สุภาพบุรุษแฝงรัก

ลำดับตอนที่ #11 : สุภาพบุรุษแฝงรัก > ตอนที่ 7/2

สุภาพบุรุษแฝงรักตอนนี้สามารถหาซื้อได้ที่เว็บ meb นะคะ

************************************
 

กนกจันทร์มองตามร่างสูง ริมฝีปากอิ่มเผยรอยยิ้มกว้างขึ้น คนตัวโตแทนตัวเองด้วยชื่อได้อย่างน่ารัก ตัวเธอเองก็เถอะ ไม่รู้ว่าแทนชื่อตัวเองใช้ความเป็นกันเองกับเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีก็พูดติดปากไปแล้ว

ทั้งสองนั่งรถมาด้วยกันเพราะหญิงสาวให้เหตุผลว่าจะอยู่เป็นเพื่อนชายหนุ่มที่ทำงานและรอกลับพร้อมกันตอนเย็น

เมื่อมาถึงบริษัททั้งสองก็เดินผ่านล็อบบี้ท่ามกลางสายตาอยากรู้อยากเห็นของเหล่าพนักงานและส่วนมากก็เป็นไปในทางที่ดีเพราะหญิงสาวที่เดินเคียงคู่กับเจ้านายของพวกเขานั้นยิ้มแย้มแจ่มใสตลอดทางไม่มีการถือเนื้อถือตัวจะมีก็แต่เจ้านายหนุ่มที่เดินหน้าบึ้งตึงไม่ยิ้มแย้มอย่างเช่นทุกวัน

“เป็นอะไรไปคะทำไมทำหน้าแบบนั้น” กนกจันทร์เอ่ยถามขณะอยู่ในลิฟต์

“คิดว่าจะไม่ถามแล้ว”

“แล้วเป็นอะไรล่ะคะ” กนกจันทร์ถามย้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน

“หึง”

“หืม? หึงอะไรคะ” กนกจันทร์แสร้งทำไม่รู้ไม่ชี้

“ก็พวกพนักงานผู้ชายมองเหนือตาเป็นมันแพทก็หวงน่ะสิ” คำตอบที่มาพร้อมกับสายตาคาดโทษทำเอากนกจันทร์ยิ้มขำ

“มีแฟนสวยต้องทำใจค่ะ” คำตอบของสาวมั่นทำเอาคนฟังอดหมั่นไส้ไม่ได้เลยจัดการใช้ปากได้รูปเม้มไปที่ไหล่ขาวจนเกิดรอยแดง “แพท!”

“วันนี้ทั้งวันต้องอยู่แต่ในห้องกับแพทห้ามออกไปไหน” ธีรเดชไม่สนใจเสียงแหลมและ

“ไม่มีปัญหา แต่ตอนนี้ท่านประทานช่วยเข้าไปในห้องทำงานก่อนนะคะขอดิฉันเวลาส่วนตัวคุยกับเลขาของคุณสักครู่” หญิงสาวดันร่างใหญ่ของแฟนหนุ่มเข้าไปในห้องทำงานก่อนเดินมาหยุดอยู่หน้าโต๊ะทำงานของเลขาสาวสวยที่ตอนนี้ยืนยิ้มรออยู่

“มีอะไรให้เจนนี่รับใช้คะคุณกนกจันทร์”

“เรียกเหนือเถอะค่ะ เรียกเป็นทางการแบบนั้นเหนือเขินแย่ พอดีจะลงไปซื้ออาหารเช้ามาให้แพทน่ะค่ะ คุณพอจะทราบไหมคะว่าส่วนใหญ่แพทเขาชอบทานอะไร”

“อ๋อ ส่วนใหญ่คุณแพทเธอจะทานมาจากบ้านน่ะค่ะ แต่ถ้าวันไหนที่เธอนอนค้างที่นี่ก็จะรับเป็นโจ๊กร้านหน้าโรงแรมกับกาแฟสักแก้วเท่านั้นค่ะ”

“โอเค ขอบคุณมากนะคะ” หญิงสาวเอ่ยขอบคุณแล้วทำท่าว่าจะเดินตรงไปเข้าลิฟต์แต่เลขาสาวกลับเรียกเอาไว้เสียก่อน

“แล้วคุณเหนือจะไปไหนหรือคะ”

“เหนือจะลงไปดูอาหารเช้าให้แพทนะคะ คุณเจนนี่มีอะไรหรือเปล่าคะ” กนกจันทร์หันกลับมาตอบแล้วถามกลับไปบ้าง

“ให้เจนนี่ไปดีกว่าค่ะ”

“ไม่เป็นไรค่ะ คุณเจนนี่อยู่ทำงานเถอะ เหนือลงไปแค่นี้เองสบายมาก”

“แต่ว่าถ้าคุณแพทรู้เข้าเจนนี่จะโดนตำหนิได้นะคะ” เลขาสาวทำหน้าแหยเต็มที

“เดี๋ยวเหนือคุยกับเขาเองค่ะ คุณเจนนี่อยู่ทำงานต่อเถอะ ไปล่ะ”

ณ ห้องอาหารของทางโรงแรมตอนนี้มีแขกผู้เข้าพักเดินเข้ามารับประทานอาหารเช้าค่อนข้างหนาแน่นทีเดียว กนกจันทร์เลยเดินออกไปยังทางด้านหน้าของโรงแรมแทนเพราะตอนที่นั่งรถเข้ามาเธอเห็นร้านโจ๊กตั้งอยู่ริมทาง และดูท่าสะอาดสะอ้านผู้คนก็นั่งทานกันเยอะดี คิดว่าเป็นร้านเดียวกับที่เลขาของธีรเดชกล่าวถึงเป็นแน่

“ป้าคะ โจ๊กพิเศษสองถุงค่ะ”

“ได้จ้า”

รอไม่นานหญิงสาวก็เดินกลับเข้ามาในโรงแรมอีกครั้งพร้อมโจ๊กสองถุงและขนมปังสังขยาเต็มมือ

“อุ๊ย! คุณเหนือมาแล้วรีบเข้าไปเถอะค่ะ คุณแพทเธอออกมาตามสองรอบแล้ว” สาวประเภทสองเด้งตัวลุกขึ้นทันทีที่เห็นหญิงสาวเดินออกมาจากลิฟต์ใบหน้าสวยหวานที่มองยังไงก็เหมือนผู้หญิงน่ารักๆ นั้นตอนนี้เหมือนกำลังจะร้องไห้เต็มที

“นี่ค่ะ ขนมปังสังขยาของคุณเจนนี่เหนือซื้อมาฝาก” กนกจันทร์ไม่สนใจสิ่งที่เลขาสาวบอกออกมาสักนิด เธอส่งขนมที่ซื้อมาฝากให้แล้วสาวเท้าพาตัวเองเดินเข้าไปในส่วนของห้องแพนทรี ไม่นานก็ออกมาพร้อมกับถ้วยโจ๊กเดินเข้าห้องทำงานของชายหนุ่มโดยมีเจนนี่บริการเปิดประตูให้ ครั้นร่างบางของกนกจันทร์หายเข้าไปในห้องทางด้านคนเป็นเลขานั้นถอนหายใจพรืดด้วยความโล่งอก

“คนนี้สงสัยจะของจริงแฮะ ไม่งั้นคงไม่ออกมาถามหาทุกห้านาที” เจนนี่บ่นอุบอิบ ก่อนนั่งลงทำงานของตัวเองต่อ

ทันทีที่เข้ามาในห้องเธอก็เจอเข้ากับสายตาคมดุที่จ้องมาจากหลังโต๊ะทำงานทำเอาสาวมั่นใจฝ่อเสียวสันหลังแปล๊บ พยายามสูดหายใจเข้าเต็มปอดแล้วฉีกยิ้มหวานเข้าสู่

“เหนือแค่ลงไปหาอะไรให้คุณทาน อย่าทำหน้าดุใส่สิ มาเถอะค่ะ โจ๊กกำลังร้อนๆ” หญิงสาวเอ่ยชวนขณะตั้งโต๊ะรอชายหนุ่ม

“ก็สั่งเจนนี่ไปสิ” ธีรเดชโต้กลับขณะเดินมาหย่อนตัวลงนั่งเบียดกับแฟนสาว

“แพทอย่ามานั่งเบียดกันสิ เหนือทานไม่ถนัด”

“ไม่สน” ธีรเดชตักโจ๊กเข้าปากไม่สนใจคนหน้าบึ้งที่ทำปากขมุบขมิบแต่ก็ไม่คิดที่จะลุกขึ้นไปนั่งตรงอื่น

“มีขนมปังสังขยาด้วยนะคะ ทานไหม” หลังจากธีรเดชทานโจ๊กหมดถ้วยคนตัวเล็กข้างกายก็รีบพูดขึ้นมา

“แพทอิ่มแล้ว เหนือทานเถอะ” เมื่อเห็นหญิงสาวพยักหน้ารับชายหนุ่มก็โยกหัวเบาๆ ยิ้มให้ก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะและเริ่มทำงาน

ก๊อก ก๊อก

“เชิญครับ”

“มีเอกสารต้องเซ็นค่ะ แล้วก็…” พูดถึงตรงนี้เลขาสาวประเภทสองก็เหล่ตาไปมองยังหญิงสาวที่นั่งทานอาหารเช้าอยู่ในมุมพักผ่อนก่อนจะเบนสายตากลับมามองเจ้านายหนุ่มอีกครั้ง

“มีอะไรก็ว่ามาเลย” ธีรเดชเงยหน้าขึ้นมองเลขาของตนเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายหยุดพูดไป ทั้งยังมีท่าทีอึกอัก

“มีคนมาขอพบเจ้านายค่ะ”

“ใคร”

“คุณคิสโรสค่ะ” พูดถึงชื่อนี้เจนนี่ก็อดที่จะเหลือบมองไปยังหญิงสาวอีกคนไม่ได้ แต่เมื่อเห็นว่าเธอกำลังมีความสุขกับการทานมื้อเช้าตรงหน้าเลยถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“ขึ้นมาหรือยัง”

“ยังค่ะ แต่ดูท่าน่าจะต้านไว้ได้ไม่นาน”

“ให้ขึ้นมา” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับหันไปมองแฟนสาวของตนด้วยสีหน้าหนักใจ