเข้าไปที่โต๊ะกินข้าว เจอจานไข่เจียว
หมูสับวางอยู่กลางโต๊ะ มันยั่วน้ำลายผมจริงๆ ขอชิมหน่อยเถอะ
เพรี๊ยะ!
"โอ๊ย อะไรวะ"
ผมหันไปอย่างหงุดหงิด อยู่ดีๆไอโอมก็ตีมือผม
ชิมนิดชิมหน่อยก็ไม่ได้ งกว่ะ
"ไปอาบน้ำก่อนค่อยมากิน"
ผมว่าไอโอมมันต้องเป็นตุ๊ดแน่ๆ เจ้าระเบียบซะเหลือเกิน
ทำอาหารก็เก่ง แต่งตัวก็สะอาด ที่สำคัญ .. ขอผมเป็นแฟน
>< บ้าเหรอออ พูดไรเนี่ยยย (อาหารหนักแล้วตรู)
งงมั้ยครับ ผมก็งงฮ่าาาาาาา
ผมหันไปเบ้ปากใส่มันก่อนจะลากตัวเองขึ้นมาอาบน้ำ
ข้างบน ความจริงห้องน้ำข้างล่างผมก็มีนะครับ แต่
ไอคุณชายมันบอกว่าไม่สะอาดต้องไปข้างบน -__-
ผมว่ามันดูว่าทางจะรู้ดีกว่าเจ้าของบ้านอีกแหะ
ผมยืนมองเด็กผู้ชายหัวยุ่งๆยืนมองกระจก ทำไม
ใครๆก็ชอบบอกว่าผมน่ารัก ผมออกจะหล่อเท่ห์
ก็แค่ตาโตไปนิด จมูกเล็กไปหน่อย ปากสีส้ม ตัวขาว
ก็แค่นั้นเอง แค่นั้น -___-
"เฮ้ยไอแคระ !! ตายยังวะ เร็วๆหิว"
เสียงไอคุณชายมันมาพร้อมกับเสียงทุบประตู ผมรีบ
อาบน้ำ แล้วเปิดประตู เพราะไม่งั้นประตูห้องน้ำผมพังแน่
"ช้าวะ"
มันจะรีบไปไหนวะ วันนี้ทั้งผมและมันก็ไม่มีเรียน
(ถึงมีก็โดด ฮ่าๆ) นี่ก็เพิ่งสิบเอ็ดโมงเอง
"แต่งตัวแล้วลงไปกินข้าวเร็วๆ"
ไอคุณชายมันเดินมาสั่งๆๆๆ ผมพึ่งสังเกต มันเอาชุด
ที่ไหนมาใส่วะ ไหนมันบอกไม่มีชุดไง -__-
มันใส่เสื้อแขนยาวสีขาว กับเกงเกงขาสั้นถึงเข่าสีดำ
เออดี เปิดแอร์เย็นๆแล้วใส่เสื้อแขนยาว เพื่ออออ!!
แกจะจำลองสภาพอากาศว่าอยู่อเมริกาเหนือรึไงวะ
ผมแต่วตัวเสร็จก็เดินลงตามกลิ่นหอมๆของไข่เจียว
ฝีมือสามี เอ้ย ฝีมือไอโอมๆ ลงมาข้างล่าง
"ไปเปลี่ยนเสื้อ"
เสียงนิ่งๆเย็นเชียบทำผมเอาผมอึ้ง ผมไม่ได้ยินเสียง
แบบนี้จากไอโอมมานานแล้ว
"เปลี่ยนไม"
ผมใส่เสื้อแขนกุดสีดำที่โคตรหลวมๆจะไม่หลวมได้ไง
ก็ตัวนี้ไอไมค์มันซื้อให้ผม แล้วมันดันวัดขนาดจากตัวพี่รหัส
ของมันไอปาล์มหน่ะ ตัวมันอย่างกะควาย -__-
ใส่ตัวนี้ไม่เห็นจะเป็นไร ก็อยู่บ้านหนิหว่า
ไอโอมมันยังไม่ได้ตอบคำถามผม มันเดินหน้าดุๆ
เข้ามา ผมเริ่มจะกลัวแล้วสิ ผมถอยหนีมันจนตัว
ติดกำแพง มันจะฆ่าผมเหรอ อ๊ากกกกก
"โอ๊ย! >^<"
ผมอุทานออกมาด้วยความตกใจปนเจ็บนิดๆ ไอโอม
มันจับไหล่ผมแล้วกระแทกลงกับกำแพง นี่มันไปกิน
อะไรมาผิดอีกวะ จะหวานก็หวานเกิน จะเถื่อนก็โคตรเถื่อน
"อะไรวะ"
ผมดันตัวมันที่กำลังเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆออก ตอนนี้
ผมทำตัวไม่ถูกแล้ว ได้แต่หลับตาปี๋ ทำไมไม่ขัดขืนวะ
ใบหน้าขาวๆเคลื่อนเข้ามาใกล้ผมจนสำผัสได้ถึง
ลมหายใจอุ่นๆของมัน รวมถึงใจของผมที่เต้นไม่เป็นจังหวะ
เมื่อไหร่ผมจะชินกับความรู้สึกแบบนี้ซักทีวะ
ริมฝีปากได้รูปกำลังเคลื่อนเข้ามาสำผัสกับปากของผม
ผมสำผัสได้ถึงความรู้สึกอุ่นที่ริมฝีปากมันอุ่นเข้าไปถึงหัวใจ
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความรู้สึกร้อนผาวที่วิ่งซ่านอยู่ในตัวผม
รึเปล่ามันทำให้หัวใจของผมเหมือนหยุดเต้น เหมือน
โลกมันกำลังหยุดหมุนความรู้สึกอุ่นที่ริมฝีปาก มัน ...
มันจูบผม โอมจูบผม อ๊ากกกกกกกกกกกกกก
"โอม.."
ดวงตาคมเข้มสะท้อนใบหน้าเด็กผู้ชายคนนึงที่กำลัง
มองเข้าไปในดวงตาคู่นั้น
"ครับ"
มุมปากที่ยกยิ้มอย่างอ่อนโยนมาให้ผม ร่วมกับ
มือหนาๆของมันที่เชิญตัวเองขึ้นมาลูบที่ใบหน้าผมเบาๆ
ผมเริ่มตั้งสติได้ รวบรวมประมวณผลและกำลังสะบัด
ความเขินออกจากตัว หึ ขอแกล้งอะไรหน่อยแล้วกัน
"ฉัน ... จะอ้วก"
กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกก ผมผลักมันออกก่อนจะ
ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างเต้มที่ ตอนนี้หน้ามันฮา
มากครับมันฟึดฟัดอย่างอารมณ์เสีย ฮ่าๆ แกล้งคน
อื่นเขาดีนัก โดนซะบ้าวเถอะไอคุณชาย
"ตลกมากรึไงห๊ะ!"
ผมโบกไม้โบกมือ ด้วยน้ำตา ไม่ใช่ว่าร้องไห้นะครับ
แต่ผมหัวเราะจนน้ำตาไหล กร๊ากกกกกกกกกก
ก่อนที่ผมจะโดนมันฆ่าตายในบ้านของตัวเอง ผมก็
ใส่เกียร์หมาวิ่งขึ้นมาเปลี่ยนเสื้อบนห้อง ไม่รู้ทำไม
ผมถึงชอบผู้ชายแบบไอโอมได้ เอาแต่ใจ ขี้วีน ขี้โมโห
ผมชอบมันเข้าไปได้ยังไง แต่ก็ไม่รู้สิ รู้แค่ว่าตอนนี้
ผมยิ้มแป้นจนปากแทบจะฉีกได้เพราะมัน
-----------------------------------------------
ผมแต่งตัวเสร็จก็เดินลงมาข้างล่างเป็นครั้งที่เท่าไหร่
ของวันนี้แล้วก็ไม่รู้ สุดท้ายก็ได้เวลากิน! ซักที
ผมเดินเข้าไปในห้องทานอาหารก็เห็นไอคุณชาย
มันนั่งกินข้าวอยู่ที่โต๊ะแล้วไม่รอกันเลยนะ เสียมารยาทที่สุดดด ชิ!
"นี่ไปเปลี่ยนเสื้อหรือไปเกิดใหม่มา นานชิบ"
ผมเงยหน้ามาบ่นผมที่ยืนค้ำหัวมันอยู่ อยากจะ
กดหัวมันให้ทิ่มลงไปในจานข้าวหอมมะลิ หรือไม่ก็
ยัดไข่เจียวหมูสับเข้าปากมันซะเลย เอิ้กๆ
"อย่าพูดมากกินๆเข้าไป"
ผมลงนั่งเก้าอี้ที่ตรงข้ามกับมัน ความรู้สึกเหมือน
สองผัวเมีย ตายายนั่งกินข้าวชาวกันเลยว่ะ ฮ่าๆ
~ในค่ำคืนที่ฟ้า นั้นไม่มีดาวอยู่ตรงนี้
ฉันยังคงก้าวไป ยังคงมีรักแท้ เป็นแสงนำไป
ในคือที่หลงทาง โว๊โออ ~
ใครพี่ตูนมาเล่นคอนแถวนี้วะ ผมมองหาที่มาของเสียง
เหมือนมันจะอยู่ใกล้ๆเนี่ยแหละ อ่าว แล้วเสียงมัน
หายไปไหนแล้วล่ะ -.-
"ว่าไงน้องชาย"
หืม? อ่าว โทรศัพท์ไอโอมหรอกเหรอ ผมก็นึกว่า
ใครนั่งทับรีโมทวิทยุ -__-
"เออเดี๊ยวไปอยู่แล้วหน่า"
โอมมันทำหน้าหงุดหงิด แล้วตักข้าวเข้าปาก
มันคุยกับใครฟ๊ะ
"แซมเหรอ ... อืมไป"
ผมเงยหน้าจากจานข้าวมองหน้ามัน อะไร
เกี่ยวอะไรกับโผ๊มมม
หลังจากที่มันวางโทรศัพท์มันก็เดินหน้ามุยไปหากระเป๋า
ของมัน อะไรของมันวะ อย่าไปสนใจเลยครับ
จะว่าไปไอคุณชายนี่มันทำอาหารเก่งเหมือนกันนะ
ผมยังทอดไข่เจียวไม่เป็นเลย ฮ่าๆ ในตัวมันยังมี
อะไรที่ผมคาดไม่ถึงอีกเยอะแฮะ
"แซมรีบกิน ถึงเวลาแล้วจะได้รีบไป"
เวลาอะไรวะ แล้วไปไหน ยังไม่อิ่มเลยยยยยยย
อะไรของมันวะ ผมเริ่มจะสับสนแล้วนะ
"เวลาอะไร ไปไหน แล้วเมื่อกี้ใครโทรมา "
มันหันมามองหน้ามาแว๊บเดียวแล้วก็ก้มหน้าก้มตาหา
กระเป๋ามันต่อ นี่ฉันพูดไปทั้งหมดมันไม่มีความหมาย
เลยใช่มั้ย -__-
ผมรีบโซ้ยแล้วกระดกน้ำเข้าปากแบบไม่ยั้ง ก่อนจะ
รีบพุ่งไปคว้ากระเป๋าตัวเองแล้ววิ่งตามไอคุณชายไป
ที่รถ นี่พ่อมันเป็นนาฬิกาไง๊วะ ตรงเวลาเกิ๊น
ผมขึ้นรถมาก็เจอน้องเป็ดน้อยที่นั่งทำหน้ามุ่ยเหมือน
หน้าไอโอมอยู่เต็มรถ
"โอม"
"หื้ม"
"ฉันว่าจะถามนานล่ะ ทำไมรถแกมีแต่เป็ดเหลืองวะ"
มันหันมาขมวดคิ้วใส่ผมเหมือนผมพูดอะไรที่เป็นไปไม่ได้
"น้องม่อนชอบ"
หืม? นี่ผมหูฟาดรึเปล่า น้องม่อน น้องม่อนไหนวะ?
ไอม่อนอะเหรอ? เออจริงผมลืมไปเลย ม่อนมันชอบ
เป็ดนี่หว่า จำได้ว่าตอนนั้นพวกผมพามันไปเดินตลาด
คนเดินตอนไปเที่ยวเชียงใหม่ ไอน้องม่อนมันจะให้
ไอไมค์ปาลูกโป่ง เพราะมันจะเอาตุ๊กตา เหอๆ เด็กได้อีก
"เอาใจน้องว่างั้น"
ผมเพิ่งรู้ว่าพี่น้องคู่นี้มันมีมุมแบบนี้กันด้วย เหอะๆ
ก็น่ารักดีนี่หว่า
"หึ เปล่าหรอก มัน... เป็นเรื่องตอนเด็กหน่ะ"
เรื่องตอนเด็ก ตอนเด็กเหรอ ผมกำลังคิดภาพน้องโอม
ตัวเล็กๆ คงน่ารักน่าดู >< เงี้ยแหละ คนมีความรัก
อะไรๆก็น่ารักไปหมด ฮ่าๆ
"เล่าให้ฟังหน่อยดิ"
ผมคงจะเป็นแฟนที่ไม่ได้เรื่อง ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยว
กับแฟนตัวเองเลย
"หึ จะอยากรู้ไปทำไม"
มันหันมามองหน้าผม ผมไม่ชอบสายตาแบบนี้ของ
มันเลยว่ะ มันดูเจ้าเล่ห์ เวลาผมอยู่กับมัน มันชอบทำ
ให้ผมดูโง่ จะทำอะไร มันก็รู้ทันไปซะหมด
รู้ทันหรือรู้ใจหว่า เอิ๊กๆ
"เอ๊อ แค่นี้บอกไม่ได้ช่ะ"
เอาแล้วไงแซม เริ่มตอแหลแล้วไง -__-
"ก็ตอนน้องม่อนเด็กๆ ม่อนไม่ยอมไปโรงเรียน แค่
ขึ้นรถมา มันก็โวยวายจนหูแทบแตก แต่ม่อนตุ๊กตา
เป็ดมาก จะหน้าตาน่าเกลียดยังไง แค่มีปาก
เป็ด
มีปีก ตัวสีเหลือง มันก็ชอบหมด แม่เลยเสนอไอเดีย
ให้ยกกองทับเป็ดเหลืองมาไว้บนรถ"
"อ่าว แล้วมันยอมไปโรงเรียนได้ไงวะ"
ถ้าผมย้อนเวลาได้ผมจะไม่พูดประโยคเมื่อกี้ออกไป
ไอโอมมันตบกบาลผมจนหัวแทบทิ่ม แม่งซาดิสว่ะ
"กำลังจะเล่าอยู่นี่ไง พอแม่เอาเป็ดเหลืองมาไว้บน
รถตู้ของบ้านเกือบ ยี่สิบตัว ม่อนมันก็แทบจะเอารถ
เป็นบ้าน หึ รู้มั้ยตอนเช้า มันเป็นคนแรกที่ขึ้นไปบนรถ
แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่ มันขึ้นแล้วไม่ยอมลง พอถึง
โรงเรียนมันก็ร้องไห้จะไม่ยอมลง"
"แล้วทำไงวะ"
ผมหันไปถามมันที่ตามันกำลังทอประกายความสุข
ออกมาอย่างล้นปรี่
"จะทำไงได้ ไอเด็กเอาแต่ใจนั่น ก็ไปสร้างวิมารบ้าน
เป็ดเหลืองอยู่ในโรงเรียน ตอนแรกครูเขาก็ไม่ยอม
หรอกนะ แต่ใครจะขัดอำนาจเงินได้ล่ะ"
ก็จริงเงินเอาชนะได้ทุกอย่าง ผมว่าทั้งหมดที่ไอโอม
มันเล่ามา มันไม่ได้ทำให้ผมเข้าใจในสิ่งที่ผมถาม
แค่อย่างเดียว มันทำให้ผมรู้ด้วยว่า ไอผู้ชายหน้าดุๆ
ขี้วีน เอาแต่ใจแบบมัน รักและหวงน้องชายมันมากแค่ไหน
---------------------------------------------
ในที่สุดคำถามของผมก็ขรี่คลายเมื่อเรามาถึงทะเล!!
อย่าเพิ่งตาโตคิดว่ามันหิ้วผมมาทะเลสิครับ เรามาถึง
สวนสยามทะเลกรุงเทพ หึ เดาไม่อยากว่าความคิดใคร
ผมเดินตามไอโอมต้อยๆ อย่างไม่มีจุดมุ่งหมาย นี่มัน
กะจะไม่บอกผมซักคำเลยใช่มั้ย ว่ามันกำลังจะทำ
อะไร ผมไม่ใช่พ่อหมอนะที่ยังหยั่งรู้ได้ทุกอย่าง
สุดท้ายผมก็เห็นไอคู่รักโลกสีชมพู ยืนชมนกชมไม้
กันอยู่ หึหึ คิดว่าใครละครับ ไอน้องม่อนกับไอกิจ
เนี่ยแหละ และถ้าอยากรู้ว่า ไอพวกที่เหลือมันอยู่ไหน
หาไม่อยากครับ ตรงไหนที่มีสาวๆเยอะๆ ไอพวกเวร
มันก็จะยืนให้อาหารตาสาวๆอยู่แถวนั้นแหละครับ
"อ๊ะอร๊าววววว คุณชายพาเมียแคระมาแล้วเหรอคร้าบ"
ปากหมาท้าส้นเท้าแบบนี้ มีคนเดียวครับ ไอกิจ
เห็นผมเดินหน้าเอ๋อโผล่มา มันก็บินหรา มาแซ่วผม
และดูเหมือน ไอคุณชายมันจะพึงพอใจกับคำพูด
ของไอกิจซะมากเลย -__-
"เหมือนเมียแกสูงมาเลยนะกิจ"
ผมเตะขามันไปทีนึง แต่มันก็ไม่สะทกสะท้านยัง
หัวเราะกอดคอเด็กอยู่ มันไม่ได้ดูคนข้างๆมันเลย
แม่ง เอาตูดมาไว้ที่หน้าล้ะ
"ม่อนมันกำลังอยู่ในวัยเจริญเติบโตเว้ย"
"กร๊ากกกกกกกกกก"
โดนใจว่ะกิจ ฮ่าๆ พวกผมขำกันจนท้องแข็ง ไม่ได้ขำ
ที่ไอกิจมันพูดนะครับ ขำหน้าไอม่อน แม่งอย่างฮา
ไอม่อนวิ่งไล่เตะแฟนมัน ไอสองคนนี้มันกัดกันเองก็เป็นด้วยว่ะ
เหมือนไอภูกับไอวินมันก็จะมากันแล้วครับ มันนั่ง
จิบกาแฟกันอยู่ คู่นี้มันจะเปิดเผยกันไปไหน ผมเห็น
สายตาสาวๆหลายๆคนนี่บ่งบอกถึงความเสียดายที่
ผู้ชายหล่อโฮกทั้งสองมานั่งจู๋จี๋กัน
พอไอพวกเพื่อนๆที่น่ารัก(น่าชัง)ของผมมันจะเห็นว่า
คนมากันครบแล้ว แต่วันนี่แปลกครับ ไอปาล์มมันมาด้วย
ปกติมันไม่ค่อยจะมาคลุกกับพวกผมเท่าไหร่ มันรักสงบน่ะครับ
แถมวันนี้พี่ฟาร์มพาสาวมาด้วยแหะ สาวสวยซะด้วย
"ปาล์ม มาได้ไงวะ"
ผมเป็นคนเปิดประเด็นเลยครับ ไอปาล์มมันเดินกอด
คอน้องรหัสมันมา ไอไมค์น่ะครับ
"หมามันลากมา"
ไอปาล์มทำหน้ามุ่ยเบ้ปากไปทางไอมาร์คที่ยืนยิ้มหล่อๆ
อยู่ข้างไอกิจ หึ ไม่แปลกครับ มันสองคนสนิทกันมาก
เพราะพ่อมันเป็นเพื่อนกัน แถมมันยังชอบเข้าป่า
ฝ่าดงพงไพร เหมือนกันอีก
"เออๆ ดีแล้วหัดอยู่กับเพื่อนฝูงซะบ้างเหอะ"
ผมเดินไปตบบ่ามันสองสามที ตอนแรกกะว่าจะกอด
คอมันนะครับ แต่ผมขี้เกียดเขย่ง แค่ตบบ่าก็พอแหละ
"ไมค์เป็นไรวะ ซึมๆ"
ตอนนี้เสียงครึกครื้นเงียบลงด้วยคำถามของไอภู
เออก็จริง ผมแทบจะลืมไปเลยว่าไอไมค์อยู่ด้วย
ปกติมีมันอยู่นี่หูคงแตกไปแล้ว
"เป็นคนหล่อ"
อ้วกกกกกกกกก มันก้มหน้าดูดแป๊บซี่ในแก้ว แล้วช้อน
ตาขึ้นมามองพวกผม ก่อนจะยักคิ้วกวนบาทา แต่ถึง
มันจะพูดอย่างนั้นก็เถอะ แต่มันก็ไม่ปกติว่ะ
"ม่อนร้อนมั้ย หิวน้ำรึเปล่า"
พอจบบทสนทนาของไอไมค์ไอคู่รักโลกสีชมพูมันก็
เล่นบทชวนอ้วก ให้พวกผมดูอย่างต่อเนื่อง
"ไม่หิว ไม่ร้อน พี่กิจอย่าเบียดม่อนดิ พี่มาร์ครอด้วย"
ฮ่าๆ ไอม่อนเดินสบัดหน้า วิ่งแจ้นไปเล่นไวกิ้งกับ
ไอมาร์คแล้ว หงอยเลยสิเพื่อน คิคิ
ตอนนี้ความรู้สึกของผม เหมือนพาลูกมาเที่ยวยังไง
ก็ไม่รู้ ตอนนี้ไอน้องไมค์มันหายซึมแล้วครับ มันวิ่งวุ่น
เล่นนู่นเล่นนี่ไปทั่ว เล่นอย่างละสามสี่รอบ ทำเอา
เด็กแสบๆอย่างไอม่อนดูเรียบร้อยไปเลยครับ
"เฉียแซมม ไมค์อยากเข้าเมืองหิมะ"
เอาแล้วไง ไม่หน้านินทามันเลย มันมาแล้วไง ซวยแล้วววว
"ใครอยากเข้าก็เข้าเองดิ"
ผมหันไปมองไอเด็กหน้าตากวนส้นที่ยืนเกาะแขนผมที
แขนไอโอมที แกทำหน้าได้กวนส้นมากไมค์รู้ตัวมั้ยวะ ฮ่าๆ
"แต่พี่ก็อยากเข้านะ"
หืม หืม หืม ห๊าาาาาาาา !!! ไอโอมมันหันมายิ้มให้ผม
ถ้าคุณโอมอยากเข้า ใครหน้าไหนมันจะขัดพี่แกได้ล่ะ
สุดท้ายทุกคนก็ลงความเห็นว่ารายการต่อไปที่เรา
จะพาลูกๆ เอ๊ย น้องๆไปเที่ยวคือ เมืองหิมะ มะ มะ
(ผมว่าผมต้องติดเชื้อบ้ามาจาก 1 ใน 10 คนตอนนี้แน่ๆ)
ความจริงไม่ใช่ทุกคนหลอกครับ ไอโอมกับไอไมค์
แค่สองคนนั่นแหละ แต่มันบังคับให้ทุกคนไปด้วย
ตอนแรกผมว่าการที่ผมมีส่วนสูงน้อยกว่าคนอื่น ผมก็
ไม่คิดว่ามันจะมีข้อเสียอะไรมากไปกว่าการโดน
ไอพวกบ้านี่ล้อแล้วนะ แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่ามันไม่ใช่แค่นั้น
"ฮ่าๆ ไอแคระ ไปใส่เสื้อของเด็กดีกว่ามั้ยวะ"
ยียวนกวนตีนแบบนี้มีคนเดียวครับ
"เก็บปากไว้กินข้าวเถอะกิจ"
ถ้าผมจัดการเอาเท้ายัดปากมัน จะผิดมั้ยครับ มีเพื่อน
แบบมันนี่ปวดตับจริงๆ -__-
"เฮ้ยๆ เฮียกิจๆ เฮียว่าผู้หญิงคนนั้นเขามองมาที่กลุ่มเราป่ะ"
ไอไมค์มันวิ่งหน้าตาตื่นมาหาพวกผม แล้วเบ้ปากไปทาง
กลุ่มน้องผู้หญิงน่ารักๆกลุ่มนึง
"เออว่ะ มองใครวะ"
ไอกิจมันเริ่มยิ้มเลวๆ ให้ไอไมค์ แล้วส่งสายตาไปให้
สาวหน้าสวยที่นั่งส่งยิ้มทำตาเยิ้มมาทางนี้
"พี่กิจ!!!!"
กร้ากกกก โดนน โดนแล้วล่ะ ฮ่าๆ ม่อไม่ดูสถานที่
ก็เป็นแบบนี้และเพื่อนรัก ฆ่ามันเลยม่อน ฆ่ามัน
"คร้าบบบ พี่ก็มองตามไอไมค์มันเฉยๆ"
ฮ่าๆ มันก็แปลกตาดีเหมือนกันนะครับ อดีตเพย์บอย
แบบไอกิจที่นอนกับผู้หญิงไม่เคยซ้ำหน้าต้องมาหงอ
กับเด็กอย่างไอม่อน แต่มันก็เปลี่ยนไปเยอะนะครับ
มันไม่ค่อยไปมั่วคั่วสาวกับพวกไอมาร์คไอไมค์เหมือนเมื่อก่อน
(ชื่อมันสองคนเข้ากันดีว่ะ คิคิ)
"แซม ฉันว่าเขามองแกว่ะ"
ไอวินเตะขาผมเบาๆก่อนจะหันไปมองทางผู้หญิง
ยิ้มสวยกลุ่มเดิม เธอมองผมจริงๆด้วย ก็ช่วยไม่ได้
ก็ผมมันหล่อนี่หว่า ฮ่าๆ (หล่อเหรอ?) แต่น้องกลุ่มนี้หน้าคุ้นๆ
"โอ๊ย! โอมเจ็บนะเว้ย"
อยู่ดีๆไอโอมมันก็เดินมากอดคอผม แม่ง หนักชิบ
มันมองผมกับไอไมค์ตาขวาง ก่อนจะฉุดกระชาก
ลากถูผมไปทิ้งให้เป็น กขค. ของพี่ฟาร์มกับแฟนพี่แก
"อ่าวไอเปี๊ยก ผัวทิ้งเหรอ"
ถ้าไม่ถือว่าเป็นรุ่นพี่ ผมตบหัวทิ่มไปแล้วนะครับ
ประโยคเดียวได้นก 3 ตัวเลยนะ ทั้งด่าเตี้ย หาว่าผมมีผัว
แถมยังแช่งให้มันทิ้งผมอีก
"พูดแบบนี้เดี๊ยวสวยหรอกพี่ ฮ่าๆ เด็กใหม่เหรอ"
ประโยคแรกหน่ะผมก็พูดเสียงดังฟังชัดอยู่แหละครับ
แต่ประโยคสุดท้ายหน่ะ ผมต้องกระซิบ
พี่ฟาร์มตอบด้วยการยักคิ้วแบบเท่ห์ๆ เรียกได้ว่าถ้าผม
เป็นผู้หญิงคงละลายเป็นน้ำไปแล้ว ผมยิ้มมุมปาก
พยักหน้าตอบพี่แกไป ใครอยากเสียตัวมาหาพวกผม
ได้เลยนะครับ หน้าตาสวยไม่สวยพวกเราไม่สน
ชายหรือหญิงก็ไม่สน ขอแค่ไม่มีหางก็พอครับ เหอๆ
"นี่น้องแซมใช่มั้ยคะ"
พี่สาวคนสวยที่ได้ครองตำแหน่งแฟนไอพี่ฟาร์ม
หันมาถามผมด้วยร้อยยิ้มหวานๆ
"ครับ ^_^"
ผมหันไปตอบเธอ และยิ้มให้แบบเดียวกัน
"น้องแซมน่าตาน่ารักดีนะคะ"
อั๊ยย๊ะ นานๆสาวจะชมว่าน่ารักที (ปกติมีแต่หนุ่มๆชม-.-)
"งั้นก็เลิกกับพี่ฟาร์มมาหาผมเถอะครับ ฮ่าๆ"
ผมหันไปยักคิ้วให้พี่ฟาร์มหวังว่าจะให้พี่แกหึง แต่ไม่เลย
พี่ฟาร์มยิ้มแบบเลวๆมาให้ผม
"ได้ข่าวว่าผัวดุไม่ใช่เหรอแซม"
เท่านั้นแหละ ถ้าจะพูดขนาดนี้ฆ่าผมเลยก็ได้นะพี่
จำไว้นะพี่ฟาร์มแม่งงงงง
-------------------------------------------------
"แซมมมมมมม ช่วยด้วยย อ๊ากกกกก แซมมมมม"
ผมนั่งเล่นไอโฟนทนความหนาวอยู่ลำพัง ไอมาร์ค
มันก็วิ่งมากระชากตัวผมไปเป็นที่กำบังจากไอโอม
เล่นบ้าอะไรกันวะ
-ปั่ก-
"โอ๊ย/โอ๊ย"
ผมกับไอมาร์คล้มไปทับกันอยู่บนกองหิมะ เพราะแรง
กระชากของตัวมัน โอ๊ยย เจ็บนะเว้ยย
แค่นั้นยังไม่พอ มันยังไม่ยอมลุก มันพาผมกลิ้งลงเนิน
ดูเหมือนไอมาร์คมันจะมีความสุขมากที่ได้แกล้งผมเนี่ย
"ไอมาร์ค ลุกโว๊ยยย หนัก"
มันหัวเราะคิกคัก ก่อนจะยอมลุกแล้วแคกหัวผมทีนึง
เออไอนี่ สนุกมากมั้ยที่ได้ทำร้ายร่างกายฉันเนี่ย
และแล้วผมกับไอมาร์ค ก็นึกอะไรดีๆ(เลวๆ)ออก หึหึ
ผมวางแผนจะแกล้งไอไมค์ครับ อย่างที่บอก วันนี้
ไอไมค์มันดูหงอยๆ ก็เลยต้องหาอะไรแก้เครียดกันหน่อย
(มันจะเครียดกว่าเดิมป่ะวะ)
แผนนี้ผมกับมาร์คจะทำกันแค่สองคน ก็คงไม่ได้
คงต้องให้คนอื่นช่วยด้วย คิคิ และแล้วพวกเราก็รวมหัว
กันแกล้งทิ้งไอไมค์ไว้ในบ้านผีสิง หึหึ (เลวได้อีก)
"งั้นเดี๊ยวม่อนชวนไอไมค์ก่อนนะ ฮ่าๆ"
ดูม๊านน ฮ่าๆ เพื่อนรักตัวเองเเท้ ไมค์เอ๊ยตายแน่เมิ๊ง
ตายแน่ๆ กร๊ากกกกกก
-----------------------------------------------
"ไมค์ไม่เข้าไม่ได้เหรอเฮีย"
ไอไมค์มันยังไม่รู้เรื่องหรอกครับ ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
แต่ตอนนี้ที่พวกผมรู้คือมันเป็นคนกลัวผีมากกก
พวกเราเข้ากันทุกคนครับ แต่ตอนนี้แฟนพี่ฟาร์มขอตัว
กลับไปก่อนแล้ว (สงสัยจะทนความบ้าของพวกผมไม่ได้)
แล้วพี่ฟาร์มก็เลยต้องไปส่งสาวของพี่แก แล้วจะค่อยตามมา
"พี่กิจ ม่อนกลัว"
ไอม่อนเดินเกาะแขนไอกิจเป็นลูกลิง ความจริงมันก็
ไม่ค่อยหน้ากลัวเท่าไหร่หรอกครับ ก็เหมือนบ้านผีสิงทั่วไป
แต่สิ่งที่ชวนให้ผมสยองและแสยงในเวลาเดียวกัน
ไอภูไอวิน ยืนจูบกันในบ้านผีสิง! แกจะเรทไปแล้วเฮ้ย
บ้านผีสิงก็จะไม่เว้นเลยใช่มั้ย ตอนนี้ไอไมค์เดิน
อยู่กับพี่รหัสมันครับ ได้เวลาทำตามแผนแล้ว
"เห้ยไมค์! อะไรข้างหลังอะ"
วิ่งงงงงงงง !! พวกผมผู้ชายตัวควายๆ 9 คนวิ่งหนี
ไอไมค์ที่ยืนเอ๋ออยู่ แต่เหมือนใครขาดไปคนนึงวะ
"เฮ้ยๆ ทำไมเรามีกัน 8 คนวะ"
ผมหันไปนับทุกคนที่ยืนกันเป็นฝูงอยู่ข้างหน้าบ้านผีสิง
"เออใช่ พี่ฟาร์มหาย"
ไอปาล์มหันซ้ายหันควา หาพี่รหัสมัน พี่ฟาร์มหายไปไหนวะ
จำได้ว่าเข้ามาในบ้านผีสิงพร้อมกันหนิหว่า
"โทรหาดิ๊"
ไอโอมออกคำสั่ง ทุกคนรวมถึงผมหยิบโทรศัพท์
ขึ้นมาโทรหาพี่ฟาร์ม แล้วมองหารอบๆ
"ไม่ติดวะ"
ไอมาร์ค
"เออใช่ แม่งบอกสายไม่ว่าง"
ไอกิจครับ
"พี่ฟาร์มแม่งคุยกับใครตอนนี้วะ"
คราวนี้ผมเอง
- ผั๊วะ! ผั๊วะ! ผั๊วะ! -
เสียงตบกบาลสามครั้ง ไอภูครับ มันตบพวกผมเรียงตัว
อะไรฟ๊ะ ตัวเองไม่ช่วยหายังจะมาตบคนอื่นอีก
"โทรพร้อมกันมันจะติดมั้ยล่ะ นี่พวกแกซื่อหรือโง่วะ"
พวกผมสามคนมองหน้ากันกระพริบตาปริบๆ
ก่อนจะ ..
"กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
จากเครียดๆ ตอนนี้ฮาแตกแล้วครับ เออวะ นี่ผมโง่
ขนาดนี้เลยเหรอ
สุดท้ายไอวินก็เป็นคนโทร (ตอนแรกภูมันจะโทรแต่
มันเพิ่งนึกได้ว่าโทรศัพท์มันโดนไอวินปาแตกเมื่อวาน)
แต่ก็ไม่มีคนรับสาย หายไปไหนของเขาวะ
ตอนนี้พวกเราก็เลยลงความเห็น มานั่งชิวเหล่สาวรอ
ไอไมค์กับพี่ฟาร์มที่โดนผีลักพาตัวในบ้านผีสิง เหอๆ
(พูดเป็นรางอีกแล้วแซม-.-)
"โอม ทำไมถึงชอบแซมวะ ตัวก็เตี้ย ปากก็หมา หน้าก็ม่อ"
เอ่อมาร์ค นี่เราเป็นเพื่อนกันจริงๆใช่มั้ยวะ
"ก็...."
ก็อะไรรรร มันดูดน้ำแล้วเหล่ตามองผม มันยิ้มมุม
ปากนิดๆ ฮึ้ยย ใครสอนมันทำท่านี้ว่ะ หล่อกระชากไส้
จะละลายเป็นโจ๊กแล้วแซม เย็นไว้ๆ
"ก็ มันน่ารัก"
อืม น่ารัก อ๊ากกกกกกกกก ไปหัดพูดแบบนี้มาตั้งแต่
เมื่อไหร่ไอบ้าเอ๊ย ตอนนี้เสียงโห่แซ่ว ของไอพวก
ปากหมาทั้งหลายดังกระหน่ำ
"เออ ทำไมฉันไม่เคยเจอแซมเลยวะไอกิจไอมาร์ค"
คราวนี้เฮียวินเป็นคนตั้งประเด็น มันทำสีหน้าจริงจัง
แล้วมันจะมาอยากรู้เรื่องอะไรของโผ๊มมม
"หึ ก็เราเจอกันแต่ล่ะครั้ง ไม่ตอนกระทืบคนก็ตอนเก็บซาก"
หืม ไอกิจฉันเพิ่งรู้ว่าแกโหดร้ายขนาดนี้ ตอนแรก
ผมนึกว่ามันแค่มีเรื่องชกต่อย ธรรมดา นี่ถึงกับเป็น
ซากกันเลยเหรอวะ
"แล้วทำไมไม่พาแซมมาด้วยวะ"
คราวนี้ไม่ใช่ใครที่ไหนครับ ไอโอมเนี่ยแหละ มันพูด
แล้วหันมามองหน้าผมเพื่อหาคำตอบ
"พอดีฉันไม่นิยมความรุนแรง หึหึ"
จริงๆนะครับผมไม่ใช่พวกเลือดร้อนชอบใช้กำลัง
เวลาพวกมันมีเรื่องผมก็แค่คอยป้อนข้าวป้อนน้ำเวลา
มันเจ็บหนักก็แค่นั้นแหละครับ
"หราาาา ไม่นิยมความรุนแรง ตอนนั้นหมาที่ไหน
มันลากไม้หน้าสามไปฉายเดี่ยว กระทืบพวกไอบิววะ
แม่งไปไม่บอกไม่กล่าว หัวใจฉันแทบวาย"
ไอมาร์คครับ อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะครับ ผมไม่ได้ไป
หาเรื่องมัน คือตอนนั้น พวกไอบิวมันยกพวกมา
กระทืบไอมาร์คเป็นสิบ แม่งหมาหมู่ มันทำเพื่อนผมอะ
ใครจะยอม จริงมั้ยละๆ
"เฮ้ย จริงเหรอวะ ได้ข่าวว่าพวกนั้นมันโหดมากเลยนะ สู้มันไหวอ่อ"
คราวนี้ไอภูครับ มันทำหน้าตาตื่น นี่พวกมันจะมาสนใจ
อะไรกับชีวิตผมนักหนาวะ
"หึ ไหวไม่ไหวไม่รู้ แต่พวกนั้นเข้า icu อะคิดดู"
ไอกิจมันก็พูดเกินไปครับ ที่ผมสู้ได้เพราะพ่อผมเป็น
อดีตนักมวย ผมก็เลยเคยฝึกมาบ้าง แต่ผมไม่ค่อย
ชอบใช้กำลังหรอกครับ ไม่ชอบจริงจรี๊ง
หลังจากที่พวกมันสืบสวนชีวิตผมจนแทบจะรู้ไปถึง
ปู่ย่าตายายผมแล้ว ผมก็ยังไม่เห็นวี่แววของพี่ฟาร์ม
กับไอไมค์ นี่มันตายรึยังวะเนี่ย
"เฮียยย ฮึก เฮียไปเร็ว ไปเร็วเฮีย"
นั่นไงมันมาแล้ว ไอไมค์วิ่งหน้าตั้งออกมาจากบ้านผีสิง
"เฮ้ย ไมค์ร้องไห้ไมวะ พี่ขอโทษเว้ย"
ทันทีที่ผมเห็นน้ำตาไอไมค์ใจผมหายเลยครับ ผมไม่คิด
ว่าไมค์จะกลัวขนาดนี้
"ไปเร็วเฮีย ฮึก ไปเร็ว"
ไอไมค์มันกระชากชายเสื้อไอภูกับไอมาร์คกลับไป
ที่บ้านผีสิง อะไรของมันวะ
"ไปไหน ไมค์ใจเย็นๆ มีอะไร"
เป็นม่อนที่ตั้งสติได้มันเดินมาจับไหล่ไมค์ ตอนนี้
ไอไมค์มันเหมือนคนสติแตกไปแล้วครับ
"ฟาร์ม ฮึก ไอฟาร์มมีเรื่อง ไปช่วยฟาร์มเร็ว"
พี่ฟาร์มมีเรื่อง? ในบ้านผีสิงเนี่ยนะ พี่ฟาร์มมีเรื่องกับผีเหรอ
(ใช่เวลามั้ย?)
ตอนนี้พวกผม 9 คนวิ่งกรูกันเข้ามาในบ้านผีสิง
จนพวกพนักงานที่เก็บตั๋วงง เพราะผมไม่จ่ายไม่แลกบัตร
อะไรทั้งนั้น ใส่เกียร์หมาวิ่งตามไอไมค์อย่างเดียว
"อะไรกัน"
ผู้ชายตัวสูงๆ ยืนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง พี่ฟาร์ม ..
ตอนนี้มุมปากของพี่ฟาร์มแตกช้ำเป็นรอย กระดุม
สองเม็ดบนของเสื้อเชิ้ตสีเทา ที่พี่ฟาร์มใส่อยู่หลุดออก
"พี่ฟาร์ม มีเรื่องไรวะ"
ไอภูเดินมาหาพี่ฟาร์มคนแรก ก่อนจะหันไปมอง
ผู้ชาย 2 3 คืนที่ลงไปนอนแอ้งแม้งอยู่ที่พื้น
"ไปคุยกันข้างนอก"
พวกผมกับพี่ฟาร์มเดินออกมาข้างนอก ด้วยสีหน้าอึมขรึม
ไอไมค์เดินตาบวมตามหลังผมมา นี่ที่มันร้องไห้ผมว่า
คงไม่ใช่เรื่องที่ผมทิ้งมันแล้วแหละครับ
-----------------------------------------------
"มีอะไรกัน ตอบ!"
สายโหดของเราออกโรงแล้วครับ ตอนนี้พวกผม
ออกมาอยู่หน้าสวนสยามแล้ว ทุกคนนั่งลงที่ม้านั่งแถวนั้น
ส่วนไอวินเป็นผู้สอบสวนไอไมค์กับพี่ฟาร์ม
ผมว่าตอนนี้ไมค์มันดูแย่มากๆ มันนั่งเงียบไม่พูดกับใคร
เห็นมันแบบนี้แล้วไม่ชินวะ ผมลุกขึ้นไปนั่งข้างๆไมค์
มันซบหน้าลงกับไหล่ผม ถึงตัวมันจะใหญ่กว่าผม
แต่ผมว่า ไหล่ของผมน่าจะกว้างพอที่มันจะเช็ดน้ำตาได้
ถึงผมกับไอไมค์จะรู้จักกันมาแค่ปีกว่าๆ แต่ผมก็รัก
และเอ็นดูมันเหมือนน้องแท้ๆ ไอม่อนก็เหมือนกัน
"ไมค์ มีอะไร"
ผมใช้มือเล็กๆของผมเนี่ยแหละ ลูบหัวน้องเบาๆ
มันเงยหน้าขึ้นมาปาดน้ำตาทั้งหมดออก แล้วส่ายหน้าเบาๆ
"ไมค์อยากกลับบ้าน"
ไอไมค์มันลุกขึ้นเดินคอตกไปกระตุกชายเสื้อพี่รหัสมัน
"กลับกับพี่"
เสียงเย็นนิ่ง ของพี่ฟาร์มทำพวกผมอึ้ง งง สับสน
และอยากรู้อยากเห็นในเวลาเดียวกัน ปกติพี่ฟาร์ม
เป็นคนเฮฮา ใจดี แต่ตอนนี้เหมือนคนละคน
"ไม่"
"บอกให้กลับกับพี่!!"
พวกผมสะดุ้งกับเสียงตะคอกของพี่ฟาร์ม อะไรกันวะ
ทำไมต้องตะคอกใส่น้องผมด้วว
"มีอะไร ใจเย็นๆดิพี่"
ไอปาล์มหันมากอดคอไอไมค์ ตอนนี้ไอกิจไอม่อน
มันขอตัวกลับไปก่อนแล้วครับ เหลือกันแค่ 8 คน
"ไมค์.. "
พี่ฟาร์มเรียกชื่อไอไมค์เบามาก เบาจนผมไม่รู้ว่า
มันจะได้ยินรึเปล่า ผมมองหน้าโอมที่กำลังขมวดคิ้ว
ดูเหมือนมันจะรู้อะไรนะ มันต้องรู้อะไรแต่ไม่บอกผมแน่ๆ
"ไมค์มาหาพี่"
ตอนนี้เสียงของพี่ฟาร์มลดระดับลง ทำให้ทุกคนคลาย
ความตรึงเครียด พวกเราเลยลงความเห็นให้แยกย้าย
กันกลับบ้านกลับช่อง ภูวิน มันก็ไปด้วยกัน แต่ไอไมค์
พี่ฟาร์มกับไอปาล์ม มันไปกันสามคน แล้วเศษเกินอย่าง
ไอมาร์คมันก็เลยเกาะติดเป็นภาระผมไปด้วย
----------------------------------------------
"เฮ้ยๆ พวกแก ทำไมรถมันถึงวิ่งได้วะ"
ต่อมความบ้าของไอมาร์คเริ่มทำงานแล้วครับ
มันยื่นหน้าออกมาระหว่างคนขับกับเบาะข้างๆตั้งแต่
นั่งรถมามันยังพร่ำเพ้อไม่เลิก พวกผมไม่สนใจมัน
พยายามคิดซะว่าเป็นเสียงนก เสียงการ้องแล้วกัน
"ทำไมคนไม่คิดบ้างวะ ว่าเรากำลังเอาเปรียบสัตว์อยู่นะเว้ย
สัตว์มันเดิน แต่เรามานั่งรถสบายๆ แม่งไม่เจ๋งเลยวะ"
เออ เอาเข้าไปมาร์ค เอาเข้าไป มันนั่งพร่ามเริ่มจาก
เรื่องทำไมรถถึงวิ่งได้ตอนนี้กลายมาเป็นเรื่องขนหน้าอก
แล้วครับ มันบอกว่าทำไมมันมีอยู่คนเดียว แล้วผมไม่มี
"ไม่สงสัยเหรอ ว่าทำไมก้อนเฆกถึงเป็นสีขาว"
มันพูดแล้วหันมามองหน้าพวกผมสองคน
"ทำไมวะ"
เล่นกับมันหน่อยแล้วกันครับ ผมตอบมันไปส่งๆ
"เพราะถ้ามันเป็นสีชมพู มันก็จะมีความรักไงล้า กร๊ากกก"
เอ่อ เพื่อนแกเมาแอร์ป่ะวะ มันปล่อยมุกเสร็จก็หงายหลัง
ขำกลิ้งอยู่เบาะหลังคนเดียว
ในที่สุดผมก็หมดเวรหมดกรรม ไอมาร์คมันหลับไปแล้วครับ
เออดีเหมือนกันสบายหูขึ้นเยอะ พอกลับมาถึงคอนโด
ของไอคุณชาย พวกผมก็ช่วยกันขับไล่ไอมาร์คกลับบ้าน
"มีผัวแล้วลืมเพื่อนนะไอแคระ"
หึ มันบ่นงึมงำๆ แต่ก็ยอมกลับไปอย่างโดยดี (เหรอ?)
"พี่คะ"
เสียงหวานๆจากน้องผู้หญิงคนนึง นี่มันน้องที่เจอที่
สวนสยามนี่หว่า ก็ว่าทำไมหน้าคุ้นๆ
พวกผมสองคนหันไปมองน้องผู้หญิง ดูเหมือนน้อง
เขาจะยิ้มให้ผม ผมฝันไปเปล่าวะ
"เพื่อนหนูฝากนี่มาให้ค่ะ"
น้องคนสวยยื่นกระดาษโน๊ตแผ่นเล็กๆสีชมพูมาให้ผม
- แอมค่ะ ห้อง624 ชั้น 6 -
อื้อหือออ ผู้หญิงสมัยนี้ ให้กันง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ
ผมหันไปมองหน้าไอโอมที่ยืนตาขวางมองหน้าผม
ได้เวลาสนุกแล้วสิ ;)
"คนไหนครับ"
ผมหันไปถามน้องคนสวยยิ้มๆ น้องเขาใช้ปลายนิ้ว
เรียวสวยชี้ไปทางผู้หญิงใส่เสื้อเกาะอกสีดำกับกางเกง
ยีนขายาวขาดๆ สวยใช่ย่อยแถมยัง ...
ก่อนที่ผมจะน้ำลายหก ไอโอมมันก็หยิบกระดาษในมือ
ผมไปดู มันเหล่ตามองผม ผมรู้ว่ามันไม่กล้าทำอะไร
ต่อหน้าสาวๆหรอกครับ เห็นมันโหดๆแบบนี้ เวลา
อยู่กับผู้หญิงนี่มันสุภาพโคตรๆ
"ขอโทษนะคะ พี่ชื่ออะไรคะ"
น้องคนสวยถามขึ้นมาอีกครั้ง นานๆที ไอคุณชายมัน
จะได้หึงผม ก็ขอแกล้งอะไรมันหน่อยแล้วกันครับ
"แซมครับ"
น้องคนสวยหันไปยิ้มทำท่าทางดี๊ด๊า ให้เพื่อนเธอ
อย่าเพิ่งดีใจไปน้อง
"ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ พี่มีน้องชายเยอะแล้ว
มี-น้อง-สาว บ้างก็ดี"
ตอนแรกน้องคนสวยก็ยิ้มหวานอยู่หรอกครับ แต่เหมือน
เธอจะเพิ่งนึกได้ เธอยิ้มเจื่อนๆแล้วเดินกลับไป
ยังไงก็ได้แค่น้องสาว ^^
ผมหันไปมองคนข้างๆ มันอมยิ้มแล้วเดินหนีขึ้นห้องไป
มันคงไม่รู้ตัวหรอกมั้ง ว่ามันกำลังทำตัวน่ารักอยู่
นี่ก็เป็นอีกคืนที่มันบังคับให้ผมนอนกับมันแต่คราวนี้
มันลงทุนไปซื้อเสื้อผ้ามาให้ผมใหม่เลย
"แซม"
ระหว่างที่ผมกำลังนอนดูทอมแอนเจอรี่ อยู่ไอโอม
มันก็มานั่งที่ปลายเตียง
"หืม"
ผมตอบมันแบบไม่ได้หันกลับไปมองคนดูการ์ตูนอยู่
มันจะมาขัดทำไมวะ
"แซม"
ผมหันไปมองไอโอมที่นั่งทำหน้าเป็นหมาหงอยอยู่ปลายเตียง
อะไรของมันวะ อารมณ์แปรปวน เมนไม่มาเหรอวะ
"ครับ"
เอาใจมันหน่อยๆ(ตอแหล) ถ้ายังไม่อยากตาย
ผมลุกขึ้นมานั่งมองหน้ามัน
"รู้มั้ยว่าฉันขี้หึงนะ"
ดวงตาดำคลับที่มองผมด้วยความกังวน ปนระแวง
และสงสัยด้วยความกลัว(สายตามันสื่อความหมายเยอะไปไหม?)
"ไม่รู้ไม่ชี้"
ผมยิ้มแหย่ๆมัน มันจะมาซีเรียสอะไรว๊า หมาโอมขี้หึง
ไอผู้ชายขี้หึงงง
"แซม"
เสียงเย็นนิ่งเริ่มจะทำผมกลัว ผมขยับเข้าไปกอด
มันเอาไว้ หวังว่ามันจะเข้าใจความหมายของอ้อมกอด
ของผม มันอาจจะไม่อุ่น อาจจะไม่กว้างพอที่จะโอบมันไว้ทั้งตัว
แต่ผมมั่นใจ ว่าความรักของผม มันมากพอที่จะ
ให้มันอย่างไม่มีวันหมดสิ้น
ริมฝีปากของเราประกบแนบชิดกันดื่มด่ำรสหอมหวาน
อย่างแผ่วเบา ไม่รู้ว่าเราทำแบบนี้กันอยู่นานแค่ไหน
ไม่รู้ว่าผมแอนแผ่นหลังลงไปที่เตียงเมื่อไหร่ ผมหลับ
ตาพริ้มด้วยความอุ่นใจ มันอบอุ่นลึกเข้าไปถึงขั้วหัวใจ
"แซม.."
เสียงทุ้มนุ่มหูกระซิบชื่อผมเบาๆที่ข้างหู
"หื้ม"
".................."
ยังไม่มีเสียงตอบรับ ได้ยินแต่เสียงจังหวะหัวใจที่เต้นรัว
"ว่าไง"
ผมทวนคำถามอีกครั้ง ริมฝีปากของเราผละออกจากกัน
ดวงตาสองคู่สื่อคำว่ารักให้แก่กันโดยไม่ต้องเอ่ยปาก
"ปวดขี้ เดี๊ยวมานะ"
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!
คนกำลังได้อารมณ์ ผมมองไปรอบๆอะไรที่คว้าได้
ผมคว้าปาใส่หลังคนที่มันเดินหัวเราะชอบใจออกไป
แล้วทำไมผมต้องโกรธด้วยวะ ผมเป็นอะไรวะเนี่ย
ผมยังได้ยินเสียงหัวเราะของไอโอมดังรอดช่องประตู
ออกมา ยิ่งทำให้ผมอายแทบจะมุดหนีเข้าไปใต้เตียง
----------------------------------------------------------------
ใครต่อใครก็บอกว่าไอโอมมันเป็นคนเจ้าชู้เรียกว่า
นอนกับใครมาบ้างยังจำหน้าไม่ได้ ถึงผมจะไม่ได้
เคยจริงจังจริงใจกับใครมากนักแต่ผมว่า ผมคง
ไม่ได้มั่วขนาดมันแน่ๆละ
ผมรู้ว่าสิ่งที่ผมโอบกอดอยู่มันคือไฟ วันดีคืนดีมันอาจจะ
มาเผาไหม้ตัวผมเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ผมกลัวมั้ยล่ะครับ?
หึ มาถึงขนาดนี้แล้วจะถอนใจคงไม่ทันแล้วมั้งครับ
ผมพร้อมแล้ว พร้อมที่จะเล่นกับไฟแล้วครับ ;)
-อัศวินดาบชมพู-
---------------------------------------------------------------------
-อ่านกันจนตาแฉะเลยสิ ยาวเป็นหางว่าวจุฬา
-สุดท้ายก็ได้พามาเที่ยวสวนสยามซักที ฮ่าๆ แต่
ไปทั้งทีไอบ้าพี่ฟาร์มดันมีเรื่องซะงั้น แล้วสงสัยกันมั้ยล่ะ
ว่าน้องไมค์ร้องไห้ทำไม หึหึ ไม่บอกหรอก ไว้ติดตาม
ตอนหน้าแล้วกันนะจ๊ะ ^^
-ตอนนี้ภูกับวินเริ่มออกโรงแล้วน้าาา เดี้ยวจะพามา
ให้ทำความรู้จักกันมากขึ้นในตอนหน้าแล้วกันนะ
*ขอบคุณที่อ่านมาจนจบตอนค้า*
อย่าลืมคอมเมนต์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น