สุภาพบุรุษแฝงรัก

ลำดับตอนที่ #6 : สุภาพบุรุษแฝงรัก > ตอนที่ 5

สามวันเข้าไปแล้วที่ไม่ได้เจอหน้าหญิงสาวเพราะงานที่มีมากมายเต็มโต๊ะทำให้ธีรเดชต้องคอยสะสางให้เสร็จๆ ไปเพราะทั้งพ่อและบรรดาอาๆ ของเขานั้นไม่มีใครอยู่ ทุกคนต่างพาภรรยาสุดที่รักไปฮันนีมูนรอบที่เท่าไหร่ก็สุดรู้ ส่วนบรรดาน้องๆ นั้นแยกไปอยู่กันคนละที่เพราะต้องคอยสอดส่องดูแลโรงแรมแต่ละสาขาให้ทั่วถึง

ก๊อกๆ!

“คุณแพทคะ มีคนมาขอพบค่ะ” หญิงสาวประเภทสองผู้เป็นเลขาหน้าห้องของเขาเปิดประตูเข้ามาหลังจากได้รับอนุญาต

“ใครครับ” ชายหนุ่มเอ่ยถามแต่ก็ยังไม่ละสายตาไปจากแฟ้มงานบนโต๊ะ

“เธอบอกว่าชื่อกนกจันทร์ค่ะ”

สิ้นคำรายงานของเลขาธีรเดชก็ถึงกับชะงักเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายคล้ายต้องการคำยืนยันอีกครั้ง

“ให้เธอเข้าพบไหมคะ” เลขาถามขึ้นอีกครั้ง

“เชิญเธอเข้ามาได้เลยครับ”

สิ้นคำพูดของชายหนุ่มไม่ถึงหนึ่งนาทีด้วยซ้ำสาวร่างบางในชุดเดรสสีขาวเปิดไหล่ก็เดินเข้ามาในห้อง ธีรเดชลุกขึ้นเดินไปต้อนรับและพาหญิงสาวไปนั่งยังมุมพักผ่อนของห้อง

“สวัสดีครับ” ชายหนุ่มเอ่ยทักหลังจากที่ทั้งสองนั่งลงบนโซฟาเรียบร้อยแล้ว

“เหนือมารบกวนเวลางานของคุณหรือเปล่าคะ”

“เปล่าครับ ว่าแต่เหนือมีอะไรหรือเปล่ามาหาผมถึงนี่เลย”

“เอ่อคือ คือว่าเหนืออยากมาขอโทษเรื่องเมื่อวันนั้น” กนกจันทร์เอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงไม่มั่นใจนักเพราะเธอไม่เคยต้องแคร์ความรู้สึกใครนอกจากคนในครอบครัวแต่กับชายหนุ่มตรงหน้าเธอกลับอยู่ไม่เป็นสุขเมื่อเธอได้กล่าวหาเขาทั้งๆ ที่เขาเป็นคนคอยช่วยเธอในวันนั้น “ก็ที่เหนือกล่าวหาว่าแพทแอบหยิบกระเป๋าเงินของเหนือไปไง ขอโทษนะคะตอนนั้นหนะ…” เธอเอ่ยต่อหลังจากที่ชายหนุ่มตรงหน้าเลิกคิ้วขึ้นคล้ายไม่เข้าใจ

“ผมไม่ได้โกรธ” ธีรเดชเอ่ยแทรกขึ้นมา

“แต่ว่า…”

“แต่ทีหลังอย่าทำแบบนั้นอีกนะครับ” คราวนี้คำพูดของชายหนุ่มทำเอาหญิงสาวยิ้มแป้นรีบรับคำเสียงหวาน

“ค่ะๆ เหนือจะไม่ว่าแพทแล้ว”

ก๊อกๆ!

“เข้ามา”

“เจนนี่เอาน้ำกับของว่างมาให้ค่ะคุณแพท” เลขาสาวบอกผู้เป็นนายก่อนจะพยักหน้าให้กับพนักงานที่มาด้วยกันวางน้ำและของว่างไว้บนโต๊ะ เสร็จแล้วจึงชักชวนกันกลับออกไปอย่างมีมารยาท

“ใครน่ะพี่เจนนี่ สวยเชียวแฟนคุณแพทเธอเหรอ” เจนนี่ที่เดินออกมาจากห้องถึงกับหันขวับไปมองคนถามทันที

“อยากรู้ก็ไปถามเจ้านายเองสิยะ แล้วมาบอกฉันด้วย” เจนนี่เอ่ยติดตลกใส่รุ่นน้องก่อนจะแยกย้ายไปทำงานของตนต่อ

“คุณจะไปไหนต่อหรือเปล่า” ธีรเดชเอ่ยถามหญิงสาวหลังจากทั้งห้องกันเพียงสองคน

“ไม่ค่ะ กลับจากนี้แล้วคงแวะไปที่ร้าน”

“นี้ก็จะเที่ยงแล้วคุณทานอะไรมาหรือยัง ไปทานมื้อเที่ยงด้วยกันไหม แต่ของผมเคลียร์งานอีกเดี๋ยวนะ”

“ค่ะ งั้นเหนือขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”

“เข้าห้องน้ำในนี้ก็ได้ครับ อยู่ในห้องพักผ่อนตรงนั้น เชิญครับ” ธีรเดชเดินนำหญิงสาวเข้าไปในห้องพักผ่อนส่วนตัวที่ทำไว้สำหรับเวลาที่เขาทำงานดึกจนเหนื่อยเกินกว่าจะขับรถกลับไปพักที่บ้าน

“ขอบคุณค่ะ” กนกจันทร์ขอบคุณเบาๆ ตอนชายหนุ่มบริการเปิดประตูห้องน้ำให้ตน ใช้เวลาห้านาทีหญิงสาวก็กลับออกมาแต่ก็ต้องสะดุ้งโหยงเมื่อเห็นชายหนุ่มยังนั่งอยู่ปลายเตียงแทนที่จะกลับออกไปทำงานของตนต่อ

“แพท! ตกใจหมดเลย”

“ผมรอคุณน่ะ เสร็จแล้วใช่ไหม” ธีรเดชอมยิ้มแล้วลุกขึ้นก้าวเดินออกจากห้องไปนั่งทำงานต่อโดยมีหญิงสาวเดินตามไปนั่งยังโซฟาที่เคยนั่งก่อนลุกไปเข้าห้องน้ำ